Οι τρείς αδελφές...

Όχι του Τσέχοφ... του Ο.Τ.Ε.!

Πάντα μ άρεσαν αυτά τα πορσελάνινα κουπάκια του Ο.Τ.Ε. στα τηλεγραφόξυλα. Δεν ήξερα και δεν έμαθα ποτέ την χρησιμότητά τους. 

Πάντα όμως τα λιμπιζόμουν και μια και  "δρυός πεσούσης πας ανήρ (και γυνή) ξυλεύεται", όταν βρήκα ένα παροπλισμένο τηλεγραφόξυλο... τα οικειοποιήθηκα.

Λέτε να παρεξηγηθεί ο Ο.Τ.Ε.;  Μπα, δε νομίζω, αφ΄ ενός διότι αμφιβάλλω αν γνωρίζει την τύχη των τηλεγραφόξυλων του ανα την Ελλάδα κι αν νοιάζεται στην τελική γι αυτά, αφ ετέρου έχω δικαιώματα...

Ποίος νομίζετε οτι άνδρωσε τον Ο.Τ.Ε.;  ποίος πλήρωνε τους παχυλούς μισθούς του κάθε Βουρλούμη;  ποίος τον έκανε νύφη πολύφερνη  για να μοσχοπουληθεί στους Γερμανούς;
ΕΓΩ!
Δεν θέλω γέλωτες. Ναι, ναι, πολύ σωστά διαβάσατε, ΕΓΩ.
Στα φοιτητικά μου χρόνια, όταν έμπαινα στον Ο.Τ.Ε. στη Σταδίου, μου έλεγαν με χαμόγελο οι υπάλληλοι από τα γκισέ: "καλώς την δεσποινίδα μέτοχο".  Αμέ! τι νομίζετε τυχαία σας τα λέω;
Τον έχω χρυσοπληρώσει και εξακολουθώ ανα δίμηνο να τον τροφοδοτώ σταθερά.
Τώρα πήρε άλλος την σκυτάλη...ο γιος! Τι να κάνουμε, ο έρωτας θέλει θυσίες, πόσο μάλλον όταν είναι μίίίλια μακρυά, κι εγώ έχω κατανόηση! 
Γι αυτό σας λέω, έχω δικαίωμα.
Αφήστε που σκέφτηκα μήπως περισώσω τίποτε από όσα κατά καιρούς έχω αφήσει να πετάξουν μέσα από τα σύρματα του.  Λόγια αγάπης, παράπονα, κακίες, κλάματα, απειλές!
Και καλά εγώ, έχετε σκεφτεί ποτέ τι έχουν ακούσει "τ΄ αυτάκια" τους από τόόόσα εκατομμύρια κόσμου;
Το τηλέφωνο είναι η πιο μισητή -λατρεμένη εφεύρεση.
Πόσοι το μίσησαν περιμένοντας ένα χτύπημα από το ρημαδιασμένο που δεν ερχόταν;
Πόσα μάτια έκλαψαν για το ανύπαρκτο ντριν ή  για τα ντριν του χωρισμού;
Και πόσοι  δεν το λάτρεψαν γιατί μέσα από αυτά αντάλλαξαν λόγια αγάπης, όρκους αιώνιας πίστης, που  τα εννοούσαν, άσχετα αν δεν ευοδώθηκαν.
Έχω δικαίωμααα λέέέμε.
Αφού δεν μου έδωσε το μέρισμα που μου αναλογεί, δικαιούμαι να του πάρω τα "κουπάκια" του.

ΙΔΕΑ!!!  Λέτε  αν τα έβλεπε έτσι στολισμένα  να γίνονταν trendy και να αντικαθιστούσε όλα τα υπάρχοντα με decoupa-ρισμένα κουπάκια;
Μπα ποίος νοιάζεται...ας γίνουν τότε pres papier ή ό,τι άλλο σκεφτείτε!