Στη συνείδηση μου έσταξα λεμόνι.

Ενα ποίημα κι ένα ζωγραφικό έργο με σημασία

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ΤΑ ΠΑΘΗ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΜΕ ΤΙΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ

ΙΓ΄

Ανομίες εμίαναν τα χέρια μου, πως να τ' ανοίξω;
Κουστωδίες γεμίσανε τα μάτια μου, που να κοιτάξω;
Γιοι των ανθρώπων, τι να πω;
Τα φριχτά σηκώνει η γης κι η ψυχή τα φριχτότερα!
Εύγε πρώτη νεότης μου και αδάμαστο χείλι
που το βότσαλο δίδαξες της τρικυμίας
και στις μπόρες μέσα, της βροντής αντιμίλησες
Εύγε πρώτη νεότης μου!
Τόσο χώμα στις ρίζες μου έριξες, που κι η σκέψη μου χλόισε!
Τόσο φως μες στο αίμα, που κι η αγάπη μου πήρε
το κράτος και το νόημα τ' ουρανού.
Καθαρός είμαι απ' άκρη σ' άκρη
και στα χέρια του Θανάτου άχρηστο σκεύος
και στα νύχια των αγροίκων, λεία κακή.
Γιοι των ανθρώπων, να φοβούμαι τι;
Πάρετέ μου τα σπλάχνα, τραγούδησα!
Πάρετέ μου τη θάλασσα με τους άσπρους βοριάδες

το πλατύ το παράθυρο γεμάτο λεμονιές,
τα πολλά κελαηδίσματα, και το κορίτσι το ένα
που και μόνον αν άγγιξα η χαρά του μου άρκεσε
πάρετέ μου, τραγούδησα!
Πάρετέ μου τα όνειρα, πως να διαβάσετε;
Πάρετέ μου τη σκέψη, που να την πείτε;
Καθαρός είμαι απ' άκρη σ' άκρη.
Με το στόμα φιλώντας εχάρηκα το παρθένο κορμί.
Με το στόμα φυσώντας χρωμάτισα τη δορά του πελάγους.
Τις ιδέες μου όλες ενησιώτισα.
Στη συνείδηση μου έσταξα λεμόνι.

Ο ίδιος ο ποιητής ερμήνευσε αυτή την τόσο εντυπωσιακή μεταφορά σε συνέντευξη που έδωσε στον Σουηδό μεταφραστή του, Ινγεμαρ Ρεντίν, λέγοντας ότι :

 " Να σας φέρω ένα παράδειγμα, από το "Άξιον εστί", που λέω ότι στη "συνείδησή μου έσταξα λεμόνι", διότι το λεμόνι αφενός μεν είναι από τους καρπούς που ευδοκιμούν στην Ελλάδα, αλλά είναι και ασηπτικό.
 Λοιπόν, όπως πολλοί, αν φοβούνται ότι το νερό είναι μολυσμένο, στάζουν μέσα λεμόνι για να το απολυμάνουν, εγώ στάζω στη συνείδησή μου, για να την έχω απολύτως καθαρή".

"Λεμόνια"
Πίνακας ζωγραφικής με χρωματιστά μολύβια

Όπως επίσης είχε πει (σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα» στις αρχές του ’90):

«Απομονώνοντας τις ιδέες μου» αντιστέκομαι στην αλλοτρίωση, υπερασπίζομαι το «δακτυλικό μου αποτύπωμα», χαράσσω και ακολουθώ την «ιδιωτική μου οδό».

«Το να ακολουθήσεις την ιδιωτική σου οδό είναι να ζήσεις με την ελευθερία όχι εκείνην που σου διδάσκουν οι διάφορες θεωρίες περί ελευθερίας, αλλά με την απελευθέρωση του δικού σου κόσμου. Χωρίς φραγμούς. Αυθεντικά», είχε δηλώσει ο Ελύτης απαντώντας στους υπαινιγμούς για ατομικιστική αντίληψη της ζωής και κοινωνική απομόνωση .

Πηγές:

- http://silloghes.blogspot.gr/2013/01/blog-post_14.html

- http://www.healthyliving.gr/ (Μια συνάντηση με τον Οδυσσέα Ελύτη πριν απο 33χρόνια)

Γυρίζω την πλάτη;

"Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε

αφού η ιστορία σας ανήκει

σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ’ αυτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις

το έργο το `χω δει μη με τρελαίνετε

το πλοίο των ονείρων μου με πάει

σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου

να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται 

κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου

συνένοχο στο φόνο δε θα μ’ έχετε

...

Θα μπορούσα να μείνω σ αυτό το τραγούδι που τα λέει ΟΛΑ, χωρίς ν αναλωθώ και να καταχραστώ και το δικό σας χρόνο σε βαθυστόχαστες αναλύσεις , που ούτως ή άλλως ούτε μ αρέσουν πια, ούτε βγάζουν πουθενά,αντίθετα αφιονίζουν, αλλά επειδή η ώρα της κρίσεως πλησιάζει και εγω είμαι πιο προβληματισμένη απο ποτέ, να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου,έτσι για να ξεφουντώσω .

Δε πρόκειται ούτε γραμμή να δώσω, μια που ούτε εγώ την έχω βρει, ούτε θα ήθελα να μου τη δώσει κάποιος σαν να μην έχω νου να κρίνω, ούτε να σχολιάζω  τα δικά σας σχόλια ελαφρά τη καρδία και το νου, ούτε να θεωρήσω εαυτόν αυθεντία που κρίνει χωρίς να κρίνεται. 

Βρίσκομαι γενικά σ ένα σταυροδρόμι,  που πρέπει ν αποφασίσω κατά Καβάφη για το "Μεγάλο ναι, ή το μεγάλο Οχι". 
Όλοι νομίζω αυτό τον καιρό ακροβατούμε, εκτός κάποιων σκληροπυρηνικών. Πάντα με φόβιζαν οι φανατικοί της πολιτικής και της θρησκείας,γιατί έχουν μυαλό κατευθυνόμενο (το βλέπουμε δυστυχώς πολύ ξεκάθαρα τον τελευταίο καιρό) κι άγονται και φέρονται κατά τα συμφέροντα των ταγών τους.

Άντε όμως τώρα σ αυτό το κυκεώνα της ίντριγκας,των δολοπλοκιών, της ψευτιάς, της παραπληρο- φόρησης  να βρεις την άκρη!

Μας έφτασαν στο σημείο να χάσουμε κάθε ιδεολογία, αφού πρώτα οι ίδιοι οι εθνοσωτήρες δεν έχουν και μεταπηδούν από το ένα κόμμα στο ακριβώς αντίθετο χωρίς αιδώ, προσπαθώντας αντίθετα να μας παρουσιάσουν το μαύρο άσπρο και να υφαρπάξουν την ψήφο μας ακόμα μία φορά. 
Μάλλον δεν έμαθαν την παροιμία που παιδιόθεν άκουγα "μη γλύφεις εκεί που έφτυνες"

Κόμματα που παπαγαλιστί ακούγεται οτι δημιουργήθηκαν εκτελώντας εντολές!!! 
Άκουσον, άκουσον!

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ψηφίζουμε κάποιον προκειμένου να μη βγει κάποιος άλλος.
Τι πολιτικό επιχείρημα, τι πολιτική στάση αυτό αλήθεια!!!
Ψηφίζουμε με διλήμματα (κακή αρχή το "Καραμανλής ή τανκς" ) και ω του θαύματος! για τα επόμενα τέσσερα χρόνια τα ίδια διλήμματα συνεχίζουν, όχι μόνο να υπάρχουν, αλλά και να πολλαπλασιάζονται. Ξορκίζουμε τους μπαμπούλες με το μη χείρον βέλτιστον, είναι όμως;

Πρόσωπα που καταγγέλουν το σύστημα και γίνονται οι ίδιοι σύστημα, άνθρωποι που δοκιμάστηκαν, απέτυχαν και επανέρχονται καθαρμένοι, κατά τη γνώμη τους, να μας αποσώσουν.

Άνθρωποι του ντόπιου σταρ σύστεμ, ο Θεός να το κάνει, που στελεχώνουν ψηφοδέλτια μόνο για άγρα κάποιων καψουρόβιων ψηφουλακίων. 
Ένα κόμμα σκυλάδικο της πάλαι ποτέ Εθνικής οδού.

Άνθρωποι που με μία ζεμπεκιά εξασφαλίζουν δημόσιο θώκο και νομίζουν οτι με τον κακώς εννοούμενο τσαμπουκά και την προσβλητική συμπεριφορά θα γίνουν περισσότερο αρεστοί και θα τους εμπιστευτούμε την τύχη μας. Χριστέ κι Απόστολε, ήμαρτον!

Για πρώτη φορά άκουσα οτι σημαντική είναι η τρίτη θέση!!! 
Αυτό θα πει νάσαι ολιγαρκής. 
Αφού καστανάς δε θες να γίνεις  μην κάψεις τα χεράκια σου, κάτσε στην πλούσια σου φωλιά και επώασε καλό μου να εξακολουθήσω να σου έχω και τη 'πόληψη που σου είχα, τι θες την τρίτη θέση;;; 
Ν' αρχίσει το σκληρό πόκερ, δώσε μου να σου δώσω;
Κάτι τέτοια μ' έκαναν αποχωρήσω πριν κάποια χρόνια & να παροπλισθώ . 'Ολ' αυτά και πολλά περισσότερα, τάφαγα στη μάπα και δεν ήμασταν και Κυβέρνηση και δεν υπήρχε περίπτωση ...τότε...να γίνουμε. Μη κοιτάς που φτάνει να επαληθευθεί η παροιμία...θα γυρίσει ο τροχός, θα γ... κι ο φτωχός!
Φοβού τους φτωχούς που έρχονται στην εξουσία διψασμένοι...και είναι γλυκό το ποτό της εξουσίας γμτ!

Άνθρωποι που με έπαρση υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, το μνημονικό μας και τάζουν αβέρτα. 
Απο πού θα τα δώσουν;;; θα κόψουν μονέδα λέει...η εύκολη και γελοία "λύση", "Απλούστατον!" που έλεγε κι η συχωρεμένη η Αλίκη !!! Μόνο που εκείνη έπαιζε ρόλο ενω η άλλη το παίζει σωτήρας.

Πολύ εύκολα παίρνουν τα μυαλά σου αέρα, οταν φυσάει άνεμος ούριος γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να ελπίσει κάπου, κι εσυ ξαφνικά απο το Ουδεπόποτε, πρώτη μούρη στο Καβούρι! 
Πολύ θέλει ο άνθρωπος να την ψωνίσει, ν αρχίσει τα κουκουρίκου;;;
Τι θα πούν όμως αύριο οταν  η φόρα τους θα σταματήσει πάνω στη τζαμαρία και θα φάνε τα μούτρα τους; Ο,τι λένε πάντα... "καμένη γη" αυτή η ρημάδα η γη,ουδέποτε αναδασώθηκε , οπότε , άλλα λόγια ν'  αγαπιόμαστε, αρκεί να εξασφαλίσουν οι ίδιοι την παχυλή αντιμισθία.

Η τηλεόραση στην πιο καλή της ώρα! Βούτυρο στο παντεσπάνι των καναλαρχών -των υπερχρεωμένων οφειλετών στο Κράτος-,  τα στρογγυλά τραπέζια μ'  ένα γύρω ασύλληπτες καλοζωισμένες  φάτσες πολιτικάντηδων, που ευαγγελίζονται τη σωτηρία μας, προκειμένου να μας πείσουν απο την Κική και την Κοκό ποιά να διαλέξεις,  με ξύλινη γλώσσα, χωρίς ουσία, χωρίς σοβαρές προτάσεις, μόνο μια στείρα αντιπαράθεση για τις εντυπώσεις. 
Σκυλοκαβγάδες. 
Παιδαριώδη διαφημιστικά μονόπρακτα (τουλάχιστον πείθουν ως ηθοποιοί) μας προσφέρουν τουλάχιστον το γέλιο που έχουμε ανάγκη, μετά θα κεραστούμε τον καφέ με το παξιμαδάκι για το θεός σχωρέσ' μας.

Ντράπηκα ειλικρινά οταν τυχαία άκουσα (διότι συστηματικά προστατεύω τον εαυτό μου απο την κατευθυνόμενη προπαγάνδα των καναλιών, εντολοδόχοι  των αφεντικών τους) οτι ενώ ο κόσμος πεινάει ξοδέψαμε 50.000.000 Ε για ψηφοδέλτια  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ντροπή και αίσχος, η αδιαφορία και η πρόκληση στον κόσμο που υπομένει και υποφέρει

Ας κάνουμε οτι μας φωτίσει ο Θεός, γιατί τώρα πλέον μόνο στο Αγιο Πνεύμα επαφίεμαι, αν δεν μας έχει κι αυτό αφήσει στην τύχη μας
Γι αυτό δώστε μου άφεση για ό,τι προείπα, μην εμπλακείτε σ' αυτό το παραλήρημα, ασχοληθείτε καλλίτερα μ αυτό που μου έδωσε την έμπνευση

Πίνακας με χρωματιστά μολύβια

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας

ξεγράψτε με απ’ τα κατάστιχά σας

στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα...

Δε θέλω ν' αφήνω να "σέρνονται" αναρτήσεις που με καταβάλουν και καταθλίβουν κι ΄σους με διαβάζουν κι επειδή είθισται να λέγεται  οτι ο έρωτας με έρωτα περνάει και ο πόνος με δημιουργία, θα συμπληρώσω εγώ.

Ετσι μάζεψα τα κουράγια μου και θέλησα να τον μετουσιώσω σε κάτι χειροπιαστό.

Αυτό τον καιρό, δουλεύω πυρετωδώς για το Μπαζάρ της Βέρροιας και τα "βαφτίσια" της ΑΘήνας

(θα μάθετε σύντομα και γι αυτά και φυσικά θα προσκληθείτε αρμοδίως...).

Διάφορες ιδέες συλλέγονται, συσσωρεύονται στην άκρη του μυαλού μου και δουλεύονται μέχρι να πάρουν σάρκα και οστά.

Κάπως έτσι και επειδή η καλοκαιρινή δημιουργία είχε τεράστια απήχηση κι αποδοχή, είπα να δοκιμάσω ακόμα μία φορά αφού πέτρες υπάρχουν (λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν,αλλά απο θαλασσόπετρες, δόξα τω Θεώ,δε στερεύω!)

Απλώθηκαν λοιπόν στο τραπέζι , κι αφού έγινε ένα μικρό νταμάρι, εξορύχτηκαν οι καταλληλότερες

Μπορεί να μην έχουμε καταλήξει για τον καταλληλότερο Πρωθυπουργό, αλλά για τις πέτρες η επιλογή ήταν σχετικά εύκολη και νομίζω επιτυχής.

Μπορεί να κάηκε ένα φαγητό ακόμα,αλλά άξιζε το κόστος!

Και για του λόγου το αληθές, φόρεσα ένα ανάλαφρο ανορακ,το κασκετάκι μου , ένα καλάθι με τα απαραίτητα και πήρα τα βουνά

Θαλασσόπετρες,γυαλάκια και όστρακα,όπως τα λάξευσε το κύμα σ ένα ανθρωπόμορφο δημιουργημα

Κι εκεί που έβλεπα τα σπίτια απο ψηλά, να μοιάζουν  με σπιρτόκουτα, άφησα ελεύθερο τον αετό μου να κάνει γκελ στα ύψη, να ξεγελάει τον άνεμο και να του κάνει τσαλίμια με την ουρά του. 

Ενα σπασμένο κεραμικό που βρέθηκε στη θάλασσα και γυαλάκια της θάλασσας,έκαναν ένα χαρταετό

Να στέλνει μηνύματα αγάπης κι αισιοδοξίας και να χαράζει χαμόγελα στα παιδικά προσωπάκια

Ενας ακόμα χαρταετός, έστω και πετρόκτιστος (στην  πραγματικότητα είναι θραύσμα από κεραμικό αντικείμενο) φτιαγμένος εξ ολοκλήρου απο γεννήματα της Φύσης,λαξευμένα απο τη θάλασσα, μαζεμένα ένα προς ένα με μόνη δική μου παρέμβαση τον  "αρχιτεκτονικό"  σχεδιασμό των σπιτιών (πορτοπαράθυρα) 

πέταξε απο την καρδιά μου να στείλει το μήνυμά του!

Μ αυτή την ανάρτηση συνεχίζουμε να πλάθουμε το όνειρο των Χαρταετών της καρδιάς και να φορτώνουμε κάθε είδους ζύγια με αγάπη και θύμηση και αισιοδοξία για τα παιδιά που τόχουν ανάγκη.

Κάποια εκεί πάνω, θα χαμογελάει με ικανοποίηση...αφού η ίδια πίστευε:

anthivolon20 Απριλίου 2014 - 10:38 π.μ.

Χριστός Ανέστη Χαρά μου, ας έχουμε Ανάσταση σε όλα τα επίπεδα.
Θα σε υποδεχθούμε με χαρά και τον δικό σου χαρταετό και είμαι σίγουρη πως θα είναι απ' αυτούς που θα φτάσουν πιο ψηλά!!
Φιλάκια

Art with pebbles ,seaglasses and seashells
Πινακάκι με θαλασσόπετρες,γυαλάκια της θάλασσας,κοχύλια και οστρακα

                                       

Εφυγες νωρίς...

Σήμερα  θα μου επιτρέψετε...
Πάλεψα αν πρέπει να το κάνω ή οχι, όμως επειδή εδώ μέσα είναι η καρδιά μου που καταθέτω τα κομμάτια μου, όχι μόνο τα δημιουργικά αλλά και τα συναισθηματικά,θα το κάνω
ΑΝ το καταπιέσω θα με τυραννάει χειρότερα, κι ήδη το βάρος όλο αυτό τον καιρό της αναμονής είναι δυσβάσταχτο
Δεν το έκανα για την απώλεια του πατέρα μου,το κάνω όμως ν αποχαιρετίσω μια φίλη,που τη γνωρίζατε οι περισσότερες.
Έναν δικό μας άνθρωπο  που έφυγε νωρίς και όπως γίνεται πάντα, άδικα.
Παρόλο που ξέραμε οτι αναμετριόταν άνισα, ελπίζαμε οτι θα τα κατάφερνε,μέχρι που ήρθε η μακάβρια είδηση
Ο,τι είχα να πω για τη Μπέττυ, ό,τι ένοιωθα για κείνη  τάχω πει σε μια πολύ διαφορετική ανάρτηση (εδώ) , σήμερα πονάω αφόρητα που η ευχή μου τότε "νάναι πάντα Πρωταθλήτρια σ ό,τι κι αν κάνει, με την αγάπη μου και την ευχή: το παραμύθι της ζωής της να ξετυλίγεται ακατάπαυστα χωρίς δράκους μόνο με καλές νεράιδες!" δεν έπιασε .
Δυστυχώς οι δράκοι εμφανίστηκαν πολύ γρήγορα και δεν στέφθηκε πρωταθλήτρια
Δε πρόλαβε καν να πραγματοποιήσει τ' όνειρο για το οποίο είχε τέτοιο ενθουσιασμό,τους Χαρταετούς της καρδιάς
Έφυγε με την ανυπομονησία ενός παιδιού,που θέλει ο δικός του να φτάσει ψηλότερα όλων!
Εμείς που τη γνωρίσαμε από πιο κοντά, μοιραστήκαμε όμορφες στιγμές μαζί, μείναμε πίσω σαστισμένοι, ανήμποροι να αναστρέψουμε τ'  αποτέλεσμα, πονεμένοι βαθειά, αλλά  τυχεροί που μπήκε στη ζωή μας και άφησε το χνάρι της με κάθε τρόπο.
Θα τις στείλουμε πολλούς χαρταετούς, φορτωμένους με την αγάπη μας να τη συντροφέψουν στο μεγάλο ταξίδι της στο απέραντο γαλάζιο.

Καλό ταξίδι Μπεττουλίνι μου, θάσαι πάντα ανάμεσά μας.

                        

Να μείνουμε πάντα παιδιά

Θυμάστε αυτό το τραγουδάκι των Charms, που στο ρεφραίν έλεγε

"να βγάλουμε ψεύτη το χρόνο τον κλέφτη
να μείνουμε πάντα παιδιά"

Ετσι ένοιωσα (οχι οτι δε νοιώθω) λοιπόν οταν εξαγγέλθηκε η νέα μας Δράση των Χαρταετών της Βέροιας.


Θυμήθηκα τα χρόνια, που παιδιά φτιάχναμε μόνοι μας τους χαρταετούς που θα πετούσαμε την Καθαροδευτέρα (και οχι μόνο!
Το Καλοκαίρι ήταν το φόρτε μας),αλλά και σαΐτες (ο ρομβοειδής αετός) και τρέχαμε αμολώντας σκοινί μέχρι να τον δούμε ν ανεβαίνει ψηλά.

Και πόσο περήφανοι αισθανόμαστε οταν τα καταφέρναμε και οταν είμαστε σε ομάδα ,κάναμε διαγωνισμό ποιός θα ξεπεράσει ποιανού σε ύψος!
Ανέμιζε περήφανα σε δυσθεώρητα ύψη μέχρι εκεί που δεν έφτανε πια σκοινί ν αμολύσουμε, κουνώντας φιδωτά την πλούσια ουρά του προκειμένου να ισορροπεί και όλο ν ανεβαίνει
Τότε τα υλικά ήταν ελάχιστα που είχαμε στη διάθεσή μας να δημιουργήσουμε.
Εφημερίδες, περιοδικά και αλευρόκολλα ήταν τα διαθέσιμα. Οποιος είχε δε χρωματιστά χαρτιά ήταν το αρχοντόπουλο της παρέας!!!
Παρόλα αυτά στα παιδικά μας μάτια φάνταζε αερoπλάνο Concord, κι  εμείς του φορτώναμε στα ζύγια του όλα τα όνειρα που είχαμε και ελπίζαμε να πραγματοποιηθούν!

Κάπως έτσι φορτισμένος  και φορτωμένα  είναι και σήμερα τα ζύγια των χαρταετών μας με ελπίδες να βοηθήσουμε τα παιδιά που έχουν ανάγκη να συνεχίσουν να κάνουν όνειρα

Ηταν μία ιδέα της Μπέττυς μας,που την επωμίστηκε η Βίκυ και την τρέχουμε όλες μας, όπως πάντα.

Η πρώτη δική μου συμμετοχή είναι αυτή:

Τελάρα κεντήματος  (Fly a Kite Embroidered Hoop Art)

ΕΔΩ Η ΙΣΤΟΡΙΑ του χαρταετού με οδηγίες για να φτιάξετε έναν δικό σας
Οπως έχουν ενδιαφέρον και οι χαρταετοί του Κόσμου ΕΔΩ!
Καλή δημιουργική συνέχεια.

Σήμερα τα Φώτα...

Φίλοι μου αγαπημένοι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Ευχομαι απο καρδιάς να πραγματοποιηθούν ο,τι έχει ο καθένας μας κατά νου και προπάντων νάχουμε Υγεία και ηρεμία,γενικώς και ειδικώς.

Μπορεί ο Χρόνος να μου μπήκε με δοκιμασίες,αλλά μπροστά σ αυτόν που έφυγε ,με τον τρόπο που έφυγε...ούτε συζήτηση!

Ας κάνουμε λοιπόν ένα χαρούμενο κλείσιμο της χριστουγεννιάτικης περιόδου,με τούτη την τελευταία γιορτινή ανάρτηση.

Οι μέρες οι Χριστουγεννιάτικες έχουν ένα ιδιαίτερο ειδικό βάρος για την ψυχολογία μου ανέκαθεν.

Θες η γενέθλια ημέρα, θες οι παιδικές μνήμες και οι σχολικές καταβολές, μ'  έχουν επηρεάσει σε σημείο, που οταν σκέφτομαι "Χριστούγεννα" να φτιάχνω ένα ονειρικό τοπίο, με πολύ χιόνι, χαμηλές εξωτερικές θερμοκρασίες, αλλά ιδιαίτερα ζεστές εσωτερικά, με φωτισμένα παράθυρα που απο μέσα έρχονται μυρωδιές απο πορτοκαλόφλουδες,και κανελλογαρύφαλα.

Σπιτσοπίπερα,μου το λέμε στον Τόπο μου.

Κι εκεί κατά την παραμονή, που η νύχτα,η Αγια Νύχτα έχει ρίξει για τα καλά τα πέπλα της να ξεμυτάς απο τη ζεστασιά του σπιτιού σου και τα βήματά σου να αφήνουν βαθειά τ' αποτυπώματα στο μαλακό χιόνι, που σαν φιγούρες απο Διήγημα του Παπαδιαμάντη, με το φως των φαναριών πηγαίνεις στην εκκλησία για τη Χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία.

Πολύ βαθιά χαραγμένα στην μνήμη και την καρδιά τούτα τα χριστουγεννιάτικα διηγήματα του Σκιαθίτη συγγραφέα, μας συντρόφεψαν στα μαθητικά χρόνια κι έγιναν εμμονή σχεδόν και στην ωριμότητά μας.

Χρόνια απωθημένο μία τέτοια χριστουγεννιάτικη εικόνα να τη ζήσω στην πραγματικότητα!

Αλλά μια και χιόνι δε πρόκειται ποτέ να δούμε στο Νησί (ακόμα και σήμερα που κυριολεκτικά το κρύο τσούζει και ρίχνει χιονόνερο, χιόνι δε θα δούμε), ζω όλο αυτό το ονειρικό σκηνικό μέσα από τις δημιουργίες

Ετσι και φέτος, τα χριστουγεννιάτικα χωριά είχαν την τιμητική τους σε κάθε πιθανή επιφάνεια (μπουκάλια,φαράσια,ξύλα) αλλά τα πιο αγαπημένα μου είναι τα δύο που θα σας δείξω σήμερα.

Το πρώτο ένα κομμάτι μάρμαρο,πάνω σ ένα παλιό ξύλο, ζωντάνεψε  από την αναπαράσταση μιας γιορτινής Πόλης, με έναν αστροφωτισμένο ουρανό μεσ' το χιονιά!

Μάρμαρο με decoupage χαρτομάνδηλου, πάνω σε κρακελαρισμένο ξύλο με confetti αστεριών

Χάρηκα   που εκτιμήθηκε από ένα ιδιαίτερα αγαπητό και ταλαντούχο πλάσμα, για δώρο σ'  ένα εξ ίσου αγαπητό πανελληνίως, πρόσωπο της μικρής μας κοινωνίας. Μπήκε σε καλλιτεχνικό στέκι το ξυλαράκι μου.

Το δεύτερο είναι ένα ακόμα απωθημένο μου που έγινε πραγματικότητα

Η μεταμόρφωση μιας άχρωμης τουρτιέρας  σ'  ένα "την Αγια νύχτα τη χριστουγεννιάτικη..." σκηνικό!

Παρόλη τη δυσκολία της και το τεστάρισμα της υπομονής μου, το αποτέλεσμα δικαίωσε τον κόπο μου και τώρα την καμαρώνω στη μέση του τραπεζιού με ή χωρίς να κρύβει γλυκό

Καμπάνα από  τουρτιέρα με decoupage από χαρτοπετσέτες και εφέ χιονιού

Μ' αρέσει να σεργιανώ νοερά στα δρομάκια της, όπως σας περιέγραψα παραπάνω και να κοιτάζω μέσα από τα αχνισμένα από το κρύο φωτισμένα παράθυρα, διακρίνοντας χαρούμενα πρόσωπα,που ανοίγουν δώρα κοντά στη φλόγα του αναμμένου τζακιού!

Ίσως κάποια γιαγιά καλλιεργεί ακόμα τη φαντασία των εγγονιών της με παραμύθια για τα παγανά, που τέτοιες μέρες κυκλοφορούν ανάμεσά μας κάνοντας σκανταλιές, πριν ξεπροβάλει ο τουρλόπαπας  από τη γωνιά του δρόμου και με την αγιαστούρα του πάρουν δρόμο...

Κι εγω , ανέμελο  παιδί, ν' απλώνω τις χούφτες μου και να προσγειώνονται οι νιφάδες του χιονιού αφήνοντας το υγρό τους χνάρι

Έτσι γλυκά και τρυφερά, με παιδικές θύμησες από διηγήματα και δοξασίες θέλησα να κάνω ποδαρικό στη νέα χρονιά και να ευχηθώ νάναι Φωτεινή και Φωτισμένη για όλους! 

Το Φως της γενέθλιας φάτνης να φωτίζει το δρόμο  μας για κάθε καλό.