Επιτοίχιο like ... Pisa

Οταν μου έφερε ο γιος μου ένα πακέτο απο καμιά δεκαριά  "ξυλινα" τετράγωνα πλατώ  με διάφορα παράταιρα σχήματα, (πώς να τα περιγράψω τώρα 😕) αποκοπής τεμαχίων για επιτραπέζια παιχνίδια, η πρώτη μου σκέψη ήταν, ως συνήθως, "τί να τα κάνω τούτα πάλι;"

Να όμως που έδωσαν την έμπνευση για την πρώτη ουσιαστικά δημιουργία της νέας χρονιάς!

Νομίζω κι άλλη χρονιά είχα ξεκινήσει με μέτρηση του χρόνου. Τώρα αν πήγε καλά ή οχι ,δεν θα το ψάξω καν, μια που δε το θυμάμαι κιόλας το πότε και δεν υπάρχει λόγος ν' αυτοϋποβληθώ αρνητικά ίσως.

Φάγαμε πολλά γλυκά τις μέρες των εορτών (ευκαιρία ζητάγαμε αλήθεια!), κι έτσι κάθε τουρτόδισκος που έμεινε έφτασε στα χέρια μου.

Βάση τούρτας

Μικροί , μεγάλοι, μακρόστενοι, στρογγυλοί ήρθαν με την ίδια ατάκα "εσύ κάπου θα τους χρησιμοποιήσεις"! 

 Και η αλήθεια είναι, οτι έχω μεγάλη συμπάθεια, απο πολλών ετών στους τουρτόδισκους, που έδωσαν πολλά ρολόγια τοίχου!

Πριν κάποια χρόνια, την καμινάδα του τζακιού μου κοσμούσε ένα σιδερένιο μεγάλου μεγέθους ρολόι, το οποίο, άγνωστο γιατί, χάλασε, κι επειδή ο μηχανισμός του ήταν ενσωματωμένος πίσω απο το καντράν και δε μπορούσα να τον αλλάξω, παροπλίστηκε στο υπόγειο μέχρι νεωτέρας (ποτέ δε ξέρεις 😉)

Μου έλειπε που λέτε ένα τέτοιο υπερμεγέθες ρολόι  για την πολύ ψηλή εμφανή καμινάδα και τη λύση έδωσαν τα πλατώ, που μου έφερε ο γιος μου, ο μεγαλύτερος τουρτόδισκος, μπόλικα ξυλόγλυπτα (καλή σου ώρα Αρτέμη) κι ένα διακοσμητικό απο ρητίνη με αγγελάκια.

Τα τετράγωνα αυτά με τα περίεργα και ανόμοια σχήματα είναι βάσεις απο κομμάτια παιχνιδιού. 

Αυτά λοιπόν τ' ανόμοια σχήματα τα φαντάστηκα σαν ενα παιχνίδι φουτουριστικής σιδεροκατασκευής! Εξ ου και τα χρώματα που χρησιμοποίησα, μη με ρωτήσετε πόσα και ποια, γιατί ούτε εγώ θυμάμαι πόσα στρώματα μπήκαν απο διαφορετικές αποχρώσεις 😵ώστε να μοιάζει μ' ένα οξειδωμένο σιδερικό .

Για τον μεγάλο τουρτόδισκο χρησιμοποίησα κομμάτι απο το ύφασμα των ανοιξιάτικων κουρτινών και των καρεκλών του σαλονιού μου. Πάνω εκεί κόλλησα τους αριθμούς, γιατί οσο πάμε στραβωνόμαστε, και κόλλησα τα ξυλόγλυπτα που είχα αγοράσει για άλλη χρήση (για διακόσμηση στις γωνίες στήριξης των ραφιών της Βιβλιοθήκης που οι βάσεις είναι πολύ απλές σε σχέση με τις σιδερένιες της διπλανής πλευράς) Στον μικρότερο τουρτόδισκο κόλλησα ένα ριζόχαρτο και έκανα κρακελέ δύο συστατικών. Εδώ έγινε η πρώτη πατάτα 😡 😤. 

Θεώρησα οτι δε χρειάζεται βερνίκι σφράγισης κι  όταν έβαλα το glaze...ανατρίχιασε ολόκληρο το κρακελέ (οχι απο αγαλλίαση) κι έγινε μία κατσαρή επιφάνεια χωρίς ομως να το επηρεάσει  (οφείλω να σας πω το λάθος μου για να το αποφύγετε κι οχι να το παίζω όλα καλά), οπότε τ' άφησα ως είχε, να μην έχουμε χειρότερα με την όποια παρέμβαση.

Το δεύτερο λάθος έγινε οταν κόλλησα τους τουρτόδισκους στη βάση των τετραγώνων που είχαν ενωθεί με συρραπτικό και σφήνες για ισχυροποίηση γιατί μία ευκαμψία την έχουν. Είπαμε δεν είναι ξύλο στιβαρό.

Επειδή λοιπόν είχα βάλει και πλαίσιο, πάλι για ισχυροποίηση τους, αναγκαστικά για να εφάπτεται σε επίπεδη επιφάνεια και να κολλήσουν το γύρισα απο την ανάποδη πλευρά και τους έβαλα και βάρος για να είμαι σίγουρη οτι θα κολλήσουν γερά. ΚΑΙ ΚΟΛΛΗΣΑΝ, ΑΛΛΑ... Οταν το γύρισα  διαπίστωσα οτι το σύστημα έκλινε ελαφρά προς τ' αριστερά. Ελαφρά μεν έκλινε δε 📏. Επαθα ενα σοκ  🙅αλλά σκέφτηκα τον Πύργο της Πίζας και αυτοπαρηγορήθηκα.

Ρολόϊ τοίχου απο δύο βάσεις τούρτας με ύφασμα και decoupage

Φαντάζεστε τι σοκ έπαθε ο κατασκευαστής του οταν ακόμα κατά τη διάρκεια των εργασιών ο Πύργος άρχισε να κλίνει και αυτό συνεχίστηκε επι μακρόν;  Γι αυτό ίσως είναι αμφιλεγόμενη η ταυτότητα του αρχιτέκτονα 😂 Ενω εγώ ευθαρσώς παραδέχομαι τη δική μου ατυχία 😊 ε, δε θα  ανακηρυχθεί και μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, είπαμε!

Προσπάθησα να αποκολλήσω τους τουρτόδισκους, αλλά στάθηκε αδύνατον (αυτό θα πει να κάνει η κόλλα ο,τι υπόσχεται!). Κάτι είναι κι αυτό, δε θα ξεκολλήσουν 😚. Στη συνέχεια, μετατόπισα όσο ήταν δυνατόν τους αριθμούς . Τέλος πάντων, το βλέπεις και χωρίς να κλίνεις την κεφαλή πλαγίως

Το επόμενο εμπόδιο στάθηκε ως συνήθως ο μηχανισμός. 

Εχω ων ουκ εστιν αριθμός μηχανισμούς και δείκτες και τίποτα δεν ταιριάζει με τίποτα. Ετσι παρήγγειλα άμεσα δύο νέους με τους αντίστοιχους δείκτες και ω του θαύματος, ο ένας στους δύο ταίριαζε! Κι ολοκληρώθηκε με αθόρυβο μάλιστα μηχανισμό 😍

Ολη η κατασκευή!

Κόλλησα ενα ξυλόγλυπτο ακόμα τάχα μου να πάρει τη μορφή εκκρεμούς, ενα αγγελάκι ακόμα μπήκε στο στρογγυλό πλαίσιο να έχουν συντροφιά το ζευγάρι της κορυφής,
αν χρειαστούν μία βοήθεια μεταφοράς της γλάστρας με τα λουλούδια 😊😀

Οπως και νάχει ένα μεγάλο ρολόι  παρεμφερές με το παλιό σιδερένιο αντικατάστησε το χριστουγεννιάτικο και θα μετράει πια τις ώρες προς την Άνοιξη (ακόμα δεν είδαμε Χειμώνα την Άνοιξη ορεγόμαστε!)

Ελπίζω να σας αρέσει οσο εμένα, ίσως σε κάποια επόμενη φάση  βάλω κάποιες διακοσμητικές γωνίες, ίσως...