Τάξις και...ραπτική!

                                                              ♫ ♪ Γυρίζω, τριγυρίζω

και σιγοτραγουδώ

ποιός είναι που με θέλει

να τρέξω να τον δω;

ωωωωωωωωωω... ♫ ♪

Προς το παρόν ο μόνος που  με θέλει είναι ο μάστορας κι απλά τρέχω και δε φτάνω...

Οι ανασκαφές-εκκαθαρίσεις άρχισαν κι οι πρώτοι "θησαυροί" βρέθηκαν λίγο πριν το ξου!

Αλλά επειδή είμαι ένα συγκεντρωτικό μυρμηγκάκι, που αντί να πετώ σοδιάζω, όσα ξέμπαρκα βρέθηκαν μαζεύτηκαν! χαχαχαχα και φτού απ την αρχή!

Αρχικά δεν υπήρχε συγκεκριμένο πλάνο, αλλά λίγο γιατί το ένα μου θύμιζε κάτι, λίγο για το άλλο ανήκε κάπου αλλού...άστα και βλέπουμε... η γνωστή τακτική εκκαθάρισης...

Μέχρι που είδαμε!

Εχω δηλώσει οτι λατρεύω τα τσίγκινα κουτιά; Μόνο που τώρα πια δεν έχω χώρο, αλλά όλο και κάποιο μικρούλι τσιμπάω. 

Στις ανασκαφές λοιπόν εξήχθησαν δύο. Το ένα φερμένο εκ Ντουμπάι,που δε μου έκανε κούκου γιατί ήταν καθαρά τουριστικό...ξέρετε με το 5άστερο τύπου ιστίο ιστιοφόρου Ξενοδοχείο; Αυτό!

Κι επειδή το άλλο ήταν ήδη σκουριασμένο και δεν άξιζε  ν ασχοληθώ και να χαλάσω υλικά,θυσιάστηκε το 5άστερο και βάλε(συγγνώμη αν του προσθέτω ή του αφαιρώ αστέρια,δεν κατέχω)

Ιδού λοιπόν το χρηστικό αποτέλεσμα απ όλα τα έκθετα που βρέθηκαν στην "βρεφοδόχο" του υποτιθέμενου ξενώνα. 

Κάτι που θα πετιόνταν χωρίς δεύτερη σκέψη θα στεγάσουν έναν νέο έρωτα που όλο και φουντώνει με τα υλικά του που θέλουν  χώρους, κι όσο έχεις τόσο σου χρειάζονται!

Τι έχετε να πείτε;;;

Κι αφού είμαστε στο χώρο της ραπτικής (κι εδώ θα μείνουμε),γιατί όχι να μην είμαστε οργανωτικοί  στο θέμα των υλικών που χρησιμοποιούμε και αν δε προσέξουμε, μας βλέπω σαν την Ωραία Κοιμωμένη που τρύπησε το δαχτυλάκι της (εμείς, καλά θάναι να τρυπήσουμε μόνο αυτό) και ξεράθηκε σχεδόν για πάντα;;; 

Λοιπόν πριν τρυπηθούμε και πού να βρεθεί ο Πρίγκηψ να μας δώσει το φιλί της ζωής, εν καιρώ κρίσης ούτε να μας φτύσει θα καταδεχτεί, μαζεύτε όλα τα τζίτζιρα τα μίτζιρα τα τζιτζιμιτζιχότζιρα, σε μία βολική  θηκούλα...σαν αυτή;;; 

σαν άλλη; υπάρχουν πληθώρα σχεδίων στο διαδίκτυο... δική σας η επιλογή

Και ολοκληρώνουμε την οργάνωση,για να δείτε πως μπήκα στο νόημα και συμμορφώνομαι! 

Μονίμως ψάχνουμε κάποιο κοντρόλ,που είτε μπορεί να βρίσκεται κάτω απο κανένα καναπέ,ή χωμένο ανάμεσα στα μαξιλάρια και στο σκελετό του καναπέ (κάνει ορθοπεδικό το κάθισμα), μπορεί και στο μπάνιο,μια που το νομίζεις κι ασύρματο τηλέφωνο (συμβαίνουν κι αυτά) ,μια μέρα δε, ήταν και μέσα στις χαρτοπετσέτες (αυτά κι αν συμβαίνουν να σ ε τρελάνουν στο ψάξιμο!). 

Πως του αρέσει να κρύβεται, δε λέγεται!

Τέλος πάντων,οπουδήποτε αλλού, εκτός απο τη θέση του. 

Η οποία θέση του είναι δίπλα σου...στην ακτίνα του χεριού σου! 

Έτσι κάνεις και το πιάνεις...ΝΑΤΟΟΟΟΟΟΟ!!!!

Λοιπόν τώρα πήρατε μία πρώτη γεύση οτι οταν θέλω είμαι και πολύ νοικοκυρά!!!

Διαδώστε το!χαχαχαχα

Σας αφήνω και πάω να συνεχίσω, καλή η καθαριότητα και η  οργάνωση αλλά και η θάλασσα με καλεί.

♫ ♪ Κοπιάστε καπετάνιοι

κοπιάστε παραγιοί

και στην ανδρειά μπροστά μου 

καθείς ας παραβγεί

ωωωωωωω...♫ ♪

 (Το άσμα είναι του Ντ. Δημόπουλου σ ε μουσική Νίκου Μαμαγκάκη, έτσι για να μαθαίνουμε τους δημιουργούς)

Εχει ο καιρός γυρίσματα...

Αυτό τον καιρό,άγνωστο γιατί, όλα πηγαίνουν στραβά.
Και το χειρότερο, η έμπνευση είναι στο μείον -10!
Κι όσο αυτό συμβαίνει τόσο τα νεύρα και η κακοθυμία πολλαπλασιάζονται
Μέχρι τώρα τ' απέδιδα στον καιρό (στον κακό μου τον καιρό,κανονικά,αλλά βοήθαγε εν γένει κι ο καιρός), μετά ήρθαν οι βροχές κι οι μπόρες και με καθήλωσαν στο σπίτι πάνω που είχα αρχίσει τα μπάνια, κάτι απο εδώ κάτι απο εκεί...άστα να πάνε...
Δεν ταιριάζει συνδυασμός υφάσματος! Μία τσαντούλα είναι άνευ χεριών,μια άλλη περιμένει την έμπνευση νάρθει με την Καρέττα-καρέττα!
Μπουκάλια έχω ξεκινήσει (40 τον αριθμό, ούτε τα 40 παλληκάρια απο τη Λειβαδιά),ούτε ένα ολοκληρωμένο!
Πέτρες, έχω ξεκινήσει...βαρώ πετρίες τον ήλιο,που έγραφε κι ο συμπατριώτης κι αγαπημένος μου Γρηγόρης!
Μία θήκη γυαλιών με την Ώντρεϋ εξέφρασε φίλη την επιθυμία της...3 έχω φτιάξει,

καμία δεν με τρελαίνει... κι άμα εγω δε τρελαθώ...δεν...
Καλαπόδια έχω, ντενεκεδάκια έχω ...τίποτα!
Κι είπα μήπως μου φταίει το promo κι έβαλα μπροστά για Χριστούγεννα,αλλά ούτε κι αυτό έκατσε. Αντε κατακαλόκαιρο να φτιάχνεις χριστουγεννιάτικα...Δε λέει!

Για να καταλάβετε τ ανάδρομο: Προχθές αποφάσισα να ψεκάσω με κρακελέ δύο κασπουδάκια.
Τα ψέκασα, τ άφησα αρκετά (πρώτη φορά που είπα να μη βιαστώ),άρχισα να τα βάφω, κρακελέ ούτε για δείγμα! Το σπρέϋ είναι αδύνατον να μη σκάσει,μου έκανε εντύπωση,αλλά συνέχισα απτόητη και τ απέδωσα στην υγρασία
Όσες μέρες κι άν έμειναν δεν έσκασε γραμμούλα.
Ωσπου άρχισε να μ απασχολεί και στον ύπνο μου. Ναι εκεί τα βλέπω όλα!
Μέχρι που μου μπήκαν υποψίες...
Και πρώτη μου δουλειά μόλις σηκώθηκα το πρωί να διαβάσω την ετικέτα...γ@μ @ την τύχη μου, καλά το είδα στ όνειρο! Αντί για κρακελέ, είχα ψεκάσει με βερνίκι γυαλιστικό...και περίμενα να σκάσει!!!
Γι αυτό σας λέω,όλα στραβά κι ανάποδα.
Το μόνο καλό, μία πρόταση που μου έγινε κι ενω στην αρχή έφερα χίλιες δυο αντιρρήσεις (έτσι συμβαίνει πάντα),στο τέλος η ιδέα με κέρδισε και πήρα φωτιά.
Η πρόταση ήταν να μετακομίσουμε στα ανατολικά διαμερίσματα της επαύλεως και η κρεβατοκάμαρα που είναι συνεχόμενη με το εργαστήρι να γίνει craft room!!! Οχι παίζουμε.
Γιατί το στεφάνι μου ή πολύ με σκέφτεται και θέλει να προαγάγει τις δημιουργίες μου (και χωρίς πλάκα είναι ο καλλίτερος διαφημιστής μου), χωρίς να αναστατώνουν κι όλο το σπίτι, όπως συμβαίνει τώρα, ή θέλει την ησυχία του όταν κοιμάται κι όχι εγω να του έχω ανοιχτά φώτα και μουσικούλα μέχρι τις 3 το πρωί.
Πάντως για όποιο λόγο κι αν το πρότεινε, το σενάριο παίζει δυνατά, μόνο που μπαίνω σε περιπέτειες, γιατί πρέπει να ξεσηκωθούν ούτε ένα,ούτε δύο ,αλλά τρία δωμάτια!
Όχι δε παίζουμε την κολοκυθιά "αμέ πόσα θες να κάνω;" Απλά το ένα φέρνει τ άλλο, και όλα ζητούν μία ανανέωση βαψίματος, μια που θα μεταφερθούν έπιπλα από το ένα στ΄ άλλο, έτσι για να νοιώσουμε και να ευχαριστηθούμε την αλλαγή.
Ήδη ενημέρωσα εργατικό προσωπικό, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση ν αφήσω το "στεφάνι" να ηγηθεί της εκστρατείας, γιατί τότε θ'  ανακαινήσουμε θέλοντας και μη όλο το σπίτι!
Σ' άσχημη εποχή μας πετυχαίνει η ιδέα γιατί μ 777Ε μικτή σύνταξη, δεν έχεις πολλές επιλογές,αλλά αυτό και μόνο ως ιδέα,με κάνει αισιόδοξη και ήδη έχει αρχίσει η επιχείρηση "Καθαριότητα, ξεκαθάρισμα, πέταγμα" (γιατί μόνο ξενώνα, δε τον έλεγες,αλλά παράρτημα-αποθήκη του εργαστηρίου, εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά!)
Ετσι  ναι, κάτι θετικό αχνοφαίνεται στον ορίζοντα και ελπίζω τέλος Καλοκαιριού νάμαι καθόλ όλα έτοιμη να σας ξεναγήσω στον καινούργιο  μου χώρο.

decoupage χαρτοπετσέτας πάνω σε θήκες γυαλιών 

Προς το παρόν προστατευθείτε απο τον ήλιο, με τα μόνα που είναι έτοιμα

Ρότα για Ιόνιο!

Ο καιρός δε μας κάνει τη χάρη φέτος  να καλοκαιρέψει, και εμείς πρέπει  κάτι να κάνουμε να τον εξευμενίσουμε.

Το ημερολόγιο δείχνει ακριβώς  μέση του χρόνου, αρχή Καλοκαιριού, αλλά... άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας! Και σαν κουκουβάγια που καμαρώνει για τα παιδιά της, εγώ καμαρώνω για τον ευλογημένο Τόπο μου.

Όσοι έχετε επισκεφθεί τα Εφτάνησα θα ξέρετε , όσοι παρ ελπίδα δεν..., καιρός να τα επισκεφθείτε!

Σ'  αυτή λοιπόν τη σκουντουφλιασμένη μέρα, αφού ο καιρός μας κάνει κόλπα, τ' αντίδοτο είναι ΧΡΩΜΑ και Ιόνια αύρα!

Οχι, δε θα πάμε Ζάκυνθο,αλλά και δε θα ξεμακρύνομε πολύ. 

Πάμε Κεφαλλονιά! και μάλιστα στο μοναδικό κομμάτι της Κεφαλλονιάς που σεβάστηκε ο σεισμός του '53 και μένει  όρθιο να  δείχνει την αρχοντιά των Νησιών μας πριν την βιβλική καταστροφή,ακόμα και στις μη αστικές περιοχές.

ΦΙΣΚΑΡΔΟ, ο προορισμός!

Όποιος έχει έστω ακούσει για Κεφαλονιά,έχει ακούσει και Φισκάρδο. 

Όποιος έχει ακούσει Τασία,έχει συνδέσει Φισκάρδο.

 Όποιος έχει ακούσει Φισκάρδο,έχει ακούσει και τα δυό!!!χαχαχα  Πάνε πάντα πακέτο.Και τι πακέτο!!!

Ξετυλίξτε τις στροφές που σας οδηγούν από το Αργοστόλι, προς τα Βόρεια και δε θα χάσετε . Η διαδρομή θα σας αποζημιώσει.

Θα πλέξετε τα πιο όμορφα όνειρα και θα κεντήσετε τις πιο όμορφες αναμνήσεις σ ένα καμβά που δεν έχετε ματαδεί.

Και φτάνοντας, Πράσινο και γαλάζιο ενώνονται με πολύχρωμες ζωντανές πινελιές! Με σπιτάκια σ ε γήινες αποχρώσεις στον Εφτανησιώτικο ρυθμό, που τα κάνει τόσο ξεχωριστά. 

Ακόμα και η τουριστική ανάπτυξη έχει σεβαστεί εν πολλοίς το Φισκάρδο και την Αρχιτεκτονική του. H σπιρτάδα, το χιούμορ και η εξυπνάδα των κατοίκων είναι ένα με τους χαρούμενους σοβάδες των σπιτιών!  Πουθενά αλλού τόσο λουλούδι και πράσινο!

Ένας μοναδικός πολύχρωμος οικισμός, που συγκεντρώνει στήφη τουριστών,υψηλών οικονομικών βαλαντίων κάθε Καλοκαίρι.
 Ένας οικισμός που είναι ξακουστός στα πέρατα του Κόσμου

Ένας οικισμός,που δεν αντιστέκεσαι να του παραδοθείς  και να τον ερωτευθείς!

Έχω πάει και σας τον συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Κι επειδή τον αγαπώ με πάθος, ένας λόγος ακόμα οτι με συνδέει με την κατεστραμμένη ιστορία και του δικού μου νησιού, όταν είδα τη φωτό σε μια παλιά ανάρτηση των αγαπημένων μου ΕΦΤΑΝΗΣΩΝ , δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ και τον ζωγράφισα.

Ένα κομματάκι μόνο,γιατί ποτέ δε μπορείς ν' αποδώσεις αυτή τη μαγεία όσο κι αν το θέλεις, πόσο μάλλον ένας πρωτόπειρος "ζωγράφος"!

Αυτή η ζωγραφιά, ζει στην ξενιτειά για να φωτίζει τις γενέθλιες μνήμες μιας ξεχωριστής φίλης, η ανάρτηση αφιερώνεται το ίδιο στους ξενιτεμένους Κεφαλονίτες που νοσταλγούν την Πατρίδα και σ όλους εσάς που θέλετε έστω και νοητά να ταξιδέψετε, κι εγω να ξορκίσω τον άσχημο καιρό (απίστευτη μέρα) που μας περιτριγυρίζει έτοιμος για βροχή.

Ακολουθείστε και δε θα χάσετε...

Το βιντεάκι αδιάψευστος μάρτυρας.
Το επέλεξα δε, γιατί στις πρώτες του κιόλας εικόνες είναι εμφανές το τοπίο της ζωγραφιάς
Ας περπατήσουμε μαζί στη γραφική ομορφιά του Φισκάρδου, με συνοδεία απο Κεφαλονίτικες καντάδες και Αριέτες.

                                      

Τρία ποιήματα για το ίδιο θέμα...

Θέλω να περιγράψω το σώμα σου.

Το σώμα σου είναι απέραντο.

Το σώμα σου είναι ένα λεπτό ροδοπέταλο σ’ ένα ποτήρι καθαρό νερό.

Το σώμα σου ένα άγριο δάσος…

Το σώμα σου βαθειές νοτισμένες κοιλάδες πριν βγει ο ήλιο

…………………………………………………………………

Το σώμα σου απερίγραπτο.

Και θέλω να το περιγράψω,

να το κρατήσω πιο σφιχτά στο σώμα μου,

να το χωρέσω και να με χωρέσει.
                                                                  (Γιάννης Ρίτσος «Σάρκινος λόγος» 11. [απόσπασμα] ).

Τι όμορφη που είσαι. 
Με τρομάζει η ομορφιά σου.
 Σε πεινάω. 
Σε διψάω.
Σου δέομαι: Κρύψου, γίνε αόρατη για όλους, ορατή μόνο σ’ εμένα.

Καλυμμένη απ’ τα μαλλιά ως τα νύχια των ποδιών με σκοτεινό διάφανο πέπλο

διάστικτο απ’ τους ασημένιους στεναγμούς εαρινών φεγγαριών.

Οι πόροι σου εκπέμπουν φωνήεντα, σύμφωνα ιμερόεντα.

Αρθρώνονται απόρρητες λέξεις. 
Τριανταφυλλιές εκρήξεις απ’ την πράξη του

έρωτα. 


(«Σάρκινος λόγος» 1. [απόσπασμα] ).

Ἀναστολή

Ὅ,τι ὀνειρεύτηκα τόσα καὶ τόσα βράδια,

ὅ,τι πεθύμησα μὲ τόση ἀλλοφροσύνη,

ὅ,τι σχεδίασα μὲ τόσο πυρετό,

μόλις σὲ δῶ, γλυκιά μου ἐξουθένωση,

στὰ μάτια καὶ τὰ χείλη τὸ ἀναστέλλω,

γιὰ μία στιγμὴ πιὸ ἀπελπισμένη τὸ ἀναβάλλω,

γιατί μονάχα ὅταν τὰ χέρια μου σὲ χάνουν,

ἡ πονεμένη φαντασία μου σὲ κερδίζει.

Ντῖνος Χριστιανόπουλος

(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ξένα Γόνατα»)

Μεθυσμένη πολιτεία

Μεθυσμένη πολιτεία, με σημάδεψες βαθιά είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά μες την έρημη πλατεία τ’ όνειρό μου το παλιό μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ. Μεθυσμένη πολιτεία, μια κορνίζα αδειανή, μια λατέρνα είν’ η ζωή μου με ξεκούρδιστη φωνή. Πάνε κι έρχονται σαν πλοία οι αναμνήσεις στον καιρό μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ. Μεθυσμένη πολιτεία κάποιας άλλης εποχής, σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής μια παλιά φωτογραφία στο συρτάρι το κλειστό μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ.

Το επιτοίχιο αυτό,είναι η διατριβή μας στη δημιουργική συνάντηση της ΑΘήνας. Σπιτάκι απο γυψόγαζα,επι ξύλου παστωμένου και με λεπτομέρειες απο σύρμα, δαντέλες, πηλό και πέτρες θαλάσσης.

Απο την κάλπη στο ράφτη

Με παρέσυρε το ρέμα
μάνα μου δεν είναι ψέμα
 άστε με να τραγουδάω εγώ,ξέρω τι λέω, και δε μιλάμε για απλό ρέμα,για ...ποτάμι μιλάμε!
Άκουγα τόσο καιρό όλη τη μπλογκογειτονιά ξεσηκωμένη, να έχει ανασκουμπωθεί και να κάνει αλλαγή εποχής.
Οχι οτι δε το ήξερα οτι έπρεπε να συμβεί, αλλά εγω καθότι αντισυμβατική τ' άφηνα έτσι να βρίσκονται.
Να σηκώσω μοκέτες;
Αφου έχω γιο μονάκριβο και πολυχαϊδεμένο, δε κάνει λέει το Μάη να τα σηκώνεις
Να βγάλω καλοκαιρινά;
Ο καιρός με σιγοντάρει και αρνείται να καλοκαιρέψει.Τι να τα κάνω; να τα έχω να τα βλέπω και μετά να ξαναψάχνω ζακετούλες;
Να πλύνω μάλλινα;
Και να μου τα ραντίζει κοκκινόχωμα; δε σφάξανε!
 Ετσι άφησα εσάς  τις προκομένες και ως μωρή παρθένα θ' ακολουθήσω στον παράδεισο τελευταία και καταιδρωμένη.
Και για να μη λέτε...σήμερα αποφάσισα επιτέλους να κατεβάσω καλοκαιρινά...τι το θελα;;;Πίκραααααα!!! Πότε έπαψα εγω νάμαι ΤΟ κορμί κι έγινα κορμάρα;;;; ούτε που το κατάλαβα! Μέχρι που τα δοκίμασα...άπαπαααα! έως το μπούτι έφταναν(που λέει ο λόγος)
Μπορεί χοντρή να μη με λες,υπέρβαρη με τίποτα,αλλά τα κιλάκια μαζεύτηκαν χωρίς να το καταλάβω κι είστε υπαίτιες που μου τα δείξατε. Μια χαρά εγω καθόμουν και ανέλυα το μήνυμα τις κάλπης!
Είπα αφού όλοι το πήραν, μηδενός εξαιρουμένου ,αλλά ο καθένας κάνει τη δική του ανάλυση,ας κάνω κι εγω τη δική μου!
Μια συμπάθεια στα νέα κόμματα έχω, να λέμε την αλήθεια,απλά γιατί τα παλιά τάχουμε φάει στη μάπα χρόνια τώρα και μ αρέσει γενικά το καινούργιο.
Νέα τάση ,τουλάχιστον των δημοσκοπήσεων , Το ΠΟΤΑΜΙ (εξ ου και το άσμα )μπορεί να μην πήρε τις ψήφους που ήλπιζε,όμως το σακκίδιο του Θεοδωράκη,έγινε must.

 Ετσι κατά τις νύχτες της μεγάλης αγρύπνιας και δημιουργηκότητας, είπα να τολμήσω να τον αντιγράψω.
Οχι καλέ να γίνω αρχηγός κόμματος,φτου!φτου,φτύστε στον κόρφο σας,αλλά στυλιστικά ρε παιδί μου.
Αφησα στην άκρη τα σαράντα παλληκάρια,σόρρυ μπουκάλια ήθελα να πω που ντεκουπάρονται, τα καφάσια  με τα φρούτα να ωριμάσουν ζωγραφικά κι έπιασα ξανά γαζί κορδόνι!Ανασχηματισμός σου λέει ο άλλος...άλλαξε ο Μανωλιός κ έβαλε τα ρούχα του αλλιώς,εδώ να δεις ύφασμα και κακό!!!

 Ηθελα λοιπόν απο καιρό να κάνω ένα μικρό δωράκι αγάπης σε δυο πανέξυπνα & αγαπημένα μουτράκια που λάτρεψα οταν είχα ανέβει στη Θεσσαλονίκη, μια που πήγα με άδεια χέρια(η καρδιά ας είναι γεμάτη,δεν τρώγεται). Τα παιδιά έχουν μία αφοπλιστική ειλικρίνεια και αφέλεια να σου δείχνουν την αποδοχή τους,κι εγω αυτό το λάτρεψα.

 Ούτε λόγος για κάτι απ αυτά που φτιάχνει η υπερταλαντούχα μαμά,έτσι σκέφτηκα κάτι χρηστικό κι απλό.
Ο κύβος ερρίφθη και μάλιστα κατακέφαλά μου, μια που αποφάσισα να τους φτιάξω τσαντούλες,εξ ολοκλήρου δικές μου.
Θα μπορούσα ν αγόραζα αυτές που κυκλοφορούν με το ψιλό καραβόπανο (όπως έχω εγω μία),αλλά ήθελα κάτι πιο στητό.
Οι αγορές στην Αθήνα βοήθησαν τουλάχιστον να πιάσουν τόπο τα υφάσματα,που μόνο τραβηχτή έβγαινα απο τα Καταστήματα του είδους, αφού είχαν κάνει τη δική τους τραβηχτική απο την τσέπη μου!
Κι αν για το κορίτσι τα πράγματα είναι πάντα ,φαινομενικά, ευκολα,για τ αγόρι;;;
Πολλές σκέψεις ταλάνισαν το μυαλό μου,ως που κατέληξα...κι ας όψονται τα εκλογικά αποτελέσματα γι αυτό!
Εδω θάθελα να ευχαριστήσω την αγαπημένη μου μηχανούλα,που αυτή τη φορά όχι μόνο συνεργάστηκε,αλλά βοήθησε τα μάλα στο απλικέ. Μιλάμε για επαγγελματική συμπεριφορά!!!!

"πες μου μια λέξη, μονάχα αυτή τη λέξη,πούχει στα χείλη μπλέξει και δε τολμά να βγεί"

Ετσι η μία φτιάχτηκε απο χοντρούτσικο δίμιτο με απλικέ τη λέξη που κυριαρχεί στην καρδιά μου,και για τα δυό τους. Γύρω της τριγυρίζουν μελλισάκια και ρουφούν το νέκταρ της αγάπης

 και μια πεταλούδα απο ταρταρούγα κρατάει σα μπαλόνι μια καρδούλα ...μ ονοματεπώνυμο!!!

Του αγοριού απέναντι,επιλέχθηκε άλλος τύπος,σακκίδιο!

Απο ένα λινό ύφασμα , προίκα απο καλό ρούχο της μαμάς (γι αυτό μόνο αξίζει να ανεβοκατεβάζω κάθε εποχή τα ρούχα,να επιλέγω τι θα χρησιμοποιήσω στις δημιουργίες)και απλικέ ένα βανάκι VW,τα φτάσατε ελπίζω.

Κεντρικό μοτίβο με απλικέ υφάσματα και κουμπιά

Ποιός να μου τόλεγε απ εκεί που έραβα τα νύχια μου παρακολουθώντας τη θεία μου να γαζώνει,θα έφτανε μέρα να έφτιαχνα τσάντες!
Τέλος πάντων για πολλά πράγματα δεν πίστευα οτι θα συνέβαιναν κι όμως... Κι είμαι πολύ χαρούμενη,γιατί μπορεί ούτε απο πατρόν να ξέρω,ούτε μεζούρες να χρησιμοποιώ (κάτι έχω με τα μέτρα,δε μπορώ να το εξηγήσω)ομως το παθος γι αυτό που κάνω δίνει ένα ευπρεπές αποτέλεσμα.
Κι όσο σκέφτομαι τα ματάκια που θα λάμψουν οταν θα τα παραλάβουν,για μένα αυτό δε πληρώνεται με τίποτα!!!

Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά 

τριγυρνάνε οι νταλίκες στην ΑΘήνα 

εγω όμως απόλαυσα αυτό το ταξίδι απίστευτα,με μάτια ολάνοιχτα και καθόλου νυσταγμένα μέχρι το ξημέρωμα. Αντίθετα με  χαμόγελο ικανοποίησης  πήγα για ύπνο και ξύπνησα όλο κέφια.
Ποιός ξέρει,μπορεί πολύ σύντομα να φτιάξω ένα νέο σακκίδιο για το Σταύρο (το Θεοδωράκη ντε) ,γιατί παραταλαιπωρήθηκε το παλιό, να τόχει έτοιμο για τις Βουλευτικές. Μη μου πει οτι δεν τοχει στο νου του, δε θα τον πιστέψω!!χαχαχα
 Ετσι όμορφα θάθελα να ξεκινήσει ο νέος μήνας,ελπίζοντας γρήγορα να βρεθούμε στην αγκαλιά της θάλασσας,θεού θέλοντος και καιρού ευδοκούντος,που ακόμα δεν τόχει αποφασίσει
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ