Εποχή ζευγαρώματος

 Δεν ξέρω αν ισχύει για ολα τα ζώα της Φύσης, τουλάχιστον για τις γατες ισχύει, για δε τον άνθρωπο, είναι κάθε εποχή ίδια 😉😂

Εγω πάντως το συνδύασα εντελώς αυθαίρετα μια που ο,τι φτιάχνω το φτιάχνω ζευγάρι τελευταία.

Αρχής γενομένης με ένα γλυκό ζευγάρι γατιών σε στιγμές βολιδοσκόπησης προθέσεων 😉😊😍. 
Μη φάμε και χυλόπιτα στα καλά καθούμενα!

Αλλά κάτι η γιορτινή περίοδος κάτι η απομόνωση της καραντίνας, το γλυκό έδεσε τόσο που κι αυτά απόρησαν πώς εμπλεξαν και δε το κατάλαβαν!

Τη σκυτάλη πήρε ένα ζευγάρι σαλιγκαριών, αλλά αυτά αποδείχθηκαν πολύ βιαστικά και δεν έμειναν καθόλου, προκειμένου να ολοκληρώσουν την γιορτινή διακόσμηση στο τσαρδί τους! Αυτοί είχαν ήδη τακιμιάσει 

Φτάνουμε στις 14  του Φλεβάρη και κολλάμε κυριολεκτικά στα  σάλια-μέλια!

Στην αυλή του Παραδείσου (οχι της Βανδή, της... ας αποκαλυφθεί μόνη της)

🎶🎵 Ερωτας ο απόλυτος έρωτας

ο δικός μας ο έρωτας

η δική μας η αγάπη

έρωτας ο απόλυτος έρωτας

Σ’αγαπάω γιατί έχω τα μάτια σου για φως στο σκοτάδι μου
σ’αγαπάω γιατί έχω την ανάσα των χειλιών σου λιμάνι μου
γλυκό μεθύσι την αναπνοή σου🎶🎵

σαλιγκάρια σ' ερωτική διάθεση, με τα μουστάκια του ερωτύλου να χαϊδεύουν και  να κοκκινίζουν τα μάγουλα της κορασίδας. Όσο για το μεσοφόρι της δεσποινίδος δεν ήταν απρέπεια του Κυρίου, αέρας ευθύνεται που το σήκωσε, να εξηγούμαστε!
 Αλλά ο έρωτας ήταν τόσο μεγάλος, που έβαλαν πλώρη να πάνε να βρουν το κατάλληλο σπιτάκι να τον στεγάσουν.
Και το βρήκαν! Δείτε πόσο τους ταιριάζει!!!

Με δυο αιώνιους έφηβους, ερωτευμένους όπως αυτά, απ αυτές τις αγάπες που διαβάζαμε κάποτε στα δακρύβρεχτα μυθιστορήματα και πολύ ζηλεύαμε και ονειρευόμαστε κι εμείς το Πρίγκηπα με το άσπρο άλογο!

Και νάσου άλλο ζωϊκό είδος σε οίστρο!

-Γειά σου χαρά σου Βενετιά, πήρα τους δρόμους του νοτιά...για πάρτη σου μανίτσα

Κι ενώ το κόρτε καλά κρατεί δε λείπει και η συνήθης κοινωνική κριτική 😉😆(μη δούνε άνθρωπο, συγγνώμη πάπιο ,να προκόβει, αμέσως να τον πετσοκόψουν οι κυρίες της αυλής!)

-Nα κι ο γόης τση γειτονιάς κορτάρει τη λαντέρνα! Κοίτα ντύσιμο φλοράλ και αξεσουάρ!!! Και για να μην εστιάζουμε στο χαμηλό της "βαρομετρικό" 😉 έκανε τα μαλλιά γκάγκλες να πάρει μπόι!!!😂 Αμ φαίνεσαι μαρήήή

- Εκειός πάλι, πού την πέφτει σ ό,τι κινείται και λικνίζεται!

-Φόρεσε και Τζεινμποντικό γυαλί τρομάρα του!

_Αααα δεν τα ξέρεις;

- Τί να ξέρω;;;για πες, για πες, ψοφάω να μάθω!

-Για να κρύψει και καλά τη μυτόγκα του καλέ! Πήγε να την κάνει γαλλική και την έκανε... ή στραβός ειν ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε χαχχαχα

-Αυτά παθαίνει οποιος δεν εμπιστεύεται ειδικούς αλλά ευκαιριακούς "ραφείς"! 
Το ίδιο Φουστάνος το ίδιο Χαρά; μη τρελαθούμε τελείως 

Και για να λέμε την πασα αλήθεια και νάμαστε δίκαιοι,μόνο σ αυτό δεν είχαν άδικο οι "κλώσσες" 😞 Απο μύτη...πανωλεθρία!

-Αστα αστα μη τα συζητάς για γέλια είναι ο κακομοίρης ο παπιον άκιας

- Πάμε ζαργάνα μου κάπου αλλού γιατί θα μας φάνε με τα μάτια τους οι κάργιες. Δες τις πώς μας κοιτάζουν οι στραβομύτες (είπε ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα), μας βλέπουν πόσο ταιριάζουμε και σκάνε απο τη ζήλεια τους. 
Γιατί αν δε ταιριάζουμε εμείς που έχουμε κοινούς προγόνους (τσου φοράμε και στο πέτο!) ποιός ταιριάζει με ποιόν,ε;;;

Για κοίτα μας καλλίτερα δίπλα δίπλα 😉 εεε;;; κουκλάκια ζωγραφιστά είμαστε και όπως λέει και η παροιμία "μη κοιτάς τα στραβά μου πόδια (μύτη στην περιπτωσή μας) αλλά την καλή μου τύχη!" Τύχη βουνό έχεις πέρδικά μου που συναντηθήκαμε, για κελεπούρι μιλάμε, μη κοιτάς που είμαι μπροστά. Δε μ αρέσει να περιαυτολογώ αλλά η αλήθεια να λέγεται, όλα κι όλα!

(Αλήθεια ποιά θυμάται αυτά  τα πλαστικά ενώτια που κάποτε πουλιόνταν στα Ψιλικά και στα περίπτερα;;; Εγώ όταν τα βρήκα μαζί με πολλά άλλα σ' ένα ακόμα δέμα εξ Αθηνών -ευχαριστώ θερμά αγαπημένη αποστολέα 😉, τα θυμήθηκα και συγκινήθηκα κιόλας!)

-Αυτές όπου βρεθούν κι όπου σταθούν δε χρωστάνε να πουν καλό γι άνθρωπο! Ολο πίτσι πίτσι και φαρμάκι είναι 😠 Μπα που να σας στραβώσει η μύτη και να φτάσει στον ακούτη! 

Προς το παρόν η "φρεγάδα" δεν εχει απαντήσει στην πρόκληση, τόση μουγγαμάρα για γυναίκα ...πρωτάκουστο! εκτός κι αν κάνει την πάπια να δείξει καλή διαγωγή 😉και μετά να βγάλει τα γκαγκάνια της.

 Όσο για τις φαρμακομύτες και η μία και η άλλη είναι μεσ' στα φρου φρου και τ' αρώματα, όπως κάθε γυναίκα !

Αυτάάά! μάλλον θα περιμένουμε να ολοκληρωθεί η περίοδος ζευγαρώματος για να προκύψουν, θα δώσουμε δηλαδή λίγο ακόμα χρόνο στο ζεύγος να βρει τα πατήματά του (νέα φράση στην καθημερινότητά μας του συρμού) , να δουν αν ταιριάζουν κατά βάθος και ν' αποφασίσουν αν θα διαιωνίσουν το είδος τους. Προπάντων, μη βιάζουμε καταστάσεις.

Υ.Γ. Ευχαριστώ από καρδιάς τους δωρητές υφασμάτων (το φλοράλ της φρεγάδας είναι δώρο της Μίας, στα περσυνά της γενέθλια. Του δε γόη του ταπετσέρη μου) κουμπιών, δαντελών, ενωτίων, γυαλιών, καπέλου, καρφίτσας πέτου με τον Ντόναλντ κ.λ.π. Πιστεύω οτι εγκρίνετε πού πιάνουν τόπο  💝)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ λόγω της Ημέρας, μπας και χαμογελάσει  λίγο το χειλάκι μας!

Ούτως ειπείν: Ποντικότρυπα

Τελευταία άκουγα φωνές. Οχι εμβοές απ' αυτές που πας στον ΩΡΛ και σου ξεβουλώνει τ' αυτιά ή συνηθίζεις να ζεις μ αυτές, οοοχι!

Περίεργες φωνές. Ψιλές, υπόγειες που δεν ήξερα από πού προέρχονταν. 

Μέχρι που μια μέρα τις εντόπισα ✌ 

Μια μάνα αλαφιασμένη φώναζε (τί φώναζε δηλαδή, ξελαρυγγιαζόταν, ωρυόταν, μαγουλοσερνόταν καλλίτερα ειπείν) τα ατίθασα βλαστάρια της! 

-Βρεεεε εκεί βρήκες να κάνεις τσουλήθρα και μου πετσοκόβεις την περικοκλάδα; 

Εμ  δεν θ αφήσεις  κολυμπιθρόξυλο, εμ θα γκρεμοτσακιστείς. Κατέβα κάτω λέέέμε. Κατέβα βρε χεσμένε μην ανέβω εγω και σε κάμω μαύρο στο ξύλο 😡 αααα και σε πιάσω στα χέρια μου! δε θα σε γλυτώνουν 100 μουρλοί 😡 (γνωστές απειλές και στα καθ ημάς 😉😊 καθότι ατάσθαλοι 😌)

_Ιιιιιιιιιιιι που ανεβαίνει το μωρό στη σκέπασηηη;;; κατεβάστε το καλέέέ! θα με κάνετε να τρέχω στα νοσοκομεία. Κατέβα βρε σκασμένο, θα κοπεί το σκοινί και θα σκάσεις σαν καρπούζι, κατέβα που να πάρει ο άνεμος τον πατέρα που σ' έβγαζε (πάντα ο πατέρας που συνέπραξε στην γέννηση έχει την τιμητική του στις "ευχές")! 

- Μπααα καμάρια μου! εσείς πότε μάκρυναν τα μουστάκια σας και βγάλατε τ΄ απλυτά σας στη φόρα;; 
Τί θα πει ο κόσμος βρε; αμούστακα μου θέλετε έρωτεεες! 
Ακόμα δεν εχετε μάθει να δένετε τα βρακιά σας  και μου μπλέξατε τα μουστάκια  σας; ο έρωτας σας μάρανε 😕 κακοχρονισμένα!. 

Μμμμμ θέλω να παντρευτείτε βρε, να δείτε τη γλύκα όπως εγώ! Ν' αραδιάσετε ένα τσούρμο κουτσούβελα, μας τα δίνει και πολλά η φύση, να δω τί θα κάμετε. Για να σας δω μάγκες μου...θα βλαστημήσετε την ώρα και τη στιγμή 😱. Αει μαρή τσακίσου κάτω θα σου μαδήσω το φιόγκο με τα δόντια μου 😠

- Απαπαππαπα όλα τάχα η γιαγιά με το κόκκινο βρακί μου έλειπε να βγεί στο παράθυρο! Μπες μέσα καλέ θα μας κρεμάσουνε κουδούνια, μεγάλη γυναίκα! έλεος ακόμα να σου πέσει η λίμπιντο, πόσο πια, μέχρι

τον τάφο; Πού είναι εκείνος ο προκομένος ο γιος σου να σου μαζέψει τα λουριά! θα με τρελάνετε εσείς κι εχω ένα σκασμό δουλειές και κανένας δε βοηθάει. Δεν αντέχω άλλοοο 😠😵😩 

Ήταν τόσες οι φωνές που ήταν αδύνατον να περάσουν απαρατήρητες. Κι όλες αυτές οι φωνές έβγαιναν σαν... από το λυχνάρι του Αλαντίν;;; οοοχιιι...

Μέσα στην φρενίτιδα της οικοδομικής ανάπλασης δεν γλύτωσε ούτε ένα πορσελάνινο τσαγιερό απ αυτά που ήταν εκ των ουκ άνευ δώρων στους γάμους αρκετών δεκαετιών πριν 😉 (είμαι σίγουρη κάποιο θάχε φτάσει και στην πόρτα σας!)

Ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε και παρέμενε χωμένο για χρόνια στο βάθος ενός ντουλαπιού, μέχρι που μου μπήκε το ποντίκι....ωωω σόρρυ, το μικρόβιο ήθελα να πω, της αλλαγής. 

Σε τί άλλο ; σ' ένα σκηνικό "σπιτιού". Ο.κ. οχι από τα συνηθισμένα, τ ανθρώπινα, από μένα δε θα δείτε σπίτι αλά Πατούλη, αλλά από εκείνα που κρύβονται μέσα στα παραμύθια. Σ' αυτούς τους μικρόκοσμους άλλωστε δεν χωρά επίπλαστη πολυτέλεια, αλλά ειλικρινής αγάπη και βαθύ συναίσθημα 💘

 Έτσι υπάρχει μία ελπίδα για μακροημέρευση στο φως του έξω κόσμου 🌞

Παρόλο που έχω πικράν πείραν από τα εν λόγω τρωκτικά, στο συγκεκριμένο όμως οικοσύστημα, μου είναι άκρως συμπαθή, φτιαγμένα (οχι με φοβερή επιτυχία ,το αναγνωρίζω, αλλά δεν είναι και εύκολη υπόθεση ) από πολυμερικό πηλό.

Και για ολοκλήρωση της κατασκευής θα παραθέσω το ιστορικό. 

Η τσαγιέρα ασταρώθηκε και στη συνέχεια κολλήθηκαν κομμάτια από χάρτινες αυγοθήκες, σε θέση τούβλων. 
Χρωματίστηκαν με αλλεπάλληλα  χρώματα για την απόδοση του πολυκαιρισμένου, περάστηκε με σπάτουλα εφέ τσιμέντου και εφέ πρασινάδας από υγρασία (να το κάνω λιανά) . 

Η πόρτα και τα παράθυρα έγιναν από πηλό και τα λουλούδια έγιναν κι αυτά από την χάρτινη αυγοθήκη και χάρτινα λουλουδάκια με κοφτάκι και χαντρίτσα για την καρδιά

Δεν ξέρω πώς την προτιμάτε εσείς, όπως και νάχει νομίζω καλλίτερα από τ' άδυτα των σκοτεινών ντουλαπιών πλήρους απαξίας 😇

Ας αρχίσουν οι χοροί...

Τελώνου και Φαρισαίου σήμερα και όπως κάθε χρόνο ... Ας αρχίσουν οι χοροί! Ετσι θάταν υπο κανονικές συνθήκες,αλλά...

Για τρίτο χρόνο ούτε χοροί ούτε φωνή! Αν στολιστεί η Πόλη και πολύ θα είναι κι ευχαριστημένοι νάμαστε. 

Αναλαμβάνω λοιπόν να φέρω μία διαφορετική πρόθεση να αλλάξει κάπως η διάθεσή μας.

Κατά καιρούς μου έρχεται η έμπνευση κατά κύματα και άλλες διάγω περιόδους πλήρους ξηρασίας.

Μια τέτοια απο τις πρωτες περιόδους είναι κι αυτή και ευτυχώς γιατί τα ζόρια είναι πάντα εδώ, ενωμένα δυνατά 😡 Και φυσικά μιλάω για την αύξηση των κρουσμάτων τοπικά που ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα δείχνουν μία πτωτική τάση εδώ δείχνουν ανοδική. Μια ζωή ανάποδο τούτο το Νησί!

Ενεπνεύσθην  λοιπόν τρία ζευγάρια ζευγαριών με μεσαιωνικές στολές.

Εικόνες που άλλες εποχές παλαιότερες της πανδημίας ήταν συνήθεις στο Ζακυθινό Καρναβάλι.

Μ αρέσουν πολύ αυτοί οι συνδυασμοί πετρών και κοχυλιών, προκειμένου ν' αποδώσουν αυτά τα βαρύτιμα ενδύματα Εποχής. Δε λέω οτι πετυχαίνω την ακριβή απόδοση, αλλά τουλάχιστον "φέρνουν" προς τα αυθεντικά

Ενδιαφέρουσα είναι μία διπλωματική μελάτη του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου πάνω στην εξέλιξη της ενδυμασίας, εδώ !

Μην τάξεις Αγίου κερί και παιδιού κουλούρι

 λέει η παροιμία, πόσο μάλλον που εγω δεν είχα τάξει κουλούρι, γιατί τότε θαχα ξεμπερδέψει αβρόχοις ποσίν! Και δεν είμαι ακόμα γιαγιά να σκεφτείς! Έτσι προς το παρόν ικανοποιώ επιθυμίες λιλιπούτειων αγαπημένων, προπονούμενη...ποτέ δεν ξέρεις!
Ο εν λόγω μικρός είναι ένα αξιολάτρευτο πλάσμα, πανέμορφο, πανέξυπνο, που ρουφά σαν σφουγγάρι ο,τι ακούει και σε εκπλήσσει με το λόγο του, που τον κάνει ερωτεύσιμο 😍
Η υπόσχεση λοιπόν ήταν μεγαλύτερη και δυσκολότερη και ήθελε χρόνο μέχρι ν' αναλάβω την ευθύνη και να ικανοποιήσω απόλυτα τον αιτούντα (🙏 πώς μπορείς ν αντισταθείς σε τέτοια παράκληση;), που ήταν και σίγουρος οτι "θάναι τέλειο!" 
Πώς θα μπορούσα να του δώσω κάτι λιγότερο;
Παρά τις υποδείξεις της κόρης μου να μην υπερβάλω εαυτόν, μια που ο "παραγγέλων" είναι μόλις 3,5 ετών, μ' όλη τη σβελτάδα και τη ζωηράδα της ηλικίας και το ίδιο θα τον εντυπωσίαζε και κάτι πιο απλό μέχρι να πάρει το φωτόσπαθο να το διαμελίσει. Όμως δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι πρόχειρο, ετσι τα παιδία παίζει, μια πρόκληση για μένα και μια ανυπομονησία, για την αντίδραση μόλις θα το δει ο μικρός.

Μπορεί να χε περάσει καιρός τόσος που κι ο ίδιος να το έχει ήδη ξεχάσει (όπως και συνέβη), όμως για μένα ήταν λόγος που είχε δοθεί και έπρεπε να τηρηθεί (για νάμαστε φερέγγυοι στους πελάτες😂) με απασχολούσε όμως η κατασκευή 😵Η ευκαιρία και η έμπνευση δόθηκε με το τελευταίο δέμα που ήρθε (έχει φυσικά σχέση με τα προηγούμενα 😉) κι έτσι η κατασκευή άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά! Ολη η κατασκευή δημιουργήθηκε από υλικά ανακύκλωσης!!!

Η βάση δημιουργήθηκε από ένα κουτί ουίσκι, αρκετά σκληρό και ευμεγέθες για να δημιουργηθεί η καρίνα του πλοίου. 

Του αφαίρεσα την πάνω πλευρά μέχρι κάποια εκατοστά πριν την άκρη και  έκοψα στο απέναντι  τμήμα τη βάση, ωστε να σχηματίσουν οι δύο πλευρές τη μύτη της πλώρης. 

Το κομμάτι που αφαίρεσα, έκανα το εσωτερικό του πλοίου, το κατάστρωμα δηλαδή. Επιμήκυνα την πλώρη και στην πρύμνη πρόσθεσα ενα επιπλέον κομμάτι χαρτονιού ώστε και τα δύο να προεξέχουν της όλης κατασκευής. 

Κατά διαστήματα κόλλησα διαφανή καπάκια, που μετά για να δώσω περισσότερη ένταση κόλλησα πάνω τους κόκκινα καπάκια από βανίλιες, εν είδει κανονιών. 

Τα κάγκελα γύρω γύρω έγιναν από τις καλύπτρες των βελονών των ενέσεών μου ,όπως και το κανόνι είναι η ίδια η καλύπτρα του φυσσιγίου. 
Τα κατάρτια ήταν ένας ακόμα πονοκέφαλος, γιατί θα πρεπε νάναι ανάλογα του συνολικού μεγέθους του σκάφους και τα τσοπιστικς που διέθετα έπεφταν κοντά, ενω ήταν τα πιο μακρυά που είχα. Έτσι, σκέφτηκα να τυλίξω ενα δίφυλλο περιοδικού, το οποίο τρύπησα σε δύο σημεία να περάσουν τα οριζόντια κατάρτια των πανιών. Τα άλλα δύο κάθετα κατάρτια έγιναν απο σκληρά πλαστικά καλάμια που βρίσκουμε ενίοτε μέσα σε συσκευασίες παπουτσιών. Τα δε "πανιά" ενώ αρχικά τάχα σκεφτεί για πάνινα, αποφάσισα να μην τα κάνω γιατί δεν θάχαν τον όγκο των φουσκωμένων πανιών και δεν ξέρω αν θάταν το ίδιο ωραία άν ήταν τυλιγμένα, έτσι έγιναν από κουτί τούρτας με διπλή όψη, από τη μια λευκή και απο την άλλη χρυσή. 

Στη δε λευκή κόλλησα αυτοκόλλητες ταινιούλες μαύρου χρώματος. 

Στη βάση του κεντρικού καταρτιού και ανάμεσα από τις σκάλες τοποθετήθηκαν τα βαρέλια με το μπαρούτι (φελλοί φυσικά) και μία καταπακτή για τους κρατούμενους 😁. 

Στην απέναντι πλευρά ενα μπαούλο θησαυρού, ξέχειλο από θησαυρούς ( φωτίκια των βαφτισιών και κομμάτια απο χρυσές χριστουγεννιάτικες γιρλάντες βρήκαν ιδανική αξιοποίηση!!! 😂) που δυστυχώς όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάφερα να φωτογραφηθεί σωστά γιατί τα πανιά το σκίαζαν.
Στη γέφυρα του πλοίου τοποθετήθηκε το πηδάλιο (απο ασημένιο μπρελόκ, όπως και η άγκυρα) και οι μπάλες του κανονιού 😂😂 (τόσο μεγάλες που ούτε στο χώρο δε χωράνε!!!χαχχαα) Στο πλάι μια ανεμόσκαλα από σπίρτα και ευτυχώς δόθηκε λύση και για τα σκοινιά των καταρτιών, οπότε ισχυροποίησαν και αυτά 

Παρότι το κουτί είχε ενα ωραίο ασημί χρώμα προτίμησα να το ντύσω με λωρίδες χαρτονιού για να δώσω υφή ξύλου, που στη συνέχεια έβαψα με μαύρο χρώμα, αλλά επειδή το θεώρησα αρκετά dark για ενα μικρό παιδί το πέρασα με ασημί μεταλλικό χρώμα κιμωλίας. 

Το συγκεκριμένο αγοράκι ήταν η μεγαλύτερη μου χαρά την περίοδο των Χριστουγέννων οταν ήρθε με τη θεία του να μας επισκεφθεί και είδα στα ματάκια του ολη την έκπληξη ,τον θαυμασμό και τον ενθουσιασμό αντικρύζοντας τη χριστουγεννιάτικη διακόσμησή μου και ειδικά το χριστουγεννιάτικο χωριό! Μόνο για αυτά τα έκπληκτα λαμπερά ματάκια  😮😲άξιζε όλος ο κόπος γιατί η δική του χαρά ήταν πολλαπλάσια για μένα!

Η αλήθεια είναι οτι έστω και ακροθιγώς ένοιωσα αυτό που λένε "χαιρέκακα" οι ήδη γιαγιάδες οταν λέω οτι εγω ακόμα δεν είμαι έτοιμη για γιαγιά "άσε νάρθει και θα δειιις!" Ναι μάλλον είδα 😊 Την άκουσα κανονικά που λένε, οπότε...φαντάσου!

Υ.Γ Οταν ετοίμασα την ανάρτηση δεν είχε ακόμα παραδοθεί η κατασκευή, ετσι δεν καταγράφηκαν οι εντυπώσεις του μικρού που δεν μπορώ να σας περιγράψω! ΑΞΙΖΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΠΟΣ 😍💕💞

Χαλαρώνουν τα μέτρα μετά μουσικής!

 ΕΙΔΗΣΗ! και μόλις μπήκαμε στο Φλεβάρη!!!

Εστίαση μετά μουσικής! τρέξτε και σώστε κι αφήστε εμένα να ονειρεύομαι στους μικρόκοσμούς μου 😵

Εχω να βγω ούτε ξέρω από πότε, κοντεύω νάχω γίνει ένα με τους τοίχους!Σαν ταπετσαρία ενα πράγμα.  Αλλες φορές δεν μου λείπει καθόλου κι άλλες  το μυαλό μου ξεφεύγει και περιπλανιέται σε γραφικά στενάκια, με μικρά καφέ, χαλαρή μουσικούλα και καλή παρέα...αχ αυτή η παρέα πόσο μου έχει λείψει 👭💔

Ετσι πριν τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης για χαλάρωση των μέτρων στην εστίαση, παρά την αμείωτη ένταση των κρουσμάτων της πανδημίας (ίσως για να γλυκάνει το χάπι της αποτυχίας στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας)  εγω ήδη είχα κάνει την υπέρβαση και βγήκα και μουσική έβαλα και καφεδάκι έξω απόλαυσα, ολ αυτά βέβαια δημιουργικά!

Κάποια στιγμή μου είχε στείλει μία φωτό από το Amazon  η κόρη μου για μια μινιατούρα piano-bar και με ρωτούσε αν θέλω να μου το αγοράσει. Εγω της απάντησα "άστο γιατί μπορεί κάποια στιγμή να το φτιάξω"

Η αλήθεια είναι, οτι όσο και τέλειο νάναι το αγοραστό αντικείμενο, που αδιαμφισβήτητα είναι, τη χαρά που σου δίνει αυτό που βγαίνει από τα χέρια σου με όλες του τις ατέλειες και τις εμφανείς κόλλες, δεν την εχει! Ειδικά οταν προκύπτει από τα πιο ανορθόδοξα υλικά!

Πέρασε καιρός από τότε αλλά δε ξεχάστηκε και τώρα με την νέα "παραλαβή" εκ Βορρά, όπως προείπα, επανήλθε στην επικαιρότητα και ... ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη! Σ αυτό συνέβαλαν κάποια αντικείμενα άγνωστης χρηστικότητας, που έδωσαν  την έμπνευση.

Το έτοιμο ήταν σε σχήμα "Γ" και ολίγον κλειστού, εγω όμως το κουτί που είχα και ήθελα να χρησιμοποιήσω είχε 4 κανονικές πλευρές με ανοίγματα (τη γνωστή χάρτινη συσκλευασία του Ελληνικού καφέ ...ονοματα δε λέμε ,ΕΝΑΣ είναι 😉!). Έτσι το άνοιξα προσεκτικά κι άρχισα να το "ντύνω" μεμονωμένα κι έτσι το φωτογράφησα κιόλας να φανούν οι λεπτομέρειες γιατί απο τη στιγμή που ανασυντέθηκε είναι δύσκολη εως ακατόρθωτη η εσωτερική φωτογράφισή του.

Η μία πλευρά του λοιπόν έγινε η μπάρα με τα ράφια από πίσω.

H πλευρά του bar

το σκαμπό

Μ' απασχόλησαν πολύ τα σκαμπό και η δημιουργία τους και τελικά κατέληξα στη λύση των φελλών, με  ιδιαίτερα πόδια, που μ' ευνόησαν οχι μόνο να μην καταλαμβάνουν οπτικά χώρο, αλλά να κολληθούν και κάτω από τη μπάρα για σταθερότητα. Για πιο "μαλακό κάθισμα"😂 πάνω τους, έμπηξα τρία ιδιαίτερα μεταλλικά κουμπιά.

Πάνω στη μπάρα υπάρχουν μία φραπεδιέρα, ένα μπωλ "κρουασάν", μία καφετιέρα για εσπρέσο παλιού τύπου και μπουκάλια ποτού (παλιά καμένα χρωματιστά φωτάκια χριστουγεννιάτικης γιρλάντας). 

Φυσικά όλα συναρμολογημένα από μικρά άχρηστα πλαστικά, εκτός της φραπεδιέρας που το κύπελλο είναι μεταλλικό (άγνωστο αντικείμενο 😕)και τα "κρουασάν" είναι σπόροι καλαμποκιού (Αχ Βαρβάρα τι με κάμνεις!) 

 Ενώ από πίσω, στον τοίχο κρέμονται φλυτζάνια (αυτά από τα οποία ξεκίνησε η έμπνευση και υλοποίηση) πάνω σε βάσεις από σκουλαρίκια εφαπτόμενα του αυτιού (πιο παλαιά δεν...). 

Στα ράφια διάφορες γυάλες σε χαρούμενους χρωματισμούς κι ενας πίνακας με το μενού της ημέρας. 

Ο τοίχος πίσω απο τη μπάρα

Οι κάνουλες της μπύρας

Μικρή κάβα

Στο πλάι μία σειρά από κάνουλες μπύρας (ηλεκτρολογικό υλικό, αγνοώ την ονομασία του)και πάρα δίπλα μία επιτοίχια οινοθήκη 

Στην απέναντι πλευρά ανάμεσα στα παράθυρα, βρίσκεται ένας χαμηλός καναπές, τύπου σοφάς (καπάκι από μπουκάλι κολώνιας) μ' ένα εξίσου χαμηλό τραπεζάκι και πουφ (καπάκια φαρμάκου με κουμπιά για μαξιλαρια), σχηματίζουν μια γωνιά δίπλα στο παράθυρο για καφέ με απόλαυση της έξω κίνησης και μια θήκη περιοδικών, για όποιον περιμένει την παρέα του να μη βαρεθεί αναμένοντας 😉! .

Η απέναντι πλευρά με το καθιστικό στο παράθυρο

Η μουσική γωνιά

 Δίπλα ένα πιάνο που φτιάχτηκε από τα πλακάκια των self tests (τόσα χρησιμοποιούμε να πηγαίνουν χαμένα;😂) Έγιναν η πλάτη του πιάνου, ντύθηκαν με χοντρό μαύρο χαρτόνι, τα πλήκτρα έγιναν από barcode και πάνω του ένα βάζο με λουλούδι κι ένα κάδρο με θεατρικές μάσκες. Το σκαμπώ πλεξιγκλας (;) μ' ενα ιδιαίτερο επίσης κουμπί

Δίπλα περιμένει μία κιθάρα επίσης ,για χαλαρωτικές μουσικές βραδιές 🎵🎶🎼🎹🎸 

Απέξω ένα τραπεζάκι καφενείου (η γνωστή βάση από τις συσκευασίες κρουασάν) με decoupage και δύο χαριτωμένες καρέκλες ("κουταλάκι" από αυγό Kinder, βάση κουμπί και πόδια από μίνι μανταλάκια ) μοιράζονται δύο φλυτζάνια καφέ με νεράκι. 

Από πάνω τους ένα  φωτιστικό (από κουμπί) κι ο αριθμός, είτε του δρόμου είτε τ' όνομα του μαγαζιού, μια που κι εμείς έχουμε παρόμοιο (like studio 53 in America, you Know 😉😂) . 

Πίσω ένας πίνακας με προσεχείς εκδηλώσεις (κάτι για να μου θυμίζει το αγαπημένο πάλαι ποτέ BOO με το λόγοτυπό του) .

Τραπεζάκια έξω λοιπόν!

Πλάγια όψη

 Πιο δίπλα, ένα χαμηλό καναπεδάκι με εξίσου χαμηλό τραπεζάκι, στημένα μπροστά από το παράθυρο. Μία ανθισμένη αμυγδαλιά, μπλεγμένη από κισσό, μια φυσική πέργκολα πάνω απο τα καθίσματα, δίνει μια αίσθηση εξοχής και εποχής, μια που τώρα, παρά το χιονιά, οι αμυγδαλιές σιγά σιγά ντύνονται στα ανθάκια τους.
Το εξωτερικό του κουτιού σ άλλα σημεία ντύθηκε τάχα μου με τούβλα από χαρτόνι που βάφτηκαν, ή αφέθηκε με τα σκίτσα που είχε ,να μοιάζουν με τα συνηθισμένα graffitti που έχουν πολλά από τα κτίρια του Κέντρου της Πρωτεύουσας. 
Η σκεπή έγινε μισή μισή ,δηλ. μισή κεραμίδια και άλλη μισή open ceiling για περισσότερο ρομαντισμό και καλλίτερη θέαση του εσωτερικού. 
Ενα φωτιστικό οροφής (από γυάλινη χάντρα κι ένα καπάκι από σωληνάριο) κι ενα ρολόι τοίχου, πάνω από το κουρτινάκι των παραθύρων, ολοκληρώνει την εσωτερική διακόσμηση.

Εσωτερικό συναρμολογημένο

Μια πόρτα εισόδου ξύλινη που ανοίγει (με μαγνήτη) και από πάνω ένα στέγαστρο με κεραμιδάκια . 

Όλη η κατασκευή τοποθετήθηκε πάνω σε μια πλαστική πλάτη από ρολόι τοίχου

Πλήρης πρόσοψη

Άλλη μια μινιατουρίστικη κατασκευή, εξ ολοκλήρου από άχρηστα υλικά, που έδωσε φως και χρώμα στα σκοτάδια των ημερών και σας καλώ να 'ρθειτε άφοβα, να πιούμε το καφεδάκι μας, ν ακούσουμε μουσικούλα και να πούμε τα νέα μας! Και είναι πολλά πιστέψτε με!

By night!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!