στην αυλή μου , έπεσε λέει το τραγούδι και η αλήθεια είναι οτι στην αυλή μου από φύλλα μαραμένα άλλο τίποτα!
Φθινόπωρο γαρ, επιτέλους! Τι όμορφη εποχή αλήθεια κι ολίγον "παρεξηγημένη".
Φθινόπωρο γαρ, επιτέλους! Τι όμορφη εποχή αλήθεια κι ολίγον "παρεξηγημένη".
Το κλίμα αλλάζει, τέρμα σ αυτή την ανυπόφορη κάψα του Καλοκαιριού, που σε ψήνει καλλίτερα και από μπριζόλα στο γκριλ, μία πανδαισία χρωμάτων στη φύση όπου κι αν κοιτάξεις κι αν βλέπεις τα δένδρα γυμνά αναγνωρίζεις οτι και τα ίδια ευγνωμονούν το θεό για την εφήμερη ζωή που έζησε το φύλλωμα τους και αξιώθηκαν να δώσουν τους καρπούς τους και φέτος. Η γαλήνη στην ατμόσφαιρα περνάει μέσα σου και σε ηρεμεί, δεν υπάρχει αυτή η καλοκαιρινή ένταση και οι ρυθμοί της ζωής ξαναγυρνούν στους φυσιολογικούς της. Όταν δε αποφασίσει και ο ουρανός να ξεδιψάσει τη φριγμένη γη, τότε αναθυμιάσεις λατρείας αναδύονται από το βρεγμένο χώμα, μαζί με μια ευωδία που όμοια της δεν υπάρχει!
Κι ενώ είχα μαζέψει τα πεσμένα φύλλα για κάποια χειροτεχνία και διακόσμηση του χώρου μου φθινοπωρινά, ήλθε η πρό(σ)κληση της ΜΙΑ για δημιουργίες με φύλλα!
Αυτές οι προκλήσεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες, από την άποψη, οτι εκεί που έχεις σχεδόν στερέψει ιδεών, σου δίνεται η ευκαιρία να ξαναμπείς στο παιχνίδι της έμπνευσης.
Κι ενώ είχα μαζέψει τα πεσμένα φύλλα για κάποια χειροτεχνία και διακόσμηση του χώρου μου φθινοπωρινά, ήλθε η πρό(σ)κληση της ΜΙΑ για δημιουργίες με φύλλα!
Αυτές οι προκλήσεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες, από την άποψη, οτι εκεί που έχεις σχεδόν στερέψει ιδεών, σου δίνεται η ευκαιρία να ξαναμπείς στο παιχνίδι της έμπνευσης.
Δεν είναι το δώρο της κάθε πρόκλησης, αλλά η όλη διαδικασία μέχρι να παρουσιάσεις το τελικό αποτέλεσμα, να μοιραστείς ιδέες, να θαυμάσεις άλλων προσπάθειες!
Η χαρά της συμμετοχής και της ανταλλαγής ιδεών, που στον καθένα μπορούν να χρησιμεύσουν για μελλοντικά projects.
Παρότι τα φύλλα μου δεν ήταν αυτά που ήθελα, διότι όπως προείπα το Καλοκαίρι ήταν πολύ βαρύ και έκαψε τα πάντα, δεν άφησε τα φύλλα να ξεραθούν φυσιολογικά, ν αποκτήσουν την συνήθη διαβάθμιση αποχρώσεων μέχρι να καταλήξουν στο καφέ. Ειδικά η λωτιά από πράσινη γίνεται ένα υπέροχο κοκκινοκεραμιδοροδί, που είναι ασυναγώνιστο. Αν στην πορεία τα πράσινα φύλλα που έχει ακόμα μετατραπούν σ αυτό το χρώμα, θα προσθέσω μία νέα νότα στην εδώ ανάρτηση.
Αξίζει πραγματικά τον κόπο.
Η πρώτη λοιπόν φυλλοδημιουργία, που θα συμπληρώσει τη φθινοπωρινή μου διακόσμηση με υφασμάτινες κολοκύθες, είναι ένα δεντράκι από φύλλα πλάτανου.
Πήρα ένα καλαμάκι σουβλακίου και άρχισα να τρυπώ τα φύλλα από το μικρότερο στα μεγαλύτερα, ώστε το μυτερό μέρος του καλαμακίου να είναι προς τα κάτω, για να στερεωθεί σε μια μικρή βάση πλέξιγκλάς, που βρέθηκε μέσα σε κάποιο δέμα "αχρήστων".
Στο τέλος της διαδικασίας διαπίστωσα οτι μια χαρά μπορεί να σταθεί και χωρίς τη βάση .
Θάθελα η αλήθεια είναι, να του δώσω μία λάμψη σαν νεροσταγόνες πάνω του, όμως όλα τα σπρέϋ που είχα ήταν χριστουγεννιάτικα (με γκλιτερ δηλ. ασημί ή χρυσό) οπότε προτίμησα να παραμείνει φυσικό
Αργότερα, τα Χριστούγεννα μπορεί να του περάσουμε ενα λευκό ή γκλιτεροειδές σπρέϋ ,να του βάλουμε ένα αστέρι στην κορυφή και να πάρει μέρος στην εορταστική διακόσμηση (το δοκίμασα μ εναν αστερία, γι αυτό σας το προτείνω😉).
Στην πορεία και μια που είχα μαζέψει αρκετά, από τα φύλλα της λωτιάς έφτιαξα τρία λουλούδια που τα κόλλησα πάνω σε πράσινο εύκαμπτο σύρμα χειροτεχνίας και μαζί μ' άλλα ξερά φύλλα, από ανθοδέσμη που αποξηράνθηκε, αποτέλεσαν ένα μπουκέτο για το βάζο.
Δεν αγαπώ τα ψεύτικα λουλούδια, αν και έχω κάποια πολύ καλής ποιότητας που δεν ξεχωρίζουν από τ αληθινά, αλλά τα αποξηραμένα τα προτιμώ.
Πριν από αρκετά χρόνια είχα φτιάξει ένα ολόκληρο μπουκέτο "τριαντάφυλλα" από πλατανόφυλλα αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει καν φωτογραφία. Είναι πολύ ωραία διαδικασία αρκεί τα φύλλα να μην είναι εντελώς ξερά, ώστε εύκαμπτα να μπορούν να διπλώνονται χωρίς να σπάνε.
Και για το τέλος (προς το παρόν 😉) μία πεταλούδα που τριγυρίζει από λουλούδι σε λουλούδι 😀.
Μου είχαν μείνει δύο μικρά πλατανόφυλλα και ένα μεγάλο πράσινο ακόμα. Έκοψα το πράσινο κατά μήκος των νεύρων για να δημιουργηθεί το σώμα και τα κομμένα κομμάτια δημιούργησαν τα πίσω φτερά της πεταλούδας. Τα μπροστινά ήταν τα καφετί πλατανόφυλλα. Όσο για τις κεραίες χρησιμοποίησα τα κοτσάνια των φύλλων της αχλαδιάς.
Να πω την αλήθεια, την τελευταία δημιουργία τη χάρηκα περισσότερο, γιατί στη συνέχεια διαπίστωσα οτι παρόμοιες με τις προηγούμενες ιδέες κυκλοφορούν στο Pinterest, οχι οτι δε μπορεί να βρεθεί και αυτή, απλά εγώ δεν την είχα δει πουθενά μέχρι στιγμής.
Εκτός λοιπόν απο πρόκληση για χειροτέχνες είναι μια πολύ καλή ευκαιρία στις φθινοπωρινές σας βόλτες με τα παιδιά σας, να μαζέψετε φύλλα και να δημιουργήσετε μαζί τους! Δεν υπάρχει ωραιότερη διαδικασία απ αυτήν να μαθαίνεις και να αντλείς έμπνευση απο τα παιδιά σου 😍💑. Εμένα μου λείπουν πολύ αυτές οι στιγμές 💔
ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ λοιπόν!
