Σελίδες

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Στον ουρανό τού τίποτα με ελάχιστα



"Κλειδαρότρυπα"
 έργο με χρωματιστά μολύβια by Hara




















































Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε εμείς.
Πώς οι αξίες γεννιούνται
κι επιβάλλονται πάνω σ’ αυτό που πρώτο λιώνει:
το σώμα.
Πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας
ζω χωρίς να χρειάζομαι ενθάρρυνση καμιά
ανασαίνω κι ας είμαι
σε κοντινή μακρινή απόσταση
απ’ ό,τι ζεστό αγγίζεται, φλογίζει…
Αναρωτιέμαι τι άλλους συνδυασμούς
θα εφεύρει η ζωή
ανάμεσα στο τραύμα της οριστικής εξαφάνισης
και το θαύμα της καθημερινής αθανασίας.
Χρωστάω τη σοφία μου στο φόβο∙
πέταλα, αναστεναγμούς, αποχρώσεις
τα πετάω.
Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω∙
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό τού τίποτα
με ελάχιστα.

 (Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ)

 

 "Κρυφοκοιτάω τη ζωή" και  αισιοδοξώ να επανέλθω χωρίς προβλήματα.


Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

Αρωμα μνήμης


"ΑΡΩΜΑ ΜΝΗΜΗΣ"
Πίνακας με χρωματιστά μολύβια

Και η μνήμη ξεθωριάζει αργά-αργά σαν ο χρόνος περνά

Και σκηνές μαγικές και εικόνες σιωπής προσπερνά,
Υποσχέσεις μιας άγραφης τιμής 
που ο γιαλός κρατούσε άφθαρτες μέχρι τώρα
τις παίρνει μαζί της η πλημμυρίδα 
και τις παρασέρνει η άμπωτης μέσα στο άπειρο.
Με ένα κύμα αέναο σαν επιθανάτιο φτερούγισμα ψυχής
Σαν την μαρμαρυγή μιας καρδιάς άκολπης
Χωρίς στενά, σοκάκια και ατραπούς
Και χωρίς φύλλα, που να θροΐζουν στο πρώτο άγγιγμα του αέρα.
Παρά μόνο είσοδο και έξοδο.
Χωρίς υπόλοιπα, χωρίς κατάλοιπα και χωρίς απόβλητα.
Το μόνο που μένει είναι αυτή η γλυκόπικρη γεύση της σκουριάς ,το θαμπό ενός λευκού χρώματος και το άρωμα μνήμης.
Μιας μνήμης φθαρτής σαν όλες τις άλλες...

(ποιηση του Κώστα Παρδάλη)

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Εορταστικός πυρετός.

Να λοιπόν φίλοι μου που πέρασαν τα Χριστούγεννα, μας μπήκε ο Νέος Χρόνος και ήδη διανύουμε την πρώτη του εβδομάδα!
Αρχή του Νέου Χρόνου κι αφου σας ευχαριστήσω απο καρδιάς για τις ευχές που με κάθε τρόπο μου αφήσατε, θα ευχηθώ ολόψυχα Καλή κι Ευλογημένη Χρονιά, ν'  αντέξουμε ό,τι μας βρει.
Είπα κλείνοντας το εορταστικό δωδεκαήμερο  να σας εκθέσω συλλήβδην τις τελευταίες γιορτινές δημιουργίες μου !
Ανεβάζοντας λοιπόν τις φωτογραφίες διαπίστωσα οτι μιλάμε για πλούσια σοδειά, που ούτε εγω είχα πάρει χαμπάρι.
Αυτό μεταφράζεται και σε καλό και σε κακό
Για τόν απλούστατο λόγο οτι βαραινει πολύ απο μελαγχολία τόση παραγωγή.
Θα μου πείτε , οι γιορτινές μέρες προσφέρονται και για δημιουργίες και για μελαγχολία, ειδικά οταν σου λείπουν αγαπημένα πρόσωπα και για μένα ο περσινός πια χρονος ήταν δυστυχώς, εκτός απο σε προσωπικό επίπεδο,  πολύ βαρύς και στις απώλειες προσφιλέστατων προσώπων.
Τέλος πάντων η ζωή μας κύκλους κάνει και όλα στο πρόγραμμα είναι, ας ξεκινήσουμε λοιπόν κοιτώντας το μέλλον αισιόδοξα και κατάματα!
Το Συριανολούκουμο (κατά κόσμον η  γλυκειά Γιάννα του Γιάννη) ενημερώνει στην αρχή των αναρτήσεών του σε πόση ώρα διαβάζεται η καθε μια.  Σοφόν! Εγω ομολογώ δε χρονομέτρησα, αντιθέτως σιχτίρισα πολλάκις, ειδικά κάθε φορά που έχανα τις φωτογραφίες που είχα συγκεντρώσει για κολάζ, οπότε η συνέχεια θα γίνει με δική σας ευθύνη κι όσο αντέξετε. Παρεξήγηση καμία!

Αναπνευστήρα, βαθειά αναπνοή και κατάδυση στον απολογισμό των ημερών με Χριστουγεννιάτικα Χωριά.
Και την πρωτιά θα την πάρει δικαιωματικά ενα μεμονωμένο  σπιτάκι, με το ποδαρικό της Νέας  χρονιάς. Οπως θα δείτε ο Νέος Χρόνος στα σκαλιά του σπιτιού, κανακεύεται για να τον καλοκαρδίσουμε!

Μπορεί να μη χιόνισε,να κάναμε Χριστούγεννα σαν να είχαμε Πάσχα, τα "λευκά Χριστούγεννα" να έμειναν μονάχα στα τραγούδια που με συντρόφευαν  αλλά στο εργαστήρι μιλάμε για ποοολύ χιόνι!

Πινακάκι mixed media




Φυσικά το χιόνι θέλει και κατάλληλη υπόδηση.


Ετσι οι γαλότσες  είχαν την τιμητική τους!





Γαλότσες  με decoupage και πάσης φύσεως υλικά επ αυτών και γαλότσες ζωγραφιστές μ ακρυλικά.
Να πω την αγία μου αλήθεια,τις δεύτερες τις απόλαυσα περισσότερο ως πιο παιχνιδιάρικες και ξεχωριστές.

Απο μικροστολίδια δε,είχαμε τα πάντα!

Απο χριστουγεννιάτικες μπάλες διαφόρων διαμετρημάτων ,απο μικρές έως πολύ μεγάλες




Εδώ δυστυχώς θα δείτε ένα  δείγμα μια που έπρεπε να ταξιδέψουν τόσο άμεσα που το
στήσιμο για φωτογράφιση ήταν σχεδόν αδύνατο, άστε δε η γυαλάδα που τις έκανε να χάνουν τη μισή ομορφιά τους.


Χριστουγεννιάτικες κάρτες που είχαν παραληφθεί πολλά χρόνια πριν με ακυκλοφόρητα μοτίβα, χιονάκι ως είθισται και διάφορα διακοσμητικά, χρώματα και κορδέλες, έγιναν χαρούμενες και μοναδικές!
Οπου  ο σύζυγος έστειλε σε συνεργάτες ή μου είχαν παραγγελθεί(ούτε μία δεν έμεινε σ εμένα), τα σχολια μου αρκούσαν να μη θεωρήσω το χρόνο χαμένο, γιατί ομολογώ τις άρχισα πολύ άκεφα.

Φυσικά έπαιξε καλά στο γήπεδο των δημιουργιών και η ανακύκλωση


Απο κολοκύθες μέχρι λαμπτήρες πυρακτώσεως και απο ρολόγια μέχρι ρολά χαρτιού υγείας (ίδε ταμπούρλο)

Φυσικά φαράσια.
Εγιναν must απο πέρσυ και ήταν και φετινή απαίτηση αρκετών.



Δεν μας έφταναν τα ήδη κυκλοφορούντα απο καιρό στα πέριξ είχαμε και εισαγωγή εκ του ... εξωτερικού! ^_^
Ετσι παρελήφθησαν τα αλληλοσυμπληρούμενα δεντράκια,οι σβουρίτσες που μεταμορφώθηκαν σε γούρια για να δείξουν οτι "χρόνος είναι θα γυρίσει!" και κώνοι απο φελιζόλ που ντύθηκαν με παραστάσεις απο ύφασμα.



Μια επίσκεψη σ ένα ερειπωμένο σπίτι, εκτός απο δυο παλιά έπιπλα μεγάλης αξίας και αισθητικής που πήγαν στον κάτοχό τους (ούτε ο ίδιος γνώριζε την ύπαρξή τους) να τ' αξιοποιήσει, με βόλεψε με 4 παλιά κεραμίδια που μπορεί νάναι και 100 χρονών.
Ετσι με πολύ αγάπη και σεβασμό ολοκληρώθηκε το ένα (τ άλλο έμεινε μισοτελειωμένο για τα επόμενα Χριστούγεννα,τόχω αυτό το χούι :$) με μία παράσταση απο συνδυασμό 3 διαφορετικών χαρτοπετσετών


Η μικρή Χηνοβοσκός δεν είναι γλύκα;


Ενα αληθινό πέταλο που είχε αρχικά το μαύρο του το χάλι,έγινε ένα χαρούμενο στολίδι ,όπως επίσης 3 φέτες κορμών που μου χαρίστηκαν  και τις είδα μ αυτό το μάτι ;)






Μέσα  σ όλα και το πλέξιμο!
Αλλες έφτιαξαν ολόκληρα φορέματα μετά ζακετών κι εγω επιδόθηκα στα στεφάνια μετά μανίας
Μέχρι και για τον Άγιο Βαλεντίνο ,βοήθειά μου,μερίμνησα,αλλά αυτό στην ώρα του!



Μη μου πείτε οτι δεν είναι χουχουλιάρικα;;;
και για το τέλος άφησα ένα μικρό δισκάκι ανοξείδωτο, που μου το χάρισε η φίλη μου η Σωσώ (πάλαι ποτέ κι αλησμόνητη para-kelsoscooks) μαζί μ άλλα, οταν έκανε το ξεκαθάρισμα στα οικογενειακά κειμήλια


Νάναι καλά τα χρώματα κιμωλίας (μεγάλη εφεύρεση!) που καλύπτουν κάθε επιφάνεια με  ακρίβεια και τ αποτέλεσμα που δίνουν είναι απολαυστικό.
Μ' αυτά έγινε το σύνολο σχεδόν όσων βλέπετε στην ανάρτηση,μια που αποφεύγεις  τριψίματα, ασταρώματα  και λοιπά κοπιαστικά που δεν είναι του γούστου μου ;)
Σήμερα σας κούρασα το ξέρω,αλλά αν δεν τ ανέβαζα τώρα πότε πια; το Πάσχα; Μέχρι τότε ελπίζω νάμαι καλά και να επιδοθώ σε ανοιξιάτικες δημιουργίες.
Αυτές πάντως μ έκαναν να περάσω ώρες χαλάρωσης (παρά την πίεση της ολοκλήρωσης των ενδιαφερομένων) και να ξεχάσω για λίγο τα προβλήματα που εξακολουθούσαν πιεστικά και της άσχημης ψυχολογίας λόγω της "μαγείας των εορτών"
Αυριο με καλό,που λέμε οι ζακυθινοί παραμονή κάθε μεγάλης Γιορτής,είθε να μας έρθει φώτιση και να βαδίζουμε σε φωτεινούς δρόμους πάντα!


Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Πρωτοχρονιά! Πρωτομηνιά...

                     
                                                     Αη Βασίλης έρχεται ξανά!!!

                              
                                                     

                                                        Νέος Χρόνος ξημερώνει!!!

Όλα μπορούνε να γίνουν αλλιώτικα.
Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μας που είναι μέσα μας...
...Υπάρχει μια δύναμη, που μ ' αυτή τη δύναμη μπορούμε να ξεπεράσουμε πολλά πράγματα και πραγματικά ν ΄αλλάξουμε τη ζωή μας...

                                                                                           _______ Αλκυονη Παπαδακη 





Καλή και δημιουργική Χρονιά!