Τοσκάνη, ωραία και μόνη!

Toskana, σκίτσο  σε χαρτοπετσέτα επί ελαιόκορμου!

Επιστροφή για λίγο στο χώρο του ονείρου και των αναμνήσεων με όχημα...
μια χαρτοπετσέτα!

Από μικρή μέσα στην καθημερινότητά μου, άκουγα γύρω μου λέξεις ιταλικές
ανάκατες με ελληνικές, προσαρμοσμένες  στην ζακυνθινή ντοπιολαλιά.
Η νονά μου πάλι Ιταλοκρατούσα, με μπόλιαζε μ αυτή την αγάπη στην γείτονα
Χώρα.
 Ίσως-ίσως και η εξ ημισείας διεκδίκηση ενός μεγάλου ποιητή του Ugo Foscolo,
γεννημένου και μεγαλωμένου ως ένα σημείο στην  Ζάκυνθο και από εκεί και
πέρα στην Ιταλία, η ενηλικίωσή του και  η καθιέρωσή του σε Εθνικό της ποιητή! 
Ποιος ξέρει τι άλλο συνέτεινε σ αυτή την άνευ όρων αγάπη;

 Κι αυτή η αγάπη σιγά-σιγά γιγαντώθηκε κι έγινε πάθος, ώσπου το 1980 η καλή
μου τύχη (στον μπαμπά μου το οφείλω κι όχι στην τύχη) έφερε τα βήματά μου
στην  Τοσκάνη!

Η Τοσκάνη στην Κεντροδυτική Ιταλία, ανήκει στους τόπους όπου δεν χωρούν
λόγια να περιγράψουν την ομορφιά της.

Η Αναγεννησιακή της ομορφιά διατηρείται ατόφια, μέσα σε χωράφια κατάσπαρτα από ...Ηλίανθους (μαγικό θέαμα, που αξίζει ν αντικρίσετε) ελαιώνες, αμπελώνες
να διατρέχονται από φιδωτούς ανηφορικούς δρόμους.

Τα χρώματα εναλλάσσονται σαν να μην είχε αποφασίσει ο ζωγράφος ποιο θα
χρησιμοποιήσει τελικά.

Οι καμπύλες της θυμίζουν ζουμερή γυναίκα που στο πέρασμά της προ
καλεί σφυρίγματα!
Έτσι μοιάζουν οι  απαλοί όγκοι λόφων που την περιβάλλουν και σ εντυ
πωσιάζουν με την ομορφιά τους.

 Όσο για την ΙΣΤΟΡΙΑ της!

 Όπου κι αν στραφείς νιώθεις ποίηση, όχι τυχαία, εδώ γεννήθηκε ο Dante
Alighieri !

Μουσική! Βέρντι, Πουτσίνι, Ροσίνι και αμέτρητοι άλλοι μικρότερου διαμετρήματος,
σας λέει κάτι αυτό;

Ζωγραφική! γιατί ο Botticcelli και ο   Michelangello ήταν απ εδώ!

Και πώς να μην γεννήθηκαν τέτοιοι καλλιτέχνες αφού η  φύση σ εξωθεί  
προς αυτό!

Μα μην νομίζετε οτι αξιόλογες είναι μόνο οι μεγάλες πόλεις της Τοσκάνης,
όπως η Φλωρεντία (Firence)   ή η Σιένα (Siena).

Κάθε άλλο! Κάθε χωριό, μεγάλο ή μικρό, κρύβει τους δικούς του θησαυρούς.

Κάθε χωριό αξίζει και μια στάση.

Βολτέρα (Voltera), Σαν Τζιμινιάνο (San Giminiano), μόνο χωριά δεν τα λες.                                                                                                                                                                         

Στριμώχνεσαι στα στενά ανήλιαγα στενάκια με τους χιλιάδες τουρίστες που
επισκέπτονται την Τοσκάνη όλο το χρόνο, γιατί η Τοσκάνη δεν έχει εποχές.
Όλες οι εποχές προσφέρονται να την επισκεφθείς.

Κι από γεύσεις δεν υστερεί. Η κοιτίδα θα έλεγες της Ιταλικής γαστρονομίας.

Η Ιταλική κουζίνα και η οινοποιία εδώ μεγαλουργεί. Το Κιάντι (Chianti),
φημισμένο ιταλικό κρασί παράγεται εδώ. Αλλαντικά με προεξάρχον το
prosciutto di Parma.

Όσο για τον λαό της... ποίος δεν γνωρίζει τι εστί Ιταλός;

Εξωστρεφείς, χαρούμενοι, φασαριόζοι, πρόθυμοι  γενικά ένας αλέγκρο
λαός, τόσο ίδιος με μας και τόσο διαφορετικός συνάμα                                                                                         

          

Ο,τι κι αν σας γράψω εδώ δεν μπορεί να περιγραφεί ούτε η αγάπη μου
γι αυτήν, ούτε η πραγματική της ομορφιά, γι αυτό σας καλώ να την ζήσετε...
και θα με θυμηθείτε...


Υ.Γ. Αφιερωμένο στην Federica Annibali, πιο αδελφή από αδελφές,
με την παντοτινή μου αγάπη κι ευγνωμοσύνη

Απ εδώ ευχαριστώ απο καρδιάς την Μουά & την Ρεβέκκα για το Ηλιόλουστο

Βραβείο που μου αφιέρωσαν

και την γλυκειά μου painter γι αυτό:

και τα χαρίζω κι εγω με την σειρά μου σε όλες... τις Νησιώτισσες, μανούλες  bloggers

που μ επισκέπτονται!