Εαρ συντετριμμένον

 

Δεν ξέρω αν ο συχωρεμένος ο Καρούζος τόχε γράψει οντως για την Μεγάλη Εβδομάδα, που το χρησιμοποιούμε κατά κόρον , εμένα όμως μου ταιριάζει γάντι, αφού μία πολύ όμορφη Πρωτομαγιά, έπεσα και συντρίφτηκα!

Ετσι, η Άνοιξη, για πρώτη φορά έγινε οδυνηρή, αν και ευτυχώς, ο καλός Θεός με προστάτεψε και δεν έσπασα κάτι, αλλά νοιωθω συντετριμμένη και τεταπεινωμένη, μη σας πω και ακόμα χειρότερα, παροπλισμένη. Ολη μέρα στου Ξαπλόπουλου, αφού οι οδηγίες είναι να μην πατηθεί το τραυματισμένο πόδι, αλλά και χωρίς αυτό, δεν μπορώ να το πατήσω! Ετσι είπα να κάνω μία ανάρτηση παρηγορητική, όπως λένε οι γιατροί για τις εγχειρήσεις, χωρίς ουσιαστική θεραπεία, αλλά παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του😢

Το χρονικό της πεσίας θα σας την μεταφέρω αυτούσια απο το φβ όπως την κατέγραψα , ετσι για να μείνει στο ιστορικό του blogger 
"Καλή εβδομάδα εις άπαντας!

🎼 Ο,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνοοο

οι πληγωμένες καρδιές, το ξέρουνε μόνοοο 🎶🎵

Ετσι ακριβώς τέλειωσαν οι χοροί και τα τραγούδια της Πρωτομαγιάς, βράδυ Σαββάτου!

Είπα να επιβεβαιώσω τον κανόνα για την Τρίτη ηλικία, να δω αν ισχύει βρε αδελφέ! και ω του θαύματος, ισχύει και με το παραπάνω

Και αν δεν σαβουριάστηκα στο ανώμαλο έδαφος, είπα να δοκιμάσω στο ίσωμα και εντός οικίας...μια χαρά τα κατάφερα!

Λίγο ακόμα, αν δε με προστάτευαν οι Αγιοι και θα ήμουν εις τα εξ ων συνετέθην.

Μέχρι κι ο γιατρουδάκος στο Νοσοκομείο με κοίταζε μ' απορία και θαυμασμό (ναι,ναι, τα διέκρινα στο εξεταστικό του βλέμμα και τα δύο, ασχέτως αν έθιξε την ηλικία μου και τα κιλά μου, για κοπλιμάν τα είπε).

Ευτυχώς όμως, κάτι τα εμπόδια που βρέθηκαν στο δρόμο μου, κάτι τα λίίίγο παραπάνω κιλάκια (μόνο ο Bodero τα εκτίμησε δεόντως.Τί λυσσάμε και τρέχουμε στις διατροφολόγους;, να ξέρατε τί γλυτώνουμε απο Ορθοπεδικούς θά πρεπε να τους κάνουμε κόνισμα ! τσάμπα λεφτά μιλάμε) που διατηρώ (και τωρα πια θα καμαρώνω), με γλύτωσαν απο το χτίσιμο πατώκορφα.

Γενική ανοικοδόμηση θάθελα. Έχετε δει κάτι χτισμένους στα Νοσοκομεία στις ελληνικές ταινίες, χέρια ,πόδια που φαίνεται μόνο ένα κεφάλι; Αυτό!

Σαν ταύρος εν υαλοπωλείω είχα πάρει φόρα και γονυπετής έπεσα, τόσο που πίστευα οτι θα σηκωνόμουν και οι γάμπες θα έκαναν κούνια μπέλα σαν μαριονέτα

Εγώ όμως ...μια χαρά! με ένα Π τη σκαπούλαρα😵‍💫

Αντε βρε!καλά μας μπήκε ο Μάης, μας έφτασε τό βήμα ταχύ...πιο ταχύ, δεν γινόταν.
Φωτογραφίες δεν ανεβάζω θα μας τις κόψει η λογοκρισία της πλατφόρμας, αν δε βάλουν σήμανση οτι "ανοίγετε με δική σας ευθύνη, ακολουθούν σκληρές εικόνες"!
Γι αυτό θαυμάστε γρήγορα αναρρώνουσα "

Υ.Γ. τόχω αυτό το κουσούρι, μετά τον πόνο να τα παίρνω στην πλάκα, αφού αποφύγαμε τα χειρότερα ας το διακωμωδήσουμε βρε αδελφέ! "

Κι εδώ ολοκληρώνεται η γνωστοποίηση και μια βδομάδα παρά μία μέρα, συνεχίζω κλινήρης, μελανιασμένη, πρησμένη και πονεμένη, ΑΛΛΑ θα συνεχίσω με εργάκια ανοιξιάτικα , προ και μετά πεσίματος, γιατί αν δεν απασχολήσω χέρια και μυαλό θ' αρρωστήσω χειρότερα

Μετά λοιπόν τις κονσέρβες απο τις κομπόστες, που έγιναν έτσι ωραίες κι ανοιξιάτικες, και χάριν της χαρτοπετσέτας που μ άρεσε τρελλά, έφτιαξα κι ένα "τσαγιερό"
Είχα ένα μακρόστενο κουτί απο σοκολάτα των Harrod's, φερτό μη φανταστείστε οτι έχω πατήσει ποτέ σ Αγγλικό έδαφος, το οποίο περίμενε στωικά κάτι να γίνει κι αυτό. 
Και μέσα Μαγιού ενώθηκε με μία μύτη απο το καπάκι της ένεσής μου, που είχε ήδη τέλειο σχήμα, κολλήθηκε και ένα vintage πόμολο, ασταρώθηκε, βάφτηκε λευκή η επιφάνεια και έγινε decoupage  με την περί ου ο λόγος χαρτοπετσέτα. Στο κέντρο του κουτιού κολλήθηκε ένα κομμάτι ύφασμα μ' ένα τριανταφυλλάκι, γύρω γύρω πλαίσιο απο πηλό με δύο επίσης απο πηλό τριανταφυλλάκια, που βάφτηκαν στα χρώματα του μοτίβου. Το καπάκι ήταν χωνευτό, γύρισε ανάποδα, έγινε επίσης decoupage, κολλήθηκε ένα κομμάτι απο αυγό Kinder και γύρω του κολλήθηκαν ανθάκια απο πηλό.

Το δεύτερο έργο, είναι μία πεταλούδα.

Την Πρωτομαγιά που είχαμε πάει την προσκυνηματική εκδρομή στα βουνά (χωρίον Ορθωνιές- Μοναστήρι Παναγίας Σπηλαιωτίσσης) 

Εδώ με το πιο κόκκινο μαλλί οταν δεν ήξερα τί με περίμενε 😢

και καταλύσαμε μετά για φαγητό στο επίσης βουνίσιο, αλλά πάνω απο τη θάλασσα Επισιτιστικό κέντρο ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ, μεταξύ φαγητού, χορού και γέλιων (που μου βγήκαν ξυνά) έγινε και κλήρωση δώρων. Εγω λοιπόν τυχερή προς στιγμήν, κέρδισα 4 δώρα στους 5 λαχνούς. Ενα εξ αυτών, που ήταν όλα ομορφιάς και περιποίησης, ήταν ένα σετ vintage καρφίτσας με ασορτί σκουλαρίκια. Ήταν πολύ "πίσω" για μένα, αλλά καλόγουστα, έτσι αποφάσισα την καρφίτσα να την χρησιμοποιήσω αλλιώς😉

Είχα δει  την ιδέα εδώ, όμως εγώ προτίμησα να την κάνω πιο glamorous. Έτσι έκοψα δύο διαφορετικού διαμετρήματος κύκλους απο ένα ανοιξιάτικο ύφασμα, το τσάκισα στη μέση και το έραψα στην άκρη, το σούρωσα στη μέση κι έτσι έγιναν τα φτερά. Πέρασα την καρφίτσα υπο τύπον σώματος της πεταλούδας και ...

Καρφίτσα θάναι πάλι, αλλά πιο εντυπωσιακή και πιο σύγχρονη, δεν συμφωνείτε; 
Επειδή τα κοσμήματα μου προκαλούν αλλεργίες στο δέρμα που έρχονται σ' επαφή, γι αυτό και σπανίως φοράω κάτι για λίγο και πάλι δεν αποφεύγω τον ερεθισμό, τα σκουλαρίκια μου είναι πάντα με ασημένια κουμπώματα. Έτσι πάντα έδινα βάση σε εντυπωσιακές καρφίτσες, που ομόρφαιναν τα ρούχα και έδιναν και στυλ! όσο για τα σκουλαρίκια, θ' αποκτήσουν κι αυτά το κάτι τίς τους, να έρθουν στις μέρες μας😉.

Ενα έργο τουλάχιστον ενός χρόνου πίσω.
 Ήταν ένα σκάκι, μάλλον κάτι διαφημιστικό, ο αποστολέας του ξέρει 😉😊. Αρχικά σκέφτηκα να το  πετάξω αλλά σε δεύτερη ανάγνωση προτίμησα να το ασταρωσω, να το βαψω, του έβαλα δύο ξυλόγλυπτα στις γωνίες,  καλόγουστα πόμολα και ποδαράκια απο χάντρες. Έγινε μεταφορά εικόνας και κρακελέ δύο συστατικών, το οποίο άγνωστο γιατί ξεφλούδισε, παρ όλο αυτά δεν παύει νάναι μια ωραία μεταμόρφωση, απο κάτι που θα πετιόταν σίγουρα στα σκουπίδια και έγινε δίσκος.

Και για να ολοκληρώσω τα Trash, έστω και παλιότερο και νομίζω οτι δεν χρειάζονται πολλά λόγια, η εικόνα μιλάει απο μόνη της 😉

Αυτά έτσι για το γινάτι και να σας επιστήσω την προσοχή, γιατί, όπως έπαθα κι έμαθα κι εγώ, ο Μάιος, εκτός από ανθοφόρος είναι και ο μήνας των οικιακών ατυχημάτων!!!

 Έτσι για να μη τον γιορτάζουμε διπλά 🥺🧑‍🦽❤️‍🩹

Αναστημένα κι Αναστάσιμα

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ κιόλας!
Εύχομαι ολόψυχα ΥΓΕΙΑ σ' όλους και ελπίζω να περάσατε όμορφα, ήρεμα και οικογενειακά τις μέρες αυτές. Εγώ απο το Νοσοκομείο δεν πρόλαβα να πάρω αναπνοή κι έπεσα με τα μούτρα στις Ιερές Ακολουθίες και σε μία βυθοσκόπηση αναμνήσεων και χαρμολύπης. 
Ολ αυτά και η ψυχολογική κόπωση που κουβαλούσα ήδη, μαζί με την σωματική και η αντάμωση με την κόρη μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, ανάστησε τις ελπίδες μου αλλά οχι και την δημιουργικότητά μου.
Ετσι σήμερα θα σας δείξω αρκετά μεν, ευτελή δε, Μαγιάτικα όμως, εν όψει και της Πρωτομαγιάς.

Δεν είχα ούτε καν το χρόνο να παραγγείλω και να φτιάξω λαμπάδες για τα παιδιά και τον φιότσο μου. 

Αφ ενός τα παιδιά  μεγάλωσαν, κι είναι πια  ενήλικα για πολύ στολισμένες λαμπάδες, αφ ετέρου πάντα η φιλοσοφία μου ήταν η λαμπάδα λιτή κι όλα τα υπόλοιπα δώρα μπορούν να δοθούν σε συσκευασία, κι οχι να κρέμεται η Αρτα και τα Γιάννενα σε μια λαμπάδα, που έχει άλλη αποστολή στη δεδομένη στιγμή κι οχι να κάνεις επίδειξη στολισμού και υπερβολής. 

Ετσι πρωί Μεγάλης Πέμπτης αγόρασα εξι λευκά κεριά μεγάλου μεγέθους κι έκανα αυτές, που προς έκπληξή μου, άρεσαν περισσότερο απο κάθε χρονιά σ όλους, σερνικούς και θηλυκούς 😮😍

Δεν είχα καν το χρόνο να πάω στην αγορά για δώρα. Όμως δεν είναι απαραίτητο ολα τα δώρα να δίνονται αυθημερόν, άλλωστε κι εγω είμαι άνθρωπος των εκπλήξεων, όχι κατ ανάγκη μεγάλων, αλλά το δώρο και το δόσιμο πάντα είναι ευπρόσδεκτο αρκεί να μη γίνεται καθ υπερβολή και δημιουργεί υποχρέωση ανταπόδοσης. 

Παρ όλ αυτά, οι Κυρίες μου βγήκαν στην αγορά,, αντί για μένα, κι έκαναν τα ψώνια των ημερών, για φίλους και φιοτσίδια 😉😊

Στους νάνους της προηγούμενης ανάρτησης ήρθε και προστέθηκε ένας ακόμα, king size  μέγεθος αυτή τη φορά, που ενθουσιάστηκε η νύφη μου κι έτσι έγινε δικός της. 

Ήταν ένα άδειο μπουκάλι μαλακτικού ρούχων, που δεν ήθελε να πεταχτεί και για μέρες έμπλεκε στα πόδια μου. Ε, λοιπόν ήρθε η ώρα του! Ντύθηκε στα καρώ, έβαλε με μαγκιά το χέρι στην τσέπη και με το άλλο κράτησε περήφανος ένα καλάθι αυγά, παρότι μια πασχαλίτσα έκατσε στη μύτη του και τον γαργαλούσε!

Ένα  αυγό απο φελιζολ βασισμένο πάνω σε μια ξύλινη αυγουλιέρα, έγινε ένα mini, αυτή τη φορά, πασχαλινό διακοσμητικό για το τραπέζι της Νιας Δευτέρας στο σπίτι της συμπεθέρας μέσα σ' ένα Πασχαλινό καλάθι hand made, που δεν φωτογραφήθηκε 😟

Και τέλος αυτά που πετάμε σωρηδόν μετά απο το άνοιγμά τους!😉

Θέλετε τόνους; καλά τους φάγατε, γιατί να πετάξετε το τσίγκινο δοχείο, αμαρτία δεν είναι; Κοιτάξτε τί όμορφα κηροπήγια! Λίγο χρώμα, λίγος πηλός ή ότι άλλο πιάνουν τα χέρια σας και ...voila!👇

Φρούτα φέρατε στο σπίτι σε καφασάκι; 

Ενα καφάσι ,που μπορεί να μη σου φύγει το καφάσι, αλλά μια χαρά χωράει τ' απαραίτητα δίπλα στο μάτι της κουζίνας για το μαγείρεμα και όλο αυτό, αρκεί να το ντύσετε μ' ένα χαρτί scrapbooking της αρεσκείας σας ή ακόμα και με ύφασμα. 

Τα υπόλοιπα αφήνονται στο προσωπικό σας γούστο 💝

Κι αφού είμαστε στα χρηστικά του μαγειρέματος, γιαουρτάκια τρώτε είτε διαιτείσθε είτε όχι, δεν θάταν ωραίο ένα δοχείο για τις κουτάλες; 
Και τόσο απλό! 

Ούτε καν πηλός δε χρειάστηκε, απλά και μόνο κόβετε ισόπαχα ενα ρολό απο χαρτί υγείας και το κολλάτε κάθετα, με τον ίδιο τρόπο κολλάτε περιφερειακά πάνω και κάτω σαν στεφάνια βαρελιού, κολλάτε επίσης κομματάκια απο χαρτί υγείας ή λευκής χαρτοπετσέτας και μονώνετε τη βάση και αφού στεγνώσει το βάφετε στα χρώματα της αρεσκείας σας. 
Εγω κόλλησα για χαριτωμενιά μία τρισδιάστατη παράσταση φρούτων και κόλλησα ανά διαστήματα φακούλες υπο τύπον βιδών 😉😋

Κομποστούλα τράβαγε η όρεξή σας; 

Καλοφάγωτη! (κι εμένα μ' αρέσει πολύ) αλλά τα κουτιά μια χαρά μεταμορφώνονται σε δοχεία αποθήκευσης. Είχα και κάποιους ξέμπαρκους φελλούς (να πού όλα χρειάζονται!), ενα πομολάκι χρειάστηκε να τα κάνει κλασάτα 🌟🌟  
Ετσι καιρός ήταν να αλλάξουν τα χριστουγεννιάτικα με ανοιξιάτικα και να γίνουν μέρος της καθημερινότητάς μας για καφέ, ζάχαρη και βότανα. 
Γι αυτό το λόγο δεν τα στόλισα περισσότερο και με δυσκολεύουν στη χρήση, άλλωστε είναι τόσο όμορφα κι απο μόνα τους ή μόνο εγώ τα βλέπω;😏

Και για να ολοκληρώσουμε, χωρίς νάναι κάτι σπουδαίο, οταν είδα στο φβ μια όμορφη συλλογή απο χειροποίητες κουκλίτσες που φτιάχνει η κρητικιά Μαρία, της παρήγγειλα μια για την ταξιδιάρα κόρη μου που αγαπάει και τα βιβλία. Στις μεταξύ μας συνομιλίες, μέχρι την ολοκλήρωση, της είπα "ασε την βαλίτσα και τα γυαλάκια θα τα φτιάξω εγω " ετσι θάναι η ισχύς εν τη ενώσει. Μέχρι νάρθει λοιπόν η κουκλίτσα ήρθε το δέμα απο τη Βαρβάρα και είχε μέσα ενα κουτάκι που ήταν ταμάμ για βαλίτσα!

Έσπασε κι ενας μεγάλος πλαστικός συνδετήρας κι αντί να πεταχτεί, εγινε το τηλεσκοπικό χερούλι της βαλίτσας, δύο ρόδες απο άνοιγμα φαρμάκου και πολλά αποκόμματα με ονόματα πόλεων της Ευρώπης και σφραγίδες κολλήθηκαν στην επιφάνεια της βαλίτσας. 

Ενα στριφτό μεταξωτό κορδονάκι κολλήθηκε γύρω γυρω τύπου φερμουάρ και μία ετικέτα σηματοδοτεί την κάτοχο. 

Γυαλάκια τελικά δεν ήθελε η ίδια η κάτοχος, άλλωστε τα ματάκια  είναι κλειστά γιατί φαντάζεται το επόμενο ταξίδι της!🗽✈

Αυτά ήταν για σήμερα και όσο κι αν νόμιζα οτι ήταν λίγα, απ όλα είχε ο μπαξές, έτσι για να μην πλήξετε 😊😀και να σας ευχηθώ 😉😉 🌞🌷🌺🌹🌼