Δ(ί)σκολη υπόθεση

Καλημέρα σ όλους!!!

Φθινόπωρο προ των πυλών και όλα τα παιδάκια, σαν εμάς, ξαναγυρίζουν στα θρανία, ήτοι στην ενεργό δράση (λέμε τώρα...γιατί ακόμα είμαστε σαν αναποφάσιστοι μπροστά στην κάλπη...Θέ μου φύλαγε!)

Εγω έκανα ένα φορμάρισμα τέλος Καλοκαιριού, όχι στο μαλλί (αυτό απορώ πως δεν έχει βγάλει συρματοπλέγματα) στο pc  κι έχασα τα αυγά και τα πασχάλια! 

Μετά μ' εγκατέλειψαν ομού αντάμα, εις τόπον χλοερόν και τόπον αναπαύσεως κινητό και φωτογραφική κι έτσι έμεινα αφωτογράφιστη σ' όσα ωραία συμβαίνουν γύρω μου!

Ευτυχώς όμως κάτι υπήρχε στην κάβα και είπα να σας κεράσω,έτσι να φύγει λίγο η Καλοκαιρινή αλμύρα. Κανονικά θα έστεκε να το βάλω στην Κατηγορία "Μεγάλη εβδομάδα  ή εβδομάδα των Παθών", κάποια στιγμή θα μαζέψω όλα τα αμαρτωλά σ αυτή την κατηγορία, μόνο που φοβάμαι οτι θάναι σχεδόν όλες οι αναρτήσεις,μία ενότητα! χαχαχαχα

Συνέβη την  Ανοιξη λοιπόν, όπου ευκαιρία για αλλαγή διακόσμησης, και κατ επέκταση εκκαθάριση των καταχωνιασμένων, όταν τις Γιορτές (των Χριστουγέννων)  άνοιξα τα ερμάρια μου και βρήκα ένα στρογγυλό ανοξείδωτο δίσκο θεώρησα οτι είναι μια καλή ευκαιρία εξάσκησης και αναμόρφωσης.

Γενικά αντιπαθώ τα ασημοειδή, επειδή ποτέ δε τα ξαναβλέπω όπως οταν με προκάλεσαν να τ αποκτήσω, λαμπερά και αψεγάδιαστα , αντίθετα γεμίζουν αντιαισθητικά μπιμπίκια, ούτε στη χειρότερη εφηβεία νάταν!

Κάπως έτσι ήταν κι αυτός ο ανοξείδωτος (;!) δίσκος, που βρέθηκε μπροστά στο χέρι μου που έψαχνε,

Άλλες φθορές δεν είχε υποστεί, κι έτσι αποφάσισα να του δώσω το φιλί της δεύτερης ζωής

Ασταρώθηκε με σπρέϋ και επιλέχθηκε η χαρτοπετσέτα, αφού υπήρξαν αλληλοαναιρούμενες σκέψεις, αν θάπρεπε να εστίαζα.

Όπερ και κατέληξα (θάθελα να πιστεύω...).

Στην περιφέρεια είχε κάτι ανάγλυφα στρουφουλίδια (μάλλον, έλικες, τα λέτε εσείς) που δε με χάλαγε να τ αφήσω. 

Το πρόβλημα όμως , γιατί υπήρξε πρόβλημα, ήταν στην απόφασή μου να καλύψω μονομιάς το δίσκο με τη χαρτοπετσέτα. Και, προς μεγάλη έκπληξη, αλλά με μεγάλη υπομονή,ο στόχος επετεύχθη, ΟΜΩΣ, ο κακός μου εαυτός λειτούργησε εναντίον μου.

Παρόλο που έστρωσε σχεδόν τέλεια, αυτό το "σχεδόν" με προκαλούσε και η πρόκληση οδήγησε σε βατερλώ!

Είχε κάποιες ανεπαίσθητες μικρές ζάρες,που έπρεπε να στις υποδείξουν να τις δεις.

Ελα όμως που εγώ τις έβλεπα! 

Εφάρμοσα κρακελέ δύο συστατικών, κανένα κακό μέχρι εδώ, ΑΛΛΑ το λάθος δεν άργησε να γίνει, οταν χρησιμοποίησα χρώμα λαδιού  από σωληνάριο χωρίς να το αναλιγώσω. 

Διότι κατόπιν εορτής, έτσι πάντα συμβαίνει με τα λάθη, αν το είχα διαλύσει,να μην είχε τ αποτελέσματα που είχε.

Μουτζούρωσε σε κάποια σημεία και σε κάποια άλλα ήταν πιο φυσικό. Και μετά το ένα λάθος ακολούθησε τ άλλο απο την ανυπομονησία μου και το μη καθαρό μυαλό μου. Η μία πατίνα πάνω στην άλλη μπας και ξανοίξει,αλλά φρούδες αποδείχθηκαν οι ελπίδες.

Κλήθηκαν εσπευσμένα  σε σύσκεψη οι Μεγάλες Δυνάμεις (*Μισιρλού), επειδή παρίσταντο ακουστικά εξ αρχής και αποφασίστηκε να κάνω νέα παραγγελία  χαρτοπετσέτας (διότι δεν είχα δυστυχώς δεύτερη) και να καλύψω το περίγραμμα (ευτυχώς στο κέντρο δεν είχα βάλει χέρι)

με πάστα κρακελέ.

Και το κρακελέ δεν ήταν στην καλλίτερή του ώρα (δε ξέρω γιατί σβωλιάζει κι έχει κι ένα σκασμό λεφτά για το μέγεθός του), αλλά τέλος πάντων λειτούργησε.

Για  το καλό της ψυχικής μου, ήδη διαταραγμένης, κατάστασης  το e-shop παρόλο που ήταν κλειστά άνοιξε τις παραγγελίες του, επικοινώνησε μαζί μου τηλεφωνικά οτι δεν είχε κάποια απο τα συνοδευτικά της παραγγελίας και άμεσα παρέλαβα την παραγγελία μου, προς μεγάλη μου χαρά!(εδώ να ευχαριστήσω θερμά τη Βάσω απο το decoupageshop)

Απο εκεί και πέρα όλα φάνταζαν εύκολα και έγιναν, πάντα με την επίβλεψη των Μ.Δ!

Εφαρμόστηκε πατίνα χρυσή (δεν θυμόμουν εξ αρχής οτι είχα τέτοια,θα γλύτωνα πολλά) στο κέντρο και πορπορίνα στην πάστα κρακελέ

και τελικά έγινε αυτό:

Καμμία σχέση με τον αρχικό δίσκο,απείρως καλλίτερο κατά την άποψή μου.

Θα ήθελα να ξέρω και τη δική σας

Το ηθικό συμπέρασμα απ όλα όσα πέρασε (-α), όπως λέει  σοφά η Μισιρλού:  "Να ξέρουμε πού σταματάμε"!

Μέγα απόφθεγμα!!!!