Ερως, θέρος, (πετρο)πόλεμος

Τώρα πως ένα όμορφο βιβλίο παραφράζεται έτσι αναίσχυντα, μόνο εγω θα μπορούσα να το κάνω! Αλλά όχι από ασέβεια,το ακριβώς αντίθετο. 
Γιατί και το βιβλίο αγαπώ και τον έρωτα με τη μορφή της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου,που μεσουρανεί ολοένα στον ουρανό μας, και το θέρος,αλλά ακόμα περισσότερο τις πέτρες, αντί του πολέμου.

"Φλοίσβος φιλί στη χαϊδεμένη του άμμο - Έρωτας"
λέει ο ποιητής κι εγω αντί για φλοισβοφιλιά,ανακατεύω την άμμο και ψάχνω πέτρες!
Πλούσιο υλικό σε ποσότητα και  ανέξοδο.

Παρότι αυτές τις ημέρες η γειτονιά μας βρίθει πετρών και ωραίων δημιουργιών, επειδή είχα έτοιμη ήδη την ανάρτηση και προγραμματισμένη ν ανέβει, είπα να μην κομπλάρω και την αναστείλω. Αλλωστε δεν κάνουμε κανενός είδους διαγωνισμό, για να φοβόμαστε την σύγκριση, κι επειδή ο πλουραλισμός ποτέ δεν έβλαψε την έμπνευση, συνεχίζω ακάθεκτη.

Οι μέρες που βιώνουμε είναι καυτές και πτωχές συγχρόνως (ο συνδυασμός που, πιο πολύ πεθαίνεις), οι προτάσεις μου, που βασίζονται στις δημιουργικές μου ανησυχίες είναι εξίσου low budget. 
Εξάλλου ποιός είπε οτι για να ικανοποιείς το αίσθημα δημιουργίας και την απολαυστική χαλάρωση που σου προσφέρει, πρέπει να ξοδεύεις τα μαλλιά της κεφαλής σου; 
Ένας λόγος παραπάνω,οτι εμείς είμαστε αιρετικές του δόγματος της δημιουργικής ανακύκλωσης "Δεν πετάμε τίποτα" και ακόμα περισσότερο,δεν σνομπάρουμε τίποτα!
Οι πέτρες λοιπόν, ένα ακόμα αγαπημένο υλικό, που σου προσφέρει πολλές δυνατότητες έκφρασης. Μ' αρέσουν δε, όταν δεν είναι απόλυτα λείες.
Οι καμπύλες τους, τα κοψίματά τους, οι τυχόν τρύπες τους, σου δίνουν ευκαιρίες αξιοποίησης  και σου προσφέρουν την ευχαρίστηση της επιτυχίας, όταν το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχες φαντασθεί.
Μόνες τους σ οδηγούν, στο πως θα θελαν να καταλήξουν.
Θαρρείς σου μιλάνε, κι εσύ τις ακούς.
Κάπως έτσι έγινε και με αυτές που θα δείτε παρακάτω
Στην πρώτη, η τρύπα στο κέντρο προϋπήρχε, έτσι καλοσχηματισμένη και ευρύχωρη.
Έπρεπε λοιπόν να γίνει κεντρικό σημείο της δημιουργίας.

...Και γύρω-γύρω-γύρω όλοι κι  όποιος αντέξει ως το πρωί!!!  (άσμα επικόν)
Απλοϊκό μεν το σχέδιο,αλλά τόσο χαρούμενο

Κι έτσι περιτοιχίστηκε απο μια χαρούμενη γειτονιά και στην καρδιά της μπήχτηκαν δυο μπαλόνια απο σύρμα.

Εν  πλήρη εξαρτήσει. Οι μαγικοί στίχοι εδώ!

  Ένα μήνυμα χαράς κι αισιοδοξίας υπερίπταται τώρα πάνω απο την πόλη. Κάτι σαν τη δική μας γειτονιά ένα πράμα!

Αγγίξτε άφοβα...
πέτρες ζωγραφισμένες σε κάκτους

Η αγάπη μου για τα λουλούδια είναι πασιφανής, δε νομίζω οτι αμφιβάλλατε.
Δυστυχώς όμως τα φυσικά δεν ευδοκιμούν λόγω ακαταλληλότητας του νερού.
Όμως εγω στο εργαστήρι θέλω πράσινο και να θέλει και λίγη φροντίδα, μια που το παράθυρο δεν μπορεί ν ανοιγοκλείνει (δηλ το παράθυρο μπορεί, εγω...ξεχνιέμαι,και χωρίς Αρλεκιν).

και τα 4 είναι υπέροχα, το λέω εγω που τα έχω εκ του σύνεγγυς,μη σας βάζω σε διλήμματα

 Αυτή δεν την βρίσκετε καλή ιδέα;; Και πράσινη ανάπτυξη και άνευ κόπου και φροντίδας!

πλάγιες όψεις-"διερευνητικές πτήσεις" των κάτωθι πετρών

Και μια που πήγαμε  στην χλωρίδα ας πάμε και στην πανίδα!
Οι πέτρες που έχουν ανώμαλη επιφάνεια,είναι ιδανικές  για οτιδήποτε θες να του δώσεις κίνηση,ζωή.  Όταν τα μοτίβα εφαρμόσουν στις αντίστοιχες καμπύλες δεν χρειάζεσαι κανένα τεχνικό εφέ,π.χ. 3D.
Δείτε εδώ αυτές που ακολουθούν και θα καταλάβετε

το ένα ταίρι
decoupage χαρτοπετσέτας σε πέτρα θαλάσσης

Στη μια ο σκίουρος και ο σκαντζόχοιρος,ξεχωρίζουν από τη συνολική εικόνα

ταίρι Βου!

Σ αυτήν οι πάπιες, τονισμένες απλά μ ένα βερνίκι νυχιών (είπαμε ...οικονομία), δείχνουν να περπατούν καμαρωτές η μία πίσω από την άλλη ξεπροβάλοντας από την άκρη του κτήματος

Ολα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά (Καλαματιανό Πελοποννήσου, όχι παίζουμε!)
Πέτρες θαλάσσης επι ξύλου θαλάσσης, μόνο ο Γιώργος θαλάσσης απουσιάζει...

Οι μικρές, έγιναν πουλάκια,σε αντιγραφή του αγαπημένου blog artdrops, πλούσιο σε ιδέες με φυσικά υλικά

...κι αφού μπερδεύτηκα και σ’ ερωτεύτηκα
πάμε ξανά για τ’ ανεμοδαρμένα ύψη. ((εξ άλλου επικού άσματος)
Decoupage σε καμβαδάκι,με sospeso και πετρούλες εν έιδη πτηνών

Δύο εκδοχές του ίδιου θέματος

Και για το τέλος,τι άλλο; Καρδιόσχημες πέτρες!
Και μια ρομαντική καρδιά, με τι θα μπορούσε να ντύσει μια πέτρα αναλόγου ύφους;
Φυσικά με αγγελάκια.

μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω θεό
σε χρειάζομαι (πολύ λαϊκό για να βάλω λινκ! βρείτε το μονοι σας)

Αυτή είναι λοιπόν η πέτρα που κλείνει την σημερινή πετροανάρτηση.
Μη μου πείτε οτι βαρεθήκατε;
Εγώ απόλαυσα, ειλικρινά, όλη την διαδικασία κατασκευής τους, χωρίς ιδιαίτερο κόπο κι έξοδα, εν ώρα καλοκαιρινής ραστώνης...

Στην ακροθαλασσιά (άγνωστο ομολογώ,αλλά γιατί να μην το ακούσουμε;)
decoupage χαρτοπετσέτας σε αμμόπετρα

Και τώρα Απολαύστε την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο, με μουσική ή με τον παφλασμό των κυμάτων, μόνη ή με παρέα (και μόνη μπορεί νάχεις παρέα...) ρουφήξτε την απολαυστικά, σαν μια τζούρα ακόμα καλοκαιρινής ζωντάνιας κι ατέλειωτων διαδρομών μυαλού και αισθήσεων.
Ζήστε την λοιπόν, όπως της αξίζει!