Ηλιοτρόπιο.

Άνοιξε ο ήλιος το παράθυρο

κρυφά το μάγουλο μια αχτίδα μου φιλάει.

Μεσημεράκι κι απ τα μάτια μου,

δάκρυ ζεστό, απρόσμενα κυλάει.

*

Είσαι μακριά και όμως είμαστε μαζί

μα αύριο πάλι θα μου λείπεις.

Το ακατάσχετο κενό να συγκρατείς

και την πικρία αυτής της θλίψης.

Δίπλα μου τώρα έλα και κάθισε

μην πεις ξανά πως δεν ελπίζεις.

μάθε όπου αγγίζεις ν'  αγαπάς

και όπου αγαπάς ν' αγγίζεις.

*

Φιλώ το χέρι που μου χάρισε,

έναν ηλίανθο μεσ' το χειμώνα

και πήρε τ΄όνειρά μου και τ' αγκάλιασε

για να μην μένουν έρημα και μόνα.

Όλη η ζωή μου ισορροπεί σε δυο τροχούς.

τρέχει στο δρόμο που οδηγεί στη φαντασία.

Με σένα δίπλα μου αισθάνομαι

πως οτι νοιώθω έχει σημασία.

*

Μα έλα τώρα δίπλα μου και κάθισε.

μην πεις ξανά πως δεν γυρίζεις.

Μάθε όπου αγγίζεις ν' αγαπάς

κι όσο αγαπάς να ελπίζεις.

Γραμμένο για μένα! απο έναν γλυκό άγγελο που δεν ξεχνώ...
Πόσο απίστευτο μου φαίνεται που βγήκε αληθινό!
Γ.Σ.Γ. (γυναίκα είναι, μην κακοβάλετε)  σ' αγαπώ επίσης χωρίς δείκτη ασφαλείας (ευφυές, όπως όλα σου) κι αυτό δεν θ αλλάξει όπου κι αν είμαι..

Καλό Μήνα!

και μην ξεχνάτε το giveaway...