Ας "καθαρίσουμε" τη νέα χρονιά

 Ας απαλλαγούμε  απ' ο,τι   μας πόνεσε, ο,τι μας πίκρανε, ο,τι απλά μας δυσαρέστησε τη χρονιά που πέρασε κι ας το πετάξουμε από μέσα μας, ας μην τ αφήσουμε να μας δηλητηριάζει.

φαράσια μικρά και μεγάλο με decoupage και ξύλινα γιορτινά χαρακτηριστικά και κορδέλες

 Ας το βγάλουμε έξω από τη πόρτα της καρδιάς και του σπιτιού μας  και ας αφήσουμε μέσα μας

φτυαράκια decoupage

 ο,τι μας γοητεύει,ο,τι μας ζεσταίνει, ο,τι μας κάνει καλλίτερους ανθρώπους!

Φαράσια με γιορτινές εικόνες decoupage

                              ΚΑΛΗ & ΕΥΟΙΩΝΗ ΧΡΟΝΙΑ Σ' ΟΛΟΥΣ

Καρέ του έλατου!

Οπως πολύ σωστά προέβλεψε το Μπαρμπουνάκι,έφτασε η Κυριακή,με τη λήξη των υποχρεώσεών μου άρα ώρα να επανεμφανισθώ!
Νοιώθω πολύ κουρασμένη,αλλά τουλάχιστον ικανοποιημένη
Οσο για όλους εσάς που ανεχθήκατε τη σιωπή μου στα σπίτια σας,τόσο καιρό,και παρ όλα αυτά δε διακόψατε καθόλου τις επισκέψεις σας στο δικό μου, ειλικρινά με συγκινήσατε και σας είμαι υπόχρεη.
Δείξατε κάτι που απο καιρό πίστευα, απλά μου το επιβεβαιώσατε.
Η σχέση μας δεν είναι απο υποχρέωση,αλλά σχέση καρδιάς και αμοιβαίας κατανόησης.
Σαν ανταπόδοση λοιπόν μια ακόμα γιορτινή ανάρτηση,που θα μας φέρει πιο κοντά και θα αποφορτίσει συναισθηματικά και μένα.
Χριστουγεννιάσαμε,όπως λέει κι ο μικρός μου φίλος στας ΑΘήνας,παρά τις υποχρεώσεις που πίεζαν ασφυκτικά.
Κι οταν λέμε Χριστούγεννα το μυαλό σχεδιάζει χριστουγεννιάτικα δέντρα,στολισμένα και κατάφωτα
Ενα τέτοιο λοιπόν στόλισε για άλλη μια φορά το σαλόνι μας, τόσο που παραλίγο να γίνει λαμπάδα του Πάσχα! Εχω μία έφεση τελευταία στα ατυχήματα και κάπως έτσι πήγα να συνδυάσω τις δύο μεγάλες Γιορτές της Χριστιανοσύνης και να τις ενοποιήσω δύο σ ένα!
Εκεί που καμάρωνα στολισμένο το δέντρο και ολόφωτο,στην προσπάθειά μου να το μετακινήσω στην οριστική του θέση λίγα εκατοστά  πιο άκρη, χάνει το κέντρο βάρους του , αρχίζει να πέφτει  εγω να μη μπορώ να το συγκρατήσω...πάρτο κάτω, θρύψαλα οι μπάλες , τραβιούνται τα φώτα από το μετασχηματιστή κόβεται παίρνει φωτιά...το συμπούρμπουλο!
Και του χρονου Χριστός Ανέστη και το δέντρο ανέστη, αφού έκλαψα κάποιες εύθραυστες μπάλες που κουβαλούσε απο την παιδική μου ηλικία και ήταν αναντικατάστατες...
Ηταν μοιραίο να τις κλάψω φέτος

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του σπιτιού τη νύχτα

Μετά λοιπόν την πρώτη "επιτυχία" είπα να δοκιμάσω και δεύτερη...ποτέ δε μένω στη μία,ως γνωστόν!χαχαχα

Μια που στο σπίτι αυτό το καιρό,καίγονται συσκευές (πρέπει να συμβουλευθώ επειγόντως ή την Μπήλιου ή την Παγιατάκη,τι έχω ανάδρομο επιτέλους;) , αντικαθιστώνται μ άλλες, μας έμεινε μία ξύλινη συσκευασία. Κάτι σαν ξύλα παλέτας.
Χρόνια θαύμαζα τις δημιουργίες απ αυτά τα ξύλα κι έτσι είπα να την εκμεταλλευτώ ,να πω οτι κάτι έμεινε από όσα πλήρωσα
Και μετά απο την επίπονη μάχη του ξωτικού με τα καρφιά...εγένετο δέντρο!
Πάνω τους γράφτηκε με στένσιλ μία ευχή,απο ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι αγαπημένο και ευχή μου για όλους σας!

Δέντρο απο ανακύκλωση ξύλινης συσκευασίας με στένσιλ

Δεν είναι γλυκούλι;;;;
Και συμπληρώνουμε  την τριλογία του "έλατου" με ένα μικρότερων διαστάσεων (όσο αυξάνονταν οι κατασκευές μίκραιναν) που κι αυτό χρόνια το λιμπιζόμουν στα ισπανόφωνα, κυρίως,μπλογκς αλλά δε μπορούσα να καταλάβω τη "συνδεσμολογία" του
Και οταν έπεσε στα χέρια μου το πατρόν του ,δεν τ άφησα να πάει χαμένο.

Υφασμάτινο τρισδιάστατο δέντρο

Εγινε σε δύο εκδόσεις μέχρι στιγμής κι έπεται συνέχεια...
Και μια που η τριλογία,έγινε τετραλογία , για το τέλος,ένα "δέντρο" (κουτί απο προσάναμα τζακιού)  που έγινε χριστουγενοπαζαριώτικος κουμπαράς

Ανακύκλωση κουτιού απο προσάναμα τζακιού σε χριστουγεννιάτικο κουμπαρά,με θέμα το έλατο!

Ελπίζω κι αυτό να σας αρέσει.
Και αφού τέλειωσα με τη δική μου πολυλογία,ας συνδυάσουμε ένα παραμύθι επι του θέματος του γνωστού Δανού παραμυθά απο εδώ!

Κι επειδή μέχρι τα Χριστούγεννα δε θάχουμε άλλη ανάρτηση να ευχηθώ

και για όλους εμάς ΚΑΛΛΙΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ,γεμάτες Αγάπη, κατανόηση και αλληλεγγύη!

     Χρόνια Πολλά και Καλά σ όλους!!!

Οι Κυρίες της Αυλής

Θυμάστε την πολύ ωραία Ελληνική κωμωδία του πάλαι ποτέ ελληνικού κινηματογράφου με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, Αλεξανδράκη και σε πρώτη εμφάνιση την Νόρα Βαλσάμη;;;
Ισως επειδή την αγαπώ τόσο πολύ για τις έξυπνες ατάκες  της, μου ήρθε στο νου και βάφτισα τούτη την ανάρτηση, καθώς έστηνα το ντεκόρ για τη φωτογράφιση.

Πράγματι, την αυλή μιας γειτονιάς μου θύμισε, όπως ήταν κάποτε οι Αθηναϊκές αυλές που μέσα τους έκλειναν ένα σμάρι ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και επαγγελμάτων.
Τότε που ξυπνούσαν όλοι μαζί για το μεροκάματο και οι γυναίκες έμεναν και φρόντιζαν τα του οίκου τους
Συζητούσαν, κουτσομπόλευαν τα της δικής του γειτονιάς και της πάνω ή κάτω, προγραμμάτιζαν οργάνωναν, μάλωναν και ξαναφιλιώνανε!
Εκείνες τα έκαναν όλ αυτά, εγω όμως παρολο που τα ξέρω στη θεωρία στην πράξη αργώ.
Οχι πως θα άρχιζα χριστουγεννιάτικες ετοιμασίες του σπιτιού απο τώρα (να μου λερωθεί μέχρι τότε και να τα ξανακάνω;;;άδικο δεν είναι;) αλλά μία άλφα ετοιμασία θα την έκανα ομολογώ.
Ενα τυχαίο ατύχημα, μέρες τώρα μ έχει καθηλώσει επι του καναπέως,copy-paste ενα πράγμα.
Ετσι οι κινήσεις είναι μικρές και επιτόπιες και μια καλή δικαιολογία για να επιθεωρώ τον χώρο εκ του ασφαλούς χωρίς να καταβάλω σωματική ενέργεια.
Η εικόνα που έστησα ομολογώ οτι μ έκανε λιγάκι να ζηλέψω.
Θα μου πείτε "δεν είσαι ικανοποιημένη που δεν κάνεις σχεδόν τίποτα κι όλοι τρέχουν γύρω απο σένα;". Σχεδόν όλοι, μη γενικεύουμε... Πράγματι μ αρέσει,να μην πω ψέματα, αλλά και λίγη δράση θα την ήθελα. Εχω μείνει πίσω γενικά ή έτσι νομίζω.
 Τέλος πάντων λίγη δράση είχα, ευτυχώς βοήθησε και το πακέτο που αφίχθη εξ Αγγλίας με τα μανταλάκια
Οχι δε τέλειωσαν τα μανταλάκια στην Ελλάδα και έκανα εισαγωγή απο Αγγλία,τα Σουηδικά μανταλάκια δεν υπάρχουν εδώ και η Αγγλία προσφέρθηκε αντί να επιστρέψει τα μάρμαρα του Παρθενώνα (τι να κάνει ένα κοριτσάκι στα ξένα μόνο;) να μου στείλει μανταλάκια για τη συνέχεια των εργασιών μου.
Ελπίζω να καταλάβατε οτι πρόκειται για τ αγαπημένα μανταλάκια που δυο φορές μου έδωσαν τη δυνατότητα να φτιάξω μικρά κουκλάκια.
Υπήρχαν λοιπόν οι κάψες των αυγών (δυστυχώς πενιχρή η σοδειά παρά την κινητοποίησή μου το Πάσχα,αλλά έστω και λίγες μαζεύτηκαν) ήρθαν και τα μανταλάκια κι άρχισε η κατασκευή.
Φιγούρες κάθε"ηλικίας" και κάθε ειδικότητας,
Ψηλές ,ξανθές και όμορφες, μεγάλες,γριές και χηρευάμενες,κοριτσάκια αμούστακα,όχι για τ αγόρια το λένε αυτό, τέλος πάντων μέλισσες εργάτριες και βοηθοί σε μια ζωντανή κυψέλη όπως είναι αυτή των σπιτιών που προετοιμάζονται για τα Χριστούγεννα.

Βγήκαν έξω απο τα σπίτια τους προγραμματίζοντας τις δουλειές τους με τα σύνεργα ανα χείρας
Αλλες να σκουπίσουν και να καθαρίσουν, άλλες να πλύνουν και να ζυμώσουν,άλλες απλά να

εποπτεύουν.
Οταν τις είδα λοιπόν έτσι ανασκουμπωμένες άδικο είχα να θυμηθώ την Ελληνική ταινία;;;
Σαν να τον βλέπω τον Ηλιόπουλο να τρέχει αναμέσά τους φωνάζοντας "στην άκρη να περάσει ο άμαχος πληθυσμός!"χαχαχαχα

Κουκλάκια αρωματικά (κανέλα+ γαρύφαλο)  απο ανακύκλωση καψών αυγών Kinder και σουηδικά μανταλάκια και σπιτάκια απο γυψόγαζα με decoupage.

Τι λέτε σας ξεσηκώνει κι εσάς τούτη η γλυκειά εικόνα;;;

Εσείς ήπιατε;

Εγω ήπια κι μέθυσα απο χαρά!
Η αναμονή ως γνωστόν άτομα με τη δική μου ιδιοσυγκρασία τα σκοτώνει, αλλά μια τόσο γλυκειά αναμονή δε μπορεί παρά να σου φέρνει αισθήματα χαράς και  τρυφερότητας

Μπουκάλι με decoupage ριζόχαρτου και λοιπές επεμβάσεις

Ως γνωστόν δε πίνω, παρ όλα αυτά μάζεψα αμέτρητα μπουκάλια, διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, όλο το Καλοκαίρι και επιδόθηκα μετά μανίας στη χριστουγεννιάτικη διακόσμησή τους

Τόσο πολύ, που είπα οτι αν ξαναδώ μπροστά μου μπουκάλι θα βγάλω φωνή μεγάλη...φτάνειιιιιιιιιι!
Το αποτέλεσμα όμως, δε μπορώ να μην πω, οτι με ικανοποίησε πολύ.
Γιατί κάτι που ήταν για πέταμα (έστω και ανακυκλώσιμο) ντύθηκε ,στολίστηκε και θα μεταφέρει μηνύματα χαράς και αγάπης σε διάφορα σπιτικά

Χθες λοιπόν, έγινε ένα χριστουγεννιάτικο κάλεσμα απο φίλες με κοινά ενδιαφέροντα και χειροτεχνίες και οι προσκεκλημένοι μας μας τίμησαν και με το παραπάνω, παρά τον κακό μας καιρό, που εξελίχθηκε σε απίστευτης σφοδρότητας καταιγίδα.
Εμείς όμως βιώσαμε μία θερμή ανταπόκριση και ο έπαινος που είδα στα μάτια και εκφράστηκε με τα λόγια τους,ήταν υπεραρκετός, να μην  πιω και να μεθύσω!

Τα Χριστούγεννα είναι μια ιδιαίτερη Γιορτή, θαλπωρής και αγάπης, που ο κόσμος απο το μήνυμά τους και μόνο έρχεται πιο κοντά, οι καρδιές αγγίζονται και τα συναισθήματα αφήνονται ελεύθερα να ξεχυθούν και να σε  κατακλύσουν, συνεπαίρνοντας και τους άλλους γύρω σου.

Είμαι πολύ συγκινημένη και ειλικρινά δ ε βρίσκω λόγια να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά μου.
Αισθάνομαι άβολα να μ επαινούν,αλλά χαίρομαι να με γνωρίζουν οι άνθρωποι που μέχρι σήμερα μ έβλεπαν ως δημόσιο υπάλληλο (όχι στεγνό και άοσμο,πάντως) απο την καλλιτεχνική μου πλευρά.

Παροτι λοιπόν τα μπουκάλια ήδη έχουν εκτεθεί στο F/b κι αυτό για να γνωρίζουν τι να περιμένουν οι προσκεκλημένοι μου (και πάλι φάνηκε οτι άλλο περίμεναν,κι όχι αυτό...) δεν ξεχνώ και τους εδώ φίλους που αγαπώ ιδιαίτερα και σας τα παρουσιάζω, συμμετέχοντας άλλη μια φορά στα Πανηγύρια της γειτονιάς μας

Ραντεβού λοιπόν την επόμενη εβδομάδα,μέχρι τότε ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ!!!

Για να μην παραβλέψουμε και το στεφάνι, ίδιας τεχνικής με τα προηγούμενα,αλλά απο βελούδο αυτή τη φορά.Το κρεμαστό ξωτικό απο πηλό.