Μικρά αλλά όχι περιττά

Νάμαστε λοιπόν ξανά εδώ με ολίγον από χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα ξανά μανά και το κρίμα στο λαιμό σας,που το ζητήσατε!

Αλλά ούτε εσάς μπορούσα να χαλάσω το χατήρι, ούτε να μην υπάρχουν αυτές οι δύο δημιουργίες μου στο "Κάντο μ' αγάπη" που πολύ αγαπώ,γιατί τότε τι θάταν το "Κάντο  ' αγάπη" χωρίς αυτές;;;

Προείπα, οτι η ενασχόληση με τις μινιατούρες προέκυψε όλως τυχαίως, από τη δημιουργία του παντοπωλείου, και δεν περίμενα, ούτε εγώ η ίδια, την υλοποίησή της σ΄ αυτό το βαθμό.

Έκτοτε εξελίχθηκε σε λατρεία και μπορεί τα δάχτυλα, όπως λέει κι ο φίλος Γιάννης, να μη βοηθάνε πολύ(μάλλον δυσκολεύουν), όμως ο έρωτας είναι σφοδρός και δεν ξεπερνιέται.

Κάτι η αγάπη των χριστουγέννων και των διακοσμητικών τους,κάτι η εξάρτησή μου από τα γλυκά ,κάτι οι ιδέες του PINTEREST ήταν να μη γίνει η αρχή! 

Είχα ένα μικρό ξύλινο κουτί-βιβλίο και σκέφτηκα να μην γίνει το αναμενόμενο decoupage, αλλά ν' ανοίγει και ν' αποκαλύπτεται ένα γλυκοπωλείο σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, αφού το έφτιαξα πέρσυ τα Χριστούγεννα.

Στο "εξώφυλλο" χρησιμοποιήθηκε η αγαπημένη χαρτοπετσέτα των ξωτικών που ασχολούνται με τη ζαχαροπλαστική των ημερών ώστε να προϊδεάσει τον "επισκέπτη" για το εσωτερικό και να προσδώσει στην ατμόσφαιρα σπιτική θαλπωρή προετοιμασίας γλυκισμάτων.

Έγινε λοιπόν σε επάλληλες βάσεις χαρτιού,για να φανεί το βάθος, το κόλλημα της εικόνας,από πάνω κολλήθηκε πλεξιγκλας με υποψία άχνας για να φαίνεται ως παράθυρο στο κρύο και βάφτηκε όλη η επιφάνεια μαύρη(τύπου νύχτας) με χρυσαφιές ανταύγειες απο δαχτυλοπατίνα.

Και τώρα μπαίνουμε με το δεξί!!!!

Η αριστερή πλευρά έγινε "τοίχος" που ντύθηκε με χαρτιά scrapbooking,στολίστηκε με ίδιου τύπου δέντρο και στη βάση του αφέθηκαν δώρα και ένα σκουφί ,που έπεσε από  κάποιο ξωτικό 😊!

Δεξιά απολαμβάνουμε την βιτρίνα του γλυκοπωλείου.
Τα ράφια  ξυλάκια από παγωτίνια και όλα τα
εκθέματα από πολυμερικό πηλό.
Οι γυάλες,τα πιατάκια ,τα μπωλάκια έγιναν από εξαρτήματα συσκευασιών φαρμάκων,χάντρες  και κουμπιά.

Η δεύτερη κατασκευή του ίδιου ύφους προέκυψε από ένα ωραίο κουτί τσαγιού,φερμένο από την Αγγλία ,από τον επίσημο προμηθευτή τσαγιού της Βασιλικής οικογένειας.
Εεε! έφτασε μέχρι εδώ,μ' άρεσε και να το πετούσα;;; Αμαρτία!








Αυτό έγινε τσαγερί να μην απομακρυνθεί από την αρχική του χρήση
Η πλάτη του ντύθηκε μ' ένα ωραίο ανάγλυφο χαρτί, ώστε να προσδώσει στο περιβάλλον glamour, χωρίς όμως να το φορτώσει και να αναδειχθούν τα προϊόντα στα ράφια.

Τα ράφια πάλι από μικρά ξυλάκια παγωτού,ντυμένα με τρεσουλα.
Το ερμάρι έγινε από ντυμένα με χαρτιά scrapbooking  σπιρτόκουτα.
Βάζα και βαζάκια πάνω σ' αυτό καμωμένα από χάντρες και αξεσουαρ για κατασκευή κοσμημάτων, όπως και τα τσαγιερό στο ράφι.
Το σταντ των γλυκών από δύο διαφορετικού μεγέθους κουμπιά,όπως κουμπιά είναι και τα πιατάκια των γλυκών στα ράφια.




















Οι τούρτες και τα cupcakes, άλλα από vintange κουμπιά κι άλλα από πολυμερικό πηλό.

Το τραπεζάκι έγινε από το "τραπεζάκι" που βρίσκεται στη μέση της πίτσας που παραγγέλνουμε  και ντύθηκε με τρέσα, ν αποκτήσει μακρύ τραπεζομάντηλο.΄
Καπάκια αναψυκτικών έγιναν πουφ με την κατάλληλη επένδυση και οι κορνίζες στον τοίχο  μικρά ξυλάκια με decoupage χαρτοπετσέτας.

Και φυσικά ξαναμπαίνει το προστατευτικό του κουτιού με την τσαγιέρα και το φλυτζάνι και προστατεύεται και από τη σκόνη!
Δεν άξιζαν λοιπόν να συμπεριλαμβάνονται σ' αυτό το μακρύ ταξίδι μου στη χειροτεχνία και στην ανακάλυψη νέων καλλιτεχνικών εκφράσεων;;;

Εγώ πολύ τάχω αγαπήσει😍 και τα δυο, ελπίζω να συμφωνείτε 😉
Και για να μη λέτε οτι σας ξεπετάω με "παλιατζούρες" (φωτιά 🔥θα πέσει να μας κάψει) θα σας ανταμείψω με κάτι καινούργιο.

Mandame Pelagie de Paris, Atelier s'il vous plaît!!!!👗💝
Γιατί όχι💬💫💥😜; ένα μίνι ατελιέ  υψηλής ραπτικής 👌!!!

"Αλλά πολύ mini μου βγήκε (παγιδεύτηκα από τα τετράγωνα φελιζόλ) και τώρα μηχανεύομαι τρόπους... μετακόμισης σε μεγαλύτερο χώρο ,μια που αυγάτισαν και οι δουλειές😜", αυτά έγραφα στην αρχική ανάρτηση και  έφαγα όλη τη νύχτα να σκέφτομαι πού να μετακομίσω.
Κι επειδή σκέφτηκα τα explosions box στο scrapbooking,οδηγήθηκα σε κάτι παρεμφερές. Ξαναστήθηκε εξ αρχής σε τετράγωνα καμβαδάκια κι απέκτησε ευρυχωρία,άνεση, αλλά πλέον χρειάστηκαν κι άλλα έπιπλα να γεμίσει ο χώρος!
Ας μη τα πολυλογώ όμως, αφού δεν βλέπετε πλέον το αρχικό και ας επικεντρωθούμε στο παρόν.

Εν αρχή λοιπόν υπήρχε η ραπτομηχανή,η οποία τοποθετήθηκε πάνω σε κομμάτια πάζλ και στο πλάι κολλήθηκε ένα πλαστικό από παιχνίδι kinder-έκπληξη (δυστυχώς απο την πλευρά που δεν φωτογραφήθηκε)  για να δείχνει σιδερένιο και βάφτηκε μαύρο όπως και τα υπόλοιπα κομμάτια.

Η καρέκλα συναρμολογήθηκε από ανοιχτήρι κονσέρβας (αυτό το πιο μεγάλο και "στρογγυλό" "χεράκι", από το άνοιγμα των κουτιών της μπύρας) πλάτη και βάση κολλήθηκαν υφασμάτινα κουμπιά και πόδια τα κάλυπτρα από τις βελόνες των ενέσεων.
Δίπλα τους το καλαθάκι με τα πατρόν.

Ένα ξύλινο αβαθές κουτάκι (απομεινάρι απο  στολιδάκια), δέχτηκε τα τόπια των υφασμάτων και τις μπομπίνες των κλωστών,στο πλάι του κρεμάστηκαν τα αξεσουάρ         της ραπτικής,παραμάνες,ψαλίδια,μέτρα,

δίπλα του η σιδερώστρα έτοιμη για ένα τελευταίο πάτημα  και πατρόν για έμπνευση των πελατισσών. 

Ένα ντουλαπάκι για τα χρειαζούμενα κι ένα παλιό ραδιόφωνο για να ακούγεται μουσική την ώρα της δουλειάς.






Ο κεντρικός τοίχος φιλοξενεί την ξυλόγλυπτη κονσόλα με τον καθρέφτη από πάνω(εστεμμένη καρδιά ;) ταμπελάκι από ρούχο),απλίκες από φυσητό γυαλί (χάντρες), μια λάμπα vintange (επίσης σύνθεση χαντρών) και ένα ρολογάκι να μην ξεφεύγουμε από τις ώρες των ραντεβού και στη βάση, η θήκη για τα φιγουρίνια (χάντρες ομοίως κολλημένες αντικρυστά).

Μπροστά του κυριαρχεί ο ανοιξιάτικος καναπές (μία πρώτη εκτέλεση από φελιζόλ και ύφασμα) που δίνει χρώμα στο χώρο με δύο τραπεζάκια (κουμπιά) ίδιου ύφους, και δυο μαξιλάρια από pom-pom

πίσω του δυο καπελιέρες (καπάκια), και το σκυλάκι παρά πόδας

στη γωνία το μανεκέν (απο φελιζόλ με πάστα διαμόρφωσης) στολισμένο με μια δαντελένια εσάρπα μέχρι την επόμενη δοκιμή

Ο διπλανός τοίχος εκτός από το σκυλάκι μασκώτ του ατελιέ,

φιλοξενεί τις κρεμάστρες με τα ετοιμοπαράδοτα ρούχα και τις ασορτί τσάντες  και τα τέσσερα φτιαγμένα με την τεχνική του origami.

Kαι ένας ψηλόλιγνος ολόσωμος καθρέφτης για τις πρόβες να κολακεύει τις σιλουέτες ;) (από μπάλσα πάνω σε chopsticks από μπαμπού ;) .Όταν σας σερβίρουν μεζεδάκια περασμένα σε καλαμάκι ξανασκεφτείτε το πριν τα πετάξετε) )

Το περίγραμμα των καμβαδακίων, μετά από άστοχες προσπάθειες, ντύθηκε με κορδέλα που απεικονίζονται αξεσουάρ ραπτικής, σε αναμονή χρόνων!
 Κι επειδή καμιά φορά τα παθήματα μου γίνονται μαθήματα, έστω και επίπονα, την όλη σύνθεση την ενοποίησα με μεντεσεδάκια,ούτως ώστε να μπορεί άνετα ν' ανοίγει και να φωτογραφίζεται για να φανούν οι λεπτομέρειες.

 Έτσι έγινε μία στιβαρή αλλά και πτυσσόμενη κατασκευή.
Η αλήθεια είναι οτι μ απασχολεί ο τρόπος στέγασης και ίσως και τέταρτης πλευράς,οχι φυσικά συμπαγούς κατασκευής,αλλά τύπου βιτρίνας. Έχω κατά νου το  πλέξιγκλας,θα το μελετήσω και θ αποφασίσω.

Είναι πολύ ευχάριστη απασχόληση και πολύ ανακουφιστική για ό,τι σε ψυχοτρώει να σκέφτεσαι τι μπορεί να σου φανεί χρήσιμο από το σκουπιδομάνι, ώστε ν' αποδώσεις το τελικό αποτέλεσμα με τη μέγιστη τεχνική ακρίβεια.
 Όποιος έχει ασχοληθεί έστω και μία φορά μπορεί να με καταλάβει!

Και τώρα που ολοκλήρωσα ελπίζω να σας ικανοποίησα πλήρως,μέχρι την επόμενη, ευελπιστώ να υπάρξει, φορά 😍 .
ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΜΗΝΑ,να δώσει ο Θεός!

Εκ Φαναρίου ερχόμενη

Πώς λέμε "απέ την Πόλη"; Ουδεμία σχέσις!

Το οτι αποτελώ ψυχιατρικό φαινόμενο προς εξερεύνηση, είναι πλέον καρατσεκαρισμένο και ως εκ τούτου, δε σας εντυπωσιάζουν πια οι ενέργειές μου. 

Εγώ πάλι, συνεχίζω να εντυπωσιάζομαι και να ψάχνω τα βάθη του είναι μου,να δω που ανάγεται όλο αυτό. Άκρη δε βγάζω,αλλά τουλάχιστον προσπαθώ και προπάντων έχω αυτογνωσία,οτι καλά δε με λες 👀.

Εκτός από διακαή και άκρατο παλιμπαιδισμό, εκτός οτι θέλω όλα γύρω μου νάναι "Χριστούγεννα", έχω επίσης μία εμμονή ανεξήγητη με τα σπιτάκια.

Σπιτάκια κάθε είδους.

Εξ ου και τόσα πολλά χωριά στην εορταστική δημιουργική έξαρση.

Δε ξέρω τι απωθημένο είναι αυτό,γιατί ένα όνειρο που είχα να φτιάξω ένα σπιτάκι όπως το ήθελα ,σχεδόν το μισοκατάφερα, όταν φύγαμε από την Αθήνα.

Όπως το ονειρεύτηκα δεν έγινε ποτέ,δει δη χρημάτων ω άνδρες ΑΘηναίοι 😏,αλλά εν πάση περιπτώσει είναι δικό μου και το διαμορφώνω κατά καιρούς, όπως θέλω εσωτερικά

Αρχιτέκτονας δεν ήθελα να γίνω,ή τουλάχιστον δε το θυμάμαι,  σε αντίθεση με την Καλών Τεχνών.

Ένα είναι σίγουρο,οτι τουλάχιστον τα Χριστούγεννα είμαι επηρεασμένη από τον Παπαδιαμάντη. Όταν παιδί διάβαζα μανιωδώς τα βιβλία του, γινόμουν ένα με τις σελίδες του,ντυνόμουν τις ηρωίδες του (εκτός από τη Φόνισσα 😀, αυτή τώρα μου έρχεται κατά καιρούς 😌) και ταξίδευα μαζί τους στα πέτρινα καλντερίμια, με τα φαναράκια αναμμένα προκειμένου να πάω στη χριστουγεννιάτικη νυχτερινή λειτουργία.

Κι αυτό είναι κάτι που κάνω ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια,δεν υπάρχουν όμως εκείνα τα καλντερίμια και εκείνες οι καιρικές συνθήκες, που συνηγορούν υπέρ του παπαδιαμαντικού ονείρου. 

Εκείνα τα χωριά λοιπόν είναι σίγουρα το ζητούμενο μου,τώρα αν αυτά, ή ψήγματα αυτών, αποτυπώνονται στις ονειρικές μου πόλεις...ποιός ξέρει; ίσως...😒

Ένα πάλι που έχω (χαχαχα το "ένα" μ αρέσει!πολύ επιεική με βρίσκω) είναι, οτι ο,τι βλέπω το φαντάζομαι αλλιώς (λογικό δε το λες 😟) Τέλος πάντων νομίζω οτι απο το να παραπετάξω ένα δώρο καλλίτερα να το φέρω στα γούστα μου,δε συμφωνείτε κι εσείς;

Κάπως έτσι λειτούργησα και τώρα😉

Εεεπ! τι κοιτάτε από τη μισάνοιχτη πόρτα,ανυπόμονοι;;; 

Θα σας ανοίξω καλέ διάπλατα...όσο μπορεί ν' ανοίξει δηλ. οχι από διάθεση, αλίμονο,αλλά από κατασκευής!

Ο σύζυγός μου λοιπόν,μου έφερε για δώρο γενεθλίων ένα μεγάλο ξύλινο φανάρι με τσίγκινη σκεπή,ανοιγόμενο από πάνω (έχει σημασία για τη συνέχεια αυτή η πληροφορία)

Αρχικά με χάλασαν δυο λουλούδια που είχε στο σιδερένιο χιαστί  των δύο πλευρών,το παρέβλεψα προσωρινά και το στόλισα χριστουγεννιάτικα.

Στο πίσω μέρος του μυαλού μου όμως ήδη το φανταζόμουν αλλιώς.

Κάτι επηρεασμένη από τα σπιτάκια,κάτι από το ΠΙΝΤΕΡΕΣΤ,ονειρευόμουν ένα φανάρι που αντί για τα συνήθη κεριά θα είχε μια παράσταση εσωτερικού σπιτιού.

Ανήμερα λοιπόν τ Αγιαννιού, κι αφού είχα φωτισθεί την προηγουμένη,το έπιασα στα χέρια μου και το αποδόμησα (της μοδός στη ζαχαροπλαστική η αποδόμηση γιατί οχι και εδώ;😂)

Ευτυχώς απαλλάχτηκα εύκολα από το σιδερένιο λουλούδι που δε μ άρεσε (έμεινε το ένα κι αυτό εξ ανάγκης ) και επηρεασμένη από την εποχή του παντοπωλείου ,(που δεν έμεινα μόνο σ αυτό αλλά 😮😯😳 τώρα διαπιστώνω οτι δε σας έχω δείξει άλλες δύο μινιατούρες, την τσαγερί και το Γλυκοπωλείο...θα συνετισθώ άμεσα, .Εμ τόσο καιρό χαμένη από το μπλογκ, ποιός θα τις ανέβαζε η Νικολούλη;)...και συνεχίζω μετά τη μεγάλη παρένθεση, που κατόπιν ερωτεύθηκα σφόδρα τις μινιατούρες,άρχισα να προσθέτω στοιχεία για να δημιουργήσω μία χουχουλιάρικη χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα σπιτιού.

Αρχικά είχα σκεφτεί το χώρο μιας βιβλιοθήκης -γραφείου (η αλήθεια είναι οτι μου έλειπαν τα βιβλία από γύρω μου...3 του Θεού κι άλλα σκόρπια που ζητάνε μία,αλλά πού χώρος και για τέταρτη!) όμως θα υπήρχε πρόβλημα στήριξης,οπότε προσανατολίστηκα στο καθιστικό.

Δε μπορούσε λοιπόν εξ αρχής να λείπει το τζάκι!

Εκ των υστέρων μετάνοιωσα (εκ των υστέρων για πολλά μετανοιώνεις,αλλά απλά γίνονται μάθημα για την επόμενη φορά...για τους έχοντες νου και γνώση,για μένα...χλωμό) που δε προσπάθησα περισσότερο,να φτιάξω δηλ. κάτι από πηλό,πιο γκλάμορους,αλλά χρησιμοποίησα κουτί από κοσμήματα,με ξυλόγλυπτα και τρέσες. 

Δυστυχώς η φωτιά δεν φαίνεται, παρότι οι χάντρες εκτός από ευμεγέθεις,είναι έντονα κίτρινες και γυαλιστερές,ίσως έπρεπε ν αφήσω λευκό το βάθος της εστίας,αλλά τι τζάκι άκαπνο θάταν, αν δεν ήταν μαυρισμένο από τη χρήση;
Εκ της συνεχούς χρήσης και η ανάγκη προστασίας με "σιδερένιο" προστατευτικό😂😂

Πάνω του μινιατούρες μεταλλικές (ένα ρολόι ξυπνητήρι,ένας ανεμιστήρας και μια καμπάνα με στολίδι εσωτερικά) .

 Ένα ξυλόγλυπτο για πορτραίτο και δεξιά κι αριστερά χάντρινες απλίκες φωτισμού.

Το τραπεζάκι έγινε από ένα σκληρό κομμάτι δερμάτινης ζώνης,που είχε από μόνο του τέσσερις τρύπες και κολλήθηκαν οι χάντρες δάκρυα για πόδια και πάνω του στρώθηκε μοτιφάκι υφάσματος για σεμεδάκι 😁
Τον κόκκινο καναπέ, τον είχα ήδη βρει ως δώρο στις λατρεμένες μου σοκολάτες kinder-  έκπληξη!!!!
Αυτό θα πει τύχη😍😍!!!

Πάνω του κάθεται και περιεργάζεται το δρόμο το σκυλάκι του σπιτιού και αριστερά ένα φωτιστικό δαπέδου αποτελούμενο από 3 διαφορετικά υλικά ,καπάκι από μανόν,στέλεχος από μπατονέτα και η βάση από σπασμένο μίνι ρολογάκι-ξυπνητήρι .

Το ρολόι εκκρεμές που δυστυχώς δεν φαίνεται γιατί δε προνόησα (άλλο λάθος) να το φωτογραφήσω σαν γωνιά πριν κλείσω την πόρτα,έγινε από ένα πλαστικό, αγνώστου ταυτότητας σκουπίδι, που περιήλθε στα χέρια μου μαζί μ άλλα που ξεφορτωνόταν φίλη.

Το σχήμα του με παρέπεμψε κατευθείαν σε ρολόι,οπότε βάφτηκε με κιμωλία ,κολλήθηκε το καντράν και το εκκρεμές και περάστηκε με πάστα χρυσή .
Δίπλα μια βαλίτσα (κάλυμμα οδοντόβουρτσας η βάση) και μια κόκκινη ομπρέλα.
Άρτι αφιχθείσα από ταξίδι αναψυχής η ιδιοκτήτρια!

Ο πολυλέλαιος,ε οχι σιγά τον πολυέλαιο!!!! Τιτανοτεράστιος!
Chipboard βαμμένος με χρυσό contour,λευκή πάστα περιγράμματος για τα κεράκια και γκλίτερ για τις φλογίτσες.
Βέβαια έρχεται σ' αντίθεση με τις  κουρτινίτσες 😏.
Θα προτιμούσα κι εγώ κόκκινο βελούδο,που είχα μεν  αλλά είχε δύο πλευρές και εγω ήθελα να μην είναι η μία καλή και η άλλη ανάποδη,οπότε προτίμησα το διαχρονικό κόκκινο καρό με μια κλωστίτσα χρυσή όμως  ;) ΑΜ πως!

Το μόνο μειονέκτημα σ' αυτή την όμορφη κατασκευή(μόνη μου τα λέω μόνη μου τ ακούω) είναι οτι λόγω του οτι δεν είναι ανοιγόμενο από κάποια πλευρά αλλά από το καπάκι,δεν μπορεί να φωτογραφηθεί χωρίς να γυαλίζει .

Από την άλλη δεν προέβλεψα(γράψτε κι άλλο λάθος) πριν καλύψω τις δύο πλευρές να φωτογραφήσω το εσωτερικό και εκ των υστέρων μόνο από πάνω μπορεί να φωτογραφηθεί γι αυτό σας περιέγραψα καρέ καρέ το εσωτερικό .

Το φωτιστικό του δρόμου και η πόρτα εισόδου είναι ξύλινα και αν δεν είχε απο πίσω το τζάμι θάταν και ανοιγόμενη.


Οι δε γιρλάντες chipboard, γιατί ποιός είπε οτι στολίζουμε μόνο τα Χριστούγεννα; το στεφανάκι χειροποίητο απο πολυμερικό πηλό.
Στην πλαϊνή "τζαμαρία" δε τα γνωστά καλύματα ξυραφιών σε θέση ζαρντινιερών κατάφυτων !

Μεγάλη μου αδυναμία το χαρτόνι που αποτελεί το δάπεδο,που είναι από κουτί συσκευασίας  ταχυφαγείου της Αθήνας,που μου θυμίζει το τραγούδι 

"Τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει" 

και μήπως είναι ψέματα!

Έτσι όταν ανακάλυψα αυτή τη συσκευασία πήρα τόσα πράγμα για νάχω κι απόθεμα όποτε μου χρειαζόταν για τις κατασκευές μου μια που μου θύμιζαν παλιακά πλακάκια 😍

Εντυπωσιακό και χουχουλιάρικο είναι φωτιζόμενο,

Και σταματώ πριν με στείλετε στο "μπάρμπα" μου για την πολυλογία, απλά ενθουσιάστηκα, συμπαθάτε με! 

Υπόσχομαι όμως να επανέλθω με τις δυο κατασκευές που είμαι σίγουρη οτι θα σας αρέσουν κι εσάς και αδίκως μέχρι τώρα δεν είχαν συμπεριληφθεί στο αγαπημένο μου "σπιτάκι"

Καλλιτεχνική αναδίπλωση ή origami Paper Dolls

Κι αφού ολοκληρώσαμε τον εορταστικό κύκλο σκέψεων ,κατασκευών κ.λ.π. ας επανέλθουμε στην κανονική ροή του προγράμματός μας!
Πάλι φυσικά με κατασκευές,απλά με κάτι καινούργιο που δεν είχα καταπιαστεί μέχρι τώρα.
Ή μάλλον σε μια πρόκληση ,το είχα κάνει μια φορά (αν δε μ' απατά η μνήμη μου ήταν στο μεγάλο ατύχημα της Φουκουσίμα που φτιάξαμε γερανούς ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε για ποιό λόγο 😉),αλλά έμεινε εκεί και δεν προχώρησε περαιτέρω
Τώρα η ευκαιρία ξαναδόθηκε, όταν έλαβα ως δώρο ένα πακέτο ΥΠΕΡΟΧΑ χαρτιά από το κοριτσάκι μου,που τα τελευταία χρόνια τα δώρα της είναι πάντα χρηστικά δημιουργικά και βοηθάνε τις κατασκευές μου.
Το ταξίδι λοιπόν στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου απέφερε κι ένα πακέτο χαρτιών,θα το ξαναπώ,ΥΠΕΡΟΧΩΝ χαρτιών για origami.
Το οριγκάμι (ιαπωνικά: 折り紙‎, Χέπμπορν: origami από τα όρι και κάμι, που σημαίνουν το δίπλωμα χαρτιού) είναι η καλλιτεχνία του διπλώματος χαρτιού, ενώ απαγορεύεται το κόψιμό του. Είναι επινόηση των Ιαπώνων.Είναι μια λέξη που αυτοχαρακτηρίζεται!Η τέχνη του origami εμφανίστηκε όταν το χαρτί άρχισε να είναι πιο διαθέσιμο σε όλο τον κόσμο. Περί τον 6ο αιώνα, οι μοναχοί άρχισαν να φέρνουν χαρτί στην Ιαπωνία. 
Ωστόσο, καθώς το χαρτί ήταν ακόμα σπάνιο (και συνεπώς ακριβό!), το origami χρησιμοποιήθηκε κυρίως στις θρησκευτικές τελετές.
Το Origami χρησιμοποιήθηκε στις γαμήλιες τελετές, όπου οι διπλωμένες πεταλούδες συμβόλιζαν τη νύφη και τον γαμπρό. Επίσης μεταχειρίστηκε για να σχεδιαστούν σύμβολα καλής τύχης που φορούσαν και χάριζαν οι Σαμουράι, με την ελπίδα να παραμείνουν ασφαλείς στη μάχη.

Η πρώτη λοιπόν ερώτηση ήταν: "θα τα χρησιμοποιήσεις;"

-Μα και φυσικά! Αφού τα κοίταζα με θρησκευτική λατρεία σχεδόν,τόσο με συνεπήραν τα χρώματα, και η υφή τους!

Η αλήθεια είναι οτι είχα αγοράσει κάποια στιγμή από γνωστή αλυσίδα ένα πακέτο,αλλά ουδεμίαν σχέση είχαν μ αυτά.
Παρά ταύτα τα αξιοποίησα κι εκείνα,αλλά τούτα ήταν άλλο πράμα κι έπρεπε να τα χρησιμοποιήσω με σεβασμό και σύνεση.
Με σεβασμό λόγω της εκλεπτυσμένης κατασκευής τους και σύνεση λόγω του περιορισμένου της ποσότητας.

Όταν έστειλα την πρώτη προσπάθεια, μαζί με την επικρότηση ήλθε και η δεύτερη παραίνεση αλλά και η υποψία φρένου: "Αντε τώρα που πήρες το κολλάει,συνέχισε,αλλά με προσοχή μη σε πιάσει μανία και με στέλνεις να σου φέρνω άλλα!"

Σιγά που θα τη χάλαγε η εκ νέου αποστολή! Αυτή έχει κάνει τη ζωή  ένα συνεχές αεροπορικό ταξίδι,για το οποίο πολύ χαίρομαι που γυρίζει τον κόσμο (κάτι που δεν ευτύχησα εγώ να κάνω παρότι το ήθελα) και να εμπλουτίζεται με εμπειρίες και πολιτισμούς,αλλά και να μην μ αφήνει συνάμα να ηρεμώ,ζώντας τη συνεχή αγωνία των πτήσεων.

Πάντως κι εγώ ένοιωθα βαριά την ευθύνη της δημιουργίας με οικονομία!









Αλλά τι τόθελε να το πει,πράγματι μ' έπιασε μανία.
Κι όσο έβλεπα αυτή την μοναδική δεξιοτεχνία των Ιαπώνων στα βιντεάκια τόσο ζήλευα.

 Αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικά ευρηματικοί και αξιοθαύμαστοι πώς κάνουν τέχνη με την χαρτοδιπλωτική και οχι μόνο φυσικά!
Πραγματικά μένεις μ ανοιχτό το στόμα παρακολουθώντας τα αλλεπάλληλα τσακίσματα του χαρτιού,τόσο που χάνεις και πρέπει να σταματάς ξανά και ξανά το βίντεο και να επαναλαμβάνεις τα προηγούμενα βήματα για να τα εμπεδώσεις και στο τέλος απ' ολο αυτό το "μπέρδεμα" να βγαίνει ένα εκπληκτικό άρτιο αποτέλεσμα!

Να μη σας τα πολυλογώ,βλέποντας τα πιο απλά που κυκλοφορούσαν, έφτιαξα τις δικές μου γκέισες!

Ζευγάρι

Και όσο κι αν έκανα οικονομία και δε πέταξα ούτε υποψία χαρτιού,τα χαρτιά τέλειωσαν γιατί δεν ήταν ισομεγέθη (από τη συσκευασία και από τις πληροφορίες που διάβασα στο διαδίκτυο, ανάλογα με το τι θέλεις να φτιάξεις,
κυκλοφορούν μεγέθη και υφές χαρτιών), αντίθετα ήταν λίγα από κάθε μέγεθος και ανά ένα σχέδιο, με αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον τα υπόλοιπα να δημιουργήσουν νέες γκέισες (αφού ο,τι χρησιμοποιείς είναι μετρημένα στο χιλιοστό)  αλλά μικρότερης κλίμακας origami,που σίγουρα θα επιχειρήσω στη συνέχεια...

οπως π.χ. εδώ!

; )

Απολογισμός Δωδεκαημέρου !

Μαζί με τον Αγιο Βασίλη ήρθε η Ζηνοβία κι ακολουθεί ο Ηφαιστίωνας!

Πόσα όνειρα κι ελπίδες δυσβάσταχτες φορτώνουμε αλήθεια στους ώμους ενός νεογέννητου βρέφους!
Λες κι όλα μας τα προβλήματα μπορεί να τα λύσει ως δια μαγείας!
Ίσως επηρεασμένοι από τη μαγεία των γιορτών.
Ίσως από ανασφάλεια...ίσως...πολλά "ίσως" μπορούν να γραφτούν, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο βαρύ.Πολλές ελπίδες φορτώνουμε άσκεφτα, γιατί τελικά όλα είναι στο χέρι το δικό μας
Πέρασαν λοιπόν οι Άγιες ημέρες και πατήσαμε αισίως στο κατώφλι ενός ολοστρόγγυλου χρόνου,αρχή μιας νέας δεκαετίας!
Δε ξέρω γιατί, αλλά με προδιαθέτει πολύ θετικά όλο αυτό το στρογγύλεμα!

Μακάρι να μη διαψευσθώ.
Γιατί πολλές φορές λες κάτι και όταν μετά από καιρό ξαναγυρίσεις να δεις τι έλεγες, γελάς με την απερισκεψία σου να πεις μεγαλόστομες κουβέντες.
Αλλά δεν χάνουμε τίποτα να ελπίζουμε και να βλέπουμε το μέλλον θετικά,όσο κι αν κρύβονται προβλήματα κάτω από το χαλί,ανακατεμένα με τη χρυσόσκονη των ημερών.
Δεν είναι οτι τα ξεχνάμε απλά τα παραβλέπουμε λιγάκι ,να πάρουμε μια βαθειά ανάσα και να συνεχίσουμε τον αγώνα με νέες δυνάμεις. Άλλωστε ενας διαρκής αγώνας όλη η ζήση ετούτη και πώς να χαλαρώσεις; Αν χαλαρώσεις πάει σε τούμπαρε οταν σε βρίσκει σε αδυναμία
Οι μέρες λοιπόν αυτές είχαν απ όλα, αγωνίες,αφίξεις,χαρές,αγκαλιές,δάκρυα χαράς, βαρυστομαχιές,νυχτοεκκλησιάσματα,αναχωρήσεις,δάκρυα ,πολλά δάκρυα λύπης,ξανά ψηλά το κεφάλι και συνεχίζουμε.
Κάτι σαν καρδιογράφημα σα να λέμε με τις ανισοσκελείς γραμμές σε συνεχή διάταξη, απείρως καλλίτερη από την ευθεία γραμμή ,δε το συζητώ!
Ευτυχήσαμε και φέτος  να τα ζήσουμε ολ' αυτά,να τα μοιραστούμε και είναι πολύ σημαντικό αν κοιτάξεις ένα γύρω τι συμβαίνει.
Τότε και μόνο τότε θ' αφήσεις πίσω σου τη γκρίνια και την κακομοιριά και θα νοιώσεις πραγματικά τυχερός και ευγνώμων που έζησες,όπως τα έζησες, κι αυτά.

Με φυσικά υλικά

Είναι ένας εσωτερικός απολογισμός των ημερών που απλά τον κάνω φωναχτά και έτσι ανακαλώ στη μνήμη, αναιρώ και απορρίπτω ό,τι άλλο πέρασε από το μυαλό μου κάποιες στιγμές και μ' έκανε να ξεχάσω έστω και για λίγο, αυτή την ευγνωμοσύνη που οφείλω να έχω.
Ναι,τελικά το πρόσημο ήταν θετικό!
Η καρδιά γέμισε ευχές από ανθρώπους γνωστούς και άγνωστους που έστω και τυπικά αν με σκέφτηκαν,με σκέφτηκαν.Γέμισε συναισθήματα από γνωστούς και άγνωστους.

Γέμισε αγάπη που ξεχείλισε και ήθελε να μοιραστεί.
Χαίρομαι, όπου έφτασε αυτή η πλημμυρίδα και μετέφερε έστω και το ελάχιστο.
Πάντα στο δρόμο υπάρχουν απώλειες, αλλά είμαι σίγουρη οτι αυτό που έστειλα έφτασε στον παραλήπτη του.
Και κάτι έμεινε και για μένα και αποτυπώθηκε υπό τύπον δημιουργίας,και πάλι μοίρασμα έγινε

Ξυλινα καδράκια άλλα με decoupage & άλλα με χαρτιά scrapbooking και ξύλινα στοιχεία

Φυσικά δεν έλειψαν και οι πέτρες!

Με τούτα και μ' εκείνα ξεκινήσαμε να πατάμε νιό χιόνι και να γράφουμε πατημασιές στη Νέα Χρονιά, ετσι σιγά σιγά θα συμπληρώσουμε νέες σελίδες στο βιβλίο της ζωής μας και της προσωπικής και της κοινής και μακάρι η πλειοψηφία τους νάναι ευχάριστες!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ & ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟ 2020!!!

"Αγγελοι υμνούσιν ακαταπαύστως εκει!"
Ξυλινα αγγελούδια με χαρτιά scrapbooking ,kουδουνάκια και λουλουδάκια απο πηλό