stand... up

τι σας θυμίζει;

Κάποτε, συλλέχθηκαν κομμάτι-κομμάτι από κάποια προσφορά εφημερίδας.
Κάποτε, ήταν πάνω στο γραφείο του γιου, μέχρι που το βαρέθηκε και ήθελε να το παραπέμψει στο πυρ το εξώτερον!
Κάποτε, η μαμά υπάκουσε στην επιθυμία του γιου και το παρέλαβε. Όχι όμως για να το αποπέμψει,αλλά who knows...
Κάποτε, παρέμεινε επι μακρόν εκεί που  το ριξε η άδική του μοίρα,να υγραίνεται και να σκονίζεται συγχρόνως, χωρίς ουδείς να στέκεται μπροστά του με ενδιαφέρον. Αδιάφορο ήταν κι άδειο,σαν το κακό το ριζικό του!
Έλα όμως που κάθε που βρισκόμουν στα ιδιαίτερα δεν έπαιρνα τα μάτια μου από πάνω του!

Γυψόγαζα δεν είχα χρησιμοποιήσει ποτέ,αλλά είχε τόσο εκθειαστεί στην γειτονιά που είπα να την δοκιμάσω.Σιγά μην υστερούσα!
Άλλωστε ήταν ο μόνος τρόπος να παραμείνουν ενωμένα τα κομμάτια.

τώρα που το είδατε ολόσωμο σας θυμίζει;

Ούτε καν που θα την εύρισκα ήξερα.
- Στο Φαρμακείο, ήρθε η σωτήρια απάντηση!
Μια και δυό πάω στο κοντινότερό μου φαρμακείο απέναντι απο το Νοσοκομείο,σίγουρη οτι θάχε.
- Καλησπέρα! Μία γυψόγαζα κι έναν ουροσυλλέκτη (αυτός δεν ήταν μέρος της κατασκευής,απλά συνοδευτικός της γάζας)
Με κοιτάζει χαμογελαστός ο φαρμακοποιός: Μάσκα θα φτιάξεις; Κουφάθηκα εγώ.
- Με ποιό απο τα δυό;
- Με τη γυψόγαζα ( ο ουροσυλλέκτης δεν προκάλεσε εντύπωση)
- Γιατί δεν τις χρησιμοποιούν στα κατάγματα; Σκέφτηκα μήπως έκανα λάθος και ομιλούσαμε περί άλλης.
- Ναι,αλλά εμείς τις φέρνουμε τις Απόκριες! ήρθε αποστομωτική η  απάντηση και μ άφησε ως γυναίκα του Λωτ
  Τότε έχουμε πολλές παραγγελίες για μάσκες.Τι  έγινε ρε παιδιά; σε Φαρμακείο ήρθα ή σε Κατάστημα Εποχιακών ειδών και δη Αποκριάτικων;
Τι να πω κι εγώ,  ντράπηκα που δε θα έκανα μάσκα και δεν ήταν καν Απόκριες, ευτυχώς βρέθηκε μία.. Είχε γλυτώσει από τα κομφετί και τον χαρτοπόλεμο και την παρέλαβα περιχαρής και πλήρης  πληροφοριών για τον  τρόπο χρήσης της.
Το επόμενο βήμα η υλοποίηση της ιδέας.

Ομολογώ δεν τρελάθηκα, αλλά μάλλον δε τρελάθηκε κι αυτή στα χέρια μου να μου κάτσει!
Όταν έπεσε δε στα χέρια του Κωστάκη για γυαλοχάρτισμα, λίγο έλειψε να μείνει σκέτη γάζα ξεπουπουλιασμένη...
Τέλος πάντων σώθηκε, τις έκανα τ απαραίτητα ρετουσαρίσματα, ο,τι έπαιρνε κι ό,τι νόγαγα δηλ. και ήρθε η ώρα του "ντυσίματος".
Μέρες έστεκαν στον πάγκο εργασίας σαν απολιθωμένα σκιάχτρα, μέχρι να καταλήξω σε στολή.
Κι εκεί που τίποτε δε μ ενέπνεε, το πνεύμα των Χριστουγέννων έκανε το θαύμα του!

λεπτομέρεια απο το ένα και λεπτομέρεια απο το άλλο

Δυο χαρτοπετσέτες από το ίδιο θέμα στο κοντό  και δύο μεγάλα  ριζόχαρτα στο ψηλό, με μπόλικο σπιτικό χιόνι, κάλυψαν μια χαρά τις ατέλειες (σε κάποια σημεία ήρθαν κι έδεσαν ιδανικά σαν 3d)

οι 3 πλευρές του  ενός

και μεταμόρφωσαν δύο άχαρα και για πέταμα  cd΄s stand σε  δύο πρωτότυπα  χριστουγεννιάτικα κηροπήγια.

Κηροπήγια απο cd's stand  ντυμένα με γυψόγαζα και  decoupage με ριζόχαρτο

Ελπίζω να σας αρέσουν το ίδιο, όπως εμένα!