Τσούκου-τσούκου,τσούκου -τσούκου ολοκληρώσαμε

 και με έκπληξη διαπιστώνω οτι δεν ήταν και λίγα!

Τώρα που κατάκατσε η χρυσόσκονη των ημερών (λέμε τώρα και καμία παρμενία να περνάει η ώρα 😖) και αφου μπήκαμε στο Νέο έτος και αρχίσαμε το ξεστόλισμα, είπα να μην αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη και να συμμετάσχω, όπως τόχα υποσχεθεί  άλλωστε στη Μαρία, στο γιορτινό δρώμενο του Κειμένου.

Το τι αισθάνομαι για τα Χριστούγεννα τόχω χιλιογράψει, το τί ελπίζω για το Χρόνο που ήρθε πάλι νομίζω οτι είναι μία κοινή προσδοκία και συνίσταται στην ευχή "ΥΓΕΙΑ ΝΑΧΟΥΜΕ" και να παραμείνουμε όρθιοι μέχρι το τέλος τουτου του εφιάλτη, και αφού τίποτ άλλο δε διαδραματίστηκε τούτη την περιοδο, παρέμεινα εσωκλειστη, ως Βασιλοπούλα σε μαρμαρωμένο Πύργο περιμένοντας το ζωογόνο φιλί της ανάστασής μου και της εξόδου στον κόσμο, θα σας δείξω κάποιες από τις τελευταίες μικρές δημιουργίες που μου κράτησαν συντροφιά τις μέρες αυτές και αποτοξίνωσαν τον οργανισμό μου από το άγχος και την απαισιοδοξία. 

Εν αρχή λοιπόν τα υφασμάτινα, ραμμένα ή άραφτα:

Ένα αξιοσέβαστο ζεύγος χριστουγεννιάτικων σαλιγκαριών

κι ένας κώνος αρκούντως ευμεγέθης απο φελιζόλ, με βάση καπάκι απορρυπαντικού

Ένα ακόμα δέντρο με την ίδια τεχνική αλλά πιο ζόρικο λόγω των γραμμών του κι ένας χιονάνθρωπος απο βιβλίο! Φυσικά κι εδώ τα καπάκια έκαναν το θαύμα τους 😂

Σειρά παίρνουν τα βάζα από μαρμελάδες, καραμέλες κ.λ.π. Μη μου πείτε οτι δεν άξιζαν κι έπρεπε να πεταχτούν στην ανακύκλωση;;;

Ανάγλυφο decoupage χαρτοπετσετών ή ριζόχαρτου με τη βοήθεια του πηλού που τόνισε τις λεπτομέρειες 😉. Λίγο χρονοβόρο αλλά αξίζει τον κόπο, πιστέψτε με!

Σειρά έχουν τα κουτιά πάσης φύσεως 😊 που εκτός από να συμμετέχουν ενεργά στο Χριστουγεννιάτικο χωριό μου, παίρνουν θέση σαν στολίδια στο δέντρο ή σαν χώρος αποθήκευσης ή δώρου 😍. 

Μ αρέσουν πολύ τα κουτιά με ανάγλυφη επιφάνεια, όπως είναι αυτά των κουραμπιέδων γνωστής εταιρίας, γιατί επάνω η χαρτοπετσέτα δίνει αληθοφανή αποτελέσματα (το παιδάκι που κάθεται στο έλκηθρο π.χ.)

μία ομάδα αγγέλων και λόγω μη ευρέσεως γλωσσοπίεστρων στο χαμό του εργαστηρίου 😡, έγιναν απο ξυλάκια παγωτού

Είπαμε το στοίχημα ήταν ένα δέντρο με στολίδια εξ ολοκλήρου από τα χέρια μου και φέτος θαρρώ κατά 95% πραγματοποιήθηκε (πάντα υπάρχει περιθώριο προσθηκών 😂...μέχρι τελικής πτώσεως), 

ακόμα κι αν χρειάστηκε να χρησιμοποιηθούν και καμένες λάμπες, με καπάκια απορρυπαντικών και ό,τι άλλο πρόσφορο αντικείμενο για την απόδοση του "προσώπου"! Τα candy cane δε, είναι στρογγυλά αφρολέξ που ήρθαν μαζί μ ένα ελαστικό κάλυμμα καναπέ, που είχα παραγγείλει και επειδή δεν γνώριζα τη χρήση τους μετατράπηκαν σε στολίδια κι αυτά, αφού πέρασα μέχρι τα μισά τους λεπτό σύρμα, τους έκανα κούρμπα και τα τύλιξα με κόκκινες κορδέλες

Και  κλείνουμε με μία διακοσμητική σύνθεση πάνω σ ένα επάργυρο (απ αυτά που δε συμπαθώ καθόλου ) που δε θυμάμαι τον αποστολέα του, που έγινε μπρούτζινο γιατί μ αρεσει πιο πολύ η ζεστασιά του χρυσού, στολίστηκε με ξυλόγλυπτα (θα σας το δείξω στην πρώτη ευκαιρία που θα απαλλαγεί  από τους αλεξανδρινούς και τα μηχανικά κεριά), απέκτησε σαφώς καλλίτερη εμφάνιση και στολίστηκε, λόγω των ημερών, με την ανάλογη διακόσμηση (ίσως στην πορεία των εποχών αλλάζει 😉)

Παρότι στις παραδόσεις μας δεν είναι η Βασιλόπιτα, αντίθετα η Κουλούρα της παραμονής των Χριστουγέννων, ετσι για το καλό του έμπα του Καινούργιου χρόνου ένα γλυκό το φτιάχνω 😊. Είναι ένα απίστευτης μυρωδιάς και γλύκας κέικ πορτοκαλιού με φρέσκο βούτυρο 😋)

Κι έτσι γλυκά ολοκληρώνεται η πανηγυρική σύναξη της εορταστικής περιόδου του 2021 προς '22 και μακάρι να μας βγει με το καλό!