Ζωή σαν παραμύθι

  ή παραμυθένια ζωή;

Μάλλον τίποτα απο τα δύο ισχύει, τουλάχιστον για την πλειοψηφία, αλλά και για την μειοψηφία (τους έχοντες και κατέχοντες δηλ.)  αμφιβάλω αν όλα είναι παραμυθένια.

Τέλος πάντων εγώ εχω κολλήσει στα παραμύθια σαν τη μέλισσα στο μέλι. 

Φταίει οτι, παιδί ονειρευόμουνα πολύ; φταίνε οι ρομαντικές ταινίες που έχω δει κατά κόρον; φταίνε τα παραμύθια που διάβαζα στα παιδιά μου; 

Ο,τι και να φταίει, όπου κι αν ανάγεται η συγκεκριμένη εμμονή,  μου κάνει καλό. Με ξεγελάει οτι όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και το βασιλόπουλο με το άσπρο άτι, οτι μπορεί η Ωραία Κοιμωμένη να ξυπνήσει απο αιώνιο ύπνο μ' ένα φιλί (εμάς δε βλέπω να ξυπνάνε ούτε με σμπάρα) όπως και νάχει, για να μην απαριθμήσω όλες τις δυνατότητες που μας παραμύθιασαν, ζω σ' ενα παράλληλο σύμπαν όσο δημιουργώ. Μετά το τέλος της δημιουργίας προσγειώνομαι στην πραγματικότητα, ανώμαλα; ανώμαλα. Μέχρι την επόμενη απογείωση ✈.

Ετσι συνέβη και τώρα μένοντας ανεκμετάλλευτη μία διαιρούμενη μπάλα φελιζόλ απο τις παραγγελίες των Χριστουγέννων. 

Το φετινό μάζεμα που ακολούθησε μία πολύ κοπιαστική περίοδο, ήταν ακόμα χειρότερο απ αλλες χρονιές και έτσι είπα να ελαχιστοποιήσω (όσο το δυνατόν...αδύνατον, αλλά, πάντα ελπίζω) τα πράγματα που θα ταν για προσεχή χρήση.

Εχω και στην άκρη κάτι μπουκάλια μισοφτιαγμένα που ήθελα υλικά κι έτσι παρήγγειλα ένα σκασμό ξυλόγλυπτα. Το πρότζεκτ ήταν ήδη στο μυαλό μου, κι ευτυχώς για μένα, η παραγγελία εγινε σωστά και όσα ήρθαν ταίριαξαν χωρίς πρόβλημα.

Τα προβλήματα παρουσιάστηκαν στην εφαρμογή του σχεδίου και δει στην κάλυψη του φελιζολ. Ξεκίνησα χαράσσοντας τα δύο παραθυράκια της άμαξας ενθεν κακείθεν δημιουργώντας κενά . 

Στο κάτω μέρος της σφαίρας τρύπησα για να περάσει το πώμα με τα led για φωτισμό, που τελικά απομόνωσα κάτω απο ένα πέπλο τούλι με στρασάκια ασημί για να φωτίζει χωρίς να φαίνονται . Το ίδιο τούλι έβαλα για κουρτινάκια στα παράθυρα, να μην εμποδίζεται η διάχυση του φωτός. Επειδή οι μπάλες αυτές είναι αρκετά λεπτές φοβήθηκα να την χαράξω και να την ντύσω  με ύφασμα. Οι μπάλες φελιζολ οι διαιρούμενες, δεν είναι συμπαγείς και οι εγκοπές, για να μπει το ύφασμα (γιατί δύσκολο να τυλιχτεί σαν μπάλα χωρίς σούρες) ενδεχομένως να έκοβε το φελιζολ σε βάθος, οπότε θα καταστρεφόταν. Προτίμησα λοιπόν το χρώμα, αλλά δυστυχώς στην πορεία διαπίστωσα οτι δεν ήταν αυτό που ήθελα. Δεν είχε την ανάλογη καλυπτικότητα παρά τα στρώματα ασταριού και χρώματος. 

Ετσι αφου σχεδόν είχε ολοκληρωθεί, για να δώσω  εκτός απο ένταση και μία πολυτέλεια στο αντικείμενο, αποφάσισα να κολλήσω μια ανάγλυφη χαρτοπετσέτα με χρυσές ρίγες. Δυστυχώς δεν προέβλεψα το σωστό κόψιμο, ετσι κάποιες ρίγες πλάκωσαν η μία την άλλη, μ αποτέλεσμα με τον εσωτερικό φωτισμό να φαίνονται έντονα και, κατ εμέ, άσχημα.

Κολλήθηκε δε πάνω σε δυο παράλληλα κομμάτια μικρής πλαστικής κρεμαστρούλας, που άφησα το κεφάλι κρεμάσματος για να κάτσει καλλίτερα το πώμα των led. Αλλο λάθος ήταν οτι προσέχοντας να μπορώ να βρίσκω το μοχλάκι για το φωτισμό κάτω απο την άμαξα, κόλλησα ολίγον τι στραβά τη σφαίρα, κι έτσι δεν ευθυγραμμίζονται παράθυρα και μπρος και πίσω . 

Θα μπορούσα να κρύψω τις ατυχίες μου, ομως εδώ είμαστε για να μοιραζόμαστε τα πάντα και να διδάσκεται η μία απο τα λάθη της άλλης. Ετσι προσέξτε το στη δική σας μεταφορά 😉

Τα ξυλόγλυπτα βάφτηκαν μ ένα σπασμένο ροζ αντικέ χρώμα, στη συνέχεια τ ανάγλυφα περάστηκαν με λευκό χρώμα και ολοκληρώθηκαν με χρυσό. 

Το κάθισμα του οδηγού έγινε απο μασουράκι κλωστής, που τυλίχτηκε γύρω του ένα βαμβάκι ντεμακιγιάζ και κόκκινο βελούδο και έκανα ένα ψευτοκαπιτονέ με στρασάκια κολλημένα.

Το φανάρι, επίσης που φέγγει για την άμαξα, είναι απο χάντρα και αξεσουάρ κοσμημάτων και το στέμμα στην οροφή καπάκι απο ανδρικό άρωμα.

Το μπαούλο-βαλίτσα δε πίσω, ήταν ένα κουτάκι τσαγιού που ντύθηκε κι αυτό κόκκινο βελούδο, με λεπτομέρειες τσόχας και μία καρφίτσα τάχα μου οικόσημο (δεν ξέρω ειλικρινά τί είναι τα αρχικά. Για ποδοσφαιρική ομάδα το κόβω 😏). 

Περιμετρικά δε στο σημείο ένωσης των δύο ημισφαιρίων κόλλησα μία τρέσα με κρυσταλλάκια -δάκρυα για περισσότερη λάμψη και αριστοκρατία 😉😊😀

Μπορεί να με δυσκόλεψε η κατασκευή όμως το αποτέλεσμα με αποζημίωσε κατά μεγάλο ποσοστό.

Ποιά είναι η γνώμη σας;

Αντε και με το καλό ο Φλεβάρης!