Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα...

Δε θέλω ν' αφήνω να "σέρνονται" αναρτήσεις που με καταβάλουν και καταθλίβουν κι ΄σους με διαβάζουν κι επειδή είθισται να λέγεται  οτι ο έρωτας με έρωτα περνάει και ο πόνος με δημιουργία, θα συμπληρώσω εγώ.

Ετσι μάζεψα τα κουράγια μου και θέλησα να τον μετουσιώσω σε κάτι χειροπιαστό.

Αυτό τον καιρό, δουλεύω πυρετωδώς για το Μπαζάρ της Βέρροιας και τα "βαφτίσια" της ΑΘήνας

(θα μάθετε σύντομα και γι αυτά και φυσικά θα προσκληθείτε αρμοδίως...).

Διάφορες ιδέες συλλέγονται, συσσωρεύονται στην άκρη του μυαλού μου και δουλεύονται μέχρι να πάρουν σάρκα και οστά.

Κάπως έτσι και επειδή η καλοκαιρινή δημιουργία είχε τεράστια απήχηση κι αποδοχή, είπα να δοκιμάσω ακόμα μία φορά αφού πέτρες υπάρχουν (λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν,αλλά απο θαλασσόπετρες, δόξα τω Θεώ,δε στερεύω!)

Απλώθηκαν λοιπόν στο τραπέζι , κι αφού έγινε ένα μικρό νταμάρι, εξορύχτηκαν οι καταλληλότερες

Μπορεί να μην έχουμε καταλήξει για τον καταλληλότερο Πρωθυπουργό, αλλά για τις πέτρες η επιλογή ήταν σχετικά εύκολη και νομίζω επιτυχής.

Μπορεί να κάηκε ένα φαγητό ακόμα,αλλά άξιζε το κόστος!

Και για του λόγου το αληθές, φόρεσα ένα ανάλαφρο ανορακ,το κασκετάκι μου , ένα καλάθι με τα απαραίτητα και πήρα τα βουνά

Θαλασσόπετρες,γυαλάκια και όστρακα,όπως τα λάξευσε το κύμα σ ένα ανθρωπόμορφο δημιουργημα

Κι εκεί που έβλεπα τα σπίτια απο ψηλά, να μοιάζουν  με σπιρτόκουτα, άφησα ελεύθερο τον αετό μου να κάνει γκελ στα ύψη, να ξεγελάει τον άνεμο και να του κάνει τσαλίμια με την ουρά του. 

Ενα σπασμένο κεραμικό που βρέθηκε στη θάλασσα και γυαλάκια της θάλασσας,έκαναν ένα χαρταετό

Να στέλνει μηνύματα αγάπης κι αισιοδοξίας και να χαράζει χαμόγελα στα παιδικά προσωπάκια

Ενας ακόμα χαρταετός, έστω και πετρόκτιστος (στην  πραγματικότητα είναι θραύσμα από κεραμικό αντικείμενο) φτιαγμένος εξ ολοκλήρου απο γεννήματα της Φύσης,λαξευμένα απο τη θάλασσα, μαζεμένα ένα προς ένα με μόνη δική μου παρέμβαση τον  "αρχιτεκτονικό"  σχεδιασμό των σπιτιών (πορτοπαράθυρα) 

πέταξε απο την καρδιά μου να στείλει το μήνυμά του!

Μ αυτή την ανάρτηση συνεχίζουμε να πλάθουμε το όνειρο των Χαρταετών της καρδιάς και να φορτώνουμε κάθε είδους ζύγια με αγάπη και θύμηση και αισιοδοξία για τα παιδιά που τόχουν ανάγκη.

Κάποια εκεί πάνω, θα χαμογελάει με ικανοποίηση...αφού η ίδια πίστευε:

anthivolon20 Απριλίου 2014 - 10:38 π.μ.

Χριστός Ανέστη Χαρά μου, ας έχουμε Ανάσταση σε όλα τα επίπεδα.
Θα σε υποδεχθούμε με χαρά και τον δικό σου χαρταετό και είμαι σίγουρη πως θα είναι απ' αυτούς που θα φτάσουν πιο ψηλά!!
Φιλάκια

Art with pebbles ,seaglasses and seashells
Πινακάκι με θαλασσόπετρες,γυαλάκια της θάλασσας,κοχύλια και οστρακα