Να σου φύγει το καφάσι

Εαν εσάς δε φύγει να είστε σίγουρες οτι εχει φύγει το δικό μου...κι εννοώ το κεφάλι μου
Η πίεση των ημερών , όσο πλησιάζει η μεγάλη μέρα, είναι απίστευτη.
Τόχετε διαπιστώσει απο το οτι δεν απαντώ καν στα σχόλια και κάνω κάποιους ν ανησυχούν (ευχαριστώ κι απο εδώ για το ενδιαφέρον,ειλικρινά). Είναι αδύνατον να γίνουν όλα.
Με παίρνει το ξημέρωμα, σε λίγο θα λαλώ αντί για τα κοκόρια, μην πηγαίνει τσάμπα η αγρύπνια!
Αλλά απο την άλλη είναι τόσο γλυκειά αυτή η κούραση,όσο  ανασταλτικό είναι το άγχος.

Πιστή λοιπόν στην υπόσχεση για μια ανάρτηση την εβδομάδα, μέχρι τις Γιορτές, και μια πρόταση επίσης σ΄ όσες θέλουν να στολίσουν το σπιτικό τους γιορτινά, να κάνουν δώρα ή να στείλουν σε φιλανθρωπικά παζάρια (μόλις ολοκληρώσω εγω θα αρχίσουν οι αποστολές ένθεν κακείθεν στην Ελλάδα) είναι και η σημερινή.

Σάκκος άρτι αφιχθείς από...Βόρειο Πόλο (δεν απέχει και πολύ απο την αληθεια)

Το Πάσχα θυμάστε ήταν τα αυγά, τώρα σειρά έχουν οι χριστουγεννιάτικες μπάλες!
Είναι μία εύκολη εφαρμογή, αρκεί νάχεις βρει το σωστό τρόπο μετρήματος του υφάσματος ούτως ώστε να μην πηγαίνουν χαμένα κομμάτια.

Μεγάλες μπάλες απο φελιζόλ Χριστουγεννιάτικα πατσγουωρκ

Είναι μπάλες απο φελιζόλ σε διάφορα   μεγέθη και σχήματα (μπάλες, καμπάνες, καρδιές), που τις χαράζετε λιγάκι βαθειά (όχι ξεκοίλιασμα)  σε ό,τι σχέδιο σκεφτείτε (φέτες,τρίγωνα μικρά μεγάλα), αρκεί νάχετε τα νεύρα να τα φτιάξετε, γιατί και εγω θάθελα ακόμα πιο πολύπλοκα , αλλά δεν...

Στη συνέχεια κόβετε τα κομμάτια του υφάσματος που θέλετε να συνδυάσετε και αρχίζετε και το χώνετε στις εγκοπές που έχετε κάνει κατά μήκος του φελιζόλ.
Τόσο, ώστε να τεντώσει το ύφασμα και να μην κάνει σουρίτσες.

Για την τελική τους εμφάνιση,σειρά έχουν οι κορδέλες και οι τρέσσες για να καλύψουν τις εγκοπές και να δώσουν ένα όμορφο τελικό φινίρισμα στην δημιουργία σας.
Απλά να ξέρετε οτι όσο πιο πολλές εγκοπές έχετε δημιουργήσει τόσο πιο δύσκολο είναι να καλυφθούν, χωρίς να δείχνουν κακόγουστα.
Βάζετε αν θέλετε θηλάκι για να κρεμιούνται ή τις αφήνετε άνευ για να στολίσετε γυάλες, ή μπωλ μαζί μ άλλα διακοσμητικά.

Ηδη παραλάβαμε λοιπόν το σάκκο που έστειλαν για μας τα ξωτικά του Αη Βασίλη, φτιάξαμε τα τελάρα μας (οχι τα προηγούμενα,του μανάβη αυτή τη φορά) και είναι έτοιμα για τη μεταφορά και την  έκθεση της πραμάτειας μας...καμμιά 50αριά τον αριθμό,ζωή νάχουνε!

Καφάσι μαναβικής με στενσιλ χριστουγεννιάτικων ευχών

Αν δεν  είχα μπλέξει με τόσα πολλά υπο κατασκευή (περιττόν να σας  εξομολογηθώ οτι την τελευταία βδομάδα έχω κάψει δυο φορές το φαγητό...), σας ορκίζομαι οτι θάταν μια ευχάριστη απασχόληση και σας προτείνω να την τολμήσετε.
Τ'  αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει και θάχετε τις δικές σας χειροποίητες και μοναδικές μπάλες!
Και μ αυτή την ανάρτηση φυσικά παίρνω μέρος στα Πανηγύρια του Χωριού μας
 http://starsandicicles.blogspot.gr/
http://despinasstudio.blogspot.gr/
Καλή συνέχεια σ ό,τι κι αν κάνετε και ζητώ συγγνώμη αν χάνομαι κι απο εσάς.

Τ(ρ)ελάρα...(γιατί όχι;)

Καινούργια βδομάδα, καινούργια δημιουργία!
Αυτή είναι η συμφωνία με τα πανηγύρια που γίνονται στη γειτονιά μας (ΕΔΩ  & εδώ) και προσπαθώ να το τηρώ, όσο και αν η διάθεση δεν είναι πάντα στα καλλίτερά της.
Εχω αγχωθεί απίστευτα όσο πλησιάζει ο καιρός για ένα δημιουργικό τσάι που ετοιμάζουμε, παρόλο που όπως έχω ξαναπεί, έχω ξεκινήσει απο τα μέσα Καλοκαιριού.
Κάτι οι ανατροπές που συνέβησαν στην πορεία, κάτι οτι μπούχτισα χιόνι απο τον καύσωνα, κάτι τα σκαμπανεβάσματα της διάθεσης που συμβαδίζουν με του καιρού , κάτι οι κάθε λογής υποχρεώσεις έχω καταλήξει να τρέχω και να μη φτάνω, όχι απο χρόνο,αλλά λόγω μη σωστής οργάνωσης του χρόνου.
Εμβόλιμα και πριν ολοκληρωθούν τα πρώτα βάζω άλλα, κι αυτό για να ανανεώνω το ενδιαφέρον μου σε κάτι καινούργιο και να ξαναπιάνω το αναμένον με περισσότερο κέφι.
Τέλος πάντων αφού σας έκανα την απολογητική μου ψυναχάλυση (δε ξέρω αν υφίσταται τέτοιος όρος, εγω πάντως έτσι την εννοώ) κι αφού παραμένω μπαταρισμένη στο σπιτάκι μου,

Χριστουγεννιάτικο Χωριό απο κουρελάκια και μικρά αξεσουάρ

συνεχίζω στο παρασύνθημα.
Όπου παρασύνθημα, είναι είπαμε, μία νέα πρόταση.
Κι αυτό,  επειδή όπως μου είπε η Αλεξάνδρα, δε πρέπει να περιμένουμε να μπει ο Δεκέμβρης να δείξουμε η καθεμιά τις δημιουργίες της, ούτως ώστε να δώσουμε ερεθίσματα και ιδέες σ όσες θέλουν να πειραματιστούν και να τολμήσουν

Δε χρειάζονται λοιπόν, κατά την άποψή μου, εξειδικευμένα υλικά και πολλές και περίπλοκες τεχνικές, αρκούν και μερικά κουρελάκια. Αφού, όπως έχουμε ξαναπεί,ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!

Ετσι τα κουρελάκια που είχαν μαζευτεί όλο τον καιρό των ραπτικών μου ασκήσεων,ήρθαν τραγουδώντας  (ταυτίστηκαν με τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονταν απο τον υπολογιστή δουλεύοντας) κι έδεσαν γιορτινά σε μοναδικά καδράκια που θα στολίσουν κάποιο τοίχο του σπιτιού μας.

Κάδρα έγιναν τα τελάρα κεντήματος.
Το ένα μόνο (το πρώτο,που βλέπετε πάνω) που δεν ήταν εύκολο να παραγγείλω εκ του εξωτερικού (γιατί εκεί υπάρχουν παραλληλόγραμμα)  το έδωσα σε κορνιζάδικο, χωρίς να βάλουμε τζάμι.
Θα προσέξετε και κάποια πολύ μικρά (στη γενική λήψη), που αυτά κάλλιστα θα μπορούσαν ν αναλάβουν το ρόλο της χριστουγεννιάτικης μπάλας.

Τελάρα κεντήματος σε γιορτινό ρόλο κάδρων

Ε, τι λέτε, δεν είναι ωραία ιδέα και εφαρμόσιμη;;;
Και φυσικά παίρνω μέρος στο πανηγύρι της Κάτιας http://starsandicicles.blogspot.gr/
 και μετρώ ανάποδα για την Δέσποινα  !!!http://despinasstudio.blogspot.gr/

Με μια μπότα κάνω άλματα

Αυτή την ανάρτηση είχα σκοπό να την κάνω λίγο πριν την είσοδο του Νέου χρόνου, λόγω του αντικειμένου, αλλά  άλλαξα γνώμη μια που τελευταία λανσάρω μια νέα μόδα, σαν τον μονοσάνδαλο Ιάσονα.
Ετσι λοιπόν προκειμένου να παρηγορηθώ και να διακωμωδήσω το χάλι μου,είπα να την ανεβάσω βαυκαλιζόμενη οτι και η εν λόγω "μόδα" συναγωνίζεται σ' ομορφιά την χαρούμενη και γιορτινή  άλλη.
Βέβαια ουδεμία σχέση του μαύρου κι άχαρου με το φωτεινό κόκκινο του χαρούμενου Παππού,
αλλά... κάνουμε τα πικρά γλυκά και συνεχίζουμε.

Οι περισσότεροι έχετε μάθει απο τα μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης που δημοσιοποίησαν "το δράμα μιας ορφανής", έστω και σ ε μορφή Μαίριλυν, οτι απο ένα ανόητο πέσιμο θα μείνω μποτοφορούσα ένα μήνα (ελπίζω να μην παραταθεί).
Εξ ου κι ο μονοσάνδαλος Ιάσων.
Μόνο που δεν θάμαι έτσι χαριτωμένη.
Τέλος πάντων δεν υπάρχει λόγος να μιζεριάζουμε, όλα καλά όλα ανθηρά και σας παρουσιάζω την ετέρα μπότα (οχι αυτή που φοράω ως νάρθηκα) για την οποία περίμενα ένα ολόκληρο χρόνο.

Την είχα δει στην περσινή ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΚΑ  και την ερωτεύθηκα κεραυνοβόλα (θαρρώ δεν ήμουν η μόνη).
Κι επειδή ο,τι ερωτεύομαι κεραυνοβόλα πρέπει να τ αποκτήσω άμεσα (είμαι κι απαιτητική!) έβαλα σκοπό να την φτιάξω μόνη μου, μια που στο αντίστοιχο σεμινάριο δε μπορούσα να πάω.
Πήγα λοιπόν στα Κινεζομάγαζα βρήκα μία γαλότσα, ψάχναμε σαν τρελλοί το ζευγάρι της γατί ήταν περσυνής κολεξιόν(!!!) παραπεταμένη στο πίσω μιας βιτρίνας και επειδή οι προσπάθειες στάθηκαν άκαρπες  δώσαμε αμοιβαία υπόσχεση ανεύρεσης και παραλαβής μιαν άλλη μέρα, που έγιναν 2 μήνες!
Εγω εν τω μεταξύ πάλευα σαν τον Ηρακλή με τη Λερναία Υδρα την μοναδική γαλότσα .
Το αρχικό χρώμα ήταν κιτρινοπορτοκαλί (υποθέτω) με μεγάλες μαύρες βούλες ,σαν τα σκυλιά της Δαλματίας.
Το κρακελέ που είχα απο την ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΚΑ έλεγε οτι εφαρμόζεται παντού χωρίς αστάρι και ναι μεν εφαρμόστηκε και ναι μεν πέτυχε άψογα (επιβεβαιώνω τον κατασκευαστή) όμως η Δαλματία απο κάτω έκανε πολύ εμφανή την παρουσία της!
Οπότε η λύση ήταν ή φτιάχνω μία μπότα που ουδόλως θα θύμιζε τ αντικείμενο του πόθου μου, με κόκκινο κρακελέ και μαύρες βούλες ή κάλυψη του κρακελέ (κλαψ, κλαψ σπανίως μου πετυχαίνει τόσο καλά και να πρέπει να το θάψω...ούτε ο Θεός δε το θέλει) με αστάρι και όλη κανονικά τη διαδικασία εξ αρχής.
Κατόπιν ωρίμου σκέψεως και μια που δεν έχω ματαδεί Άη Βασίλη σαν Δαλματικό σκυλί, με βαρειά καρδιά,άρχισε η επιχείρηση κάλυψης.
Κι αυτή είχε τα προβλήματά της  μια που λόγω βιτρίνας και πολυκαιρίας ίσως, τα χρώματα ξέρναγαν στην επιφάνεια και έσκαγε και το υλικό της γαλότσας.
Με  επιμονή κι υπομονή όμως όλα πήγαν καλά μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

Το παράθυρο έγινε απο πηλό και επίτηδες έστριψα τα παραθυρόφυλλα λόγω "παλαιότητος" χαχαχα.
Μπορεί να μην είναι όπως η επαγγελματική μπότα της ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΚΑ, αλλά είναι η δική μου προσπάθεια και σίγουρα, πολύ ωραιότερη κι ελαφρότερη απ αυτή που φοράω εγω.

* Στεφάνι απο εφημερίδες με τσόχα ,κορδέλες και τσόχινα λουλούδια και αγιοβασιλιάτικη φατσούλα 
* Γαλότσα με κρακελέ και decoupage σε συνδυασμό  χαρτοπετσέτας και χαρτιού, με πηλό και εφέ χιονιού (το γουνάκι είναι πρόσθετο,απο παιδικό μπουφάν της κόρης μου)

Κι όπως βλέπεται συνοδεύεται από στέφανον (ουχί εξ ακανθών), ίδιας τεχνικής με το προηγούμενο.
Ελπίζω να σας αρέσουν.

Tiramisu!

Μην περιμένετε να διαβάσετε συνταγή, αντίθετα τη διάθεση θέλω να σας ανεβάσω μια που η ακριβής μετάφραση του συγκεκριμένου Ιταλικού γλυκού, είναι "τράβα με πάνω".

Το ημερολόγιο στον τοίχο κοντεύει να μείνει πανί με πανί ή καλλίτερα χαρτί με χαρτί.
Μία μία οι μέρες φυλλομετριώνται και φτερουγάνε μακρυά.
Είμαστε πια σ απόσταση αναπνοής απο τις μεγάλες γιορτές που όλοι περιμένουμε και για πρώτη φορά, εγω που πριν "κορόϊδευα", άρχισα τις προετοιμασίες απο τα μέσα του Καλοκαιριού!
Τι άλλο καλλίτερο απ αυτό να σ ανεβάσει τη διάθεση;
Έχουμε βλέπετε και την Μαριλίζ μας που έχει χρέος κάθε χρόνο να μας ξεσηκώνει αμπονόρα-αμπονόρα και να μας υπενθυμίζει οτι ο καιρός περνά και πρέπει νάμαστε ετοιμοπόλεμοι  στο Πανηγύρι που καθιέρωσε και κάθε μια μας κρεμάει με χαρά το δικό της στολίδι στο χριστουγεννιάτικο δέντρο της!
Φέτος όμως τούτη η βιάση έχει κι άλλη αιτία που θα μάθετε εν καιρώ...

Ετσι στρώθηκα που λέτε παρά τον καύσωνα και τον ιδρώτα και άρχισα... και  να τα χιόνια και να τα glitter!
Αν και δεν μ αρέσουν τα τελευταία, τις μέρες των Χριστουγέννων επιβάλλεται μία υπερβολή.

Ξύλινο Καλωσόρισμα και ένα πήλινο σπιτάκι

Σήμερα όμως δεν θα σας δείξω κάτι απο όσα ετοιμάζονται όλο αυτό το καιρό, έχουμε συνέχεια, αλλά ένα γιορτινό στεφάνι που είναι τόσο εύκολο να φτιάξετε χωρίς να ξοδευτείτε.
Από τα προηγούμενα χρόνια, έχετε διαπιστώσει την αγάπη μου στην ανακύκλωση των υλικών που ακόμα και γιορτινή διακόσμηση μπορεί να γίνει.
Τα υλικά λοιπόν που θα χρειαστείτε είναι απλά και μόνο μία συρμάτινη κρεμάστρα (μας στοίχειωσες Ρένα με τις κρεμάστρες!!!χαχαχαχα) και μπόλικες εφημερίδες.
Χωρίς κόλλες, μόνο στραπατσάρετε τις εφημερίδες και τις τυλίγετε χαλαρά γύρω απο το συρμάτινο -καλούπι της κρεμάστρας, που το έχετε κάνει στρογγυλό. Οταν πάρει το πάχος που σας ικανοποιεί τότε το σταθεροποιείτε με χαρτοταινία.
Η διακόσμηση επαφίεται στο γούστο της καθεμιάς.

Εγω επειδή έχει μεγάλη διάμετρο και  δεν θα μ άρεσε να ντυθεί με λωρίδες υφάσματος (εδώ έπαιξαν ρόλο χρωματικής και εορταστικής τόνωσης της λινάτσας) ή μαλλί (θα χρειαζόμασταν κούκλες ολόκληρες) είχα πρόχειρα υπόλοιπα λινάτσας, που τα τύλιξα κι αυτά επιμελώς ατημέλητα  γύρω απο το στεφάνι.
Ούτε εδώ χρησιμοποίησα κόλλες (καθαρές δουλειές, εκτός του μαύρου των εφημερίδων) απλά καρφίτσες που χώθηκαν και σφήνωσαν στο χαρτί.
Μετά ολοκλήρωσαν την τελική εικόνα ένα γλυκό "Welcome" ζωγραφισμένο, ένα πήλινο σπιτάκι που είχα φτιάξει για γούρι αλλά πετσικάρισε, και οι γνωστοί-άγνωστοι καρποί του δέντρου της ΑΘήνας,γιορτινά  στολισμένοι.
Τα μικρά γκυ είναι χνουδωτά μπαλάκια που κάποτε είχα πάρει γι άλλο λόγο και  τώρα βρήκαν λόγο υπαρξης και κουρελάκια απο τσόχα.
Ενας φιόγκος πάντα επιβάλλεται έστω κι αν δε κρεμιέται απο εκεί ,αλλά απο το κρεμαστάρι της κρεμάστρας που κρύφτηκε επιμελώς . Μία ταινία λοιπόν λινάτσας, με μια πολύ ιδιαίτερη γιρλάντα απο καρώ καρδουλίτσες, δώρο αγαπημένης φίλης, έγιναν η  τελευταία πινελιά στο σύνολο.

Μ' αυτή λοιπόν την απλή και εύκολη κατασκευή καλωσορίζω το Νοέμβρη, ως προάγγελο του Δεκέμβρη!!! Εγω ανυπομονώ,εσείς;;;