Μοιάζει δύσκολο, αδύνατο σχεδόν,
όπως σαν να ‘τανε ν’ ανέβεις σ’ ένα θεόρατο βουνό,
που η κορφή του σβήνει μέσα στα σύννεφα.
Μοιάζει δύσκολο, αδύνατο σχεδόν,
να δει κανείς τι είν’ ο έρωτας στ’ αλήθεια.
Μοιάζει δύσκολο, αδύνατο σχεδόν,
να βρει κανείς το χαμένο,
μέσα σε τόσα εκατομμύρια αιώνες,
το χαμένο το κλειδί του έρωτα,
που θ’ άνοιγε την τριπλοκλειδωμένη πόρτα.
Πίνακας μικρού μεγέθους με χρωματιστά μολύβια |
Άραγε μήπως η απάντηση για το μυστήριο του έρωτα
βρίσκεται κρυμμένη μέσα στο νόμο της βαρύτητας;
Στ’ αγγλικά, το «ερωτεύομαι» δίνεται με τη λέξη, «πέφτω.»
ΝΙΚΟΣ ΠΙΛΑΒΙΟΣ (Παραμυθάς)
αχ αυτος ο ερωτας, αχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ μου αρεσει αυτο που ειπε ο ''παραμυθας'' λες να ειναι πραγματικοτητα και να μας παιζει παιχνιδια η βαρυτητα; και πως γινεται να νιωθουμε τοοοσο ελαφρεις και να ανεβαινουμε και συννεφα κατα τη διαρκεια του και μετα βλεποντας πια με αλλα ματια την πραγματικοτητα να πεφτουμε στα πατωματα!
Χαρα, ειναι πολυ ομορφο το ζωγραφισμενο κλειδακι σου, δεν φανταζομουν ουτε οτι ζωγραφιζεις ουτε και οτι γραφεις ποιηματα, εισαι πολυταλαντη!
πετυχες και το ''παντρεμα''
καλη σου μερα :)
Μεγάλο θέμα ανοίγεις Στέλλα μου αγαπημένη και δεν έχω το χρόνο να τ αναλύσουμε,επειδή ετοιμάζομαι για ...ψυχική ανανέωση!
ΔιαγραφήΟμως είναι ένα ενδιαφέρον πάντα θέμα,με πολλές συνιστώσες (ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ τόσες!) πολλές φάσεις και αντιφάσεις και πάντα να παραμένει αινιγματικός!!!;)
Όσες φορές κι αν τον συναντήσεις στη ζωή σου,θάναι μ ένα διαφορετικό πρόσωπο, θα προκαλέσει διαφορετικά ερεθίσματα και θ αφήσει διαφορετική επίγευση στο τέλος.
΅Επιφυλάσσομαι λοιπόν...
Οσο για τη ζωγραφική,ούτε κι εγω ήξερα οτι ζωγραφίζω,μέχρι που βρήκα την έμπνευση...ονόματα δε λέμε...;) χαχαχαχα θα κοκκινήσει η "εμπνευση".
Χαίρομαι λοιπόν αν ξαφνιάστηκες ευχάριστα.
Οσο για ποιήματα καθ εαυτό δεν γράφω (μάλλον είναι το μόνο που δε κάνω τελικά) , τα μόνα "ποιήματα" είναι τα έργα των χειρών μου,ων εγω ποιώ! Το ποίημα είναι του Νίκου Πιλάβιου ,του γνωστού μας τηλεοπτικού "Παραμυθά",συντρόφου στη ζωή της αγαπημένης Στεφανίας (Αϊναφετς)
Σ ευχαριστώ και μόνο που πέρασες!!!<3
Λατρεμένος παραμυθάς και λατρεμένη Στεφανία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟκ, εσένα δεν σε συμπαθώ ιδιαίτερα και ό,τι κι αν κάνεις δεν μου πολυγεμίζει το μάτι (όπως θα έχεις καταλάβει!), αλλά τί να κάνουμε???!!!!
Μπράβο και πάλι μπράβο, Χαρουλίτα μου!!! Για μία ακόμη φορά τα χρωματιστά μολύβια σου με μάγεψαν!!!
Και το πάντρεμα μου άρεσε τρελάάάά!!!
ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά!
<3 :k <3 :k <3 :k <3 :k <3
ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΑΘΗΣΕΙΣ,ΠΕΕΕΕΣ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥ;;;;;;
Διαγραφή;););)
Βρε χαμένο (σαν το κλειδί κι εσύ) ,γιατί με κογιονάρεις;;;
Αλλά είσαι τόσο γλυκό, που ακόμα και η απόρριψή σου είναι λατρεμένη όπως εκφράζεται;)
Φιλιά πολλάάάά΄΄αα με πολύ <3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3
Μένει τώρα να δούμε πως θα το αξιολογήσει η καθ ύλην αρμόδια;)χαχαχχαχα (μία αγωνία την έχω,ψέμματα να πω;)
:k:k:k:k
Την αρμόδια περί έρωτος περιμένεις, Χαρουλάκι ή της ζωγραφικής; Να ξέρουμε κι εμείς που έχουμε πολλές αρμοδιότητες....χαχαχα.
ΔιαγραφήΟχι μωρό μου πολυαρμόδιο, δεν εννοούσα εσένα (να μη σε παρασκοτίζω,σε θέλω ξεσκοτισμένο),αλλά τη Στεφανία που αφιερώθηκε η παρούσα και τυγχάνει ΚΑΙ ζωγράφος!
ΔιαγραφήΕ δεν πειράζει να πω κι εγώ τη γνώμη μου λιγουλάκι...ε;;;
ΔιαγραφήΤι λες τώρα;;; στο άντρο της έκφρασης της ελεύθερης άποψης,βλασφημείς;;;;χαχαχα
ΔιαγραφήΜη θυμηθώ μία σπουδαία ρήση που έχει πέραση τελευταία ,αν και δεν ανήκει...;)
Όχι μη το θυμηθείς...το καταλάβαμε.
Διαγραφή^_^^_^^_^xaxaxxaxaxaxaxaxaxaaaaaaaaaaaaaaaaaaa φόβος πάνω απο την πόλη!!!
Διαγραφήθα μας διαγράψουν συνολικά
Πολύ όμορφο το πάντρεμα που προέκυψε από δυο όμορφες δημιουργίες, Χαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ φοβάμαι όμως πως ο έρωτας δεν έχει ένα κλειδί, έχει πολύ περισσότερα και μας καλεί να βρούμε το σωστό...
Καλό σου μεσημέρι
Μαρίνα
Δεν αντιλέγω ουδόλως Μαρινα μου, ο έρωτας έχει τόσα κλειδιά όσοι και οι εμπλεκόμενοι κάθε φορά! Τώρα το σωστό;) είναι ένα κουίζ για γερούς λύτες!
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα νάχεις
:)
Τι να πεις κανείς για τον έρωτα;το μόνο είναι τυχερός όποιος τον έχει νιώσει κι ας έπεσε στα πατώματα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια η ζωγραφική σου!!!!καλή ξεκούραση!!!!
Ερωτας = πάτωμα> θέσφατον!
ΔιαγραφήΔεσποινάκι,όσοι πέρασαν απ αυτό το λούκι νομίζω το ίδιο θα πουν.
Τυχεροί πράγματι οι βιώνοντες...;) γιατί τίποτε δεν είναι τετελεσμένο!
Φιλιά<3
Πολύ ωραίο Χαρά .... Μπράβο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειο θέμα και ωραία χρώματα !!!! Τα χρωματιστά μολύβια σου πάνε πολύ !!!!!!!!
Τα φιλιά μου !!!!
Νάσαι καλά Ράνια μου!
ΔιαγραφήΤέτοια ακουει η "εμπνευση" και με όλο με στριμώχνει κι άντε να ξεφύγω! ...οχι πως θέλω εδώ που τα λέμε;) χαχαχαχα
Πω πω πω... τι έκπληξη είναι αυτή Χαρά μου; :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι η πρώτη που μεταφέρεις στο σπιτικό σου, ένα από τα ερωτικά ποιήματα που έγραψε ο Παραμυθοσύντροφος μου (έτσι τον αποκαλώ)! ;)
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ζωγραφίζεις και το "Χαμένο Κλειδί του Έρωτα".. εσύ τουλάχιστο είμαι σίγουρη πως το έχεις βρει!!! :D
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και εκ μέρους του Νίκου... του προωθώ την ανάρτηση σου! :)
http://www.paramithas.gr/
ΑΦιλάκια καρδιάς και με όλη μου την Αγάπη! <3 <3 <3
Με κάνεις ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ Στεφανάκι μου ,αν σ άρεσε η ανάρτηση και ακόμα πιο πολύ αν είμαι η πρώτη που ανεβάζω την ποίηση του Παραμυθοσύντροφου!!!
ΔιαγραφήΛατρεύω την ποίηση,νομίζω οτι όλοι τόχετε καταλάβει πια και ειδικά τις ζωγραφιές μου τις συνοδεύω με ποιήματα.
Δε χρειάζεται λοιπόν εσύ να ευχαριστείς εμένα,αλλά το αντίθετο. Αφ ενός γιατί με τιμάς με την αγάπη και την υποστήριξή σου κι αφ ετέρου γιατί ένα έργο μου συνόδευσε τόσο όμορφα το έργο του συντρόφου σου και το θεωρείς άξιο να σταθεί δίπλα του!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ <3
Αφιλάκια γλυκά κι απο μένα, μ έκανες πραγματικά ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ^_^^_^
Όλα τα πράγματα Χαρά μου θέλουν το κλειδί τους για να τα ανοίξουμε και να δούμε τι κρύβουν μέσα τους,έτσι και ο έρωτας θέλει να βρεις το κατάλληλο κλειδί για να ανοίξει και να παραδοθεί.Τα μολύβια στα χέρια σου κελαηδανε: )
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα μου λες Κατερίνα μου!!!
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ ...τιτιβίζοντας;)^_^<3
Να και μια άλλη πλευρά του αγαπημένου μας Παραμυθά! Όχι πως δεν θα μπορούσε. Ένας άνθρωπος ευαίσθητος, που αγαπά τα παιδιά, σίγουρα ξέρει να πει και για τον έρωτα. Πραγματικά πέφτεις...τώρα που πέφτεις είναι άλλη ιστορία...χαχα. Πέφτεις με τα μούτρα, πέφτεις και τρως τα μούτρα σου, πέφτεις και δεν ξανασηκώνεσαι...έχει πολλές εκδοχές! Όσο για κλειδιά...ουυυυυυυ... πάρε να'χεις... τόσο ξεκλείδωμα και τόση αγωνία μέχρι να βρεις το σωστό ούτε σε ριάλιτι με extreme games. Όταν το βρίσκεις όμως, ε όταν το βρίσκεις... πόσο μαγικά γίνονται όλα!!! Όπως βλέπεις ομιλώ περί έρωτος...χαχα... αλλά ως ξερόλας θα τοποθετηθώ και στο εικαστικό μέρος της ανάρτησης και να πω πως πολύ το χαίρομαι που ζωγραφίζεις με τα αγαπημένα μου χρωματιστά μολυβάκια (το ''μου'' είναι κυριολεκτικό στην συγκεκριμένη περίπτωση) και το κάνεις τόσο όμορφα! Και προς τους υπολοίπους... τα καλύτερα έρχονται!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες οτι απέφυγα τεχνηέντως να επεκταθώ στο πρώτο σχόλιο κι εσύ με προκαλείς.
ΔιαγραφήΜα αν ανοίξω το ρημάδι μου καλό μου θα κάνω διατριβή!
Λέω λοιπόν να πάω να μαζέψω τα χρειαζούμενα,μπας και μεταφέρω μίλκο αντί για τα απαραίτητα και να σ αφήσω να διαπρέπεις περί έρωτος!!!όχι οτι έχω αντίρρηση σ ό,τι γράφεις, εγω η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,να μην ξέρω απο πέσιμο;;; Αλλά ας μην εκτεθούμε και στον Παραμυθά...
Καταλάβαμε και το "μου", μόνο που τωρα διεκδικούνται και μάλιστα σθεναρά...άντε να δούμε αν θα τηρήσουμε τις υποσχέσεις μας;)
Πάμε Τοσκάνη!!!!^_^
Μ'άρεσε το πάντρεμα!!! Και όμορφος πίνακας! Σαν να βλέπω μπροστά μου την πόρτα με το κλειδί. Και το ποίημα λέει τόσες αλήθειες.....όμορφο ποίημα!!!!!!Εξάλλου ο έρωτας δεν θα πάψει ποτέ να απασχολεί τους ανθρώπους!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌνειρα γλυκά Χαρά μου
Πολύ χαίρομαι γλυκειά μου κοντοχωριανή!!!
ΔιαγραφήΚι εγω αγάπησα την ειλικρίνεια του ποιήματος και το προτίμησα απο άλλα γνωστότερα (ασε που μ αρέσει να σκαλίζω όλο καινούργια ). Οποιος πέρασε απ αυτές "τις πόρτες" ξέρει πολύ καλά πόση αλήθεια κρύβει ο επίλογος του ποιήματος;)
Πράγματι, ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη της ίδιας της φύσης!
Φιλάκια πολλά καλό μου
Ο Έρωτας φίλη μου είναι σαν τη ζωγραφική, πάθος..όταν τον (την ) γνωρίσεις γίνεται αίμα που κυλάει στις φλέβες σου. Τα γεύτηκα και τα κράτησα μέσα μου και τα δύο γλυκιά μου και είναι αυτά. που θα πάρω μαζί μου φεύγοντας. Καλημέρα όλη μέρα πάντα με τέτοιες δημιουργίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο όποιος έζησε με πάθος το κατανοεί αυτό που λες Αχτίδα μου.Ναι συμφωνώ μαζί σου.Γίνεται ο αέρας που αναπνέμε.
ΔιαγραφήΈχεις γίνει αστέρι στη ζωγραφική με χρωματιστά μολύβια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Χαρά μου!♥
Ας είναι καλά το φιλαράκι μου Αριστέα μου;)
Διαγραφήμια χαρά το πάντρεμα
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίος πίνακας, ωραίο κείμενο
νασαι πάντα χαρούμενη , Χαρά μου!
Ευχαριστώ γλυκειά μου Λαμπρινή <3
ΔιαγραφήΔε φτάνει που ζωγραφίζεις υπέροχα και με τα μολύβια, τα παντρευεις και με τα κατάλληλα κείμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν βρήκες το σωστό κλειδί, μπράβο σου, γιατί συνήθως το λάθος είναι πιο σίγουρο.
Εμείς βέβαια περάσαμε προ πολλού αυτό το στάδιο, αλλά ναχαμε να λέγαμε.
Προμηθεύτηκα κι εγώ μολυβακια, λες να τα καταφερω;
Φιλάκια πολλά!
Ε, μα ! Ενας γάμος για να πετύχει απόλυτα θέλει πολλά συστατικά,γιατί όχι και μία ανάρτηση Ρένα μου;;;;χαχαχχααα:)
ΔιαγραφήΟσο για το σωστό ή το λάθος...με λάθη πορευόμαστε στη ζωή μας, μέχρι που κάποια στιγμή,μας λυπάται ο Θεός ίσως; και βρίσκουμε και το σωστό ή το λιγότερο λάθος :)
Εσυ δε θα τα καταφέρεις;;;;Μας δουλεύεις τώρα,πες την αλήθεια σου
Αντε εκεί που ρεποζάρεις περιμένουμε την καλλιτεχνική σου εκφραση
Φιλάκια πολλά και Καλή ξεκούραση!:P
Cara Gioia hai realizzato un lavoro splendido...semplicemente perfetto e bellissimo!!
ΑπάντησηΔιαγραφήBuona estate, ti abbraccio.
Annarita
Grazie tanto carissima!
ΔιαγραφήAnche a te,Buon' estate
baci-baci-baci
♬✿゚。ه Muito lindo... as pinturas e a poesia.
ΑπάντησηΔιαγραφήBom fim de semana, com tudo de bom!
Beijinhos.
╰╮✿
✿✿ه° ·.
Μuito obrigado
ΔιαγραφήVerão Feliz Ines
Beijinhos
Έρωτας είναι «ο ανεξερεύνητος μύθος»! Μπορεί να «μοιάζει δύσκολο, αδύνατο σχεδόν» να βρούμε το «χαμένο κλειδί», έρχεσαι όμως εσύ με την πανέμορφη ζωγραφιά σου να μας προσφέρεις το κλειδί. Ευχαριστούμε για την βοήθεια της ανακάλυψης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Τα εύρετρα ποιός θα μου τα δώσει;;;χαχχαχαχαχχααααα
ΔιαγραφήΝάσαι καλά Στράτο και να πορεύεσαι ευτυχισμένος στη ζωή σου. Το σωστό ή το λάθος είναι υποκειμενικά;)
Χρόνια τώρα μας ξετρελαίνεις!! Γεια στα χέρια σου Χαρά μου!! Και σαν ζωγράφος φυσάς!! :) Κι αν έχω λατρέψει τις ακουαρέλες σου με τα τοπία κι όχι μόνο!! Αμα το χεις το ταλέντο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία που έμπλεξες και το κείμενο!! Μακάρι να μην τριπλοκλειδοαμπαρώναμε κι εμείς αλλά τέτοιοι ήμαστε τρομάρα μας!! :p
Φιλάκι γλυκό Πεπίτα μου!! :k Καλό σ/κ να χεις!!
Τι να προσθέσω "νονά" μου;;;;
ΔιαγραφήΜόνο ταπεινά ευχαριστώ σε για τα καλά σου λόγια. Οσο για τον έρωτα άσε τα φυλλοκάρδια σου ανοιχτά να μπει να εκπορθήσει το είναι σου!
Φιλάκια πολλά αγαπημένη μου και Καλό Καλοκαίρι να περνάς!<3<3<3<3<3
Me encanta!!
ΑπάντησηΔιαγραφήmuchas gracias
Διαγραφήfeliz Verano
Καταπληκτικό το έργο σου Χαρά μου και πολύ ωραίοι οι στίχοι που το συνόδεψες!! Καλή συνέχεια, πολλά φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά κι απο μένα με πολλές ευχαριστίες Θάλεια μου.
ΔιαγραφήΚαλημέρα και καλό μήνα. Ελπίζω να σε βρίσκω καλά. Μου λείψατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θέλεις , διάβασε αυτό
http://delfinaki-sunset.blogspot.com/2015/07/blog-post.html
πολύ όμορφο
Καλώς επέστρεψες δελφινοκόριτσο!!!Κι εμάς μας έλειψες,αν και έλειψα κι εγω αρκετά απο τα δρώμενα...
ΔιαγραφήΥπόσχομαι να το διαβάσω.
Νάσαι καλά και να περνάς όμορφα!
Το χαμένο .... είμαι εγώ Χαρά μου :D οχι το κλειδί του έρωτα που παρεμπιπτόντως βρήκε την κατάλληλη να το ζωγραφίσει... (αχ τα χρωματιστά σου.). και να του αποδώσει με τους στίχους του παραμυθά... το μυστήριο που κρύβεται πίσω απο μια πόρτα με ενα ενα κλειδί έστω και χαμένο..εστω και του έρωτα..... μηπως ο ιδιος ο ερωτας δεν είναι ενα μυστήριο; βρε τι καθομαι και γραφω μικρό κορίτσι..!! :D :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντως αν σμίξετε τα δυο σας..ξερεις για ποια μιλαω... γιατί ειδα οτι η τρίτη λείπει.ακομα .είστε η αποθέωση στα σχόλια... εστω και αν δεν καταλαβαίνω για πιο πράγμα μιλατε.....τωρα θα μου πείς ..και με το δικιο σου ... όλα πια θελεις να τα μαθενεις;.. ελα μου ντε που είμαι εκτος απο πολυλογου και και περιεργο;..χι.χι...αααααααα κατι για Τοσκανη διάβασα... για να πιασουμε κανενα τηλεφωνο....αντε παλι σε ζάλισα.. απο αλλου αρχινω και αλλου καταλήγω... τι θα κανετε με μενα δεν ξερω...:) :) ..σου στελω απο εδώ την αγαπη μου .. εννεοείτε.. και φιλακιαααααα!!!!!! :k :k :k <3 <3
Αααααααα στα ειπε τα νέα η δικιά σου;..:D:D
Αν είσαι εσύ χαμένο τι να πω εγώ;;;;;)
ΔιαγραφήΓια το κλειδί δεν έχω καμία αμφιβολία οτι έχεις βρεί το ολόσωστο με τη μία και σε μακαρίζω! Τι να πούμε κι εμείς που βολοδέρναμε και χτυπήσαμε πόρτες και πόρτες....αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα! Τι σου λέω τώρα μικρό κορίτσι (εσύ,όχι εγω)
Οσο για την Τοσκάνη...τι να σου πω και τι να καταλάβεις... οχι οτι δεν είσαι εφτάξυπνο,αλλά τωρα έχουν πλέον έρθει τα ύστερα του Κόσμου, η Τοσκάνη μας έμεινε στα όνειρα. Αντε να φτιάξω κανένα ποδηλατάκι νάχω να λέω...
Εσείς κοιτάξτε να την απολαύσετε εκεί κάτω
Θάθελα ναρχόμουν,αλλά βλέπεις...πολλά τα εμπόδια.
Δε μας έφτανα τα δικά μας τα προσωπικά μας έστειλαν και εισαγωγή με το τσουβάλι!
θα τ αντέξουμε όμως, πού θα πάει;;;
Φιλάκια πολλά,τόσα όσα μπορείς ν αντέξεις;)
Απλά υπέροχο!!!! Ενα μεγάλο φιλί και μια μικρή συγγνώμη για την "καθυστερημένη" βόλτα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω να σου συγχωρήσω τίποτα Πεπίτα μου,χαρά μου που βρίσκεις χρόνο και περνάς:)
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά γλυκειά μου πάντα με <3
Υπέροχο Χαρά μου. Φιλάκια πολλά. Δεν σε ξεχνώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε κι εγω Γιούλα μου!
ΔιαγραφήΕλπίζω να καταφέρω να έρθω...ελπίζω,τίποτ άλλο δε μπορώ να πω,υπάρχουν κι ανατροπές.
Φιλάκια πάρα πολλά