Πίσω απο την πλάτη μου

Όχι δε μιλάτε πίσω απο την πλάτη μου, είμαι σίγουρη γι αυτό, απλά αυτό είναι το θέμα του νέου μου έργου ρίχνοντας συγχρόνως μαύρη πέτρα, σ ο,τι με κράτησε μακρυά σας τόσες μέρες, και δεν ήταν και λίγα!
Κατ αρχάς Χριστός Ανέστη, αν δεν έφτασε στ αυτιά σας (κι εγω δυστυχώς εξ ακοής το έμαθα,αλλά ελπίζω του χρόνου...) και να ευχηθώ Χρόνια Πολλά  με ΥΓΕΙΑ!!
Και μετά το ξεκοίλιασμα από τα πιτιτέλια τση Λαμπρής, ας αφήσουμε τον καναπέ της χώνεψης κι ας πιάσουμε τις δημιουργίες.
Ουυυυφφφφ!!! εκπνέω το άγχος μου και εισπνέω βαθειά ανοιξιάτικη αύρα

Και η ιστορία έχει ως εξής:

Ένα ακόμα κάδρο εκπαραθυρώθηκε απο  το σπίτι του αδελφού μου και προσγειώθηκε στο δικό μου.  Αυτό συμβαίνει με τα δώρα γάμου που δεν είναι επιλογής μας και του γούστου μας.
Ευτυχώς σήμερα οι λίστες γάμου έσωσαν την κατάσταση και το σπίτι απο  σωρεία επαναλαμβανόμενων δώρων, βάζων , ηλεκτρικών σίδερων,αποχυμωτών και πάει λέγοντας...
Αυτό λοιπόν ήταν ένας πίνακας ζωγραφικής (;),ακαθορίστου θέματος και τεχνικής (ως ζωγράφος το κρίνω...καλά γελάτε εσείς,αλλά έπρεπε να τον βλέπατε) ο οποίος αφού έμεινε εντοιχισμένος επι μακρόν  στο σπίτι που χαρίστηκε, έφαγε τα ψωμιά του (για μένα και πολύ που έμεινε...) και πήρε το δρόμο για τη χωματερή.
Θάπαιρνε πολύ πίκρα αν το μάθαινε ο ζωγράφος του, που μάλιστα είχε αφήσει το χάλκινο αποτύπωμά του (μάλλον η χάλκινη πινακίδα με τ όνομα ήταν καλλίτερη του έργου,σόρρυ), όπως και η Γκαλερί που όπως έμαθα δεν είναι και ό,τι πιο φτηνό κυκλοφορεί!
Μου ήταν τόσο αδιάφορο (να μη το χαρακτηρίσω αλλιώς) το θέμα, που πολλές φορές ξεκίνησα να το πετάξω κι εγώ ,αλλά κάτι μ έκανε να τον λυπάμαι κι έμενε να περιμένει πίσω από τα ράφια.
 Ώσπου, αναζητώντας πού θα κάτσει ένα θέμα που μ άρεσε, τον ξανάπιασα στα χέρια, κι  αντί να βάλω το θέμα για το οποίο ξεκίνησα(τι πρωτότυπο!), ήρθε μία  έκλαμψη (ως συνήθως) και ταίριασε μία vintage εικόνα απο χαρτοπετσέτα με ένα κλασσικό θέμα από ριζόχαρτο, αφού όλο το πασπαρτού, καλύφθηκε από απλή γάζα.
Η γυναικεία σιλουέτα έγινε το κεντρικό θέμα,

σημείο αναφοράς

σα να βγαίνει μέσα απο τα κείμενα των Card postale μιας άλλης εποχής, που η αλληλογραφία ήταν ο μόνος τρόπος επικοινωνίας.
Η κορνίζα ξύστηκε με γυαλόχαρτο και έφυγε η γυαλάδα , μένοντας το λευκό απλά χωρίς γρατζουνιές κι άλλα σημάδια φθοράς.
Περάστηκε κρακελέ, λευκό επίσης, δύο συστατικών και στη συνέχεια γεμίστηκε με πατίνα χρυσή.

λεπτομερής λεπτομέρεια!

Στο δε εσωτερικό πλαίσιο ,όπως επίσης στο εσωτερικό περίγραμμα της κορνίζας,που ήταν έντονα χρυσά και τα δύο, αφού ασταρώθηκαν περάστηκαν με πατίνες copper και μπεζ, οπότε πήρε την απόχρωση που ήθελα να ταιριάσει με τα χρώματα του ριζόχαρτου.
Μπήκε το τζάμι προστασίας, ως ήταν, καρφώθηκε απο την πίσω πλευρά και καμαρώνει τώρα με νέα πνοή και "ευανάγνωστο" θέμα στο δικό μου πλέον τοίχο

κάδρο με decoupage ριζόχαρτου και χαρτοπετσέτας επι γάζας,με κρακελέ και πατίνες

Ελπίζω να σας αρέσει όσο κι εμένα κι αφιερώνεται στη Γελαστή Κλωστή, που σε κάποιο σχόλιο ανάρτησης  με προκάλεσε  να πιάσω και τον Πύργο του Αιφελ!
Και μετά απο αυτό το "τάμα" που εκπληρώθηκε με περιμένει ένας άλλος Πύργος (οχι της Ηλείας...μαντέψτε...), που μετά από πολλά-πολλά χρόνια ανυπομονώ να ξαναβρεθώ,κι αυτή τη φορά έχω πολλούς λόγους μαζεμένους (κάτι μου λέει οτι το ζάκχαρο θα χτυπήσει κόκκινο...)!!!
 Αυτή η αναφορά για να με δικαιολογήσετε για τα σχόλια που θα εκκρεμούν αναπάντητα και τις επισκέψεις που θα σας χρωστάω, κι έχουν μαζευτεί πολλές ομολογουμένως, αλλά...ο κακός αστάθμητος παράγοντας με δοκιμάζει συνεχώς.
Φιλάκια πολλά και ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!!

ΑΥΓΟΤΑΡΑΧΟ ή ανάρτηση δύο ταχυτήτων

Μη βιαστείτε να παραγγείλετε πριν ολοκληρώσετε την ανάγνωση, διότι δε πρόκειται για εμπόριο του γκουρμέ αυτού εδέσματος,αλλά τον παθό μου τον τάραχο απο ένα αυγό.

Αυγά χήνας ευγενική προσφορά της Φίλης Σωσούς και ντεκουπάζ απο την αφεντιά μου

Η ανάρτηση αυτή γράφτηκε σε δύο χρόνους, την προ Μπαζάρ εποχή και την μετά.
Θα μου επιτρέψετε λοιπόν να πολυλογήσω λίγο περισσότερο σήμερα μια που απο την γραφή της μεσολάβησαν πολλά και για μένα πρωτοφανή γεγονότα και λογικά δεν θα υπάρξει κι άλλη πριν το Πάσχα.

Κατ αρχάς να σας ευχαριστήσω απο καρδιάς, πιο βαθειά δε γίνεται, για τις θερμές ευχές για την παρουσία μου στην γειτονιά μας.
Ηταν όλες οι ευχές ιδιαίτερα αγαπησιάρικες,συγκινητικές και τιμητικές.
Να λύσω δε την απορία του κουίζ, οτι τελικά, ήταν το οφθαλμοφανές.
Παρασύρθηκα απο την εντύπωση φίλης που τα είδε απο κοντά οτι ήταν γάζα ή κάτι άλλο όχι όμως  αυγοθήκη και νόμισα οτι θα σας μπέρδευα. Λάθος μου,αλλά και χαρά μου που απαντήσατε ακόμα κι αυτές που με θεώρησαν απρόβλεπτη και οδηγήθηκαν ατυχώς σε πιο περίπλοκες λύσεις.

Το θέμα "Μπαζάρ" λοιπόν ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα,που με πολύ ντροπή έβαλα τιμές στις δημιουργίες μου και εκτέθηκα, εισπράττοντας όμως τόσο κολακευτικά σχόλια που όλες μου οι εισπράξεις δεν τα αντισταθμίζουν !
Προβληματίστηκα για το κριτήριο αγορών.
Τελικά είναι αψυχολόγητο το κοινό. Άλλα πιστεύουμε οτι θα αρέσουν κι άλλες τελικά επιλογές κάνει. Το ζητούμενο είναι να καλύψεις τις όποιες αναζητήσεις του και  να ικανοποιηθεί στο μέτρο του δυνατού. Τα γούστα διαφέρουν,οι απαιτήσεις επίσης,τα δεδομένα ποικίλουν και τα οικονομικά είναι το κυριώτερο.

εγω κι ο πάγκος μου (εξαπλωμένος και στα καλοριφέρ)

                         
Πάντως το ξαναλέω είμαι ΠΟΛΥ ικανοποιημένη,τα πράγματα για μένα την πρωτάρα πήγαν απρόσμενα καλά. Νάμαστε καλά και του χρόνου,πάντα για καλό σκοπό


Και τώρα ακολουθεί η έτοιμη ανάρτηση προ Μπαζάρ: η περιπέτειες ενός αυγού!
Είπα κι εγώ η άμυαλη να φτιάξω ένα αυγό  και μάλιστα γίγαντα, άνευ διδασκάλου. Μια που ούτε στο σεμινάριο της ΑΘήνας μπορούσα να πάω,ούτε παλουκώνομαι να ξεστραβωθώ στο Youtube
Γυψόγαζες είχα παρακαταθήκη, καλούπι είχα ένα άλλο αυγό χρόνων, οπότε τι περίμενα για να ξεκινήσω;
Το σταυρό μου δεν έκανα κι ίσως αυτό έφταιξε τα μάλα για την συνέχεια του εγχειρήματος
Η γυψόγαζα έστρωσε μία χαρά,ξεκαλουπώθηκε ομοίως και μετά άρχισαν τα βάσανα...
Η ένωση.
Πού να έρθει μέτωπο το ένα με το άλλο. Το χάσμα όλο κι άνοιγε προς την κορυφή, ούτε το σεισμικό ρήγμα που μας ενώνει με την Κεφαλονιά τόσο αχανές!
 Τελος πάντων με υπομονή κι επιμονή καλύφθηκε και σειρά πήρε το αστάρωμα.
Στόκος ή πάστα διαμόρφωσης; πάστα διαμόρφωσης ή στόκος (που είχε γίνει στόκος καιρό πριν); ιδού το φλέγον ερώτημα κι επικράτησε η πάστα διαμόρφωσης.
Ενα βάζο κόντεψα να τελέψω και τη θαύμαζα έτσι γυαλιστερή και ωραία που είχε κάτσει... σ ε δύο στάδια, πάνω κάτω μια που η σύσταση από το μέντορά μου ήταν να το στηρίξω σ ένα καλάμι,αλλά εδώ είδα κι έπαθα να κλείσω τις τρύπες,σιγά μην έκανα νέα για να ασταρώσω (είναι κι αρκετά βαρύ). Και πάνω στο θαυμασμό, ήρθε η πρώτη πτώση!
Πρώτο κάταγμα! Αποσοβήθηκε το μοιραίον.
Άρχισε να με βιάζει ώς συνήθως η ανυπομονησία μου.
Χρησιμοποίησα όλα τα θερμαντικά μεσα του σπιτιού,οπότε άρχισε η αντίδραση του ωού... Κρακελέ χωρίς κρακελέ.
 Πρώτη φορά σκέφτηκα  θα μου πετύχει κρακελέ χωρίς να το θέλω και χωρίς νάχω ξοδέψει προς τούτο υλικό. Ελα όμως που το κρακελέ όσο πήγαινε και γινόταν σαν διψασμένη απο νερό έρημος!
Μιλάμε για σκάσιμο όχι αστεία.
Πάνω που είχαμε συνεννοηθεί με το μέντορα οτι θα το φωτογράφιζα να το στείλω να δούμε πως μπορούσε να σωθεί,άρχισε η... απολέπιση. Πως δείχνουν κάτι μαγικές αντιρυτιδικές κρέμες που ως δια μαγείας η ζάρα και η ξηροδερμία,γίνονται δέρμα βελούδο; Αυτό ακριβώς!
Ετσι ξετσοφλιάστηκε πριν καν ξημερωθεί να φωτογραφηθεί.
Δεύτερη απόπειρα,αφού θέλει το κρακελέ του,το ζητάει ο οργανισμός του,δεν του βάζω κατευθείαν πάστα κρακελέ;;;σκέφτηκα η ανόητη
Ελα όμως που είχα 3 primer αλλά πάστα -τσιμέντο! Εγκαταλείφθηκε κι αυτή η ιδέα και προχωρήσαμε στην ύστατη λύση,που θα΄πρεπε νάταν και η αρχική ΣΤΟΚΟΣ! Ορκίστηκα στον Κολόμβο να μη του βάλω χέρι και να τ αφήσω στην ησυχία του μπας και δε με εκδικηθεί
Το στόκαρα,το έβαψα του κόλλησα ωραία και καλά τις χαρτοπετσέτες,όλα σούπερ, μέχρι που μπήκε πάλι ο τριασκατάρατος μεσα μου και η πρεσβύωψ έβαλα κρακελέ δύο συστατικών. Και δήλωσα την ιδιότητά μου,για να σας πω οτι δεν έβαλα  παντού,  μ αποτέλεσμα να μην καλυφθεί όλη η επιφάνεια και οταν έβαλα την πατίνα, έγινε συχριστο. Κρανίου Τόπος και λίγο σας λέω...μαύροι πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι.
Η λύση ήταν ή πέταμα να μη το βλέπω ή φτου κι απο την αρχή (πρόταση Σωσούς).
 Ετσι χαλάρωσα τα τεντωμένα νεύρα μου κι έχρισα εξ αρχής το μαύρο κι άραχνο αυγό... το αποτέλεσμα ;;; κρακελέ επι στόκου!
Ηθελε ντε και καλά νάχει τσόφλια.Ε, αφού το ήθελε μπορούσα να του χαλάσω χατήρι;
Τσόφλια; τσόφλια!

Θυμήθηκα οτι κάπου είχα καταχωνιάσει κάποια τσόφλια να βρίσκονται, παρότι δεν ήμουν ένθερμη οπαδός της συγκεκριμένης τεχνικής,στην περίπτωσή μου όμως δεν υπήρχε άλλος δρόμος κι έτσι χωρίς να πολυνοιαστώ αν δεν ήταν όλα λευκά (αυτό θα το μάραινε!) άρχισα να τα τοποθετώ και να τα σπάω πάνω  στην επιφάνεια.
Αφού καλύφθηκε όλο, έβαψα δύο χέρια λευκό ακρυλικό να μην υπάρχει μεγάλη χρωματική αντίθεση. Δε θα το πιστέψετε...το κρακελέ έβγαινε ακόμα και πάνω απο το τσόφλι.
Δε θα σας ταλαιπωρήσω άλλο,αρκετά ανεχθήκατε την ανάρτηση αυτή του πολύπαθου αυγού (ό,τι έπρεπε για την Εβδομάδα των παθών) ,θα σας δείξω τ αποτέλεσμα
Ιδού ο ...νυμφίος έρχεται,εν τω μέσω της νυκτός!Αυτή κι αν ήταν νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου!κι άλλη φορά θα το σκεφτώ και δεύτερη φορά πριν τ αποφασίσω

Αυγό απο γυψόγαζα,στόκο και τσόφλια αυγών με decoupage απο διαφορετικά κομμάτια χαρτοπετσετών

Για  το τέλος κράτησα το νικητή του κουίζ με τη σωστή μαντεψιά, αν και ταλαντεύτηκα μήπως έπρεπε να σας βάλω όλους μέσα,λόγω του επετειακού.
Τέλος πάντων αφού το περιόρισα μόνη μου, μόνη μου έβγαλα τα κάστανα απο τη φωτιά και έτσι μεταξύ των σωστών απαντήσεων (ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΑ,όπως και την εμπιστοσύνη που δείχνετε στις ικανότητές μου), δια βοής του παριστάμενου  κοινού βγήκε ο νικητής κι είναι...
Η Αgathi !!!

Σας αφήνω με την ευχή, να βιώσετε μοναδικές στιγμές απο το ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ μας και νάχουμε την "Ανάσταση" που όλοι θα θέλαμε.
Στέλνω την  αγάπη μου απ άκρη σ άκρη ,σ όλους σας, με τη γύρη των λουλουδιών, ευχόμενη...

Γενέθλια, Μπαζάρ ,κουίζ & δώρο

Ξέρω χάθηκα,αλλά ήταν ανώτερο των δυνάμεών μου.
Μου λείπατε,αλλά δεν είχα τη διάθεση να μπώ  στην παρέα.
Σήμερα όμως επιβαλλόταν ούτως ή άλλως η επανεμφάνιση...
Η πρώτη λέξη του τίτλου μπορεί να σας υποψιάσει...
Ω, Ναι! κλείνω τα τέσσερα χρόνια ενεργού blogging σε τούτη τη "φωλιά"!!!

Το τι νοιώθω κάθε τέτοια μέρα τοχω περιγράψει τις προηγούμενες χρονιές και ας μην επαναλαβάνομαι και σας κουράζω, είναι  πάντα το ίδιο συναίσθημα και  συγκινούμαι για το ανέλπιστο ταξίδι που συνεχίζεται παρά κάποιες φορές τις αντίξοες εξωτερικές συνθήκες . Σε τούτη τη φωλιά απαγκιάρω πάντα!!!

το γνωστό Decoupaρισμένο  κόσκινο εν είδει πασχαλινής διακοσμητικής φωλιάς 

Μ αυτή λοιπόν την ευκαιρία είμαι ξανά εδώ.

Όπως τότε που έγινε η αρχή  δεν πίστευα σ' αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων, αλλο τόσο δεν περίμενα με τίποτα, κάποια στιγμή οτι θα εκτεθώ δημοσίως προς πώληση!!!

Ποιός; εγω!Μέχρι τώρα συμμετείχα σε όσα Φιλανθρωπικού χαρακτήρα Μπαζάρ προκήρυξε η Δράση μας, κι όχι μόνο.
Εντός των ημερών (9/4 ) όμως, θα πραγματοποιηθεί ένα ακόμα στον Τόπο μου (στο Γυμναστήριο του 2ου Γυμνασίου και ώρες 6-9 τ απόγευμα), όπου μου έκαναν την τιμή να μου προτείνουν να συμμετέχω.

Έχει κι αυτό ένα χαρακτήρα φιλανθρωπικό, μια που μέρος των εσόδων θα διατεθούν για το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου μας που τόσο έχουν ανάγκη κάποιοι συμπολίτες μας για την επιβίωσή τους.

Ομολογώ οτι υπήρξε μία μεγάλη ψυχολογική διακύμανση από την πρόταση μέχρι σήμερα.
Στην αρχή το δέχτηκα με ενθουσιασμό, γιατί θα ήμουν μαζί με αγαπημένες φίλες -δημιουργούς, μετά άρχισε να λειτουργεί μέσα μου η συστολή κι άρχισε να κατακάθεται ο ενθουσιασμός και να επικρατεί η ντροπή, γιατί ο χώρος θάναι ανοιχτός κι όχι ένας στενός φιλικός κύκλος.
Εγώ δεν είχα ξαναεκτεθεί έτσι και ελάχιστοι γνωρίζουν την σημερινή μου ένθερμη ενασχόληση, για την οποία ποτέ δεν ισχυρίστηκα οτι είμαι τελειοποιημένη.

Μια πάπια μα ποιά πάπια; μια πάπια με παπιά!

Μετά από ένα πολύ άσχημο γεγονός που συνέβη στο συγγενικό μου περιβάλλον έπεσα εντελώς και είπα να τα παρατήσω, αλλά σκέφτηκα οτι μόνο με τη δημιουργία και την προσφορά ξορκίζεις κάθε αρνητικό κι έτσι επαναδραστηριοποιήθηκα κι άρχισα ξανά να παίρνω τα πάνω μου, κι έφτασα σήμερα να σας δείχνω τι έφτιαξα.

Κονικλοτροφείο "Η ΑΦΘΟΝΙΑ"!


Να ' στε εσείς οι πρώτοι που θα δείτε τα εκθέματα της επόμενης Τετάρτης.

Διαθέτουμε και χορτοφαγική πρόταση, Αμ πώς!

Αρωματικά κεριά με decoupage

Προσπάθησα να μην ξοδευτώ πέραν των όσων ήδη είχα, να ανακυκλώσω υφάσματα, συσκευασίες ,αντικείμενα  και να προσφέρω λύσεις οικονομικές και διακοσμητικές βάσει της εποχής.

Διάφανη συσκευασία  αυγών ντυμένη με χαρτί οντουλέ, δαντέλες και  λουλούδια
απο περιοδικά,μία φτηνή και όμορφη λύση συσκευασίας δώρου.

Το πιο  δύσκολο κομμάτι  για μένα να κοστολογήσω το κάθε μου δημιούργημα, εγω που έχω τόσο κακή σχέση με το χρήμα κι όχι τόση αυτοπεποίθηση!

Με τη βοήθεια δύο καλών φιλενάδων νομίζω βάλαμε τα πράγματα σ ε μια σειρά.

 Αυγά φελιζόλ με ύφασμα και κορδέλες
Οδηγίες κατασκευής εδώ: http://migoshia.blogspot.ie/2011/03/w-marcu-jak-w-garncu.html

Οσα προηγήθηκαν φωτογραφικά θάναι η συμμετοχή μου στο τοπικό Μπαζάρ .
Ελπίζω να εγκρίνετε γιατί τάκανα με πολύ μεράκι η αλήθεια είναι και ενθουσιασμό.

Ετοιμα να εκτεθούν στα μάτια των φίλων που θα μας τιμήσουν

Η εικόνα αυτή είναι η στυλιστική τους παρουσία στο χώρο,επιφυλάσσομαι αν επιτρέψουν οι περιστάσεις να τα βγάλω και στο φυσικό τους χώρο, όπως τα φαντάζομαι να στηθούν.

Και τώρα το κουίζ:

Προσέξτε καλά τη φωτογραφία και μαντέψτε από τι υλικό είναι φτιαγμένη αυτή η "ανθοδέσμη";
Παρακαλώ τους γνωρίζοντες να μην το μαρτυρήσουν.
Αυτή (-ός)  που θα μαντέψει σωστά, θάχει ένα δωράκι από μένα με πολύ αγάπη για τα γενέθλια του ζεστού αυτού χώρου, που με γεμίζει, χάρη σε σας, με τόσα θετικά συναισθήματα και σας το χρωστάω.
Για λοιπόν προσέξτε, βάλτε το μυαλουδάκι να δουλέψει και μαντέψτε σωστά.
Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τις απαντήσεις σας.
Ελπίζω να σας αποζημίωσα με μία πολύ χορταστική  χρωματιστή  εορταστική ανάρτηση για την απουσία και το κλείσιμο 4 χρόνων ΜΑΖΙ!!!