Ενα αυγοτσοφλιασμένο μήνυμα...

Το πρώιμο Καθολικό Πάσχα, και οι πολλές καταχωρήσεις στεφανιών σε ξένα ιστολόγια μου έδωσαν μια μικρή έμπνευση.
Κρεμάστρα υπήρχε, αυγά υπάρχουν,αν και παραλίγο να πεταχτούν από μη έχοντα εργασία στην κουζίνα,αλλά ευτυχώς συνήλθε πριν το απονενοημένο,  βρύα δεν υπήρχαν, αλλά αυτά αντικαταστάθηκαν από πρόθυμη εφημερίδα.
Το ήθελα ουδέτερο και οι λεπτομέρειες να κάνουν το κάτι τις.
Έτσι το σύρμα  σχημάτισε ...τι άλλο; μια καρδιά! κι αφού "ντύθηκε" με στρώματα εφημερίδας και χαρτιού υγείας να αποκτήσει κάποιο πάχος να κολλήσουν και τα υπόλοιπα, άρχισαν να κολλιούνται "τα φύλλα".
Στη συνέχεια, αφού στέγνωσε η πρώτη στρώση, κολλήθηκαν τα τσόφλια των αυγών που  είχαν απολυμανθεί με βράσιμο σε χλωρίνη.
 Ένα λουλούδι από μπομπονιέρα γάμου που το κρατούσα τουλάχιστον 7-8 χρόνια (Γιωργία να ξέρεις...) πήρε τη θέση του στην κορυφή, όπως του άξιζε.
Τη minimal  έκφραση συμπλήρωσε ένα μήνυμα αγάπης  από σύρμα. Δεν περίσσευε βλέπετε να γίνει το μήνυμα επίκαιρο.
Λουλουδάκια απο μπομπονιέρες, Πεταλουδίτσες και πασχαλίτσες συμπλήρωσαν τη σύνθεση.

Στεφάνι προϊόν ανακύκλωσης
 (τσόφλια αυγών, εφημερίδες και  υπόλοιπα μπομπονιέρων)

Μ' αυτή λοιπόν τη μικρή κι απλή σύνθεση, την αυγοτσοφλιασμένη (Marsia,η πρώτη διδάξασα) θάθελα να σας ευχαριστήσω  ολόψυχα για όσες ευχές μου αφήσατε στην προηγούμενη ανάρτηση  και να σας εισάγω σ ένα εορταστικό κλίμα (σιγά μην περιμένατε εμένα!)
Την αγάπη μου πάντα και τις ευχαριστίες μου, όσο για συμμετοχές μπορείτε ν αφήνετε εδώ μέχρι και τις 15/4.