Τα διζυγωτικά διδυμάκια

 Οχι, προς Θεού δεν γέννησα.
Για φανταστείτε με αυτό που περνάω να γκαστρωνόμουν κιόλας! 
Ευτυχώς αυτό το θέμα τοχω λύσει προ πολλού, αλλωστε και να υπήρχε περίπτωση (εκτός Σάρας) τώρα μ είχε απορροφήσει άλλη αγάπη που δεν θάθελα να μοιράζομαι.
 Δοξα τω Θεώ η φύση μου χάρισε δυο καλά παιδιά (είδατε πόσο συγκρατημένη είμαι στους χαρακτηρισμούς 😊) και έτσι ο κύκλος της αναπαραγωγής και της διαιώνισης του είδους έκλεισε, οχι όμως και της χειροτεχνίας! Αυτός αν κλείσει ...κλάφτε με 😞

Τις μέρες λοιπόν του Νοσοκομείου, παρά τα όσα διαδραματίστηκαν που τώρα νομίζω οτι ήταν ένας εφιάλτης κι οχι οτι τοζησα πραγματικά, κάποια στιγμή άρχισα να μαζεύω οτι πετούσαν οι νοσηλεύτριες. Και πετούσαν πολλά ομολογουμένως 😠 Το μουτράκι το βάζω γιατί εμένα μπορεί να μ ευνόησε αυτό, αλλά έδειχνε αδιαφορία για το χώρο που ζουσαν οι ίδιες κι οχι μόνο οι ασθενείς. 

Ενταξει θα μου πείτε σκουπίδια, με την έννοια του σκουπιδιού του μολυντικού δεν ήταν, αλλά δεν έπαυε νάταν σκουπίδι, που θα έπρεπε να πετιέται σ ένα κάδο κι οχι στο πάτωμα. 

Ψυχή έχουν και οι καθαρίστριες θαλάμων, ασε που αυτές έμπαιναν με μία παρκετέζα και ο,τι έπιανε πάνω πάνω έπαιρναν. Για κάτω από κρεββάτια δε μιλάμε, όσο για τις τουαλέτες ενα άδειασμα κάδων χλωρίνη στη λεκάνη  κι έξω απο την πόρτα, πού σφουγγάρια και τριψίματα! 

Τέλος πάντων εδώ δεν ήρθα να κρίνω τις συνθήκες του Νοσοκομείου που ούτως ή άλλως είναι απαράδεκτες.
Μάζεψα λοιπόν, οχι μονο απο το δικό μας δωμάτιο αλλά και απο γειτονικό, διάφορα καπάκια από τους φλεβοκαθετήρες, μικρούτσικα λευκά καπάκια που κάπου θα κολλήσουν ελπίζω στο μέλλον, το βράδυ έφερναν τα χάπια μέσα σε κάτι λιλιπούτειους δοσομετρητές. 

Στην αρχή είναι η αλήθεια πέρασαν απαρατήρητοι, είχα τέτοια κούραση και απογοήτευση που πού σκέψη για κάτι άλλο, οσο όμως προχωρούσαν οι μέρες και ήθελα να ξεφύγω από την απόλυτη τρέλα, αρχισα να σκέφτομαι διάφορα δημιουργικά, ωστε να ξεφεύγω, γιατί ούτε το κινητό είχα διάθεση ν ανοίξω. 

Αρχισα λοιπόν να καλοβλέπω τα σφηνοποτηράκια των χαπιών και να τα μαζεύω, κι έτσι πριν λίγες μέρες, εκεί που χάζευα στο PINTEREST (μεγάλη ξεκούραση και ξεμυαλίστρα, ομολογώ),  έλαμψε φως στο κεφάλι μου, κι αμέσως έτρεξα να βρω ο,τι θα μπορούσε να μου είναι χρήσιμο να πραγματοποιήσω την ιδέα μου!                                                                                 

Επιστρατεύθηκαν λοιπόν ένα σφηνοποτηράκι  

 Νοσοκομειακό, ένα καλαμάκι χάρτινο, αλλά αρκετάσκληρό (λυπάμαι που το λέω αλλά ακόμα δεν έχω συνηθίσει την αλλαγή από το πλαστικό) ενα "καλαθακι" από αυγοθήκη, ενα μεταλλικό καπάκι απο γυάλινο βαζάκι  και ενα στεφάνι κι αυτό απο φάρμακο.

Η κατασκευή του φανοστάτη είναι απλούστατη. 

Κόβεις απλά δυο λωρίδες χαρτονάκι ο,τι χρώμα θέλεις (εγω προτίμησα το κόκκινο αντί του μαύρου που είναι το αυτονόητο), το κάνεις σταυρό και το κολλάς στη βάση του δοσομετρητή για μένα. 

Μετά κόβεις ένα στρογγυλό χαρτονάκι και το τυλίγεις σαν να κάνεις χωνάκι για να γίνει το καπάκι του φανοστάτη. Με τις ίδιες λωρίδες απο χαρτονάκι τις τυλίγεις γύρω απο το καλαμάκι για να αποτελέσουν τη βάση του. Τυλιξα μία λωρίδα ακόμα γύρω απο το καλαμάκι και το κόλλησα στην αυγοθήκη που μοιάζει με βραχάκι, κι αυτή πάνω στο μεταλλικό μαύρο καπάκι. 

Πάνω στο στεφανάκι του φαρμάκου, έκοψα πράσινα και κόκκινα χαρτονάκια εν είδει φύλλων και "καρπών"(καρδούλες είναι) και τα κόλλησα σε δύο σειρές πάνω στο πλαστικό στεφανάκι και ολοκλήρωσα μ ένα φιογκάκι. Χάντρες έπαιξαν το ρόλο τους στην κορυφή των φανοστατών και στη βάση. Χιόνισα κι Αυτό ήταν όλο κι όλο !

Ελπίζω κάποια στιγμή να βρω τρόπο να βάλω κάποιο φωτάκι 💡

Αγάπησα πολύ αυτά τα διδυμάκια που όπως διαπιστώνεται είναι γονιμοποιημένα  διαφορετικά, είναι δηλαδή διζυγωτικά δίδυμα 😂

Για τη φωτογράφιση τα ταίριασα μ ένα άλλο λατρεμένο παλιότερο κατασκεύασμα, που ταιριάζουν τόσο πολύ χρωματικά και εποχικά 🎄

Όπως βλέπετε ακούω τις συμβουλές σας και προκειμένου να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται κάνω φιλότιμες προσπάθειες να κρατηθώ στον αφρό και να προσαρμοσθώ στις συνθήκες χωρίς να με καταπιούν.

Ελπίζω να σας αρέσουν οι πρωτες έστω και απλές χριστουγεννιάτικες δημιουργίες 😉

Μέχρι την επόμενη φορά σας γλυκοφιλώ και σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση 🙏