Τώρα όπως θέλετε πάρτε τον τίτλο,πάλι μέσα θα πέσετε.
Θέλετε να πιστεύετε οτι τοχω κάψει τελείως; Σωστά!
Θέλετε οτι χρησιμοποιώ καμένα;κι αυτό σωστά
Ο,τι και να σκεφτείτε πάντως το κάψιμο δε το γλυτώνουμε 🔥.
Και γίνομαι σαφής....θα σας αλλάξω τα φώτα! ή καλλίτερα τον τρόπο που βλέπετε τα φώτα ,μην παρεξηγηθούμε κιόλας,γιατί εμένα είναι να μη μου δώσεις θάρρος!
Εκτός λοιπόν όλων των άλλων που μαζεύω η Scoopy-dου, είναι και λάμπες.
Λάμπες κάθε διαμετρήματος,Watt και amber
Δείτε όμως πόσο ωραίες είναι!!!
Τι δε βλέπετε;;;😮
Μα είναι ολοφάνερο!😂
Μήπως δε φοράτε τα γυαλιά σας,γιατί το παίζετε μικρούληδες;;;
Α,τα φοράτε και πάλι δεν...😕
Αχ ναι καλέ το ξέχασα,είναι τυλιγμένες έτσι που δε φαίνονται.
Μπα σε καλό μου και σας ταλαιπώρησα!Συμπαθάτε με,γιατί πάντα νομίζω οτι αυτό που βλέπω εγώ το βλέπουν όλοι!
Σήμερα λοιπόν θα δείτε δύο χαριτωμένα θηλαστικά,άλλο συμπαθές και άλλο όχι ιδιαίτερα,παρά μόνο αν πρόκειται για τον arriba-arriba-arriba Speedy Gonzales
Eναν ποντικούλη λοιπόν που φτιάχτηκε προ λοιμού δηλαδή,πέρσυ παραμονές Πάσχα,αλλά επειδή πέρσυ έκανα μία μεγάλη "κοιλιά" αναρτήσεων,είπα φέτος να συμμορφωθώ ,να μαι πιο τακτική (είμαι δεν μπορείτε να πείτε ;) πιο έγκαιρη (Πασχαλινός ο πόντικας) και τέλος πάντων να σας δείξω οτι πέρασε στο παρελθόν,έστω και τώρα. Και μάλλον τώρα τόχουμε περισσότερη ανάγκη να χαμογελάσει το χειλάκι μας.
Και για παρέα έναν σκαντζοχοιράκο,μυρωδάτο,που φτιάχτηκε πολύ αργότερα,αλλά με την ίδια τεχνική.
Σε ανάλογες κατασκευές στο PINTEREST έβλεπα οτι χρησιμοποιούσαν ή χαρτιά ή φελιζόλ για να διαμορφώσουν το σώμα ή το κεφάλι.
Εγώ πάλι σκέφτηκα "γιατί οχι με καμένες λάμπες;"
Ο Ποντικούλης λοιπόν δημιουργήθηκε από δύο διαφορετικού μεγέθους λάμπες,δεν κατέχω πώς λένε τις στρογγυλές και πώς τις μακρουλές,τύπου κεριού,ξέρω μόνο τις βιδωτές και μπαγιονέτ που στην προκειμένη περίπτωση είναι άχρηστες πληροφορίες.
Έκατσε η μία πάνω στην άλλη, με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματισθεί σώμα με κεφάλι και στη συνέχεια άρχισε το ντύσιμο με σκοινάκι.
Τα πόδια έγιναν από εύκαμπτο σύρμα που ντύθηκε κι αυτό και οι μπότες από τα καπάκια των βελονών των ενέσεων. Το οτι τα πόδια στηρίζονται σε εύκαμπτο σύρμα το κάνει να παίρνει διάφορες πόζες, ωσάν next top mondel των ποντικιών.
Ο δε συμπαθής σκαντζόχοιρος έγινε κι αυτός από άλλου τύπου καμένη λάμπα,μεγάλου ωοειδούς μεγέθους,που στη βιδωτή της βάση κολλήθηκε και στρίφτηκε ένα κομμάτι χοντρούτσικο χαρτί (από μια χάρτινη σακκούλα μανάβικου) για να αποτελέσει τη μουσουδίτσα του.
Η λάμπα μαζί με τη μουσούδα καλύφθηκαν με σκοινάκι, και πάνω στο σώμα άρχισαν να κολλιώνται τα "αγκάθια" ... οι κόκκοι του καφέ (δεν τον είχα πάρει γι αυτό το σκοπό μάλλον ήταν μια λάθος αγορά,νομίζοντας οτι είναι καφές σε σκόνη,μη με ρωτάτε περισσότερα,γιατί είπαμε...καμένη!) Κολλήθηκαν υπομονετικά, με θερμή σιλικόνη κοντά κοντά ο ένας στον άλλον, μέχρι να σκεπασθεί όλο το σώμα.
Η πλάκα είναι οτι όταν άναψα το τζάκι,τον έβαλα μπροστά απο την εστία του (έχει προστατευτικό τζάμι) ούτως ώστε με τη ζέστη να ζεσταθούν οι κόκκοι του καφέ και να μυρίζουν.
Κάποια στιγμή όμως που πήγα να τον μυρίσω και τον έπιασα,έκαιγε ο άμοιρος και τ' αγκάθια του κινούνταν προς κάθε κατεύθυνση, αφού είχε μαλακώσει και η κόλλα από κάτω,χαχχαχαχα λίγο έλειψε να τρέχει τσουρουφλισμένος!
Πάντως δυο τινά συνέβησαν στη συνέχεια, αφ ενός σταθεροποιήθηκαν εκ νέου στη σωστή τους θέση και αφ ετέρου απορροφήθηκε τόσο η κόλλα από το σχοινί-βάση που εξομαλύνθηκε όλη η επιφάνεια,εκεί που σε κάποια σημεία είχε πέσει περισσότερη και ίσως κάποιος προσεκτικός την έβλεπε.
Και για το τέλος άφησα κάτι πιο μπελαλίδικο, αλλά στο ίδιο ανακυκλωτικό πνεύμα και άκρως επίκαιρο ομοίως.
Έναν κούνελο μεγάλου μεγέθους,που προέκυψε από ένα μεγάλο μπουκάλι νερού (2l.)
Πάλι δ ε βλέπετε το μπουκάλι;;;😕 Μα αν φαινόταν δε θάταν κούνελος!
Το κεφάλι του δεν έγινε από καμένη λάμπα,αλλά από τσαλακωμένα χαρτιά που πήραν ένα ωοειδές ,έστω και λίγο άκομψο σχήμα. Όλο το μπουκάλι ντύθηκε με τσαλακωμένα χαρτιά ν' αποκτήσει σωματικό όγκο και τυλίχτηκε με χαρτοταινία.
Στη συνέχεια καλύφθηκε με γυψόγαζα, έτσι διαμορφώθηκε το σώμα του καθιστού κούνελου. Απέκτησε χέρια,αυτιά από κρεμάστρα καθαριστηρίου και στη συνέχεια ασταρώθηκε και απέκτησε ένδυμασία!!!!
Γι αυτήν χρησιμοποιήθηκαν χαρτοπετσέτες 😉😌😊😃💓. Στο κόκκινο καρώ σακκάκι η χαρτοπετσέτα κολλήθηκε πάνω σ ένα τύπου αφρώδες φύλλο πλαστικού (μη με ρωτήσετε κάτι παραπάνω,αγνοώ γιατί το είχα και πού βρέθηκε😞.Πάντως βόλεψε τα μάλα!)
Κράτησε και το καλαθάκι του (κομμένο απο χάρτινο μπουκάλι γάλακτος) στο οποίο ως βλέπετε μετέφερε βαμένα αυγά,τα οποία διαλαλούσε με τ΄ άλλο του χέρι ,προς πώληση😆.
Κι επειδή το Πάσχα μας ήρθε πολύ ηλιόλουστο,έτσι για να μας τη "σπάσει" που είμαστε έγκλειστοι,φόρεσε και καπελάκι για τον ήλιο.Η αλήθεια είναι οτι θα προτιμούσα τρίτσα,αλλά δεν επέτρεπαν τ αυτιά και ήδη είχα κουραστεί από την πολυήμερη εργασία.
Το κεφάλι,τα αυτιά,πόδια και χέρια καλύφθηκαν με ειδική σκόνη για ν' αποκτήσουν χνούδι.Βέβαια η καφέ σκόνη γέμισε και το κίτρινο γιλέκο,μ αποτέλεσμα να θαμπώσει η διαύγεια του κίτρινου,αλλά...δεν μπορούμε να τα χουμε κι όλα!
Κολλήθηκε πάνω σε ξύλινη επιφάνεια κι υποτίθεται κάθεται πάνω σένα κορμό ξύλου εξ ου και οι φλούδες του😀
Αυτές λοιπόν ήταν τρεις διασκεδαστικές χειροτεχνίες εκ του μη όντως,στο πραγματικό νόημα της ανακύκλωσης και της εορταστικής περιόδου!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΛΛΙΩΣ,θα ευχηθώ σ όλους από 💗
Θέλετε να πιστεύετε οτι τοχω κάψει τελείως; Σωστά!
Θέλετε οτι χρησιμοποιώ καμένα;κι αυτό σωστά
Ο,τι και να σκεφτείτε πάντως το κάψιμο δε το γλυτώνουμε 🔥.
Και γίνομαι σαφής....θα σας αλλάξω τα φώτα! ή καλλίτερα τον τρόπο που βλέπετε τα φώτα ,μην παρεξηγηθούμε κιόλας,γιατί εμένα είναι να μη μου δώσεις θάρρος!
Εκτός λοιπόν όλων των άλλων που μαζεύω η Scoopy-dου, είναι και λάμπες.
Λάμπες κάθε διαμετρήματος,Watt και amber
Δείτε όμως πόσο ωραίες είναι!!!
Τι δε βλέπετε;;;😮
Μα είναι ολοφάνερο!😂
Μήπως δε φοράτε τα γυαλιά σας,γιατί το παίζετε μικρούληδες;;;
Α,τα φοράτε και πάλι δεν...😕
Αχ ναι καλέ το ξέχασα,είναι τυλιγμένες έτσι που δε φαίνονται.
Μπα σε καλό μου και σας ταλαιπώρησα!Συμπαθάτε με,γιατί πάντα νομίζω οτι αυτό που βλέπω εγώ το βλέπουν όλοι!
Σήμερα λοιπόν θα δείτε δύο χαριτωμένα θηλαστικά,άλλο συμπαθές και άλλο όχι ιδιαίτερα,παρά μόνο αν πρόκειται για τον arriba-arriba-arriba Speedy Gonzales
Eναν ποντικούλη λοιπόν που φτιάχτηκε προ λοιμού δηλαδή,πέρσυ παραμονές Πάσχα,αλλά επειδή πέρσυ έκανα μία μεγάλη "κοιλιά" αναρτήσεων,είπα φέτος να συμμορφωθώ ,να μαι πιο τακτική (είμαι δεν μπορείτε να πείτε ;) πιο έγκαιρη (Πασχαλινός ο πόντικας) και τέλος πάντων να σας δείξω οτι πέρασε στο παρελθόν,έστω και τώρα. Και μάλλον τώρα τόχουμε περισσότερη ανάγκη να χαμογελάσει το χειλάκι μας.
Και για παρέα έναν σκαντζοχοιράκο,μυρωδάτο,που φτιάχτηκε πολύ αργότερα,αλλά με την ίδια τεχνική.
Σε ανάλογες κατασκευές στο PINTEREST έβλεπα οτι χρησιμοποιούσαν ή χαρτιά ή φελιζόλ για να διαμορφώσουν το σώμα ή το κεφάλι.
Εγώ πάλι σκέφτηκα "γιατί οχι με καμένες λάμπες;"
Ο Ποντικούλης λοιπόν δημιουργήθηκε από δύο διαφορετικού μεγέθους λάμπες,δεν κατέχω πώς λένε τις στρογγυλές και πώς τις μακρουλές,τύπου κεριού,ξέρω μόνο τις βιδωτές και μπαγιονέτ που στην προκειμένη περίπτωση είναι άχρηστες πληροφορίες.
Έκατσε η μία πάνω στην άλλη, με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματισθεί σώμα με κεφάλι και στη συνέχεια άρχισε το ντύσιμο με σκοινάκι.
Τα πόδια έγιναν από εύκαμπτο σύρμα που ντύθηκε κι αυτό και οι μπότες από τα καπάκια των βελονών των ενέσεων. Το οτι τα πόδια στηρίζονται σε εύκαμπτο σύρμα το κάνει να παίρνει διάφορες πόζες, ωσάν next top mondel των ποντικιών.
Ο δε συμπαθής σκαντζόχοιρος έγινε κι αυτός από άλλου τύπου καμένη λάμπα,μεγάλου ωοειδούς μεγέθους,που στη βιδωτή της βάση κολλήθηκε και στρίφτηκε ένα κομμάτι χοντρούτσικο χαρτί (από μια χάρτινη σακκούλα μανάβικου) για να αποτελέσει τη μουσουδίτσα του.
Η λάμπα μαζί με τη μουσούδα καλύφθηκαν με σκοινάκι, και πάνω στο σώμα άρχισαν να κολλιώνται τα "αγκάθια" ... οι κόκκοι του καφέ (δεν τον είχα πάρει γι αυτό το σκοπό μάλλον ήταν μια λάθος αγορά,νομίζοντας οτι είναι καφές σε σκόνη,μη με ρωτάτε περισσότερα,γιατί είπαμε...καμένη!) Κολλήθηκαν υπομονετικά, με θερμή σιλικόνη κοντά κοντά ο ένας στον άλλον, μέχρι να σκεπασθεί όλο το σώμα.
Η πλάκα είναι οτι όταν άναψα το τζάκι,τον έβαλα μπροστά απο την εστία του (έχει προστατευτικό τζάμι) ούτως ώστε με τη ζέστη να ζεσταθούν οι κόκκοι του καφέ και να μυρίζουν.
Κάποια στιγμή όμως που πήγα να τον μυρίσω και τον έπιασα,έκαιγε ο άμοιρος και τ' αγκάθια του κινούνταν προς κάθε κατεύθυνση, αφού είχε μαλακώσει και η κόλλα από κάτω,χαχχαχαχα λίγο έλειψε να τρέχει τσουρουφλισμένος!
Πάντως δυο τινά συνέβησαν στη συνέχεια, αφ ενός σταθεροποιήθηκαν εκ νέου στη σωστή τους θέση και αφ ετέρου απορροφήθηκε τόσο η κόλλα από το σχοινί-βάση που εξομαλύνθηκε όλη η επιφάνεια,εκεί που σε κάποια σημεία είχε πέσει περισσότερη και ίσως κάποιος προσεκτικός την έβλεπε.
Και για το τέλος άφησα κάτι πιο μπελαλίδικο, αλλά στο ίδιο ανακυκλωτικό πνεύμα και άκρως επίκαιρο ομοίως.
Έναν κούνελο μεγάλου μεγέθους,που προέκυψε από ένα μεγάλο μπουκάλι νερού (2l.)
Πάλι δ ε βλέπετε το μπουκάλι;;;😕 Μα αν φαινόταν δε θάταν κούνελος!
Το κεφάλι του δεν έγινε από καμένη λάμπα,αλλά από τσαλακωμένα χαρτιά που πήραν ένα ωοειδές ,έστω και λίγο άκομψο σχήμα. Όλο το μπουκάλι ντύθηκε με τσαλακωμένα χαρτιά ν' αποκτήσει σωματικό όγκο και τυλίχτηκε με χαρτοταινία.
Στη συνέχεια καλύφθηκε με γυψόγαζα, έτσι διαμορφώθηκε το σώμα του καθιστού κούνελου. Απέκτησε χέρια,αυτιά από κρεμάστρα καθαριστηρίου και στη συνέχεια ασταρώθηκε και απέκτησε ένδυμασία!!!!
Γι αυτήν χρησιμοποιήθηκαν χαρτοπετσέτες 😉😌😊😃💓. Στο κόκκινο καρώ σακκάκι η χαρτοπετσέτα κολλήθηκε πάνω σ ένα τύπου αφρώδες φύλλο πλαστικού (μη με ρωτήσετε κάτι παραπάνω,αγνοώ γιατί το είχα και πού βρέθηκε😞.Πάντως βόλεψε τα μάλα!)
Κράτησε και το καλαθάκι του (κομμένο απο χάρτινο μπουκάλι γάλακτος) στο οποίο ως βλέπετε μετέφερε βαμένα αυγά,τα οποία διαλαλούσε με τ΄ άλλο του χέρι ,προς πώληση😆.
Κι επειδή το Πάσχα μας ήρθε πολύ ηλιόλουστο,έτσι για να μας τη "σπάσει" που είμαστε έγκλειστοι,φόρεσε και καπελάκι για τον ήλιο.Η αλήθεια είναι οτι θα προτιμούσα τρίτσα,αλλά δεν επέτρεπαν τ αυτιά και ήδη είχα κουραστεί από την πολυήμερη εργασία.
Το κεφάλι,τα αυτιά,πόδια και χέρια καλύφθηκαν με ειδική σκόνη για ν' αποκτήσουν χνούδι.Βέβαια η καφέ σκόνη γέμισε και το κίτρινο γιλέκο,μ αποτέλεσμα να θαμπώσει η διαύγεια του κίτρινου,αλλά...δεν μπορούμε να τα χουμε κι όλα!
Κολλήθηκε πάνω σε ξύλινη επιφάνεια κι υποτίθεται κάθεται πάνω σένα κορμό ξύλου εξ ου και οι φλούδες του😀
Αυτές λοιπόν ήταν τρεις διασκεδαστικές χειροτεχνίες εκ του μη όντως,στο πραγματικό νόημα της ανακύκλωσης και της εορταστικής περιόδου!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΛΛΙΩΣ,θα ευχηθώ σ όλους από 💗