Οπως πολύ σωστά προέβλεψε το Μπαρμπουνάκι,έφτασε η Κυριακή,με τη λήξη των υποχρεώσεών μου άρα ώρα να επανεμφανισθώ!
Νοιώθω πολύ κουρασμένη,αλλά τουλάχιστον ικανοποιημένη
Οσο για όλους εσάς που ανεχθήκατε τη σιωπή μου στα σπίτια σας,τόσο καιρό,και παρ όλα αυτά δε διακόψατε καθόλου τις επισκέψεις σας στο δικό μου, ειλικρινά με συγκινήσατε και σας είμαι υπόχρεη.
Δείξατε κάτι που απο καιρό πίστευα, απλά μου το επιβεβαιώσατε.
Η σχέση μας δεν είναι απο υποχρέωση,αλλά σχέση καρδιάς και αμοιβαίας κατανόησης.
Σαν ανταπόδοση λοιπόν μια ακόμα γιορτινή ανάρτηση,που θα μας φέρει πιο κοντά και θα αποφορτίσει συναισθηματικά και μένα.
Χριστουγεννιάσαμε,όπως λέει κι ο μικρός μου φίλος στας ΑΘήνας,παρά τις υποχρεώσεις που πίεζαν ασφυκτικά.
Κι οταν λέμε Χριστούγεννα το μυαλό σχεδιάζει χριστουγεννιάτικα δέντρα,στολισμένα και κατάφωτα
Ενα τέτοιο λοιπόν στόλισε για άλλη μια φορά το σαλόνι μας, τόσο που παραλίγο να γίνει λαμπάδα του Πάσχα! Εχω μία έφεση τελευταία στα ατυχήματα και κάπως έτσι πήγα να συνδυάσω τις δύο μεγάλες Γιορτές της Χριστιανοσύνης και να τις ενοποιήσω δύο σ ένα!
Εκεί που καμάρωνα στολισμένο το δέντρο και ολόφωτο,στην προσπάθειά μου να το μετακινήσω στην οριστική του θέση λίγα εκατοστά πιο άκρη, χάνει το κέντρο βάρους του , αρχίζει να πέφτει εγω να μη μπορώ να το συγκρατήσω...πάρτο κάτω, θρύψαλα οι μπάλες , τραβιούνται τα φώτα από το μετασχηματιστή κόβεται παίρνει φωτιά...το συμπούρμπουλο!
Και του χρονου Χριστός Ανέστη και το δέντρο ανέστη, αφού έκλαψα κάποιες εύθραυστες μπάλες που κουβαλούσε απο την παιδική μου ηλικία και ήταν αναντικατάστατες...
Ηταν μοιραίο να τις κλάψω φέτος
 |
| Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του σπιτιού τη νύχτα |
Μετά λοιπόν την πρώτη "επιτυχία" είπα να δοκιμάσω και δεύτερη...ποτέ δε μένω στη μία,ως γνωστόν!χαχαχα
Μια που στο σπίτι αυτό το καιρό,καίγονται συσκευές (πρέπει να συμβουλευθώ επειγόντως ή την Μπήλιου ή την Παγιατάκη,τι έχω ανάδρομο επιτέλους;) , αντικαθιστώνται μ άλλες, μας έμεινε μία ξύλινη συσκευασία. Κάτι σαν ξύλα παλέτας.
Χρόνια θαύμαζα τις δημιουργίες απ αυτά τα ξύλα κι έτσι είπα να την εκμεταλλευτώ ,να πω οτι κάτι έμεινε από όσα πλήρωσα
Και μετά απο την επίπονη μάχη του ξωτικού με τα καρφιά...εγένετο δέντρο!
Πάνω τους γράφτηκε με στένσιλ μία ευχή,απο ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι αγαπημένο και ευχή μου για όλους σας!
 |
| Δέντρο απο ανακύκλωση ξύλινης συσκευασίας με στένσιλ |
Δεν είναι γλυκούλι;;;;
Και συμπληρώνουμε την τριλογία του "έλατου" με ένα μικρότερων διαστάσεων (όσο αυξάνονταν οι κατασκευές μίκραιναν) που κι αυτό χρόνια το λιμπιζόμουν στα ισπανόφωνα, κυρίως,μπλογκς αλλά δε μπορούσα να καταλάβω τη "συνδεσμολογία" του
Και οταν έπεσε στα χέρια μου το πατρόν του ,δεν τ άφησα να πάει χαμένο.
 |
| Υφασμάτινο τρισδιάστατο δέντρο |
Εγινε σε δύο εκδόσεις μέχρι στιγμής κι έπεται συνέχεια...
Και μια που η τριλογία,έγινε τετραλογία , για το τέλος,ένα "δέντρο" (κουτί απο προσάναμα τζακιού) που έγινε χριστουγενοπαζαριώτικος κουμπαράς
 |
| Ανακύκλωση κουτιού απο προσάναμα τζακιού σε χριστουγεννιάτικο κουμπαρά,με θέμα το έλατο! |
Ελπίζω κι αυτό να σας αρέσει.
Και αφού τέλειωσα με τη δική μου πολυλογία,ας συνδυάσουμε ένα παραμύθι επι του θέματος του γνωστού Δανού παραμυθά
απο εδώ!
Κι επειδή μέχρι τα Χριστούγεννα δε θάχουμε άλλη ανάρτηση να ευχηθώ
και για όλους εμάς ΚΑΛΛΙΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ,γεμάτες Αγάπη, κατανόηση και αλληλεγγύη!
Χρόνια Πολλά και Καλά σ όλους!!!
