Πόσο περίεργα λειτουργεί αλήθεια τ ανθρώπινο μυαλό!
Πάντα μ εκπλήσει αυτή η λειτουργία.
Πάντα ψάχνω τα “πως” και τα “γιατί”.
Οχι οτι υπάρχει περίπτωση ποτέ να το αποκωδικοποιήσω.
Ακούς κάτι και το συνδέεις με κάτι, κι αυτό σε συνοδεύει χρονια και σου ανακυκλώνει θύμησες, σε πάει σε μονοπάτια που πέρασες κι αφέθηκαν ίχνη...δικά σου ...αλλωνών, αλλά πάντα “δικά σου”!
Την σχέση μου με τα τραγούδια, σας την έχω πει.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχει το κατάλληλο τραγούδι για την κατάλληλη περίσταση, κι αν δεν το ξέρω είναι σίγουρο θα τ ανακαλύψω.
Και να πεις οτι είμαι καλλίφωνη; Το ακριβώς αντίθετο, κακοφωνίξ του χειρίστου είδους! Ομως με αγγίζουν, με συντροφεύουν, μου συμπαρίστανται οταν τόχω ανάγκη, παθιάζομαι...έτσι απλά.
Ενα τέτοιο τραγούδι είναι κι αυτό:
Τ' άκουγα οταν πήγαινα στο Μαιευτήριο να γεννήσω το γιο μου! Ακόμα και μέσα στο χειρουργείο, στις παύσεις μεταξύ των ωδυνών, το σιγοψιθύριζα...έτσι ήρθε στον κόσμο ο μικρός μου! Τραγουδώντας!
Δεν τόχα ξανακούσει, κι ελάχιστες φορές τ άκουσα απο τότε. Δεν είναι βλέπεις απο αυτά που προτιμούν οι λίστες των εταιριών να επαναλαμβάνονται ολημερίς στους ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Κι όμως εγω, όταν τ ακούω, γυρίζω χρόόόνια πίσω.
Δε θυμάμαι τι καιρό έκανε, σχεδόν δεν θυμάμαι πώς πήγαμε, αλλά θυμάμαι πάντα το τραγούδι! Ενα τραγούδι ολίγο πικρό,αλλά μιλάει για παιδικά παιχνίδια, μου μυρίζει παιδική πούδρα...και βγάζει αγάπη. Τι πειράζει που κάποιος μιλάει για μια αγάπη αδιέξοδη...εγω τόχω συνδέσει με μία γέννηση!
Απο τότε το μωρό μου έγινε άντρας, ενας νεαρός άντρας. Αλλά αυτό είναι το τραγούδι που τον συνόδεψε στη γέννησή του και τώρα που ένας κύκλος ζωής του ολοκληρώνεται (αυτός των σπουδών του) μ αυτό το τραγούδι θέλω να το συνοδέψω .
Πέταξε κι ίσως πετάξει ακόμα πιο μακρυά, όμως απο αυτή τη φωλιά που ξεκίνησε πάντα θα τη βρίσκει ανοιχτή να τον περιμένει.
decoupage με χαρτοπετσέτα και ακρυλικά |
Ζεστή, συντροφική, υποστηρικτική σε κάθε του προσπάθεια!
Απλά, η φωλιά του!
πλευρική εικών α΄. |
Χωρίς περιορισμούς και καταναγκασμούς επιστροφής.
πλευρική εικών β΄. |
Να διευκολύνει το πέταγμά του οταν θα θέλει να ξεκουραστεί και ν απαγγιάσει.
Καλά πετάγματα καλό μου!
οπισθία όψη! |
Να΄ξερες πως την περίμενα αυτή την ανάρτηση...Και όπως πάντα με αποζημίωσες!Πειράζει που βρέχω το πληκτρολόγιο;"Μυρίζει παιδική πούδρα...και βγάζει αγάπη"...έχεις δίκιο!"Απλά, η φωλιά του!"...και πάλι έχεις δίκιο!Μη σταματήσεις στιγμή να τον καμαρώνεις και εκείνος εσένα!!!Και ας ευχηθούμε όλα τα παιδιά του κόσμου να έχουν "απλά τη φωλιά τους"!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά και μια ζεστή αγκαλιά!
Χαρά μ'εσένα τί να θαυμάσει κανείς πρώτο και τί ν'αφήσει;;;;Τα όμορφα λόγια σου για το τραγούδι,για τη σχέση σου μ'αυτό,για τη γέννα,την ομορφιά της μάνας που αγαπάει χωρίς όρια και αφήνει την πόρτα ανοιχτή στη φωλιά για το σπλάχνο που ανοίγει τα φτερά του ή την τέχνη σου στο decoupage και στο φωτογραφίζειν!!!Μια σκέτη γλύκα η ανάρτηση σου!!Εύχομαι καλά "πετάγματα" και καλή σταδιοδρομία στο γιο σου!!!Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησε η ανάρτησ η σου!Έχουμε τις ίδιες απόψεις για την ελευθερία κινήσεων των παιδιών μας και τη φωλιά που παντα θα περιμένει να τα ζεστάνει!!Καλή σταδιοδρομία στο παληκάρι σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ Τρυφερό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σου πρωτοπω..
Σε κάθε γραμμή με πλυμμύριζαν διαφορετικά βιώματα, σκέψεις, λέξεις..
Σε νοιώθω επειδή αυτό που κάνεις με τη μουσική το έκανα μια ζωή, εγώ.. Από μικρή, μ ένα ραδιάκι σ αυτή και να περπατάω στη φύση με τις μουσικές και με μια Φαντασία να καλπάζει..μυθιστορηματικά..
Τη Σχέση με τη μουσική τη συνέχισα σ όλα τα στάδια της ζωής. Ζωή χωρίς τη Μελωδία της Δεν υπάρχει.. Και όπως εσύ έχω συνδέσει τραγούδια με Γεγονότα. Και όπως εσύ Δεν έχω τη φωνή που θα ήθελα.. Για να ακριβολογήσω: είμαι μεν ιντονάδα, αλλά δεν μπορώ να πω όλες τις νότες που έχω στ αυτί μου.. Ούτε να τις φωνάξω. Μπορεί να "πώ" μέσα μου Μουσικές χωρίς λόγια.. Παίρνουν τα δικά μας "λόγια" και γίνονται δικές μας μουσικές. Δεν είναι το δυνατό μου σημείο η φωνή μου..! Τραγουδάω ..αξιοπρεπώς ιδιωτικώς ή μεταξύ φίλων...και έχω πολύ πολύ καιρό να τραγουδήσω..
Εύχομαι, το παλικαράκι σου ν ανοίξει τα φτερά του για όσο πιο ψηλά στο στερέωμα.. Όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά, και να είναι γερός. Η μάμα από δίπλα θα καμαρώνει και δικαίως, και θα συνθέσει στο μεταξύ καμία ..άρια..! Σε φιλώ πολύ. Κάνω χιούμορ γιατί με συγκίνησες, και κάπως έπρεπε να το διαχειριστώ..
Άντε και περνούν οι μέρες...
χαρα μου ποσο δικιο εχεις και ποσο ομορφα το μοιραστηκες μαζι μας θα ρθει καποια στιγμη που ετσι θα νιωσω και γω ωχ παναγια μου οσο για το σπιτακι πανεμορφο καλη σταδιοδρομια στο γιο λοιπον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εσύ μια κούκλα στα σκαλοπάτια….. θα προσέχεις την φωλιά του να είναι πάντα ζεστή όταν θα γυρίσει για να ξεκουραστεί!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά πετάγματα στον Αετό σου…..
Σε ευχαριστούμε για την τόσο τρυφερή ανάρτηση γεμάτη «παιδικά παιχνίδια» και «αγάπη»
Γεια σας! Λατρεύω αυτό το πουλί σπίτι, το σκεπτικό είναι υπέροχη πετσέτα. Φιλιά από την Τενερίφη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας συγκίνησες το'χεις καταλάβει έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά τις μανούλες , εκείνες που ήδη φτερούγισαν μακρυά τα πουλάκια τους αλλά κι εμάς που τα μικρά μας τώρα αρχίζουν να δοκιμάζουν τα αδύναμα,ακόμα ,φτερά τους. Μακάρι να τα έχουμε προετοιμάσει για το ταξίδι τους και να κρατάμε τη φωλιά πάντα σαν καταφύγιο αγάπης και υποστήριξης, κι όλα θα πάνε καλά ελπίζω... Το τραγούδι πολύ γλυκό!
Να έχει καλά πετάγματα και όμορφες επιστροφές το αγόρι σου!
Καλημέρα Χαρά! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω απόλυτα σε αυτό που λες, τα τραγούδια είναι οι καλύτεροι σύντροφοι των στιγμών, και πάντα υπάρχει ένα τραγούδι να σου έρθει στο μυαλό όταν ζει κάτι έντονο...
Καλή επιτυχία στον γιο σου σε ότι κι αν κάνει, να είστε πάντα αγαπημένοι... :)
Άγγιξες πολλές ψυχούλες απ΄ότι φαίνεται με την ανάρτησή σου!!! Μακάρι το πουλάκι σου, το ανδρωμένο πια καμάρι σου, σ΄αυτό το πέταγμά του από τη πατρική φωλιά, να βρει αυτό που ονειρεύτηκε, κι ας επιστρέφει σπάνια....δεν πειράζει, αρκεί να είναι ευτυχισμένο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωλίτσα είναι πολύ γλυκιά, με όμορφα χρώματα και σίγουρα με άψογη τεχνική!!
Τώρα ξέρεις τι έκανες;; έθιξες ευαισθησίες, αγάπες,χαρές, λύπες, προσδοκίες,ξεπροβοδίσματα! και ξέρεις τους λόγους μια από τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω δώσει την ευχή μου για άνοιγμα φτερών μέχρι εκεί που αγαπάει ο ίδιος και βέβαια η μεγάλη φωλιά αγκαλιά είναι πάντα ανοιχτή.
Εύχομαι τα καλύτερα και στο δικό σου παιδί.
Πολλά φιλιά!!
Nα είναι πάντα καλά, Χαρά, να έχει καλή στράτα, όπου κι αν πάει και εσύ να τον καμαρώνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη φωλιά θα την έχει "μέσα" του για πάντα, όπου κι αν βρεθεί. Είναι από τα πράγματα που τα κουβαλάμε μαζί μας και στην άκρη του κόσμου, κάθε στιγμή μέχρι τα βαθιά γηρατειά!
Πολλές φορές, συμβαίνει να συνδέουμε τραγούδια με γεγονότα.Κι εμένα μου συμβαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν προκειμένω, επειδή συνδέεται με τον πολυαγαπημένο σου γιόκα, είναι ακόμα πιο συγκινητικό!!!
Του δίνω κι εγώ την ευχή μου να είναι τυχερός στο πέταγμα του και πάντα ευτυχισμένος!!!
Και εσύ,γερή να τον καμαρώνεις και να τον στηρίζεις!
Πολλά φιλιά
Θέλει δύναμη ψυχής και ελευθερία στο πνεύμα μια τέτοια στάση ζωής!!!!και εσύ όπως φαίνεται τα διαθέτεις...άλλος ένας λόγος που χαίρομαι που σε γνώρισα!!!τα φιλιά μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗμουν σίγουρη οτι αυτη η ανάρτηση θα μιλούσε στις καρδιές όσων είναι γονείς (σε κάποιους θύμισα οικεία κακά, και λυπάμαι ειλικρινά) απλά μετέφερα κάποια δικά μου συναισθήματα και κάποιες χρονικές αναδρομές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα πράγμα δε σπουδάζουμε στη ζωή μας: Πώς να είμαστε σωστοί γονείς! Ολα μαθαίνονται ακόμα και μαραγκός μαθητεύεις κάπου, γι αυτό συνεχώς πειραματιζόμαστε ως γονείς και κάνουμε λάθη. Το ζητούμενο είναι να γίνουν τα λιγότερα δυνατά και να μην έχουνε επιπτώσεις στα παιδιά μας, που ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ. Ο Χαλίλ Γκιμπράν λέει οτι είμαστε τα Τόξα και αυτά τα Βέλη! Αν λοιπόν πάρουμε ως δεδομένο αυτό, θα φροντίσουμε να τα ετοιμάσουμε όσο το δυνατόν αρτιότερα γι αυτό το ταξίδι στο μέλλον.
*Βιoλέτα
Τελικά κάναμε ποδαρικό η μιά στην ανάρτηση της άλλης άμα τη επιστροφή! Το ξέρω οτι την περίμενες και χαίρομαι που σ΄αρεσε μέχρι δακρύων, καμιά φορά τα δάκρυα καθαρίζουν τα μάτια και μας κάνουν να βλέπουμε ξεκάθαρα τα πράγματα. Εγω ποτέ δεν ντράπηκα να κλάψω ακόμα κι ενώπιον κοινού. Σε φιλώ αγαπημένη ακολούθησα το ξετύλιγμα του δικού σου κουβαριού...!
*Διασκέσις
Αννούλα ανάλογα με το “θέμα” είμαι κι εγω διαφορετική. Σ άλλες αναρτήσεις καταφέρνω να σας αγγίζω, σας άλλες απλά θαυμάζετε, άλλες σας προβληματίζουν και εκφράζεστε και άλλες είναι αδιάφορες γιατί απλά δνε μου βγήκε κάτι διαφορετικό. Χαίρομαι λοιπόν γι αυτή την ποικιλία και την εναλλαγή των συναισθημάτων και σας ευχαριστώ για τις ευχές.
*Ρένα
Ρένα μια μάνα με τρία παιδιά αποκλειόταν να έμενε αδιάφορη, χαίρομαι που οι απόψεις μας συμπίπτουν.
*Ρεγγίνα
Εσένα πάλι απο πού να σε πιάσω; Ασε τίποτα να το πούμε κι απο κοντά (μετρώ ανάποδα ήδη!!!) έστω και τραγουδώντας εσύ ιντονάδα (θαρρώ οτι ετυμολογικά σημαίνει:μέσα στον τόνο. Σωστή;) εγω βαρύτονα και φάλτσα!χαχαχα Βρες μονάχα ένα χώρο να μπορούμε να εκφραστούμε ανενόχλητες και να μην ενοχλούμε και τους περιοίκους, οτι θα εξαντλήσουμε τα θέματα αποκλείεται θάχει γίνει όμως μια καλή αρχή κι ας μην μας πάρουν στη Σκάλα!
Α, κι ένα τελευταίο αν κι εσύ αλάφρυνες το τέλος εγω θα το βαρύνω...έχω μουσική υπόκρουση και για την “αναχώρηση”... Σε φιλώ κι ανυπομονώώώώ!!!!
*ArtAtHome
Βουλα μου εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θάρθεις,σου εύχομαι να χαίρεσαι τα παιδιάκια σου και να τα καμαρώσεις σε ψηλά πετάγματα!
*Ποδηλάτησα
Βίκυ δεν ξέρω πώς θα τον(τα) περιμένω στα σκαλοπάτια, το σίγουρο είναι οτι θάμαι πάντα η ΜΑΝΑ με την αγκαλιά μου ανοιχτή να τα δεχτεί. Ευχαριστώ για τις ευχές
*Νίκη
Νικούλι μου την απάντηση θα την διαβάσεις ήδη στην αρχή, εύχομαι μόνο να απολαύσετε όλες τις στιγμές που τα έχετε κοντά σας...πριν πετάξουν, και μετά ατενίζετε τα να πετούν ψηλά με φτερούγες δυνατές απο την αγάπη που τις ύφανε!
*{Marianna}
Μαραιαννάκι εμείς που ζήσαμε την εποχή του ραδιοφώνου,εχουμε στενη σχέση με τη μουσική και μ αυτή έχουμε ντύσει στιγμές,συναισθήματα τη ζωή μας ολόκληρη. Σ ευχαριστώ κοριτσάκι και σου εύχομαι και σένα Καλό Πτυχίο!
*anthivolon
Μπέττυ μου ας είναι καλά κι ας είναι όπου θέλει, όπως κι όλα τα παιδιά του κόσμου.Ναναι γερά!
*Ξανθή
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω πολύ καλά τι έκανα Ξανθούλα...γιατί σας έμαθα πια,και ξέρω τις ευαισθησίες σας απο ότ,ι μου έχετε καταθέσει ένα χρόνο εδω μέσα. Ευχαριστώ για τις ευχές και εσύ να καμαρώνεις τα παιδιά σου όπου και να βρίσκονται!
*alla logia
Χρυσούλα μου ευχαριστώ για τις ευχές. Το ξέρω τα εφόδια μας τα κουβαλάμε στα φτερά μας μέχρι το τέλος είναι απαραίτητα για το μεγάλο ταξίδι που λέγεται ΖΩΗ!
*magda
Μάγδα μου σ ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια και τις ευχές δεν πε΄ριμενα ΄τιποτε λιγότερο απο σένα!
*Maria
Μαράκι προσπάθησα στα παιδιά μου ν αποφύγω συνειδητά λάθη και σκοπιμότητες που μόνο εμένα θα ωφελούσαν κι εκείνα θα τα τροχοπέδιζαν. Κι εγω χαίρομαι για την γνωριμία μας γιατί ε΄χω την ευκαιρία να καμαρώνω τι μάνα είσαι!Να τις χαίρεσαι!!!
ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΝΟ ΕΛΑ...
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ!!
Εγώ μπορεί να μην έχω γίνει ακόμα μανούλα αλλά η καρδιά μου φτερούγισε με όσα γράφεις έχοντας φόντο το τραγούδι σου. Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να βρείτε στο δρόμο σας μόνο όμορφες στιγμές! Φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω εγώ τώρα μπροστά σ' αυτό τον χείμαρρο αγάπης,αγκαλιάς,ευαισθησίας που ξεχειλίζει από μέσα σου με λόγια και με πράξεις, ότι και να πω θα είναι λίγο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που δεν μπορώ α δω το βιντεάκι, αλλά τα λόγια σου πολύ τρυφερά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ...ΤΡΥΦΕΡΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ...ΕΓ ΕΧΩ ΔΡΟΜΟ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΑΓΧΟΝΟΜ ΑΠΟ ΤΩΡΑ......ΚΑΛΟΤΥΧΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά πετάγματα εύχομαι στο "πουλάκι" σου, καλή σταδιοδρομία να έχει στην ζωή του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω μέσα από την ανάρτησή σου μας εξέφρασες όλες τις μανούλες!
Φιλιά Χαρούλα μου!
Φτιάχνεις μια φωλίτσα, τη ζεσταίνεις και μετά τα μαθαίνεις να πετάνε! Και εκεί που νομίζεις ότι θα είναι πάντα εκεί μέσα, προστατευμένα, μακρυά από κινδύνους...τα μικρά σου....δεν είναι πια τόσο μωρά, ούτε καν παιδάκια! Και ανοίγουν τα φτερά τους...Και πετούν για άλλα μέρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μόνο τραγούδι θυμάμαι: αυτό του γάμου μου! Ευτυχώς χαρούμενο!!!
Τα δυσάρεστα -που έλεγα ότι δε θα τα ξεχάσω ποτέ- έφυγαν...πάνε...μαζί με τα γεγονότα που τα συνόδευαν!
Una casita de pájaros preciosa, bonita de verdad.
ΑπάντησηΔιαγραφήBesitos desde España
Ευχομαι τα φτερα του να ειναι παντα δυνατα και το πεταγμα του ψηλο και καθαριο, σαν τη ζεστη σου τη φωλια που εχεις φτιαξει για να γυριζει και να ξαποσταινει οποτε το εχει αναγκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά μου πολύ με συγκίνησε η ανάρτηση σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να προσφέρουμε πάντα, στα παιδιά μας την πιο ζεστή, γλυκιά φωλιά.
Το πιο σπουδαίο σχολειό είναι η οικογένεια.
Φιλιά!
Χαρά μου το τραγούδι είναι πανέμορφο και, ναι, δυστυχώς τέτοια τραγούδια δεν ακούγονται συχνά. Η ανάρτησή σου πολύ συγκινητική και δείχνει σοφή αγάπη για τα παιδιά σου. Όσο για τη φωλιά, τι να πω; Τη ζήλεψα με αγάπη... Πολλά φιλιά και καλή βδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε φιλενάδα, το έκανες πάλι το θαύμα σου. Μαζι με τα παιδικά παιχνίδια και τις πούδρες που μας πρόσφερες,ξέχασες να βάλεις και.... χαρτομάντηλα.Και δεν μας προειδοποίησες κιόλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήHola Xara
ΑπάντησηΔιαγραφήEs hermosa esta casita, un trabajo precioso!
Muchas gracias por tu saludo para Flor y Gabi, un beso muy grande, buena semana,
Sandra
Αχ βρε Χαρά μου αχ.. αυτό το τραγούδι είναι το λατρεμένο μου και με τον ανεπανάληπτο Μαρίνο σαν να κυλάει κατευθείαν στη ψυχή.. με αυτό έφερες στον κόσμο τον γιο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόση τρυφεράδα βγάζεις από αυτή σου την ανάρτηση; Και αυτή η στιγμή που ανοίγει τα φτερά του για τα δικά του ταξίδια, πόσο όμορφη και πόσο δύσκολη μαζί για τον γονιό που έχει πλέξει την κάθε μέρα μαζί του;
Όλα καλά να του πάνε, όλα καλά!!!
Μια μεγάλη αγκαλιά σε σένα..
Χαρα μου το τραγουδι αυτο πολλες φορες το τραγουδαω ακομη γιατι ο Μαρινος ειναι απο τους αγαπημενους μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμου θυμισες ομορφες στιγμες της ζωης μου. τραγουδουσα εξω φωνη αυτο το τραγουδι για να γελαμε με τους μικρους μου οταν το καναμε θεατρικο παιχνιδι
να εισαι καλα για τις θυμισες και να εχει καλη τυχη στην ζωη του το παιδι σου
Χαρα ελα απο το μπλογκοσπιτακι μου σε παρακαλω
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναπερνάω για να σου πω ότι έβαλα στη Φιλοθεϊτσα μου ν' ακούσει το τραγούδι και της άρεσε πολύ! Καλή βδομάδα τρυφερή Χαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Χαρά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι κι εγώ μανούλα..και βλέπω πως σιγά σιγά τα μικρά και ευαίσθητα φτερουγάκια μεγαλώνουν και γίνονται ολοένα και ποιο δυνατά..έτυμα να πετάξουν!
Και δε μένει τίποτα άλλο από μια τόσο ζεστή φωλίτσα όπως αυτή που «έφτιαξες»..να είναι πάντα η ποιο τρυφερή..και μεγαλύτερη!
Καλά πετάγματα να έχουν..!
:)
Καλημέρα Χαρά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ που μου άφησες σχόλιο για τα σκουλαρίκια μου!!!
Είσαι φοβερή, έχεις ένα από τα πιο όμορφα μπλογκ, εννοείται πως σε παρακολουθώ και αισθάνομαι πολύ τυχερή για αυτό... :)
Σε μια ανάρτηση κατάφερες και συνδύασες ένα σωρό συναισθήματα! Έδεσες με τη μουσική τον κύκλο που κάνουμε όλοι γονείς από τη στιγμή που θα φέρουμε στον κόσμο τα παιδιά μας, μέχρι τη στιγμή που θα τα δούμε ν' ανοίγουν τα δικά τους φτερά. Θέλει σοφία και σύνεση για να τ' αφήσεις να πετάξουν μόνο τους κι όσο πιο ανάλαφρα τ' αφήνεις, χωρίς τα δικά σου βάρη στην πλάτη τους, τόσο πιο ψηλά θα πάνε. Κι όπου κι αν είμαστε, θα τα βλέπουμε καλύτερα, αν πετούν το δυνατόν ψηλότερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι τα καλύτερα στο γιο σου!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΑΡΑ!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΙ ΕΓΩ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ!!
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗ ΠΟΝΕΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ!!!!!
ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΟΝΕΣΟΥΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΣΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΟΥΝ.
ΓΙΑΤΙ ΠΟΝΑΕΙ ΕΜΑΣ ΤΟ ΠΕΣΗΜΟ ΤΟΥΣ!!!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ ΣΟΥ !!!!
καλημέρα Χαρά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σταδιοδρομία στο καμάρι σου εύχομαι.
Tα φιλιά μου!
xo
Χαρά μου πράγματι υπάρχουν τραγούδια που τα έχουμε συνδέσει με καταστάσεις..αλλες εύκολες άλλες δύσκολες....Να είσαι καλά κ να τον καμαρώνεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύυ όμορφο το σπιτάκι!!!
Καλή εβδομάδα!!!
Αχ βρε Χαρουλάκι μου, τι καλός άνθρωπος που είσαι, τι καρδιά είναι αυτή που έχεις... Πιο καλή και πιο αγνή από μικρού παιδιού!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι τέτοιες αναρτήσεις, τρυφερές σαν αυτή, είναι που με έκαναν να σε αγαπήσω...
Τα φιλιά μου σου στέλνω, την καλημέρα μου και τις ευχές μου να συνεχίσεις να καμαρώνεις για το παλικάρι σου... Μόνο χαρές να παίρνεις από αυτόν!!!
Φιλάκια πολλά πολλά πολλά...
Αν και είναι τόσο όμορφη και ζεστή αυτή η φωλίτσα - που δε θες να την αφήσεις - του εύχομαι κι εγώ "καλά πετάγματα"! Πολύ ευαίσθητη Χαρουλίτσα ομυ, όπως πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καλή εβδομάδα!
Πάντα γερό και ευτυχισμένο να τον βλέπεις και να τον χαίρεσαι!!! Μου θύμισες κι εμένα τα δικά μου αντίστοιχα μικρά (;) και αγαπημένα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέχασα: το σπιτάκι υπέροχο απ' όλες (κυριολεκτικά) τις πλευρές!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαραααααααααααα λίγο καθυστερημένα έρχομαι κι αυτή τη φορά!!!! Ολες μου τις ευχές για καλή σταδιοδρομία στο γιόκα σου!!! Μα τι ανάρτηση!!!! Τα συνδυάζεις όλα κάθε φορά!!! Σου στέλνω αγκαλιά και φιλί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα κι από μένα! Πολύ συγκινητική ανάρτηση! Εύχομαι τα καλύτερα στο παλικάρι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΕΛΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ... ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΩ ΤΩΡΑΑΑΑΑ ΠΙΣΩ....
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ!!!
Χαρά μου με συγκίνησες. Υπέροχα λόγια, υπέροχο τραγούδι. Τραγούδια, γεύσεις, αρώματα συνδεδεμένα με το παρελθόν μας, μας μεταφέρουν σε αγαπημένες στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφή¡Genial!
ΑπάντησηΔιαγραφήBss.
Να και μια αιρετική άποψη που σκέφτηκα πολύ πριν την διατυπώσω για να μη χαλάσω το κλιμα ομοφωνίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία όλα αυτά τα δημοκρατικά για τα βλαστάρια μας που ξεσπιτώνονται και φτιάχνουν τις φωλιές τους σ' άλλη γη σ' άλλα μέρη.
Μα η ξενιτειά είναι πάντα ξενιτειά και ο λαός μας την έχει τραγουδήσει με στίχους που σε κάνουν να ριγάς. Όπως:
" Η μάνα και η ξενιτειά είναι εχθροί μεγάλοι
η μία κάνει τα παιδιά, τα χαίρεται η άλλη"
Βέβαια από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στις γέφυρες του Τάμεση και το Skype είναι μια κάποια λύση.
Μα, πίστεψέ με, το μάγουλο των εγγονιών είναι έχει μια τρυφεράδα καθώς ακουμπάει πάνω στο δικό μας και αυτή την αίσθηση καμμία τεχνολογία δεν μπορεί να μας την χαρίσει.