%2B(1).jpg)
Πέρασα μπροστά από τόσες πόρτες
μέσα στο διάδρομο των χαμένων φόβων και των φυλακισμένων ονείρων
άκουσα πίσω απ’ τις πόρτες δέντρα που τα βασάνιζαν
και ποταμούς που προσπαθούσαν να τους δαμάσουν
Πέρασα μπροστά απ’ τη χρυσή πόρτα της γνώσης
μπροστά από πόρτες που έκαιγαν και δεν ανοίγαν
μπροστά από πόρτες που κουράστηκαν να μένουν πολύ καιρό κλειστές
κι από άλλες σαν καθρέφτες απ’ όπου περνούσαν μόνο οι άγγελοι
Υπάρχει όμως μια πόρτα απλή, δίχως σύρτη ούτε μάνταλο
στο βάθος του διαδρόμου, απέναντι απ’ το ρολόι
η πόρτα που οδηγεί πέρα από σένα-
κανένας δεν τη σπρώχνει ποτέ
IVAN GOLL
(Ποίημα από την έκδοση «Ποιήματα, 1920-1950″, εκδόσεις Στιγμή)
.jpg)
μέσα στο διάδρομο των χαμένων φόβων και των φυλακισμένων ονείρων
άκουσα πίσω απ’ τις πόρτες δέντρα που τα βασάνιζαν
και ποταμούς που προσπαθούσαν να τους δαμάσουν
Πέρασα μπροστά απ’ τη χρυσή πόρτα της γνώσης
μπροστά από πόρτες που έκαιγαν και δεν ανοίγαν
μπροστά από πόρτες που κουράστηκαν να μένουν πολύ καιρό κλειστές
κι από άλλες σαν καθρέφτες απ’ όπου περνούσαν μόνο οι άγγελοι
Υπάρχει όμως μια πόρτα απλή, δίχως σύρτη ούτε μάνταλο
στο βάθος του διαδρόμου, απέναντι απ’ το ρολόι
η πόρτα που οδηγεί πέρα από σένα-
κανένας δεν τη σπρώχνει ποτέ
IVAN GOLL
(Ποίημα από την έκδοση «Ποιήματα, 1920-1950″, εκδόσεις Στιγμή)
.jpg)
Bρε, 2πλο συρτη θα βαλω προκειμενου να μη φυγεις ποτε απο διπλα μου περνωντας αυτη την τελευταια πορτα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερα απο την πλακα, ειναι σπουδαιο κ δυσκολο κ τρυφερο κ δυναμικο το να μενεις καπου με τη θεληση σου οταν δεν υπαρχει κατι που σε εμποδιζει να... αποδρασεις...
Τα μπραβο για την πορτα σου, πανε στη Bιλλιωτη... Ξερω! Ξερω!
;-)
Συγνωμηγια την ελλειψη τονων.... Mπηκα απο το κινητο... (Mα μια μανιά που την εχεις κ εσυ να κανεις αναρτησεις οταν κλεινω τον υπολογιστη!)
;-)
Kαλο ξημερωμα, Χαρουλιτα μου
ΣΣΣΣΣΣΣMOYTΣ πολλα-πολλα!
<3
Είναι σαν αληθινό !!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια, πολύ ωραίο θέμα και πολύ επιτυχημένο !!!!!!
Σε φιλώ !!!!
Ο μπαταδούρος, όπως και ο φουνταδόρος, όπως και τα παλαιά κλειδιά για τις πόρτες αυτά που ζύγισαν μια λίτρα και ήταν δυο λογών ασερνικο ή θηλυκό, όπως και ο καδινάτσος, το καϊνέλογια τσι σταγόνες απ τα κεραμίδια, θα τα θυμάσαι αυτά αγαπητή μου Χαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ! από την νοσταλγία της τότε παιδικής ζωής μου για όλα αυτά τα μαϊτζέβελα έγραψα άνα δοκίμιο
(Εξομολόγηση σε ένα Κλειδί) αυτά τα κλειδιά που μοιάζανε σαν πιστόλια θα το δημοσιεύσω προσεχώς, στο Πύλαρος
Καλή σου νυχτα
Γαβριήλ
Πόρτες αγαπημένες,ξεθωριασμένες από το πέρασμα του χρόνου με αυτά τα υπέροχα μάνταλα και την πατίνα του χρόνου , που στέκουν ακόμα αγέρωχες και αντιστέκονται στην λαίλαπα του κακόγουστου πλαστικού και αλουμίνιου ,που παρά τις επίμονες προσπάθειες αντιγραφής των δεν κατάφεραν ποτέ να αγγίξουν την απλή και απέριτη ομορφιά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η δική σου πόρτα Χαρά μου μας τις θύμισε .Τέλεια απόδοση με χρώματα που λατρεύω!!!
Την αγάπη μου και τα φιλιά μου
Υπέροχος ο μπαταδούρος σου, Χαρούλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική απόδοση με τα χρωματιστά μολύβια σου!!!
Καλή συνέχεια και Χρόνια πολλά!!!!!!!
Φιλάκια!!!!!
Πολύ όμορφο το έργο σου Χαρά! Και το ποίημα μου άρεσε πολύ. Πάντα κάτι καινούργιο έχεις να μας προσφέρεις!! Φιλάκια και χρόνια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου να ’ξερα ο δυστυχής ότι «Μπαταδούρος» είναι το ρόπτρο ή αλλιώς το χτυπητήρι στις εξώπορτες, που ευτυχώς ακόμη τα συναντάμε σε παραδοσιακά σπίτια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκουμπώ το «μπαταδούρο» της μπλε πόρτας σου μα... τελικά σπρώχνω την άλλη την απλή στο βάθος, που ’ναι δίχως σύρτη, ούτε μάνταλο, αυτή, μωρέ, που «κανένας δεν τη σπρώχνει ποτέ».
Φανταστικό το έργο σου και σε αυτό το τυρκουάζ που λατρεύω..... είναι βέβαια και το ποίημα που το συνοδεύει υπέροχο!!!!!!!!! Τελικά η ζωγραφική σου ταιριάζει πολύ.... εύχομαι σύντομα να σε δούμε σε ατομική έκθεση!!!! Φιλιά πολλά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδωστηηηης θαρρος να τρεχουμε!!!!!!
ΔιαγραφήΝομίζω πως πρέπει να το πάρεις απόφαση και να σταματήσεις ν' αντιστέκεσαι.....είσαι γεννημένη ζωγράφος!! Το'χεις βρε παιδί μου, πως το λένε;;;;;;;;; Πολύ γλυκό και το ποίημα....ταιριάζει με τη θαλασσιά τη πόρτα.....Καλημέρες γιορτινές και φιλιά..............Αγγελική
ΑπάντησηΔιαγραφήχρόνια πολλά και χαλαρά
ΑπάντησηΔιαγραφήμε πολύ αγάπη και μόνο δημιουργία εύχομαι
Θα τολμήσω να πω (το δικαιούμαι;) το πιο άρτιο έργο σου, τεχνικά γιατί υπάρχουν κι άλλες παράμετροι για να αξιολογηθεί ένα έργο τέχνης. Υπάρχει, για παράδειγμα, το συναίσθημα που μπορεί ν'απογειώσει ένα έργο κι ας μην είναι τεχνικά το καλύτερο. Εδώ, όμως, νομίζω πως έχουμε μπόλικο κι απ'αυτό. Οπότε θα πω ξεκάθαρα, είναι το καλύτερό σου έργο Χαρουλάκι μου!!! Δική μου άποψη και δεν είναι ανάγκη να συμπίπτει με την δική σου ή των άλλων...χαχαχα. Μας το παρουσίασες και πολύ όμορφα, λιτά... γιατί δεν χρειάζονται και πολλά λόγια μερικές φορές. Όπως βλέπεις το κοινό σου σε παροτρύνει, δεν θα διαφοροποιηθώ, αν και ξέρω πόσο αγαπάς και τις άλλες καλλιτεχνικές σου δραστηριότητες και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να τις αφήσεις. Φιλιά πολλά από την μουχλιασμένη Αθήνα. Ελπίζουμε από βδομάδα στην Άνοιξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα...έβαλα ερωτηματικό κι έκλεισα την παρένθεση στο ''δικαιούμαι'' και βγήκε αυτή η φάτσα...αχαχα... δεν πειράζει...καταλάβατε...
Διαγραφήναιιιι συμφωνωωω!το καλυτερο τηηης!
Διαγραφήθα ηθελα να μας περιγραψεις και τον τροπο διδασκαλιας σου στο Χαρουκλακι....πως τα καταφερνεις αληθεια?χαχαχαχααα
οσο ο καλλιτεχνης ειναι κουλος θα σολαρω!
Διαγραφήοταν επανελθει θα κρυφτωωωωω χαχαχχααα
Εμπειρία Μισιρλάκι μου, η διδασκαλία με την Θεοδωρίτση!
ΔιαγραφήΠανέμορφο το έργο σου και τόσο αγαπημένες αποχρώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήθεωρω οτι ειναι το καλυτερο σου εργο,τεχνικα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαια περα απο τη Μαρια βοηθησαν και τα καινουργια μολυβακια! ;)αλλη ποιοτητα και μεγαλυτερο χρωματολογιο
Επιμενω οτι φωτογραφια το αδικει ....
Εξαιρετικη δουλεια Χαρουλατσι μου!μεχρι και το ποιημα μου αρεσε χαχαχαχα
Παω να διαβασω τα σχολια τωρα και να κανω και ενα στασιδι στη Ρουλα!
Η Βιλλιώτη δεν βοήθησε καθόλου, λες και δεν την ξέρεις! Ό,τι βλέπετε είναι δική της επιτυχία. Μόνο για τα σωστά υλικά συμβούλεψα...α κι έξυνα και κανένα μολυβάκι...οποία κατάντια η δασκάλα...χαχαχα.
ΔιαγραφήΡουλα που εισαιιιιιιι?Σου κανα στασιδιιι!χιχιχιχιι
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα να μην συντονιζομαστε εμεις οι δυό Μισιρλακιμισιρλακι μου; τι κακο και αυτό..!!! να μου κανεις στεσίδι και να λείπω; ΄΄ωωω μοντιέ....!!! απαραδεκτη...αλλα δεν χτυπατε και κανενα κουδουνι... τι να πώ... αααααα ξεκουραστικα... ας κατεβω τωρα παρακατω για σχιλιασμό... καλα της τα είπατε εσίς ... θα της τα πω και εγώ.... τι λείπει ο Μαρτης απο την Σαρακοστή;... ποτε...!! φιλουρες
Διαγραφήδιορθώνω..........στασίδι....ξεκουράστηκα.......σχολιασμό....εσείς.......χι.χι.χι
ΔιαγραφήΑσε τη δασκάλα από πάνω να λέει για τεχνικές κι άλλα τέτοια δασκαλίστικα. Να ξέρεις ότι μιλάει στην καρδιά μας και γι' αυτό είναι τέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρύβει μέσα του όλες τις πόρτες που δοκιμάσαμε να ανοίξουμε και να εξερευνήσουμε τι κρύβει η κάθε μια κι όλες εκείνες που ανοιξαν μπροστά μας φανερώνοντας την απεραντοσύνη του κόσμου!
Χρόνια πολλά!!
Ε μη με πετάξετε κι εντελώς εκτός! Είπα πως δεν υπολείπεται συναισθήματος! Έχουμε κι εμείς καρδιά Νικούλα...χαχαχα.
ΔιαγραφήΥπέροχος ο πίνακάς σου Χαρά μου...και τον συνδύασες τόσο αρμονικά με το ποίημα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!!
Eγώ πάλι δεν σε θέλω τόσο λακωνική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια ο πίνακας είναι πολύ όμορφος,
αν δεν τον είχα δει ξανά, θα έλεγα ότι είναι φωτογραφία
μια παλιάς πόρτας.
Νομίζω ότι τον προτιμώ από όλους τους άλλους, όχι γιατί
μπορώ να τον εκτιμήσω τεχνικά, αλλά έτσι γιατί μου
έκανε το κλικ.
Φιλάκια
Εξαιρετικό το έργο σου και πολύ ωραίο το ποίημα - δεν το ήξερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και χρόνια πολλά για σήμερα! :))
Δεν ήξερα που με μολυβιά φτιαχνεις τόσα όμορφα πινάκες !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφο Χαρά μου .. καλή συνεχεία
φιλακια
Υπέροχο το έργο σου Χαρά μου!!!!!!!!! Σου είχα πει " το έχεις " τώρα σου λέω: το παραέχειςςςςςς. !!!! Συνέχισε!!!!!! Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως όταν η πόρτα της καρδιάς μας, μένει πάντα ανοιχτή, δεν χρειάζεται ρόπτρο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ ο πίνακας σου και το ποίημα που το συνόδευσε!
Μου θύμισε μια λιθογραφία μου, με το παρόμοιο θέμα, σε χρώμα σέπιας!
ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! ;)
Καλα εντάξει το ποιημα.. αλλα χωρίς την πόρτα σου.. δεν θα είχε να το συνοδεύσει κατι καλύτερο..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πάνω που θα σε ρωτουσα τι ειναι ο.. .μπαταδούρος...διαβασα την εξηγηση του απο τον κ. Πυλαρό......:)
Οπότε, σηκώνω το χέρι και... τόκ τοκ..θα την σπρώξω και θα ανοίξει.....:D τόσο αληθινή ειναι η πόρτα σου με τον μπαταδούρο της.. Χαρά μου...θέλω να το πω.. πως η δασκάλα που σε εμαθε να ζωντανεύεις τα άψυχα... έχει μαγικές ικανότητες αλλα και εσύ παιδί μου εξελίσεσαι ταχύτατα σε άξιον τέκνον της... ;) !!!!! κλάπ κλάπ .......πρεπει να βρεις φατσουλες να χειροκροτάνε....... ηρθα στα είπα και ησύχασα.....χι.χι.. γλυκοφιλώ...:k :k <3 <3
Υπεροχο εργο μου αρεσει παααρα πολύ Χαρουλα!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΓΧΩΡΕΙΣΤΕ ΜΟΥ ΤΟ ΜΗ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ,ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ,ΑΛΛΑ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑΤΡΟΥ Ν ΑΠΕΧΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΜΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΞΥΝΟΜΑΙ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Ν ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΩ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΕΝΕΝ ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΤΗΝ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΜΟΥ
Μα καλά, δεν μπορούσε να 'ταν το αριστερό;
ΔιαγραφήΕντάξει, σύντομα να γίνεις καλά και να επιστρέψεις δριμύτερη!
Περαστκά!
Περαστικά, Χαρουλίτα μου!
ΔιαγραφήΝα προσέχεις τον εαυτό σου!
ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και θεραπευτικά!
<3
Χαρούλα μου.. να κανεις οτι σου λέει ο γιατρούλης σου... περαστικούλια και να προσεχεις ..έ; φιλακιαααα!!!
ΔιαγραφήΑγαπημένο θέμα οι πόρτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχα τα χρώματα του πίνακα!
Και το ποίημα, που δεν γνώριζα, με άγγιξε τόσο...
Μια όμορφη Άνοιξη να έχεις!
Ερχομαι να δω το νέο σου έργο και βλέπω ότι με εντολή γιατρού έχεις το δεξί σου χέρι ακίνητο !!! Τενοντίτιδα να υποθέσω Χαρά μου !!! Περαστικά σου και γρήγορα γιατί έχουμε και δουλειές !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νέο σου έργο μου αρέσει γιατί έχει τα χρώματα που αγαπώ και το συνοδεύεις με υπέροχους στίχους που αγνοούσα !!! Σε φιλώ με την αγάπη μου
Υπέροχη και με μοναδική χρωματική ένταση το ρόπτρο και η πόρτα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε ήταν μικρά ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΉΜΑΤΑ της μεταλλοτεχνίας...
Φιλιά Πολλά Χαρά!
Ζ.
Αχ... Χαρά μου τι δημιούργησες πάλι!!!!!μοναδικό!!!υπέροχο!!!και τι υπέροχο ποίημα!!!τα λατρεύω όλα!!!περαστικά και να προσέχεις!!!!!φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Χαρά μου καλή σου μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το χέρι σου λυπάμαι και εύχομαι γρήγορα να γίνει καλά.
Συγνώμη που χάθηκα αλλά αυτόν τον καιρό έχω ένα τρελό παιγνίδι με τον χρόνο.
Ελπίζω να μην ανησύχησες.
Απο το ποιήμα η τελευταία πόρτα είναι η μεγάλη εμπειρία.
"Ο μπαταδούρος" σου υπέροχος. Πέρισυ είχα λάβει από την Κέρκυρα ένα καταπληκτικό άλμπουμ με 180 φανταστικές φωτογραφίες από μπαταδούρους. Θα θυμάσαι που το παρουσίασα στα Εφτάνησα αλλά και στην εδώ Εφημερίδα μας. Στ΄αλήθεια το καθ΄ένα χωριστά ήταν ένα έργο τέχνης.
Νάσαι καλά, καλό σου Σαββατοκύριακο και μην ανησυχείς αν αργώ να φανώ. Εδώ είμαι.
Έχεις πάντα την αγάπη μου.
Πόσο υπέροχο το ποίημα !!! καταπληκτικό το έργο σου,συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!!! και περαστικά για το χέρι σου!!!! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ για τα υπέροχα λόγια σου!!!!!! Φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα απ'όλα περαστικούλια σου. Το ποίημα δεν το γνώριζα... όπως και τι είναι ο μπαταδούρος. Καταπληκτικά και τα δυό. Φιλιά πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Χαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε βρήκα τυχαία και έπεσα σε αγαπημένο θέμα και θέαμα!!
Λατρεύω τις παλιές πόρτες με ιδιαίτερα ρόπτρα και αυτό που έχεις ζωγραφίσει είναι απλά υπέροχο!!
Έχεις μαγικό χέρι γεμάτο ταλέντο!
Να έχεις μια καλή & δημιουργική μέρα!!
Ελένη Κ.
Θα συμφωνήσω κι εγώ με τους προλαλήσαντες, ότι είναι το καλύτερο σου έργο Χαρά μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε γρήγορα να γιάνεις γιατί σε περιμένουν τα μολυβάκια σου!!
Φιλάκια πολλά!