...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Κάθε κήπος έχει...

...μια φωλιά για τα πουλιά!

Ετσι λέει ένα παλιό ρομαντικό  τραγουδάκι οταν και στις πόλεις υπήρχαν κήποι και φυσικά, πουλιά!
Ο δικός μου κήπος είναι εδώ μέσα, κι όλοι εσείς που με τιμάτε με την παρουσία σας, τα πουλάκια που παίρνετε τα ψίχουλάκια της καρδιάς μου, που δε τσιγκουνεύομαι να σας αφήσω.
Μια και λοιπόν αυξανόμαστε και πληθυνόμαστε και μια οταν φτάσατε  τους 500 έγινε μία πρόταση απο φίλες την οποία αποδέχτηκα, ήρθε η ώρα να την πραγματοποιήσω κιόλας.
Μην νομίζετε οτι βγαίνω απο λόγο...
Γι αυτό το δικό μου giveaway  για όλα "τα πουλάκια" εκεί εξω που έρχονται τιτιβίζοντας χαρούμενα στη φωλιά μου, χαρίζω τα δύο μου κλουβάκια. 
Οχι για αιχμαλωσία αλλά για ξαπόσταμα οταν κουράζεσθε απο τα πετάγματα και για θέση στον δικό σας κήπο, κάποια μπορεί να το έχουν πραγματικά ανάγκη.
Περιμένω συμμετοχές και είμαι Υποχρεωμένη πάντα για την αγάπη σας και τα καλά σας λόγια


Δώρο Νο 1!

 
Δώρο Νο 2 ¨
 Για να μην ζηλεύετε!!!


Κι επειδή είπαμε για κήπους για δείτε εδώ:















ΦΥΣΙΚΑ ΚΕΡΚΥΡΑ!!! Δεν χρειάζεται ν αναρωτιέστε.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Προσκυνητάρια πίστης-Κέρκυρα Νο2


Πέτρα


του St. Michele


ψυχρή


σκληρή


στεγνή


ανθεκτική


τόσο απόλυτα άψυχη


σαν τούτη την πέτρα



κι η θλίψη μου
αγνοεί
το θάνατο


                                                                                                Ποίημα του
                                                                                           giuseppe ungaretti

Προσπαθώ να σας δώσω Κερκυραϊκές εικόνες εκτός Τουριστικών φυλλαδίων, για σήμερα είναι αυτές κι ελπίζω να σας αρέσουν, όπως και το Ποίημα του Ιταλού ποιητή. Στην επόμενη ανάρτηση θ αλλάξουμε θέμα,αυτή αφιερωμένη στην Τατιάνα λόγω της ημέρας...

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Art Gallery...



Γύρισα κι εχω μεγάλα κέφια!
Πάμε Gallery;

Ε, δεν θέλω κόνξες...εσείς δεν μου λέγατε οτι όπου σας πάω πάτε;
 Ε, εγω είμαι οδηγός εγω αποφασίζω...πάμε Gallery και δεν δέχομαι αντιρρηση! Ή είμαι οδηγός ή δεν είμαι...τι ο Γιωργάκης είμαι που λέει και ξελέει;
Τι μουρμουρητά είναι αυτά; νομίζετε δεν σας ακούω;
Τιιιιιιιιιι; Μα τι κουσκουσιάρες γίνατε θεέ μου, δε το πιστεύω! 
Χωνιά έχουν γίνει τ αυτιά σας να μάθετε πώς πέρασα με την Ρεγγίνα στην Κέρκυρα.
Δεν ντρέπεστε λίγο νάστε αδιάκριτες κυρίες πράμα; Εγω σας κακόμαθα; δεν έχετε κι άδικο εδω που τα λέμε κι έδω πα να μείνουνε...
Λοιπόν θα σας πω λίγα, περιληπτικά (αφήστε να εκδηλωθεί κι αυτή!) με ξέρετε άλλωστε ότι είμαι λιτή στις περιγραφές μου σχεδόν ...δωρική! 
Ναι, γελάτε, γελάτε...εσύ εκεί πίσω, μην ξεχνάς οτι σου κάηκε το pc...δεν σου έγινε μάθημα;
Ε, λοιπόν, μόνο συνηθισμένος άνθρωπος δεν είναι η Ρεγγίνα. Για ψυχολόγος έπρεπε ναχα πάει!Γι αυτό τάχω κάνει ρόιδο... Παραπλανήθηκα, σκοτώστε με! Άνθρωπος είμαι.
Το σίγουρο έιναι οτι είναι Ανθρωπος με “Α” κεφαλαίο, καθόλου συνηθισμένη η ζωή και η δράση της, μπορείτε να το διαπιστώσετε κι εσείς αν ακολουθήσετε τα βήματα του Ιστολογίου της κι όχι μόνο...είναι σε πολλά μέσα.
Πληθωρική και χαρούμενη, παρά όσα ανεμένεται ν ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες (όχι εξ αιτίας μου..)
Με περιμενε με ανυπομονησία μικρού παιδιού, ναι δεν μου υπερέβαλε οταν μου το έγραφε. Το είδα στην γρηγοράδα της νάρθει να με συναντήσει στο Ξενοδοχείο σχεδόν χάραμα, τόδα στα μάτια της που άστραφταν (είμαι και φεγγοβόλος, αφ εαυτού μου!!!) και γελούσε το πρόσωπό της.
Τόδα στην στεναχώρια της, που δεν είχε καταφέρει να είναι αδειούχος την Παρασκευή, τόδα στο προγραμμα που είχε καταστρώσει για θάλασσες κι ακτές (οχι για να τις καθαρίσουμε) μην κοιτάτε που εγω δεν ενέδωσα διότι δεν ήθελα να φέρω σε δύσκολη θέση τις Κερκυραίες μόλις εμφανιζόταν η ...Γοργόνα, η αδελφή του Μεγα Αλέξανδρου !
Οχι εγω για την Ρεγγίνα την ίδια πήγα και για την Κέρκυρα.Τα Καντούνια της, ούτε θάλασσες ήθελα, ούτε τίποτα.
Μέχρι και παπά επιστράτευσε, όχι να με διαβάσει με την κακία στο στόμα είστε μερικές-μερικές, ούτε να μ εξομολογήσει (τι θέλετε να πετάξει το σχήμα ο Χριστιανός;) για ξεναγό ντε!
Αμ, πως; ετσι μοναχή μου να μ'αφήσει να χαθώ στα καντούνια; χρειαζόμουν το μίτο της Αριάδνης κατ αυτήν, μην βλέπετε που εγω τα ξέρω σαν τη χούφτα μου κι έτσι αποδεσμεύτηκε ο χριστιανός απο να τον τρέχω πέρα δώθε, μες τσου ήλιους . 
Αν ήταν να πάθω ηλίαση να την πάθω μοναχή μου, γιατί να πάρω κι άλλον στο λαιμό μου;
Και τον συμπάθησα κι αστραπιαία! Γιατί για να πούμε και ένα σοβαρό και ν αφήσουμε τα χασκομπουρίσματα, είναι απ αυτούς τους παπάδες που αν η Εκκλησία μας είχε περισσότερους θάταν πιο ελκυστική στη νεολαία κι όχι μόνο. 
Πατέρα Δημήτρη κι απο εδώ ΧΑΡΗΚΑ που σε γνώρισα και ελπίζω σε σύντομο επανιδείν.
Αποδέσμευσα λοιπόν τον π.Δημήτρη που η αμοιβαία εκτιμηση μας έφερε πολλές φορές μετά να συναντιώμαστε, κι άρχισα τα πάνου-κάτου, μέσα-όξω στους λαβύρινθους τση Κέρκυρας.
Λοιπόν πορτοθούρες μου, ανοίξτε διάπλατα τα μάτια και δεχθείτε την ομορφιά που θα ξεχυθεί.
Είναι δύσκολο βέβαια να μεταφέρεις ατόφια την ομορφιά που σε κατακλύζει,μόλις πατήσεις το πόδι σου, όπως δεν μπορεί να μεταφερθεί και το μουσικό άκουσμα της Κέρκυρας , που ξεχύνεται απ τ ανοιχτά παράθυρα, όπως κι η μυρωδιά της...
Γιατί Ναι, η Κέρκυρα ευωδιάζει ...ΤΙΛΙΟ!!! Ναι, μυρίζει απ άκρου εις άκρον τίλιο, που δεν είναι μία ασθενική πόα όπως το χαμομήλι,αλλά ένα εύρωστο δέντρο!
Ούτε μπορείτε να εντυπωσιαστείτε απο τα χιλιάδες πετροχελίδονα που κατα χιλιάδες κάνουν αέναους κύκλους τιτιβίζοντας πάνω απ το κεφάλι σας, γι αυτό αρκεστείτε στα παρακάτω, ακολουθείστε με στην Gallery,  γιατι θα μετανοιώσω και δεν θα σας δέιξω τίποτα...κι αν είστε καλά κορίτσια, ίσως σας εξιστορήσω και λεπτομέρειες για την Κυρία...
  • Οικόσημα και ρόπτρα, γιατί η ευγενής καταγωγή δε ξεχνιέται





































Ναι αυτό είναι ακρόπρωρο, αλλά μην ετοιμαστείτε για ταξίδι τουλάχιστον όχι θαλασσινό...

  • σε βιβλιοπωλείο θα ταξιδέψουμε άλλης εποχής, και τ΄όνομα αυτού:  ΠΛΟΥΣ!



    Εδώ η πινακίδα καλωσορίσματος!


    Κι επειδή ταξίδι χωρίς βιβλίο δεν ¨παίζει" ιδού τα πειστήρια:



    Και μετά την τροφή του πνεύματος στη θρέψη του σαρκίου!( η αλήθεια είναι οτι μία ...αδυναμία την αισθανόταν. Την διακρίνετε κι εσείς πιστεύω...)
    Κέρκυρα-Ιταλία= 2Χ (μετά και το βιβλίο...)



    όπου Κέρκυρα anche Patricio: Sig. Lei e veramente BRAVO! Grazie tanto per tutto!

    Το αποφάσισα δεν θ αναφερθώ περισσότερο στη γνωριμία μας με την Ρεγγίνα (Βιολέτα μόνο σιωπές δεν υπήρξαν, αυτό μόνο σου λέω...το πιστεύεις φαντάζομαι) γιατί τα συναισθήματα δε μεταφέρονται πάντα με ακρίβεια κι ορισμένες φορές η έκθεση τα αλλοιώνει.
Η πιο ουσιαστική και μεστή συνέρευση πραγματοποιήθηκε στο Art Cafe. Τυχαίο οτι όσα ειπώθηκαν βρήκαν το χώρο τους πάνω απο την Κόντρα Φόσσα...;;; 2 άκρα...!!!



Εφυγα περίλυπη απο την Κέρκυρα, η καρδιά με βαστούσε εκεί, μα η λογική έσπρωχνε τα βήματά μου στο πλοίο της επιστροφής...το σκέφτομαι συνέχεια..άδικο είχε ο Σολωμός που γεννήθηκε Ζάκυνθο κι επέλεξε να πεθάνει στην Κέρκυρα; Μην κάνετε τον κόπο, εγω το έχω ήδη απαντήσει...
Προς το παρον σας αφήνω για σήμερα (η εικαστική αυτή προσέγγιση αφιερωμένη στον Στέλιο, που με τιμά με μοναδικά σχόλια)... κι έπεται συνέχεια...μπορεί νάταν δυο μέρες μόνο,αλλά πλήρεις απεικονίσεων!


Σας φιλώ και χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω
 ΑΝΑ ...
(ετσι με βάφτισε ένας Κερκυραίος μετά απο μια φιλολογική συζήτηση.
 "χαρά" αραβηστί!
 χαλάνε χατήρι σε τέτοια  αβρότητα;Ποτέ)


Αααα (τον ατέλειωτο έχει η σημερινή ανάρτηση)! κάτι που διάβασα σ' ένα τοίχο, αλλά η φωτό το αδικεί κι ετσι το μεταφέρω:
"Είναι εκλεκτός όποιος αισθάνεται σε μία αναίσθητη εποχή" (σημαίνει πολλά, σκεφτείτε το!)

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Κάποτε Αναϊς, μετά Ρεγγίνα, μα πάντα...

Εκείνη έχει γράψει επανειλημένα για μένα, εγω πάλι έχω γράψει μέσα μου γι αυτήν!
Την “συνάντησα” σ ένα άλλο blog, “πότε;” μη με ρωτάτε, άχρονα!
Με εντυπωσίασε το γράψιμό της. Δεν ήταν συνηθισμένο.
Ακολούθησα τα βήματά της, περίεργη να δω που θα με βγάλουν.
Ανοιξα την πόρτα της διστακτικά και με σεβασμό.
Βρέθηκα μπροστά σ ένα πορτόνι, μα τι πορτόνι! και σε μια γλυτσίνια! Απόλυτη ταύτιση στα δύο αυτά!!! Ανέβηκα στ α νύχια την επιβλητική σκαλουνάδα του σπιτιού της και διάβασα το μήνυμα που είχε αφήσει πάνω στο τραπέζι,ως καλωσόρισμα. Με περίμενε;
Πώς ταχε όλα τόσο αναμενόμενα; Στην πορεία κατάλαβα οτι την περιμενα εγώ!
Ετσι φιλοσοφημένη και γαλήνια, με μια βελούδινη φωνή όπως οι βαρύτιμες κουρτίνες που αφήνουν να φαίνεται ο εσωτερικος της διάκοσμος, με γαλήνεψε,ακόμα κι οταν βρισκόμουν σε αδυναμία να της σχολιάσω.
Κάθε της σχολιο αφορμή εσωτερικής ενδοσκόπησης. Και ν' αναρωτιέμαι: το εξέλαβα σωστά; γιατί πάντα, ή σχεδόν πάντα, γράφει αλληγορικά.
Κάποιες φορές έγραφε πριν απο μένα, εκείνα που ήθελα να πω εγω.
Κάποιες άλλες, διάβαζε τη σκέψη μου, την καρδιά μου. Επαιρνα απαντήσεις σε ερωτήματά μου.
Εγινε η αιτία που γελούσα και στον ύπνο μου και είχα χρόνια να γελάσω με την καρδιά μου, με τα παιχνίδια που σκάρωνε το εύστροφο μυαλό της.
Και όσο τη “γνώριζα” τόσο γεννιόταν μέσα μου διακαής ο πόθος της γνωριμίας, ώσπου φάνηκε σαν μάννα εξ ουρανού ένα επαγγελματικό ταξίδι του συζύγου στην Κέρκυρα.
Δεν χρειάστηκε να μου το προτείνει, αυτοπροσκλήθηκα... “θαρθω μαζί σου” του είπα αμέσως χωρίς να σηκώνω αντίρρηση. Χανουν τέτοια ευκαιρία;
Μια Κέρκυρα που μου έλειψε απελπιστικά δυο χρόνια και μια ...Ρεγγίνα,που περίμεναμε ένα χρονο ανυπόμονα τη στιγμή. Καλλίτερο δίδυμο δεν υπήρχε να με προκαλέσει.
Τι περιμένω; Τίποτε εξωπραγματικό, απλά έναν άνθρωπο καθημερινό, αλλά με υψηλή κουλτούρα, ευαίσθητο που ακόμα και το άγγιγμα και η σιωπή έχουν τη δική τους ερμηνεία και θέση στη σχέση.
Η Κέρκυρα προσφέρεται για μυστήριο και η Ρεγγίνα το διαθέτει σε υπεπροσφορά!
Το χέρι της θέλω μόνο να συνοδευσει τα βήματα μου στα καντούνια τση Κέρκυρας και να τα δω μ άλλα μάτια, τη φωνή της γλυκειά και γαλήνια να συντροφεύει την βόλτα μας σε δρόμους μαγικούς κι ονειρεμένους.
Εκείνη με αρχοντική κορμοστασιά όπως αρμόζει σε μια Βασίλισσα (τίτλο που κατάκτησε επάξια) κι εγω δίπλα της εκστατική ακόλουθος και ευήκοον ους στη μαγεία της και στο συναισθηματισμό της.
Εκείνη λιτή και περιεκτική, εγω πολυλογού και φασαριόζα, να συνεπάρει η μια την άλλη και να αναζητήσουμε τα είδωλα στον Καθρέφτη του Ζήσιμου πίνοντας τσιτσιμπύρα .
Να απλώσουμε τις σκιές απο αυτούς που πέρασαν, μέσα απο τις χαραμάδες της καρδιάς μας που δεν κλείνουν ποτέ
Να γελάσουμε τρώγοντας συκομαϊδα, και κουμ-κουατ (γλασέ παρακαλώ) με ιστορίες που φτιάνει στο μυαλό της και μας παρασύρει στη δίνη τους
Μόνο αυτά! Είναι πολλά; λέτε θα την κουράσω;
Θα αφεθώ στην διάθεσή της κι όπου με πάει... είμαι σίγουρη οτι ούτε σε κακό θα μου βγει (που λέει το τραγούδι), ούτε θα πλήξω.

Ω, ναι! καλά καταλάβατε ...ολοένα ως ενα γράμμα ταξιδεύω για ένα αγαπημένο προορισμο...ΚΕΡΚΥΡΑ
Τ΄' αγαπημένα μου "Μουράγια" απο τη θάλασσα!


 για μια ...Regina κι ας κρέμεται μια απάντηση...θάναι σίγουρα διαφορετική...

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Μια Πόλη μαγική!


Εντυπωσιάζεστε όταν σας ξεναγώ σε γωνιές που εσείς προσπερνάτε.Δεν σας αδικώ.
Ποτέ δεν εκτιμάς αυτό που έχεις πριν το χάσεις.
Για δείτε παρακάτω και ξανασκεφτείτο το!
Αθήνα για μένα είναι, η εικαστική παρέμβαση ή η έκθεση των ανασκαφέντων θησαυρών στους σταθμούς του Μετρό!
Αθήνα είναι,τα ερωτευμένα ζευγαράκια που ερωτοτροπούν στο μετρό, κόντρα στην κατήφεια των ενηλίκων!
Αθήνα είναι, ένα ανθισμένο fiore d' amore εκεί που όλα είναι στεγνά και άνυδρα


Αθήνα είναι, να περπατάς στον περιφερειακό της Ακρόπολης και να χαιδευεις απο τη μια τις αστικές κατοικίες της Διον. Αρεοπαγίτου και 
απο την άλλη τον Ιερό βράχο!

Αθήνα είναι, μια γάτα που λιάζεται στην αγκαλιά της Πλάκας


Αθήνα είναι, τα ερείπια που ακόμα ...στέκονται 


και  η τέχνη που προβάλει και επιβάλλεται


Αθήνα είναι, να τρως στην συνοικία των Θεών και να απολαμβάνεις την Ακρόπολη στο πιάτο

...μόλις αρχίζει η φωταψία...φαντασθείτε το υπόλοιπο!

 και ένα πύρινο Ναό του Ηφαίστου

πύρινος Ηφαιστος, εν τη ενάρξη του!

Αθήνα είναι, να ανεβαίνεις αγκομαχώντας στη Δεξαμενή για να δεις μια ταινία στον Θερινό της σινεμά!
Αθήνα είναι, οι καλλιτέχνες του δρόμου, που σπάνε τη μονοτονία με Τέχνη
δανεικό απο την roadartist
Αθήνα είναι, να χαρχαλεύεις θησαυρούς στα άδυτα αποθηκών μ αγαπημένες κι υπομονετικές φίλες (λέγε με Μαρία)
Αθήνα είναι (εδώ Πειραιάς!), ν' αποχαιρετάς τα πλοιαράκια που αναχωρούν για τον Αργοσαρωνικό απολαμβάνοντας ένα δροσερό ποτό, όταν η άσφαλτος καίγεται
Αθήνα είναι, να συναντιέσαι στην Μάγια με ανθρώπους που μόνο την ψηφιακή τους εικόνα γνωρίζεις και να γίνεσαι παρέα,δημιουργώντας ανάμεσα στα χρώματα και στα χαρτιά!

λεπτομέρεια που θα αποκαλυφθεί εν καιρώ...

Αθήνα είναι, να τρως χαλαρά κουβεντιάζοντας ακόμα και δυσάρεστα θέματα με αγαπημένες φίλες. Με την Μπεττούλα πιο φωτεινή απο ποτέ και συνεχώς εντυπωσιασμένη “άάάντεεε!” με τη Μαρία που μιλάει περισσότερο με το βλέμμα,αλλα οταν τα λέει παθιάζεται, με την Μίνα που παρεμβαινει δυναμικά και με νεύρο κι ένα μάτι διαπεραστικό!
Αθήνα είναι, τα δώρα που περνούν απο χέρι σε χέρι κι απο καρδιά σε καρδιά, ανεξαρτήτως αξίας...

Αθήνα είναι και η έκφραση αγανάκτησηςΑγανακτισμένοι Σάββατο 11 Ιουνίου Live,Σύνταγμα,aganaktismenoi savvato 11 iouniou Live,syntagma
Αθήνα είναι ακόμα, οταν επισκέπτεσαι απρόβλεπτα, αγαπημένες φίλες που δοκιμάζονται
Αθήνα είναι και τα δυσάρεστα που τα ξορκίζεις με όλα αυτά που σε γέμισαν κι αν είναι νάρθουν θε ναρθουν,αλλιώς θα προσπεράσουν
Αθήνα είναι ...ο,τι σου αφήνει γλυκειά επίγευση και σε κάνει να θες να ξανάρθεις το συντομότερο δυνατόν!

Αθήνα είναι ν' ανακαλύπτεις παντού... καρδιές κι εσύ νάχεις τα μάτια ανοιχτά να τις δεις!
Ελπίζω να σας έπεισα ...ακόμα κι αν η Αθήνα δεν είναι πια η διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι...