Καλοκαιρινή ραστώνη είπατε;

 Οχι ποτέ!

Κι αφού κεντήσαμε τον καμβά των αναμνήσεων και εσείς με χορτάσατε με πλουσιοπάροχα σχόλια, ήρθε η ώρα ν' αλλάξουμε κλωστή!😊

Είμαστε στα μέσα του Καλοκαιριού και...κόλαση!

Αλήθεια όσο κι αν προσπαθώ να θυμηθώ δεν θυμάμαι καλοκαίρι των παιδικών μου χρόνων να αισθανόμουν τόόόση ζέστη! Γυρίζαμε καταμεσήμερο από το μπάνιο με τα ποδήλατα και κάναμε τουλάχιστον μία απόσταση 5 χιλιομέτρων και όχι πάντα χαλαρή, αλλά ανηφόρες-κατηφόρες, κι όμως τέτοια δύσπνοια δεν τη θυμάμαι στα πνευμόνια μου, τόσο ιδρώτα, να μην αντέχεις ρούχο πάνω σου, να μη μπορείς να ζήσεις χωρίς αιρκοντίσιον! 

Πού ξέραμε τα αιρκοντίσιον, ένας ανεμιστήρας κι αν υπήρχε! και πού να τον πρωτοέβαζες δηλαδή 😕

ΑΝ πάντως επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις των Μετεωρολόγων, για καύσωνα στην Ευρώπη πάνω απο 40* βαθμούς, τότε ναι, έχουμε γίνει πλέον Τροπικός!

Τέλος πάντων θέλω να καταλήξω οτι υποφέρω απο την ανυπόφορη ζέστη που μαζί με την υπερβολική υγρασία που έχουμε στο Νησί καταντάει πραγματικά πνιγηρή η ατμόσφαιρα. Και εκτός των άλλων είμαι και αλλεργική ! 

Μην ακουμπήσει κάτι πάνω μου, αμέσως το δέρμα αντιδρά και ερεθίζεται.

Έτσι για τα καλοκαιρινά βράδυα, για κάποιο σινεμαδάκι, κάποιο ταβερνάκι (αν και εδώ γκρινιάζω πολύ τελευταία και θα σας εξηγήσω το λόγο) για να στολίσω ένα απλό μονόχρωμο φόρεμα έφτιαξα κάποια υφασμάτινα αξεσουάρ.

Και ενώ σας τα δείχνω ήδη, θα σας εκφράσω την έντονη ενόχλησή μου, για τα "ταβερνάκια" που τείνουν να εξοστρακιστούν, στο πόλεμο του gourmet, του δήθεν gourmet, του wanna be gourmet!

Είπαμε ρε παιδιά να περάσουμε κάπως ευχάριστα την καραντίνα και είδαμε ό,τι μας σέρβιραν σε διαγωνισμό μαγειρικής. Αλλά από το να το βλέπουμε να περνάει η ώρα μας ευχάριστα, μέχρι να κάνουμε ολοκληρωτική μετάλλαξη στην ελληνική κουζίνα, απέχει πολύ!

 Δεν είμαι κατά του να δοκιμαστούν νέα υλικά και νέες τεχνικές, αλλά να μεταλλαχθούν ολα και να "πειραχτουν" σε βαθμό κακουργήματος με αποτέλεσμα άλλο να παραγγέλνεις κι άλλο να σου έρχεται  σε μια μοδάτη πιατάρα νααα (με το συμπάθιο), μία κουτσουλιά (ξανασυμπαθάτε με) φαγητό και διάφορα dots (μτφ τελίτσες) σαλτσών ...υποτίθεται, μάλλον προσέχουν την σιλουέτα μας, αλλά δίνουν μεγάλη βάση στην τσέπη μας 😉😡 Γιατί η ποσότητα φαγητού είναι αντιστρόφως ανάλογη με την τιμή του. Στα Τάρταρα η μία, στο Διάστημα η λυπητερή. 

Ολοι πια έγιναν  Master chef, τι στο διάολο ταχύρρυθμα παράδιδαν και δεν το πήρα είδηση κι εγω η νοικοκυρά να προοδεύσω έστω και λίγο; 

Μιλάμε οτι κάνεις τάμα να φας κάτι που να σου θυμίζει αυτό που είχες στο νου σου οταν το είδες στον κατάλογο. 

Calma  παιδιά, έχουμε μια κουζίνα που τη ζηλεύουν οι ξένοι και εμείς αλλοιθωρίζουμε κατά Japan, Peru  και όπου στο δαίμονα σας στρίβουν το κεφάλι; Μάθετε πρώτα να μαγειρεύετε όπως οι γιαγιάδες σας (μεγάλες ελπίδες τρέφω η αμυαλη!) ή οι μανούλες σας που σας άρεσαν και γλύφατε τα δαχτυλάκια σας και λέγατε "σαν της μάνας μου δεν είναι " (οι Ράμσεϋ των γαμπρών!!!) και μετά λοξοκοιτάτε ελεύθερα. 

Αλλά και ελάχιστο στο μάτι και άνοστα και ένα διαμάντι στου Καίσαρη... παραπάει το μαλλί! Δεν ζούμε και στην εποχή των παχιών αγελάδων, μη ξεχνιέστε

Λοιπόν αφου είπα τον πόνο μου εντόνως, αλλά μέχρι εδώ 💣💥 ήμουν, σας δείχνω εκτός απο τις καρφίτσες μου, μία τσάντα που έφτιαξα απο ύφασμα ταπετσαρίας και μία  γνωστού  Πολυκαταστήματος της ΑΘήνας, που για να καλύψω το λογότυπο έφτιαξα ενα καρπουζάκι

Δεν είναι γλυκούτσικα και δροσιστικά; Και δεν αξίζουν ένα μηνιάτικο 😉