Το 2013 προ των πυλών...

                                                         

                                            

ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ  ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ     

                                                 

 (ψάλλονται συνοδεία μαντολινάτας)

Πρωτοχρονιά, Καλή χρονιά

χρονιά γεμάτη κάλλη

γεμάτη υγεία και χαρά για σας εδώ θα ψάλει

(Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά

κι αρχή του Γεναρίου

αύριο ξημερώνεται τ Αγίου Βασιλείου)-δεύτερη εκδοχή αρχικής στροφής

Τον Αγιο Βασίλη ψάλλομεν

μ αρμονικά τραγούδια

ουράνια αγγελούδια

αφήνουνε στροφές

Γύρω χαρά  πεντάμορφη

με τα πανώρια κάλλη

του Βασιλείου τας ευχάς σας 

για σας εδώ θα ψάλλει

ΧΡΟΝΙΑ να ζήσετε ευτυχείς

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΑ

με τα τραγούδια ευχόμεθα

να ζείτε έτη πολλά!

Στίχοι: Σπ.Μαρίνου (Μισοπούλη)

Μελοποίηση: Διονύσιος Κατσίγιαλος

_*-*-*-*-*-*-*_

Ετελείωσε ο Χρόνος

ηρθε η αρχιμηνιά

Βασιλείου του Μεγάλου

ευχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Δάφνες εις την κεφαλήν σας

πάντοτε χλωραίς ν ανθούσι

και οι κύκνοι να λαλούσι

τους επαίνους οι ορδές

Ετη πολλά!

(αυτά τα δεύτερα ψάλλονταν από τις παρέες των οινομαγειρείων)

"Ρόδια"
 Ακουαρέλλα σε χαρτί ακουαρέλλας Α4


Ολόθερμες ευχές για μια Χρονιά γεμάτη
Υγεία, Αγάπη και προκοπή 
χωρίς να ξεχνάμε ...τον πόνο του άλλου

Καλά Χριστούγεννα

Ένας μικρός χριστός γεννιέται πάλι αύριο,

μόνος στον κόσμο.

Ένας μικρός χριστός που ζωγραφίζει θαμπά

στο τζάμι δέντρα για τα παιδιά,

καράβια για τα όνειρα,

ένα παραμύθι της αγάπης για τους απελπισμένους.

Παραμονή και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας

στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα.

Ποίημα με τίτλο 

«Λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα»  

του Τόλη Νικηφόρου 

απο τη Συλλογή «Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο» (1999).

                                                      

   Καλά Χριστούγεννα σε όλους 

με πολλές ευχαριστίες απο καρδιάς για τις ευχές σας που δε σταματούν να ρχονται για τα γενέθλια μου,για τις Γιορτές που έρχονται και  για τις δύσκολες ώρες που περνώ

Το κερί

Αυτό το κερί που άναψα

περαστικός απο τον οίκο Σου

δεν είναι η προσευχή  μου

για να σε φτάσει εκεί ψηλά

δεν είναι οι παρακλήσεις μου

ούτε βεβαίως καμιά ελπίδα

που εναπέθεσα  σε Σένα.

Η καθαρότητα της ύλης του

δε συμβολίζει το ακηλίδωτο

της πρόθεσής μου

και η μαλακή υφή του

καθόλου δεν υπόσχεται

την εύπλαστη μεταστροφή μου

στη μετάνοια

όπως οι αλληγορίες εγγράμματων πιστών Σου

ξέρουν να τυλίγουν.

λεπτομέρεια

Μπορεί να μοιάζει μ' όλα τ΄άλλα

όμως αυτό

ανάφτηκε για να Σου πει

πως ευτυχώς

στέκομαι εδώ αβοήθητος

και πως ακόμα

όσο μπορώ θα λάμπω.

                                                            Γιάννης Βαρβέρης

φωτοφόρ (50 εκ. ύψος)με decoupage ("δαντελένιο" ριζόχαρτο , κομμάτια χαρτοπετσέτας) χρυσή πατίνα και  frost

Τα Χριστούγεννα του ανακυκλωτή

Τα Χριστούγεννα του ανακυκλωτή ουδεμίαν σχέση έχουν με τα Χριστούγεννα του τεμπέλη του ομώνυμου διηγήματος. Απλούστατα διότι δεν φείδονται κόπου!
Στην εποχή της κρίσης θα πρέπει να σκεφτούμε άλλες λύσεις για να δώσουμε χρώμα στη Μεγάλη Γιορτή. Κι αν δε μπορούμε εμείς να σκεφτούμε, έχουν σκεφτεί άλλοι πριν από μας.
Έτσι ας παρακάμψουμε τις φωτεινές βιτρίνες με τα λαμπερά στολίδια και ας προσπαθήσουμε εμείς να δώσουμε χρώμα στη γιορτή μας.
Κι όπως το 2010 σας πρότεινα εύκολες κατασκευούλες για τα Χριστούγεννα, το 2011 επίσης έτσι και  για το 2012!
Λοιπόν...Όταν δε ψάχνω εγώ πέτρες οι πέτρες ψάχνουν εμένα.
Και ΝΑΙ, όσο κι απίστευτο νάναι, είναι ΜΙΑ πέτρα μ' αυτό το σχήμα, που μεταμορφώθηκε!

Μία πέτρα με χάντρες, πούλιες καπέλο από γάλα μιάς δόσης  και σκουπόξυλο απο μπατονέτα και δίχτυ σκόρδων, η βάση του αγάλματος ντυμένο τρυπητό απο συσκευασία αλατιού

και ευχαριστώ τη Μαρία Σ. που με σκέφτεται με κάθε τι που βρίσκει!
Καμένες λάμπες φωτισμού, σε ρόλο διακοσμητικό, χριστουγεννιάτικο.

λάμπα φωτισμού με decoupage ριζόχαρτου, χαρτοπετσέτας και ανάγλυφα

Μην πετάτε τα άδεια κουτιά μπύρας. Μπορεί ν αναληφθούν στους ουρανούς υπό αγγελική μορφή

το "σώμα"  και τα φτερά από αλουμινένιο κουτί μπύρας,μεσοφόρι απο χάρτινο σουβέρ, κεφάλι απο φελιζόλ,ντυμένο με καλσόν ζωγραφισμένο και με μαλλιά απο μαλλί

το μέταλλο έχει ντυθεί με decoupage  χαρτοπετσέτας, το κεφάλι απο μπάλα-αρωματικό χώρου, μαλλάκια  απο τα ρινίσματα του μετάλλου

το μέταλλο έχει ντυθεί με decoupage  χαρτοπετσέτας, το κεφάλι απο μπάλα-αρωματικό χώρου, μαλλάκια  απο τα υπόλοιπα της χαρτοπετσέτας

το μέταλλο έχει ντυθεί με decoupage  χαρτοπετσέτας, το κεφάλι απο μπάλα-αρωματικό χώρου, μαλλάκια  απο ξέφτια λινάτσας

Τώρα αν προτιμάτε τα γυάλινα μπουκάλια της μπύρας απο τα αλουμινένια, πάλι κρατήστε τα καπάκια, όλο και κάπου μπορεί να χρειαστούν...

καπάκια μπύρας με πούλιες,κουμπί,πανί και ζωγραφική

Έχετε χάντρες από σπασμένο κολιέ; γιατί να μην φτιάξετε ένα μικρό χιονανθρωπάκι για το κινητό σας;

charm snowman για κινητό  απο  χάντρες και ύφασμα 

Ενα Χριστουγεννιάτικο δέντρο από  υπόλοιπα τσόχας σε χρέη πελότας

Γιατί όχι;

Όσο για συσκευασία μικρών πραγμάτων ήδη σας έχω προτείνει,λιτή , ανέξοδη κι αγαπησιάρικη.

χαρτί Α4 ,με ζωγραφική,ύφασμα και κάλτσα για σκουφί

 Μπορεί να μην έχουν την λάμψη αυτών  που εκτίθενται στα μαγαζιά του είδους, θάναι όμως φτιαγμένα από τα χεράκια σας και θάχουν διπλή αξία, πιστέψτε με!

Το Χωριό της Γιορτής.

Ο καιρός περνάει με κινηματογραφική ταχύτητα κι εκεί που ευχόμαστε "Καλή Χρονιά", βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής απο το Πάσχα, μετά τα καλοκαιρινά μπάνια και ξάφνου, σα να ξαναβρισκόμαστε στην αφετηρία ξαναπλησιάζουμε την ωραιότερη γιορτή του Χρόνου!
Αυτή που με  αφέλεια έχουμε συνδυάσει στην καρδιά μας με τη χαμένη μας ή την αέναη παιδικότητα. Τα Χριστούγεννα!

λεπτομέρεια
*το περίγραμμα πορτών + παραθύρων το βράδυ στο σκοτάδι φωσφορίζει

Κι ενώ τα φύλλα του ημερολογίου φυλλορροούν ταχύτατα, σαν τα φύλλα των δένδρων που στροβιλίζονται στον τελευταίο τους χορό και τα παρασέρνει ο φθινοπωρινός άνεμος στη χώρα της ανυπαρξίας, πλησιάζουμε όλο και πιο πολύ  και η καρδιά φτερουγίζει χαρούμενη προσπαθώντας ν αποτινάξει ό,τι ένα χρόνο τώρα τη βάρυνε!
Δεν είναι πάντα εύκολο, για κάποιους δεν είναι καν εφικτό, όσο μπορούμε όμως ας δεχτούμε τη μεγάλη γιορτή με παιδική καρδιά, ανάλαφρη κι αισιόδοξη, άλλωστε μία γέννηση, που επανέρχεται στο προσκήνιο 2000+ χρόνια, σηματοδοτεί μία αρχή και φέρνει ένα αισιόδοξο μήνυμα.Ας το αφουγκραστούμε, έστω κι αν οι σειρήνες μας βομβαρδίζουν με δυσάρεστα μηνύματα.
Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ, μέχρι τη στιγμή που ολοκλήρωσα ένα μικρό μου όνειρο.
Κι αυτό το τόσο δα μικρό μου έδωσε μια χαρούμενη διάθεση και μ έκανε να φτερουγίσω ανάλαφρη. Ορισμένες φορές δεν χρειαζόμαστε πολλά για να νοιώσουμε χαρά, αρκεί κάτι μικρό και κατά πολλούς ασήμαντο, εμείς όμως του δίνουμε άλλη διάσταση κι απολαμβάνουμε μαζί του τ αποτέλεσμα της αλλαγής.
Έτσι όταν πριν κάνα-δυό χρόνια έκανε την παρθενική του εμφάνιση απο τη μαιτρ του είδους Martha Stewart το θεώρησα δύσκολο εγχείρημα να το επιχειρήσω , ώσπου το είδα στην Ονειροχώρα, στην Αννέτα μας  και πέρσυ το θαύμασα σε μινιόν μεταφορά στην αγαπημένη μου Μισιρλού. Κι ενώ φέτος δεν ήμουν στην καλλίτερη διάθεση, χωρίς πολύ σκέψη είπα να το τολμήσω.

Και πράγματι σαν να μετέφερε τη μαγική λάμψη των Χριστουγέννων κι απάλυνε τα ανταριασμένα συναισθήματα και γαλήνεψε την ψυχή, ένα τόσο δα χάρτινο δημιούργημα!
Το Χριστουγεννιάτικο χωριό!

κατασκευή από χαρτόνι συσκευασίας,

                            Cardboard Village 

με πάστες διαμόρφωσης και  αποκόμματα χαρτοπετσέτας

Με υλικά από ένα χαρτόκουτο (Μαριάννα δική σου η φιλική συμμετοχή!) και χαρτί κανσόν για τα έλατα και μικρά αποκόμματα από  χαρτοπετσέτες στα παράθυρα, για ν αποτυπωθεί ο εορταστικός οργασμός σε κάθε σπίτι που επικρατεί τις παραμονές .

Δε μπορείτε να φαντασθείτε τι γαλήνη έφερε αυτή η απλούστατη κατασκευούλα, μόλις άναψαν τα φώτα της γιορτής!

"φωτεινές" λεπτομέρειες

Σας την συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Κ α λ ό   Μ ή ν α ! ! !

stand... up

τι σας θυμίζει;

Κάποτε, συλλέχθηκαν κομμάτι-κομμάτι από κάποια προσφορά εφημερίδας.
Κάποτε, ήταν πάνω στο γραφείο του γιου, μέχρι που το βαρέθηκε και ήθελε να το παραπέμψει στο πυρ το εξώτερον!
Κάποτε, η μαμά υπάκουσε στην επιθυμία του γιου και το παρέλαβε. Όχι όμως για να το αποπέμψει,αλλά who knows...
Κάποτε, παρέμεινε επι μακρόν εκεί που  το ριξε η άδική του μοίρα,να υγραίνεται και να σκονίζεται συγχρόνως, χωρίς ουδείς να στέκεται μπροστά του με ενδιαφέρον. Αδιάφορο ήταν κι άδειο,σαν το κακό το ριζικό του!
Έλα όμως που κάθε που βρισκόμουν στα ιδιαίτερα δεν έπαιρνα τα μάτια μου από πάνω του!

Γυψόγαζα δεν είχα χρησιμοποιήσει ποτέ,αλλά είχε τόσο εκθειαστεί στην γειτονιά που είπα να την δοκιμάσω.Σιγά μην υστερούσα!
Άλλωστε ήταν ο μόνος τρόπος να παραμείνουν ενωμένα τα κομμάτια.

τώρα που το είδατε ολόσωμο σας θυμίζει;

Ούτε καν που θα την εύρισκα ήξερα.
- Στο Φαρμακείο, ήρθε η σωτήρια απάντηση!
Μια και δυό πάω στο κοντινότερό μου φαρμακείο απέναντι απο το Νοσοκομείο,σίγουρη οτι θάχε.
- Καλησπέρα! Μία γυψόγαζα κι έναν ουροσυλλέκτη (αυτός δεν ήταν μέρος της κατασκευής,απλά συνοδευτικός της γάζας)
Με κοιτάζει χαμογελαστός ο φαρμακοποιός: Μάσκα θα φτιάξεις; Κουφάθηκα εγώ.
- Με ποιό απο τα δυό;
- Με τη γυψόγαζα ( ο ουροσυλλέκτης δεν προκάλεσε εντύπωση)
- Γιατί δεν τις χρησιμοποιούν στα κατάγματα; Σκέφτηκα μήπως έκανα λάθος και ομιλούσαμε περί άλλης.
- Ναι,αλλά εμείς τις φέρνουμε τις Απόκριες! ήρθε αποστομωτική η  απάντηση και μ άφησε ως γυναίκα του Λωτ
  Τότε έχουμε πολλές παραγγελίες για μάσκες.Τι  έγινε ρε παιδιά; σε Φαρμακείο ήρθα ή σε Κατάστημα Εποχιακών ειδών και δη Αποκριάτικων;
Τι να πω κι εγώ,  ντράπηκα που δε θα έκανα μάσκα και δεν ήταν καν Απόκριες, ευτυχώς βρέθηκε μία.. Είχε γλυτώσει από τα κομφετί και τον χαρτοπόλεμο και την παρέλαβα περιχαρής και πλήρης  πληροφοριών για τον  τρόπο χρήσης της.
Το επόμενο βήμα η υλοποίηση της ιδέας.

Ομολογώ δεν τρελάθηκα, αλλά μάλλον δε τρελάθηκε κι αυτή στα χέρια μου να μου κάτσει!
Όταν έπεσε δε στα χέρια του Κωστάκη για γυαλοχάρτισμα, λίγο έλειψε να μείνει σκέτη γάζα ξεπουπουλιασμένη...
Τέλος πάντων σώθηκε, τις έκανα τ απαραίτητα ρετουσαρίσματα, ο,τι έπαιρνε κι ό,τι νόγαγα δηλ. και ήρθε η ώρα του "ντυσίματος".
Μέρες έστεκαν στον πάγκο εργασίας σαν απολιθωμένα σκιάχτρα, μέχρι να καταλήξω σε στολή.
Κι εκεί που τίποτε δε μ ενέπνεε, το πνεύμα των Χριστουγέννων έκανε το θαύμα του!

λεπτομέρεια απο το ένα και λεπτομέρεια απο το άλλο

Δυο χαρτοπετσέτες από το ίδιο θέμα στο κοντό  και δύο μεγάλα  ριζόχαρτα στο ψηλό, με μπόλικο σπιτικό χιόνι, κάλυψαν μια χαρά τις ατέλειες (σε κάποια σημεία ήρθαν κι έδεσαν ιδανικά σαν 3d)

οι 3 πλευρές του  ενός

και μεταμόρφωσαν δύο άχαρα και για πέταμα  cd΄s stand σε  δύο πρωτότυπα  χριστουγεννιάτικα κηροπήγια.

Κηροπήγια απο cd's stand  ντυμένα με γυψόγαζα και  decoupage με ριζόχαρτο

Ελπίζω να σας αρέσουν το ίδιο, όπως εμένα!

Μία ανάρτηση -ανατροπή

                                     
Το γράμμα μόλις έφτασε μουσκεμένο αλμύρα (;)
Λέξεις ριγμένες ανάκατα, μου φάνηκαν  σα πιασμένες με πετονιά

Ανακατεύω ακατάπαυστα τις λέξεις, προσπαθώντας να ξεδιπλώσω τα μπλεγμένα νοήματα.

Δέθηκαν κόμποι κι αγκιστρώθηκαν στο αγκίστρι του χρόνου και δεν λένε να λυθούν

Ιδρώνω, ξεϊδρώνω, κι άκρη δε βρίσκω, μόνο τα μάτια θαμπώνουν και  το χέρι  μετέωρο να μαζεύει στη βρεγμένη  χούφτα  ένα-ένα τα γράμματα από τις ξεδοντιασμένες λέξεις.

Μουτζουρώνεται η καρδιά από  τα γρατζουνίσματα των λεπτών,  λες κι έγιναν γίγαντες ξαφνικά!
Δεν υπάρχει νόημα, δεν ζητάω νόημα. 

Μιλάω μια γλώσσα που δεν ακούγεται , γράφω σε μια γλώσσα που δε διαβάζεται, μόνο αφήνω τους χτύπους της καρδιάς  να κουρταλίσουν τις κλεισμένες πόρτες.

Ούτε χαραμάδα δεν ανοίγει. 

Γρατζουνώ με τα νύχια το τζάμι της  σαν  γάτα, αλλά κανένας δε βλέπει. 

Έγινα αόρατη ξαφνικά; Μήπως ήμουν από πάντα;

Μπήκε πολύ νερό ανάμεσά μας και το ρυάκι έγινε ωκεανός, φουρτούνιασε κι έπνιξε ο,τι επέπλεε.

Το καράβι με σημαία ευκαιρίας δεν έφτασε ποτέ!
Ήταν  ακατάλληλο. O Νηογνώμονας δεν του είχε δώσει το Πιστοποιητικό ναυσιπλοΐας για τέτοια ταξίδια.

Κανείς δεν το ήξερε!  κι έτσι  πήγε αύτανδρο.

Τώρα πια η θάλασσα θα ξεβράζει ξεφουσκωμένα αχρησιμοποίητα σωσίβια , άπνοα κορμιά και  ανεπίδοτα γράμματα.

                                               απο τα        "Ημερολόγια των... αμπαριών"

 εικόνα δανεισμένη απο το Internet

                               
Αυτή θα ήταν η ανάρτηση της βδομάδας που πέρασε...
ΟΜΩΣ...
... εκεί που είναι όλα  θαρρείς μαύρα, εεεε, ο.κ. γκρι, τσουπ! πετιέται από το πουθενά τ ανέλπιστο!
Αυτό που άλλο περιμένεις κι άλλο έρχεται; Αυτό!
Κάπως έτσι έγινε και σήμερα.
Από έναν άνθρωπο, που ομολογώ μ έχει συνηθίσει σ εκπλήξεις, αλλά και πάλι εγώ δε σταματώ να εντυπωσιάζομαι! Κι ενώ απο αλλού περίμενα δέμα αγάπης,άλλο παρέλαβα.
Δε λένε; Μην ανυπομονείς, τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις ...;
Κι έβγαζα, κι έβγαζα και χαμογελούσα, και χαμογελούσα, σαν να μην υπήρχε κόσμος γύρω μου, γιατί ως ανυπόμονο παιδί δεν είχα την  σύνεση να περιμένω να μείνω μόνη.
Μου παράπεσε βαρειά  η μοναξιά που επέλεξα της άσχημης αυτής εβδομάδας  κι είπα να γιορτάσω απερίσπαστη τ άνοιγμα του πακέτου μου.
Χαχαχαχα τι απλό τελικά που είναι να απλωθεί το χαμόγελο σε μια σκουντουφλιασμένη φάτσα!
Και θυμήθηκα ένα σημειωματάκι που έχω κρατήσει απο ένα φίλο-καρδιάς και καρδιά ο ίδιος, που μου έγραψε: "Μην σταματάς ποτέ να χαμογελάς, ακόμη και αν είσαι δυστυχισμένη, κάποιος ίσως εχει ανάγκη  το χαμόγελο σου." 
Πρωτίστως το έχω εγω,αλλά κι όσοι είναι γύρω μου μ αγαπούν, μ εμπιστεύονται και με συγχωρούν
Τι ξεχώρισα απο όλο το πακέτο;
 ΑΥΤΟ:

ενα κακτάκι σε σχήμα καρδιάς.Μίλα μου γι Αγάπη!

Γιατί η Φύση ξέρει...
Κι όπως πολύ σοφά λέει η φίλη μου η Τάτι "Ελάχιστοι αντέχουν την αγάπη, μα αν αντέξουν ένα μόνο λεπτό μαζί της δε θ αντέξουν ξανά ούτε λεπτό ζωής  χωρίς Αυτήν!
Κι εμείς που την ξέρουμε δε την τσιγκουνευομαστε.
Αποστολέα των εκπλήξεων σ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γι αυτό το τεράστιο χαμόγελο που μου χάρισες σήμερα, η καλλίτερη ψυχοθεραπεία!
Και για να μην αφήσω κι όλους εσάς μόνο με τη δική μου χαρά , μία πρόταση συσκευασίας δώρου:

συσκευασία δώρου εορτών!

Τόσο απλή, όσο μία κόλλα λευκό χαρτί, ζωγραφισμένο με μαρκαδοράκι,ένα κουρελάκι για κασκόλ και μία κόκκινη κάλτσα για σκούφο! 
 Thats all!!!!

Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και την αγάπη που μου δείχνετε και να χαμογελάτε, γιατί είπαμε... Κάποιος...κάπου...

Ποδαρικό...;

Ο καιρός προς το παρόν δε θυμίζει σε τίποτα Χειμώνα, ούτε οτι πλησιάζουμε στα Χριστούγεννα. Μάλλον το μέσα μας μας υπενθυμίζει και τα δυό. Δυο αντίθετα συναισθήματα παγωμάρας αλλά και παιδικής προσμονής συγκρούονται ανελέητα!
Παιδί των Χριστουγέννων κι εγώ,  παρόλα αυτά τα φετινά φαντάζουν ολίγον εφιαλτικά (συγχωρείστε μου την έκφραση) όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στις Εθνικές εξελίξεις, οι ανακατατάξεις που συμβαίνουν στις ζωές όλων μας, μας  έχουν στερήσει από τον ενθουσιασμό που πάντα κουβαλούσαν αυτές οι μέρες  με τις προετοιμασίες τους και την εορταστική αναμονή.
Φυσικά δεν έμεινα εκτός της ατμόσφαιρας  αυτής κι εγώ,  πώς θα μπορούσα άλλωστε.
Εγώ είχα και πολλούς άλλους λόγους κατήφειας, πλην των ανωτέρω.
Κι επειδή ένα πόδι το πήρα κι ένα ακόμα προβλέπεται  * κι επειδή η κλωτσιά στον πισινό πονάει, όταν φοράς παπούτσι, είπα να φτιάξω κάτι πιο ελαφρύ να φανούμε ευγενείς στην αποπομπή  του κακορίζικου  2012, που δε ξέρω ποιός μας έκανε ποδαρικό (δε θέλω να φαντάζομαι τον συνήθη ύποπτο) και μας πήγε έτσι  και να καλοδεχτούμε  ένα πιο αισιόδοξο 2013.
Χειροποίητες μποτούλες λοιπόν με ενσωματωμένο γούρι .

υφασμάτινες μπότες-γούρια. Τα charms είναι απο το  Χάντρες στην Πάτρα

Χαχαχα, στη φωτογράφιση διαπίστωσα οτι όλες τις έκανα με κοινή φορά και μία αντίστροφα. Τι σας έλεγα; Εγω είμαι αυτή...μετράω ήδη ανάποδα...

 και μαζί σπιτάκια.  Χαρούμενα, ζεστά όπως πρέπει νάναι πάντα τα σπίτια των ανθρώπων.

πάνινα σπιτάκια -γούρια

Όλα αυτά υπό την άγρυπνη παρακολούθηση   της ραπτομηχανής, που ναι μεν την αγόρασα, με καμαρώνει όμως μέσα στο σελοφάν της πόσο ίσιο πάω το γαζί στο χέρι και πόσο τρυπιέμαι κάθε τρείς  και λίγο.
Δικαιολογείστε λοιπόν τις στραβοτιμονιές μου (εσείς άλλωστε μου δίνετε πάντα ελαφρυντικά), η απειρία τις  έκανε και η επιθυμία να ξορκίσω τα κακά όσο το δυνατόν συντομότερα.

* Επειδή καταλαβαίνω τις απορίες που θα γεννηθούν από την φράση  μου, να διευκρινίσω οτι, λόγω των εξελίξεων μάλλον οδηγούμαι προς  βίαιη  ολοκλήρωση της εργασιακής μου καριέρας.

Καροτσέρη τράβα...

Ενα μεσημέρι γυρίζει από το γραφείο  ο καλός μου, περιχαρής.

-Χαρικλάκι (ενας απο τους δύο, η άλλη είναι η κουμπάρα μου, που δέχομαι να με λένε χαϊδευτικά με το επίσημο  και μ αρέσει) σου φερα μία καρετούλα! μου δηλώνει με ενθουσιασμό

- Γλουπ...εγώ. Κι όχι για το δώρο, αυτά τα συνηθίζει, αλλά για το είδος. Καρετούλα;

-Την βρήκα στα σκουπίδια, ήρθε η επόμενη βολή

Τώρα το "γλουπ" εγινε κόμπος στο λαιμό .

-Τί έφερε πάλι θεέ μου; ψιθύρισα απο μέσα μου για  να μην ακουστεί. Μπράβο αγάπη μου , σ ευχαριστώ, είπα απ όξω μου  για ν ακουστεί!και να τον ενθαρρύνω...

Αλλά βλέποντας το μη ενθουσιασμό μου βιάστηκε να προσθέσει

-Την είδα και σκέφτηκα οτι θα μεταμορφωθεί με το decoupage.

-Ααα, πες το μου έτσι, να καταλάβω! Τώρα μάλιστα.αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον μου

Μέχρι το βράδυ είχα μεν την περιέργεια, αλλά φοβόμουν και το τι θα δω μπροστά μου, κι ανέβαλα συνεχώς να ζητήσω να μου αποκαλυφθεί το ηύρεμα. Εχουμε και μία διάσταση απόψεων στη διακόσμηση  και δεν βιαζόμουν, όσο κι αν μ "έτρωγε".

Σούρουπο πια, μου πρότεινε "να σου φέρω την καρετούλα;"

- Αααντε φέρτην, εγω ανόρεχτα. Πήγε στ αυτοκίνητο και γυρίζοντας μου φερε... μία κούκλα!

ΑΥΤΗΝ!

Ω ναι, αυτή την φορά οι απόψεις μας ταυτίζονταν .
Αξιζε ο κόπος που την περιμάζεψε.

Και αφού έγινε μία φιλολογική συζήτηση για το ποιός μπορεί να την είχε, για ποιό σκοπό και για ποιό λόγο την πέταξε αφού ήταν άθικτη, βάλθηκα να φαντασιώνομαι την ανανέωσή της.
Μάλλον σε ανθοπωλείο ανήκε, λουλούδια εμένα μ αρέσουν, ούτως ή άλλως, οπότε δεν είχα και μεγάλο δίλημα.

υπο γωνίαν... Ωμέγα!

Μου την γυαλοχάρτισε, μου τη στοκάρισε (όχι με απόλυτη δεξιοτεχνία,αλλά μη του το πείτε και δεν το ξανακάνει) ε,ναι η συμβολή του δεν έμεινε μόνο στο σκουπιδομάζωμα, τί ο "καλλιτέχνης" θα τα κανε;

Δε θέλω φεμινιστικά τσιτάτα... είπαμε ισότητα... όχι και όλα ίσωμα!!!χαχαχα

Έδειξε λοιπον το ωραίο της πευκένιο ξύλο, που εγω με κανένα τρόπο δεν ήθελα να χάσω αλλά στην πορεία αναθεώρησα...και μεταμορφώθηκε όπως βλέπετε,

πάστα κρακελέ, με decoupage χαρτοπετσέτας, ακρυλικό και πατίνα

ΕΔΩ:

εκ των όπισθεν...

Αφού λοιπόν ξεπεράστηκε η αρχική όψη, ήθελα να φαίνεται παλιά, κι έτσι χρησιμοποίησα πάστα κρακελέ. Βάφτηκε με ώχρα, να καλυφθεί η γαλακτίλα που της είχα ατυχώς προσδώσει και ολοκληρώθηκε το look με πατίνα. 

εκ πρώτης όψεως...

Ετσι θρονιάστηκε στο σαλόνι και το παίζει κάβα! Ελπίζω η τελική μεταμόρφωση να σας ικανοποιεί όσο εμένα. Θάθελα να ξερα και την γνώμη του πρώην ιδιοκτήτη της...έτσι απο περιέργεια. Λέτε νάχει μετανοιώσει;;;

                                        

οριζοντίως και πλαγίως...

Και για να ολοκληρωθεί η γλυκειά αίσθηση ένα τραγουδάκι:



                                          

Bazaar ,ευαισθησίες και μία ...Σούλα

Τελευταία  ή ο χρόνος μου είναι εξαιρετικά λίγος για να καλύψω τις υποχρεώσεις μου ή εγώ δε τον διαχειρίζομαι σωστά. Εν πάση περιπτώσει  ενώ κάθε χρονιά  σκέφτομαι τι θα φτιάξω για τα Χριστούγεννα αυτά έρχονται και φεύγουν και πάλι μένω  μετέωρη, μη έχοντας κάνει ούτε τα μισά από όσα σκεφτόμουν  ή "προγραμμάτιζα".
Κάθε τέτοια εποχή διοργανώνονται πολλά Bazaar,  προκειμένου να ενισχυθεί ένα ίδρυμα, ένας Σύλλογος,για ένα Φιλανθρωπικό σκοπό τέλος πάντων, αφού η  Ευαισθησία και η προσφορά των απλών ανθρώπων υπερισχύει της Κρατικής φροντίδας και μέριμνας.
Κι εκεί που γύριζα ανόρεχτα στο διαδίκτυο τις μέρες των απεργιών, το μάτι έπεσε σε μια είδηση που με συγκίνησε και μ έπεισε για ακόμα μια φορά, οτι στα θλιβερά υπόγεια δεν υπάρχουν μόνο τρωκτικά (αυτά υπάρχουν και σε βίλες πλουσίων και μιλάμε για "τρωκτικά",όχι αστεία) αλλά και άνθρωποι με ευαισθησίες, πολύ περισσότερες από ένα ανάπηρο κι ανάλγητο Κράτος.
Ένα  Κράτος που αντί να στρέφει το πρόσωπό του προς το μέλλον του, που είναι τα παιδιά, περικόπτει δαπάνες από την Παιδεία
Που απαξιώνει τον μόχθο των ανθρώπων του, και αποστρέφει το παγερό  και ανέκφραστο  πρόσωπό από τους γέροντες και τους απόμαχους της ζωής, που τόσα χρόνια το στήριζαν κι αποσαθρώνει την Πρόνοια.
Οι ευαισθησίες και η διάθεση προσφοράς, δεν είναι μόνο των εχόντων,για να μην πω οτι οι συγκεκριμένοι "έχοντες" την προσφορά τους την  συναρτούν με την προβολή στα μέσα (ΜΜΕ), δε είναι ελεημοσύνη,  να σκύψεις με φροντίδα κι ενδιαφέρον πάνω στους πάσχοντες και να βοηθήσεις, έτσι που να μη γνωρίζει η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου.
Ετσι λοιπόν η συγκεκριμένη Κυρία (φυσικά με κεφαλαίο "Κ") Σούλα προσέφερε σε ένα σχολείο, αυτά τ' αυτονόητα, που το Κράτος θάπρεπε νάχε μεριμνήσει να προσφέρει και φυσικά δεν το έκανε για να επιδειχθεί (δεν ήταν φανέλες ποδοσφαιρικής ομάδας), ήταν προσφορά βουβή στο μέλλον τούτης της αδιάφορης Χώρας. Πρόσφερε δυνατότητα γνώσης στα παιδιά και λειτουργικότητα. Πόσο απλό! Ποιά; Μιά  Κυρία Σούλα, που κι αν θάχει υποστεί διώξεις και λοιδορία από το ίδιο αυτό  Κράτος, πιθανόν και από τις οικογένειες των παιδιών που έγινε χορηγός!
Αλλά κατ εμέ αυτό είναι το μεγαλείο της προσφοράς της, οτι  οταν της ζητήθηκε η βοήθεια δεν έκλεισε την πόρτα της, όπως έκαναν οι μεγαλοσχήμονες.  Αυτή την πόρτα που προσπερνάμε με αηδία πολλές φορές, χωρίς να μας ενδιαφέρει τι κλείνει πίσω της.
Ομως  μία τέτοια Σούλα κατέδειξε τη γύμνια αυτού του Κράτους, αναδεικνύοντας συγχρόνως το μεγαλείο το δικό της.
Κατόπιν αυτών που φούντωσαν μέσα μου διαβάζοντας την τοπική είδηση και με γέμισαν, πίκρα, ντροπή αλλά και θαυμασμό, για την ενέργεια μιας "πρόστυχης" (όπως συνηθίζουμε να λέμε όσο πιο ευγενικά γίνεται, γυναίκας), δεν είναι ανάγκη να παινευτώ για τη μικρή δική μου συνεισφορά στο σκοπό.
 Την επόμενη φορά όμως που θα περάσουμε μπρος απο ένα σπίτι με κόκκινο φωτάκι,ας συναισθανθούμε  την ανθρώπινη ύπαρξη με την ιστορία της, που  κρύβεται απο πίσω.
Ας μην κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους σε μειονότητες, γιατί ίσως μία μειονότητα είμαστε κι εμείς για κάποιους άλλους και δε θα μας άρεσε καθόλου αυτό, ούτε να μονοπωλούμε την ευαισθησία και τη διάθεση για προσφορά.


Τέλος πάντων, σας παρουσιάζω την μικρή μου συμμετοχή για τους Ζωγράφους σε δράση για τα Παιδιά!
                                                    
 "Προσωποποιημένα" Ημερολόγια  (με ζωγραφική, υφάσματα και μαλλιά) για νάχει καθε μέρα ένα αβίαστο χαμόγελο!

Ξύλινες  κουτάλες ημερολόγια Μάγειρας-Καμαριέρα-Σκωτζέζος-Φάντασμα

Σακκουλάκια διαφόρων μεγεθών για τα δώρα σας, απο λινάτσα με decoupage χαρτοπετσέτας

Burlap gift Bags

 και υφάσματα.

Burlap gift Bags

μία επίσης χειροποίητη γιορτινή μαξιλάρα

Burlap pillow

Ενα κεραμιδάκι με decoupage, άγγελοι εξ ουρανού,όπως εύχομαι ν ανοίξουν οι ουρανοί και να ηχήσουν θείες μουσικές και ευοίωνα μηνύματα,για όλο τον Κόσμο,αλλά ιδιαίτερα για τα παιδιά.

decoupage σε κεραμίδι ριζόχαρτου με κρακελέ 2 συστατικών