Πίτα ; μπα ... όχι.

Καιρό είχα να κάνω ανάρτηση με decoupage και ξέρω οτι σας έλειψε, ειδικά στην Έφη που την περίμενε πως και πως (μην πεις τ αντίθετο,ψέμματα θα πεις)! Κι επειδή εγώ σας θέλω ευχαριστημένους, είπα να κάνω μία έτσι να βρίσκεται, μια που βρισκόταν ήδη καιρό στη λίστα αναμονής κι ανυπομονούσε.
- Ακόμα να πάρω σειρά; μου έλεγε
-Δεν είναι η ώρα σου, της έλεγα εγώ, πρέπει να τους ψήσουμε να μην κρατιόνται από ανυπομονησία!
Τώρα οτι  ανυπομονείτε από στέρηση, δεν θα τόλεγα, μετά τα αλλεπάλληλα χτυπήματα ζωγραφικής  και  ξεποδαριάσματος απο  τους περιπάτους... έκρινα όμως οτι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ενέδωσα!
Κι η ιστορία έχει ως εξής:
Όταν η Σωσώ εκδράμει για shopping  παίρνει τηλέφωνο:
"Πάω ...(όνομα καταστήματος),  τι θέλεις να σου πάρω, καμάρι μου;"
Και το "καμάρι",  σαν παιδάκι  που περιμένει να δει τι θα του φέρει η μαμά του γυρίζοντας απο ψώνια και την κοιτάζει στα χέρια, αναλόγως παραγγέλνει!

Ετσι σε κάποια τέτοια παραγγελία, η Σωσώ με παίρνει περιχαρής τηλέφωνο και μου λέει:
- Ξέρεις απο πίτα;
- Πέσε πίτα να σε φάάάω;
- Οχι, μόνο να τρως. Φτιάχνεις;
- Ενίοτε ναι ("προ αμνημονεύτων χρόνων", στενάζει η κουζίνα μου)
- Ανοίγεις και  φύλλο;
- Ε, όχι ν ανοίγω και φύλλο! εξανέστην εγω Τι θα κάνει ο ΚΑΝΑΚΗΣ κι η Χρυσή Ζύμη, θα κλείσουν;
Αλλωστε στα μέρη μας δε συνηθίζονται οι πίτες
- Και τι θα κάνεις το ταψί που σου πήρα;
- Πες μου τώρα οτι μου το πήρες να φτιάξω πίτα, να μουρθει ο θάνατος!
- Αν δεν φτιάξεις πίτα, κάντο ρολόι, έπεσε η ιδέα εκ του τηλεφώνου

το ταψί ανάποδα

Περίμενα  να μου έρθει η παραγγελία, η οποία φυσικά δεν ήλθε  αφ εαυτού της, διότι ήθελε φορτωτική... Ηταν τα Ενωμένα εργοστάσια ομού!
Οταν ανέβηκα λοιπόν στην ΑΘήνα, κουβάλησα άλλη μία κούτα πράγματα, εξ αγορών Σωσούς!
Η βοήθεια Τρούμαν, ένα πράμα, το άλλο πράμα δηλ. εγω, τα φορτώθηκα και έπρεπε πλέον να στίψω το τσερβέλο πως θα μετατραπούν.
Κι αφού είχα πια γκώσει με τα ρολόγια (μαζι κι εσείς, το ξέρω) αποφάσισα το ταψί να γίνει δίσκος σερβιρίσματος, παρά τις περί του αντιθέτου  απόψεις της Σωσούς.
Και σ έναν δημιουργικό οίστρο (είναι να μην μούρθει) συνοδεία μουσικών οργάνων (λέγε με Μισιρλού) το ταψί της πίτας μετενσαρκώθη σε δίσκο.

ταψόδισκος

Ποιός να του τόλεγε!
Εσείς πάντως, πείτε του, οτι καλλίτερα απο το να κουζινοκαίγεται, η παρούσα μεταμόρφωσις του πάει, ταμάμ!
Ή μήπως έχετε αντίρρηση;

λεπτομέρεια κρακελαρίσματος

Ορίστε σας άκουσε κι ...έσκασε!

Υ.Γ. αυτή η ανάρτηση θα  αφιερωθεί στην άγνωστη-φίλη Peny που μου χάρισε την χαρτοπετσέτα αυτή με το ιδιαίτερο σχήμα, με τη βεβαιότητα οτι θα την χρησιμοποιήσω κατάλληλα.
Ελπίζω να μην αλλάξει γνώμη

Υ.Γ. 1  άσχετο βέβαια, αλλά ήθελα να πω οτι το Σ/Κ ευνόησε ν ακούσω σχεδόν όλη τη δισκογραφία του Μητροπάνου (του όφειλα ένα μνημόσυνο)...ΕΠΑΘΑ!!! Τι τραγουδάρες έχει πει ο άνθρωπος !
Θα σας έβαζα ένα δείγμα,αλλά ας μη χαλάσουμε την ευχάριστη  διάθεση (έχω και τη νταντά μου που φωνάζει και με επαναφέρει στην τάξη...) , απλά... ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Υ.Γ.2. ΕΡΧΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ (οχι δεν το λέω του Μητροπάνου)

Και μετά απ αυτή τη χορταστική ανάρτηση (δεν έχετε παράπονο; κάλυψα όλα τα γούστα!) πάω να συνεχίσω το λικεράκι ούζου της Κικής μου, ν ανεβάσω τα ντεσιμπελ ( η μοναξιά θέλει παρέα) και να ευχηθώ: ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!