Η ...Τρόϊκα στη Ζάκυνθο.

Ένα μυστικό e-mail διακινήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα. 

Δημιούργησε αναστάτωση. Όλα έπρεπε να γίνουν γρήγορα και μυστικά.

Η “Τρόϊκα” είχε συνάντηση κορυφής! Πιο ψηλά δεν γινόταν...

Παπακωνσταντίνου; ποιός Παπακωνσταντίνου; Στρος Καν; Ζαν Κλοντ Γιούνκερ;

 Τι είναι όλοι αυτοί καλέ; Ποιός τους κάλεσε; 

Μα καλά δε μπορείτε να διαβάσετε κάτι και να μην σκέφτεστε κάτι άλλο; Μπερδεμένα σας τα λέω; πιο ξεκάθαρα δε γίνεται...

Τι δουλειά έχουν καλές μου οι Πολιτικοί αυτοί στη Ζάκυνθο; Εχουμε άλλους καλλίτερους δε χρειαζόμαστε και εισαγόμενους!

Οχι το e-mail που εστάλη μυστικά δεν ήταν της χρεωκοπίας ήταν πρόταση συνάντησης.

Αμ, τι νομίζατε οι Λευκάδιες αδελφές που μας προκαλούσατε επι μέρες, οτι εμείς είμαστε ανίκανες να οργανώσουμε blogσυνάντηση; 

Πριτσσσσ. Οχι που θα σας αφήναμε να πάρετε προβάδισμα.

Τρείς ΑΛΛΑ... λέοντες!!! Τρίο καρώ; Τρι-ώδιο; όπως θέλετε πέστε μας, συναντηθήκαμε και για να σκάσετε απο ζήλεια θα δίνετε και φωτό συνάντησης.

Οχι με τις αφεντομουτσουνάρες μας,Κική μου γιατί αρκετά εκτεθήκαμε τελευταία και ματιαζόμαστε εύκολα, αλλά του τόπου συνάντησης.

Με θέα το πέλαγο!!! 

όχι στο Κέντρο της Αθήνας, μες το καυσαέριο και την πολυκοσμία... τόσο που η Κική μου, μου υποσχέθηκε (;) με απείλησε (;) οτι μόνο εκεί θα με πηγαίνει για ξεμονάχιασμα οταν βγαίνουμε για καφέ. Δεν θέλει να μιλάω με άνθρωπο...μεταξύ μας ,δεν έχει κι άδικο, δεν κάνω κατά Θεού...

Όπως καταλάβατε, η αρχή έγινε μεταξύ εμού της ιδίας (συγγνώμη για το προβάδισμα αλλά είμαι η γράφουσα και η μεγαλύτερη σε... κλάση), της Κικής και της νεωτέρας και ηλικιακά και blogικά Μαριάννας. Ελπίζουμε σιγά σιγά η παρέα να μεγαλώσει και να...επανδρωθεί! Αφού υπάρχουν και άνδρες bloggers εν ζακύνθω δεν θα τους αποκλείσουμε. Αρκεί να θέλουν...

Η Μαριάννα στον πανέμορφο χώρο της μας πρόσφερε καφεδάκι.

 Κι αέρα κοπανιστό να μας προσέφερε θα είμαστε πλήρεις απο το θαύμα που αντικρύζαμε κάτω απο τα πόδια μας.

Σαν καράβι που αρμενίζαμε μεσοπέλαγα κι η θάλασσα να γλύφει φιλήδονα το σκαρί του!

Η Κική μας πρόσφερε μία αμαρτωλή απόλαυση,

 την οποία ενώ έτρωγα (να δοκιμάσω αν το πέτυχε, πρώτη φορά το έφτιαχνε) με παρακολουθούσε υπομειδιώντας πονηρά. Το τρωγα και μ έτρωγε...

Ούτε να φας δεν σ αφήνει με την ησυχία σου. Άσε που απο το γέλιο κόντευε να μου βγει από τη μύτη. Οπως καταλάβατε δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου...

Εγω τι πρόσφερα; Τους έκανα την τιμή να τους αφιερωθώ ήθελαν κάτι καλλίτερο; Δε νομίζω Τάκη! 

Κι επειδή η ΖακυνθινοΜεγαλομαγείρισα είχε χορευτικές υποχρεώσεις, ναι θα την δούμε στη Δώρα Στράτου όπου νάναι, φύγαμε πριν το Ηλιοβασίλεμα. 

Την επόμενη φορά, γιατί θα υπάρξει επόμενη και γρήγορα, θα το απολαύσουμε οπωσδήποτε και θα σας το σερβίρουμε σε χορταστικό πιάτο!

Ετσι παίρνουμε εμείς οι ζακυνθινές την εκδίκησή μας. Αμ, πώς!