ΦΩΤΑ... πορείας

Μ

 αύρη είναι η νύχτα στα βουνά στους κάμπους πέφτει χιόνι (ως προς τη χαρτοπετσέτα, γιατί εδώ ούτε στουπούλα δεν είδαμε) και παρά τη μαύρη νύχτα έφτιαξα τούτη τη γιορτινή ξύλινη τάβλα, απομεινάρι κάποιας παλιάς οικιακής κατασκευής,

 που παράδερνε  η δυστυχισμένη από γωνία σε γωνία να ξαραχνιάζει το εργαστήρι, μετά από αποτυχημένες εκτονώσεις της άγνοιάς μου.
Και να, που με πίσσα σκοτάδι, έλαμψε το φως!

Ίσως επειδή ξημερώνει Φωτώνε να πήρα κι εγω λίγο πνεύμα δημιουργίας,που εν είδει κουκουβάγιας έκατσε στο πολύπαθο κεφάλι μου και θρονιάστηκε απαιτώντας να ολοκληρωθεί το καταφρονεμένο ίσως πάλι, ο φωστήρας της τρισηλίου ιντερνετικής κοινότητας (λέγε με Μισιρλού,οποία βλασφημία!), στην άλλη άκρη της γραμμής...πάντως, πριν το ρίξουμε στις αστήρικτες υποθέσεις, εγένετο !
Έχει  κι ένα κρακελέ,σκασμένο,αλλά δυστυχώς, καλυμένο. Μία φορά έσκασε επιτυχώς και η μαύρη του η μοίρα το καταράστηκε σε αιώνιον αφανισμό,έτσι για να χαίρονται μερικές-μερικές...
Παρόλα αυτά, τα σκασίματα κάνουν αισθητή την παρουσία τους, αν προσέξετε λίγο καλλίτερα.

ξύλινη σανίδα με decoupage χαρτοπετσετών, πάστα , glitter  και διακοσμητικά στοιχεία

Αυτή λοιπόν είναι η τελευταία γιορτινή εικόνα του Δωδεκαημέρου, πριν εξαφανιστούν και τα μάγαρα στα έγκατα της Γης, μέχρι την επόμενη χρονιά και φωτιστεί ο ντουνιάς.
Και για να μην λέτε οτι δεν προέβλεψα και γι αυτό, ιδού δύο γυάλινα, που έλαβαν κι αυτά τη φωτισμένη μου έμπνευση, μετά απο ανεκδιήγητες περιπέτειες και το ένα απο γυάλα χρυσόψαρου
 (οχι δε ψάρεψα το χρυσόψαρο να ντεκουπάρω τη γυάλα,εξ αντιπαροχής  αποκτήθηκε) έγινε φωτοφόρ,

γυαλα με decoupage χαρτοπετσετών πάνω σε βάση ριζόχαρτου

 το άλλο από γαμήλια διακόσμηση παραχωρηθέν, πάλι κηροδοχείο! (sic , ελληνηστί).

γυαλινο με decoupage χαρτοπετσέτας (επι βάσης ριζόχαρτου)  και gel paste

Και τα τρία (ξύλο και φωτοφόρ) προέρχονται από δεύτερη ευκαιρία ζωής, μια που από την πρώτη προσπάθεια, δεν ήθελαν τη ζωή τους!
Σαν ανταπόδοση της  απονομής χάριτος, συνόδευσαν γλυκά και τρυφερά  τις γιορτινές μέρες που πέρασαν, μέσα σ ένα κλίμα όχι ιδανικό για τούτες τις μέρες και το φως τους γαλήνεψε τις τρικυμίες της ψυχής.

Υ.Γ. κατά την επεξεργασία σμίκρυνσης των φωτογραφιών διαπίστωσα οτι μάλλον η Ρούλα (η Σμαραγδένια) έχει δίκιο που μου έγραψε μπας κι είχα απωθημένο να γίνω αρχιτέκτονας.
Πού τα βρήκα τόσα σπίτια μαζεμένα,ούτε εγω ξέρω!χαχαχαχα

Κι επειδή χρωστάω ένα βραβείο (ήταν κι ένα ακόμα απο τη Γιαγιά Κασσιανή,αλλά ήδη το είχα απαντήσει, παρόλ αυτά την ευχαριστώ πολύ για την επιλογή της) απο πέρισυ,σαν να ήρθε η ώρα του

Προέρχεται απο την http://xeniartedecoupage.blogspot.gr/   , που φυσικά  ευχαριστώ πολύ, κι επειδή βραβείο χωρίς ερωτήσεις δε λογιέται, για το καλό του χρόνου,ας απαντήσουμε στα κάτωθι φλέγοντα ερωτήματα,που ο κόσμος καρτερά μ ορθάνοιχτα αυτιά και μάτια απο αγωνία να μάθει.

1) Αγαπημένο φαγητό  -  πιο εύκολο να πω τι δεν μ αρέσει απο το τι μ αρέσει ! Αν σκέφτεστε να μου κάνετε το τραπέζι,μην σκεφτείτε ρεβύθια,όλα τ άλλα τα παλεύω.

2)Τι δεν μου αρέσει στους ανθρώπους  -    Η διπροσωπία και η κακεντρέχεια ! Πολλά βέβαια,αλλά αυτά έχω πρόχειρα τώρα. 

3) Τι μου αρέσει στους ανθρώπους με τους οποίους κάνω παρέα: -- Αν δε μ άρεσαν δε θα τους έκανα Κατασταλαγμένοι, ακομπλεξάριστοι, ανοιχτόμυαλοι, ανοιχτόκαρδοι και δοτικοί.

4) Με ηρεμεί: ---  Να οδηγώ χαλαρά χωρίς σκοπό και να ασχολούμαι με χειροτεχνίες. Κατά τ άλλα, ακόμα προσπαθώ να αποστρεσαριστώ απο την εργασιακή μου πορεία

5) Αγαπώ: ----     Τους ανθρώπους που λέω "σ αγαπώ", χωρίς βαθμό συγγενείας. Το εννοώ πάντα.

6) Με νευριάζει:----  η ελληνική  γαϊδουριά (ξέρετε, τον "ξύπνιο" που παρακάμπτει τις ουρές σε Τράπεζες,Εφορίες κ.λ.π., το στρογγυλοκάθισμα στα ΜΜΜ και απο πάνω του να κρέμονται ηλικιωμένοι ή γυναίκες με μωρά, κι αυτός ατάραχος; ΑΥΤΟ!), το άδικο και η επιμονή για τ αντίθετο,η ισχυρογνωμοσύνη, η υποτίμηση,ο εξυπνακισμός, το εφέ χωρίς αντίκρυσμα (ο μέτριος που το παίζει σπουδαίος), η αχαριστία και η αγνωμοσύνη, αλλά και το σύνδρομο του Βασιλάκη Καϊλα. Μάλλον να σταματήσω γιατί κακή αρχή κάναμε μέρες πούναι...

7)Τι  δεν αποχωρίζομαι ποτέ (αντικείμενο):-----  Τα γυαλιά μου τώρα πλέον!

Όσο  για την απονομή σε άλλα 15, μάλλον καθυστέρησα πολύ κι έχει πάει παντού, όποιος το θέλει πάντως δικό του!

Και πριν σας αποχαιρετήσω και σας ευχηθώ "Αύριο με καλό και Καλή Φώτιση" (μηδ εμού εξαιρουμένης), με ένα στίχο, απο  ζακυνθινά Κάλαντα των Φώτων που ψάλλονται σαν απόψε στον Μητροπολίτη:

                                                          - Ανατέλλει φως των φώτων, 

της ζωής ο ξαγνισμός

και αγάλλεται η πλάσις,

κ' εορτάζει ο ουρανός

& να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τις ευχές σας, στην πρώτη ανάρτηση του 2014 και τα καλά σας λόγια για το απόσπασμα  του αγαπητού μου συντοπίτη λογοτέχνη, με το ιδιαίτερο τοπικό  γλωσσικό ιδίωμα.