Γυάλισε το μάτι μου

Αυτό θα μπορούσε νάναι και κυριολεκτικό,αλλά για την ώρα αναφέρομαι στο δημιουργικό και ευχάριστο κομμάτι. Κατ αρχάς να τα πούμε;;;

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

ψηλή μου δεντρολιβανιά

κι αρχή καλός μας χρόνος,

εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος. 

Τί κι αν εχουν  χρόνια να έρθουν το σπίτι μου παιδάκια για τα κάλαντα, εγω πάντα τα νοσταλγώ και  επιθυμώ να τα καλοδεχθώ ,σαν ένα δώρο των παιδικών μου χρόνων

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ λοιπόν με ΥΓΕΙΑ πάνω απ όλα κι όλα τ άλλα θα τα παλέψουμε. Ποιός ξέρει μπορεί η φετινή χρονιά να μας κάνει την έκπληξη και να επικυρώσει τις ελπίδες μας

Σε τούτο σπίτι που ΄ρθαμε 

πέτρα να μη ραγίσει 

κι ο νοικοκύρης του σπιτιού

 χίλια χρονια να ζήσει

Ε ας μην είμαστε και πλεονέκτες, δε θα γίνουμε και Μαθουσάλες, καλά νάναι κι όσα είναι

Αυτό λοιπόν το σπίτι ήταν η φετινή προσθήκη στο χριστουγεννιάτικο χωριό μου

Στη συνέχεια είπα ν ανακυκλώσω ο,τι είχα μικρά και καταφρονεμένα, ν αποκτήσουν υπόληψη και προσωπική ταυτότητα  😊.

Βρέθηκαν πρόσφορα βαζάκια και κούπες με λογότυπα και σκέφτηκα να αλλάξουν ένδυμα, μάλλον να ντυθούν (ειδικά τα γυαλινα) και μάλιστα γιορτινά

Ετσι μία σειρά απο τετράγωνα βάζα έγιναν  ιδανικός καμβάς για χριστουγεννιάτικες παραστάσεις, οχι οτι τα απλά στρογγυλά έμειναν πίσω, απλά τα τετράγωνα παρείχαν μία έξτρα δυνατότητα να λειτουργήσεις αυτόνομα, χωρίς να φαίνονται ενώσεις.

Θέλησα να προχωρήσω λίγο πέρα απο το απλό decoupage εφαρμόζοντας πηλό και δημιουργώντας ανάγλυφες φόρμες. Στη συνέχεια όποια κενά δημιουργήθηκαν απο τη συρραφή χαρτοπετσετών καλύφθηκαν απο χρωματικούς συνδυασμούς.

Την ίδια τεχνική ακολούθησα και για την κανάτα της καφετιέρας του γαλλικού καφέ που εξέπνευσε αιφνιδίως και δε μου έκανε καρδιά να πετάξω έτσι άσπλαχνα την κανάτα. Μπορεί να μην είναι πια χρηστική για το λόγο που δημιουργήθηκε θα βρεί όμως άλλο λόγο χρήσης. Ποτέ δε ξέρεις! Αλλά ακόμα και ως διακοσμητικό αντικείμενο στην κουζίνα παίζει άνετα μπαλίτσα 😊 

Κοιτάξτε τί γλυκα έγινε!

Και σειρά πήραν οι κούπες.

Με την κατάλληλη διακόσμηση γίνονται ένα όμορφο δωράκι που θα δώσει χαρά και χαμόγελο, ελπίζω, στον αποδέκτη
Οπως και τα μπουκάλια ,διαχρονική αγάπη, αλλά μάλλον μόνο δικιά μου, αφου στα μπαζάρ δεν 

προτιμούνται γιατί οι  κυρίες προτιμούν αντικείμενα που θα παραμείνουν εμφανή όλο το χρόνο. Εγω πάντως τα λατρεύω και τα αξιοποιώ κι ας μένουν παραπονεμένα κατ οίκον

Ενας γυάλινος κόσμος λοιπόν χαρούμενος και γιορτινός σε εορταστικό οργασμό!

Και για το τέλος και τη νέα αρχή, γυάλινα αερόστατα απο καμένες λάμπες φωτισμού, σαν γούρια, με moto "ο,τι είναι νεκρό μπορεί ν αναστηθεί και να φέρει αισιοδοξία και ελπίδα για μια νέα αρχή"

Ν'est pas ?

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ευχομαι απο τα βάθη της καρδιάς μου σε γνωστους, άγνωστους ημεδαπούς και αλλοδαπούς φίλους και άλλο κακό να μη μας βρεί!

Υ.Γ Στην πρώτη ανάρτηση του χρόνου έβαλε ο διαβολάκος την ουρά του πάλι, που λέει και το τραγούδι κι αν διαβάζετε κάποια κουφά στην ανάρτηση να ξέρετε οτι ουτε πιωμένη γραφω ουτε εχω πάθει κάποιο εγκεφαλικό 😡 Ενω στο πρόχειρο το διαβάζω όπως το έχω γραμμένο στην δημοσίευση παίρνει πρωτοβουλία το σύστημα και γράφει τα δικά του. Προσπάθησα να τα ξαναγράψω αλλά πάλι σε κάποια σημεία ειναι άλλα ντ άλλων.Ζητώ συγγνώμη, θα εξακολουθήσω να προσπαθώ😤