Μην τάξεις Αγίου κερί και παιδιού κουλούρι

 λέει η παροιμία, πόσο μάλλον που εγω δεν είχα τάξει κουλούρι, γιατί τότε θαχα ξεμπερδέψει αβρόχοις ποσίν! Και δεν είμαι ακόμα γιαγιά να σκεφτείς! Έτσι προς το παρόν ικανοποιώ επιθυμίες λιλιπούτειων αγαπημένων, προπονούμενη...ποτέ δεν ξέρεις!
Ο εν λόγω μικρός είναι ένα αξιολάτρευτο πλάσμα, πανέμορφο, πανέξυπνο, που ρουφά σαν σφουγγάρι ο,τι ακούει και σε εκπλήσσει με το λόγο του, που τον κάνει ερωτεύσιμο 😍
Η υπόσχεση λοιπόν ήταν μεγαλύτερη και δυσκολότερη και ήθελε χρόνο μέχρι ν' αναλάβω την ευθύνη και να ικανοποιήσω απόλυτα τον αιτούντα (🙏 πώς μπορείς ν αντισταθείς σε τέτοια παράκληση;), που ήταν και σίγουρος οτι "θάναι τέλειο!" 
Πώς θα μπορούσα να του δώσω κάτι λιγότερο;
Παρά τις υποδείξεις της κόρης μου να μην υπερβάλω εαυτόν, μια που ο "παραγγέλων" είναι μόλις 3,5 ετών, μ' όλη τη σβελτάδα και τη ζωηράδα της ηλικίας και το ίδιο θα τον εντυπωσίαζε και κάτι πιο απλό μέχρι να πάρει το φωτόσπαθο να το διαμελίσει. Όμως δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι πρόχειρο, ετσι τα παιδία παίζει, μια πρόκληση για μένα και μια ανυπομονησία, για την αντίδραση μόλις θα το δει ο μικρός.

Μπορεί να χε περάσει καιρός τόσος που κι ο ίδιος να το έχει ήδη ξεχάσει (όπως και συνέβη), όμως για μένα ήταν λόγος που είχε δοθεί και έπρεπε να τηρηθεί (για νάμαστε φερέγγυοι στους πελάτες😂) με απασχολούσε όμως η κατασκευή 😵Η ευκαιρία και η έμπνευση δόθηκε με το τελευταίο δέμα που ήρθε (έχει φυσικά σχέση με τα προηγούμενα 😉) κι έτσι η κατασκευή άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά! Ολη η κατασκευή δημιουργήθηκε από υλικά ανακύκλωσης!!!

Η βάση δημιουργήθηκε από ένα κουτί ουίσκι, αρκετά σκληρό και ευμεγέθες για να δημιουργηθεί η καρίνα του πλοίου. 

Του αφαίρεσα την πάνω πλευρά μέχρι κάποια εκατοστά πριν την άκρη και  έκοψα στο απέναντι  τμήμα τη βάση, ωστε να σχηματίσουν οι δύο πλευρές τη μύτη της πλώρης. 

Το κομμάτι που αφαίρεσα, έκανα το εσωτερικό του πλοίου, το κατάστρωμα δηλαδή. Επιμήκυνα την πλώρη και στην πρύμνη πρόσθεσα ενα επιπλέον κομμάτι χαρτονιού ώστε και τα δύο να προεξέχουν της όλης κατασκευής. 

Κατά διαστήματα κόλλησα διαφανή καπάκια, που μετά για να δώσω περισσότερη ένταση κόλλησα πάνω τους κόκκινα καπάκια από βανίλιες, εν είδει κανονιών. 

Τα κάγκελα γύρω γύρω έγιναν από τις καλύπτρες των βελονών των ενέσεών μου ,όπως και το κανόνι είναι η ίδια η καλύπτρα του φυσσιγίου. 
Τα κατάρτια ήταν ένας ακόμα πονοκέφαλος, γιατί θα πρεπε νάναι ανάλογα του συνολικού μεγέθους του σκάφους και τα τσοπιστικς που διέθετα έπεφταν κοντά, ενω ήταν τα πιο μακρυά που είχα. Έτσι, σκέφτηκα να τυλίξω ενα δίφυλλο περιοδικού, το οποίο τρύπησα σε δύο σημεία να περάσουν τα οριζόντια κατάρτια των πανιών. Τα άλλα δύο κάθετα κατάρτια έγιναν απο σκληρά πλαστικά καλάμια που βρίσκουμε ενίοτε μέσα σε συσκευασίες παπουτσιών. Τα δε "πανιά" ενώ αρχικά τάχα σκεφτεί για πάνινα, αποφάσισα να μην τα κάνω γιατί δεν θάχαν τον όγκο των φουσκωμένων πανιών και δεν ξέρω αν θάταν το ίδιο ωραία άν ήταν τυλιγμένα, έτσι έγιναν από κουτί τούρτας με διπλή όψη, από τη μια λευκή και απο την άλλη χρυσή. 

Στη δε λευκή κόλλησα αυτοκόλλητες ταινιούλες μαύρου χρώματος. 

Στη βάση του κεντρικού καταρτιού και ανάμεσα από τις σκάλες τοποθετήθηκαν τα βαρέλια με το μπαρούτι (φελλοί φυσικά) και μία καταπακτή για τους κρατούμενους 😁. 

Στην απέναντι πλευρά ενα μπαούλο θησαυρού, ξέχειλο από θησαυρούς ( φωτίκια των βαφτισιών και κομμάτια απο χρυσές χριστουγεννιάτικες γιρλάντες βρήκαν ιδανική αξιοποίηση!!! 😂) που δυστυχώς όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάφερα να φωτογραφηθεί σωστά γιατί τα πανιά το σκίαζαν.
Στη γέφυρα του πλοίου τοποθετήθηκε το πηδάλιο (απο ασημένιο μπρελόκ, όπως και η άγκυρα) και οι μπάλες του κανονιού 😂😂 (τόσο μεγάλες που ούτε στο χώρο δε χωράνε!!!χαχχαα) Στο πλάι μια ανεμόσκαλα από σπίρτα και ευτυχώς δόθηκε λύση και για τα σκοινιά των καταρτιών, οπότε ισχυροποίησαν και αυτά 

Παρότι το κουτί είχε ενα ωραίο ασημί χρώμα προτίμησα να το ντύσω με λωρίδες χαρτονιού για να δώσω υφή ξύλου, που στη συνέχεια έβαψα με μαύρο χρώμα, αλλά επειδή το θεώρησα αρκετά dark για ενα μικρό παιδί το πέρασα με ασημί μεταλλικό χρώμα κιμωλίας. 

Το συγκεκριμένο αγοράκι ήταν η μεγαλύτερη μου χαρά την περίοδο των Χριστουγέννων οταν ήρθε με τη θεία του να μας επισκεφθεί και είδα στα ματάκια του ολη την έκπληξη ,τον θαυμασμό και τον ενθουσιασμό αντικρύζοντας τη χριστουγεννιάτικη διακόσμησή μου και ειδικά το χριστουγεννιάτικο χωριό! Μόνο για αυτά τα έκπληκτα λαμπερά ματάκια  😮😲άξιζε όλος ο κόπος γιατί η δική του χαρά ήταν πολλαπλάσια για μένα!

Η αλήθεια είναι οτι έστω και ακροθιγώς ένοιωσα αυτό που λένε "χαιρέκακα" οι ήδη γιαγιάδες οταν λέω οτι εγω ακόμα δεν είμαι έτοιμη για γιαγιά "άσε νάρθει και θα δειιις!" Ναι μάλλον είδα 😊 Την άκουσα κανονικά που λένε, οπότε...φαντάσου!

Υ.Γ Οταν ετοίμασα την ανάρτηση δεν είχε ακόμα παραδοθεί η κατασκευή, ετσι δεν καταγράφηκαν οι εντυπώσεις του μικρού που δεν μπορώ να σας περιγράψω! ΑΞΙΖΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΠΟΣ 😍💕💞