Γύρισα κι εχω μεγάλα κέφια!
Πάμε Gallery;
Ε, δεν θέλω κόνξες...εσείς δεν μου λέγατε οτι όπου σας πάω πάτε;
Ε, εγω είμαι οδηγός εγω αποφασίζω...πάμε Gallery και δεν δέχομαι αντιρρηση! Ή είμαι οδηγός ή δεν είμαι...τι ο Γιωργάκης είμαι που λέει και ξελέει;
Τι μουρμουρητά είναι αυτά; νομίζετε δεν σας ακούω;
Τιιιιιιιιιι; Μα τι κουσκουσιάρες γίνατε θεέ μου, δε το πιστεύω!
Χωνιά έχουν γίνει τ αυτιά σας να μάθετε πώς πέρασα με την Ρεγγίνα στην Κέρκυρα.
Δεν ντρέπεστε λίγο νάστε αδιάκριτες κυρίες πράμα; Εγω σας κακόμαθα; δεν έχετε κι άδικο εδω που τα λέμε κι έδω πα να μείνουνε...
Λοιπόν θα σας πω λίγα, περιληπτικά (αφήστε να εκδηλωθεί κι αυτή!) με ξέρετε άλλωστε ότι είμαι λιτή στις περιγραφές μου σχεδόν ...δωρική!
Ναι, γελάτε, γελάτε...εσύ εκεί πίσω, μην ξεχνάς οτι σου κάηκε το pc...δεν σου έγινε μάθημα;
Ε, λοιπόν, μόνο συνηθισμένος άνθρωπος δεν είναι η Ρεγγίνα. Για ψυχολόγος έπρεπε ναχα πάει!Γι αυτό τάχω κάνει ρόιδο... Παραπλανήθηκα, σκοτώστε με! Άνθρωπος είμαι.
Το σίγουρο έιναι οτι είναι Ανθρωπος με “Α” κεφαλαίο, καθόλου συνηθισμένη η ζωή και η δράση της, μπορείτε να το διαπιστώσετε κι εσείς αν ακολουθήσετε τα βήματα του Ιστολογίου της κι όχι μόνο...είναι σε πολλά μέσα.
Πληθωρική και χαρούμενη, παρά όσα ανεμένεται ν ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες (όχι εξ αιτίας μου..)
Με περιμενε με ανυπομονησία μικρού παιδιού, ναι δεν μου υπερέβαλε οταν μου το έγραφε. Το είδα στην γρηγοράδα της νάρθει να με συναντήσει στο Ξενοδοχείο σχεδόν χάραμα, τόδα στα μάτια της που άστραφταν (είμαι και φεγγοβόλος, αφ εαυτού μου!!!) και γελούσε το πρόσωπό της.
Τόδα στην στεναχώρια της, που δεν είχε καταφέρει να είναι αδειούχος την Παρασκευή, τόδα στο προγραμμα που είχε καταστρώσει για θάλασσες κι ακτές (οχι για να τις καθαρίσουμε) μην κοιτάτε που εγω δεν ενέδωσα διότι δεν ήθελα να φέρω σε δύσκολη θέση τις Κερκυραίες μόλις εμφανιζόταν η ...Γοργόνα, η αδελφή του Μεγα Αλέξανδρου !
Οχι εγω για την Ρεγγίνα την ίδια πήγα και για την Κέρκυρα.Τα Καντούνια της, ούτε θάλασσες ήθελα, ούτε τίποτα.
Μέχρι και παπά επιστράτευσε, όχι να με διαβάσει με την κακία στο στόμα είστε μερικές-μερικές, ούτε να μ εξομολογήσει (τι θέλετε να πετάξει το σχήμα ο Χριστιανός;) για ξεναγό ντε!
Αμ, πως; ετσι μοναχή μου να μ'αφήσει να χαθώ στα καντούνια; χρειαζόμουν το μίτο της Αριάδνης κατ αυτήν, μην βλέπετε που εγω τα ξέρω σαν τη χούφτα μου κι έτσι αποδεσμεύτηκε ο χριστιανός απο να τον τρέχω πέρα δώθε, μες τσου ήλιους .
Αν ήταν να πάθω ηλίαση να την πάθω μοναχή μου, γιατί να πάρω κι άλλον στο λαιμό μου;
Και τον συμπάθησα κι αστραπιαία! Γιατί για να πούμε και ένα σοβαρό και ν αφήσουμε τα χασκομπουρίσματα, είναι απ αυτούς τους παπάδες που αν η Εκκλησία μας είχε περισσότερους θάταν πιο ελκυστική στη νεολαία κι όχι μόνο.
Πατέρα Δημήτρη κι απο εδώ ΧΑΡΗΚΑ που σε γνώρισα και ελπίζω σε σύντομο επανιδείν.
Αποδέσμευσα λοιπόν τον π.Δημήτρη που η αμοιβαία εκτιμηση μας έφερε πολλές φορές μετά να συναντιώμαστε, κι άρχισα τα πάνου-κάτου, μέσα-όξω στους λαβύρινθους τση Κέρκυρας.
Λοιπόν πορτοθούρες μου, ανοίξτε διάπλατα τα μάτια και δεχθείτε την ομορφιά που θα ξεχυθεί.
Είναι δύσκολο βέβαια να μεταφέρεις ατόφια την ομορφιά που σε κατακλύζει,μόλις πατήσεις το πόδι σου, όπως δεν μπορεί να μεταφερθεί και το μουσικό άκουσμα της Κέρκυρας , που ξεχύνεται απ τ ανοιχτά παράθυρα, όπως κι η μυρωδιά της...
Γιατί Ναι, η Κέρκυρα ευωδιάζει ...ΤΙΛΙΟ!!! Ναι, μυρίζει απ άκρου εις άκρον τίλιο, που δεν είναι μία ασθενική πόα όπως το χαμομήλι,αλλά ένα εύρωστο δέντρο!
Ούτε μπορείτε να εντυπωσιαστείτε απο τα χιλιάδες πετροχελίδονα που κατα χιλιάδες κάνουν αέναους κύκλους τιτιβίζοντας πάνω απ το κεφάλι σας, γι αυτό αρκεστείτε στα παρακάτω, ακολουθείστε με στην Gallery, γιατι θα μετανοιώσω και δεν θα σας δέιξω τίποτα...κι αν είστε καλά κορίτσια, ίσως σας εξιστορήσω και λεπτομέρειες για την Κυρία...
Οικόσημα και ρόπτρα, γιατί η ευγενής καταγωγή δε ξεχνιέται
Ναι αυτό είναι ακρόπρωρο, αλλά μην ετοιμαστείτε για ταξίδι τουλάχιστον όχι θαλασσινό...
σε βιβλιοπωλείο θα ταξιδέψουμε άλλης εποχής, και τ΄όνομα αυτού: ΠΛΟΥΣ!
Εδώ η πινακίδα καλωσορίσματος!
Κι επειδή ταξίδι χωρίς βιβλίο δεν ¨παίζει" ιδού τα πειστήρια:
Και μετά την τροφή του πνεύματος στη θρέψη του σαρκίου!( η αλήθεια είναι οτι μία ...αδυναμία την αισθανόταν. Την διακρίνετε κι εσείς πιστεύω...)
Κέρκυρα-Ιταλία= 2Χ (μετά και το βιβλίο...)
όπου Κέρκυρα anche Patricio: Sig. Lei e veramente BRAVO! Grazie tanto per tutto!
Το αποφάσισα δεν θ αναφερθώ περισσότερο στη γνωριμία μας με την Ρεγγίνα (Βιολέτα μόνο σιωπές δεν υπήρξαν, αυτό μόνο σου λέω...το πιστεύεις φαντάζομαι) γιατί τα συναισθήματα δε μεταφέρονται πάντα με ακρίβεια κι ορισμένες φορές η έκθεση τα αλλοιώνει.
Η πιο ουσιαστική και μεστή συνέρευση πραγματοποιήθηκε στο Art Cafe. Τυχαίο οτι όσα ειπώθηκαν βρήκαν το χώρο τους πάνω απο την Κόντρα Φόσσα...;;; 2 άκρα...!!!
Εφυγα περίλυπη απο την Κέρκυρα, η καρδιά με βαστούσε εκεί, μα η λογική έσπρωχνε τα βήματά μου στο πλοίο της επιστροφής...το σκέφτομαι συνέχεια..άδικο είχε ο Σολωμός που γεννήθηκε Ζάκυνθο κι επέλεξε να πεθάνει στην Κέρκυρα; Μην κάνετε τον κόπο, εγω το έχω ήδη απαντήσει...
Προς το παρον σας αφήνω για σήμερα (η εικαστική αυτή προσέγγιση αφιερωμένη στον Στέλιο, που με τιμά με μοναδικά σχόλια)... κι έπεται συνέχεια...μπορεί νάταν δυο μέρες μόνο,αλλά πλήρεις απεικονίσεων!
Σας φιλώ και χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω
ΑΝΑ ...
(ετσι με βάφτισε ένας Κερκυραίος μετά απο μια φιλολογική συζήτηση.
"χαρά" αραβηστί!
χαλάνε χατήρι σε τέτοια αβρότητα;Ποτέ)
Αααα (τον ατέλειωτο έχει η σημερινή ανάρτηση)! κάτι που διάβασα σ' ένα τοίχο, αλλά η φωτό το αδικεί κι ετσι το μεταφέρω:
"Είναι εκλεκτός όποιος αισθάνεται σε μία αναίσθητη εποχή" (σημαίνει πολλά, σκεφτείτε το!)
