"Γωνιά-γωνιά

σε καρτερώ" λέει το τραγούδι,σας ξεναγώ εγώ!

πέτρα ζωγραφισμένη απο την κόρη μου

Πρώτη του μήνα ας μην το αρχίσουμε με αποτυχίες (θα συνεχίσω αμέσως στην επόμενη) είπα λοιπόν τώρα  που το εργαστήρι ολοκληρώθηκε, ας σας κάνω να ζηλέψετε λίγο ακόμα
Θα μου πείτε "μας ζάλισες" και δε θάχετε κι άδικο, οφείλετε όμως να ομολογήσετε οτι απο τη χαρά μου σας το παρουσίασα ανοργάνωτο και πρέπει να επανορθώσω...χιχιχιχι
Πρώτα-πρώτα λοιπόν βρήκαν τη θέση τους τα δωράκια σας που κατα καιρούς έχω λάβει,και φυσικά με συντροφεύουν απο τότε με αγάπη!
Και φυσικά σ ένα καταφύγιο ξεκούρασης , μόνο Αυτή ταιριάζει...

απο χέρι μοναδικό κι αγαπημένο...παρά τσι πίκρες που κατα καιρούς μου δίνει. Αλλά έτσι είναι η Αγάπη...Αχχχ Παναγιωτάκηηη!

κι εδώ, κι όχι μόνο...
Το κοριτσάκι που κοιμάται,ζωγραφική σε πέτρα δια χειρός μου

Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει το moto μου απο το χώρο μου (αστεία λέμε τώρα;) και δείτε το σ όλες του τις "εκτελέσεις"...

υφασμάτινα γράμματα κομμένα για τον πάγκο

η λάθος (αφήστε το αυτό δικό μου...) κουρτίνα

η καρέκλα ...ασανσέρ!

Και δεν τελειώσαμε...κάτι ακόμα απο το κοριτσάκι μου! Για να μην ξεχνώ...

Πίνακας ανακοινώσεων-σημειώσεων

Ποιός σου ειπε καρδιά μου όσο μακρυά κι αν είσαι οτι ξεχνάω; Αρκεί νάσαι ΕΣΥ καλά!

απ τη Σωσώκα μου!πολύ γλυκό...ευχαριστώ

και τα δωράκια της Κικής μου, που ενισχύει την παράκρουση!

Συρτάρια αποθήκευσης τίγκα στο υλικό!

Χαρτοπετσέτα να δει το μάτι σου!!!

κι όπως βλέπετε παραπάνω είναι άλλα 3 κουτιά!

Τώρα που δε θάχουμε να φάμε το σκούπισμα μας μάρανε...

Και η ανακύκλωση έχει τη θέση της εδώ μέσα.Αφρολέξ απο την συσκευασία του laptop έγιναν ράφια για τα μπουκαλάκια των χρωμάτων!

Και για το  τέλος...επηρεασμένη απο τη φίλη Ρένα που όλο το καλοκαίρι μας έδειχνε κατασκευές με θαλασσόξυλα,

κορδέλα να δουν τα μάτια σας!

εντελώς απροσδόκητα δύο θαλασσόξυλα που οπτικά "ένώθηκαν" σε ιστιοφόρο (υποθετικά μιλάμε) και φιλοξενούν το μεν ενα κομμάτι (διότι παραμένουν μεμονωμένα) ο,τι υπόλοιπο κορδέλας και το άλλο καρουλάκια (χωρίς καρούλι) κορδέλας

Ούτε ..".κορδελιάστρα" νάμουνα!

Φωτισμός διάχυτος κι ατμοσφαιρικός (κατά περιπτωση) χαλάκια για ζεστασιά.. Ουπς! ζεστασιά είπα και καλώς  εδέχθηκα επισκέπτη!

καλή παρέα όμως στις  ατέλειωτες ώρες δημιουργίας...και τηλεδιασκέψεων!!!

Απ το παράθυρο μου στέλνω ενα-δύο και τρία και τέσσερα φιλιά...

πράσινο όπου πιάνει το μάτι! 
στην κουκουναρία μου, που μεγαλώνει μαζί με την ομορφιά μου.Την κόρη μου! Συνομήλικες και αγέρωχες κι οι δυό!!!

Τώρα λοιπόν έχετε πλήρη εικόνα...αααααααα και μην το ξεχάσω και με φάτε: Κεραστείτε για τα εγκαίνια (τα κανα με την Κική,τι νάκανα; ποτε να περίμενα νάχαμε ολομέλεια;)
Η Πανακότα που σας είχα υποσχεθεί!

Ας ανάψουν τα κουτάλια...έτσι για το καλό!!!

αντε σας αφήνω γιατί τρέχω να προλάβω το project της Ρένας...ο πόλεμος της κρεμάστρας.

Ποιός θα επιβιώσει απο τις δυό μας θα φανεί στο ...χειροκρότημα.

Ξέρω τι σκέφτεστε μερικές-μερικές. Ε, οτι τα θέλει τα θέλει!(ο γνωστός άγνωστος)  ψέμματα να λέμε τώρα;  αλλά έδωσα το λόγο μου και τον κρατάω, άστε πού όσες χειροτεχνίες δεν εκανα στα νειάτα μου θα τις κάνω στην ωριμότητά μου(σιγά μην έλεγα άλλο)

Σας φιλώ και Καλό Μήνααα!!!!

Ο δίσκος που έκανε πήλινγκ

Αυτό που βλέπετε δεν είναι ο δίσκος της Φαιστού,παρά τα σχήματα που βλέπετε να φέρει, αυτά ανήκουν σ άλλο "έργο"...είναι τ απομεινάρια μιας μέρας!

Όπως ίσως κατάλαβαν όσες γνωρίζουν την γλυκοεξάρτησή μου είναι δίσκος από βάση Τούρτας!
Κι αυτός ο δίσκος, που κρατήθηκε για άλλο πράγμα σ άλλο κατέληξε...και πόόόσες φορές πήγε να "καταλήξει" στη διάρκεια της διαδικασίας!!!
Αλλά "όπου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δε πεθαίνει" λέει ο λαός, κι αυτό ίσχυσε και για τον δίσκο.
Κι αυτά σας τα λέω για να ξέρετε, οτι μπορεί να βάζω ψηλά τον πήχη όπως μου λέτε κατά καιρούς,
αλλά να ξέρετε και πόσες φορές περνάω από κάτω...
- Συμβαίνουν αυτά, θα μου πείτε και στο Σεργκέϊ Μπούμπκα!
Ως αθλήτρια λοιπόν στα πρώτα ύψη του decoupage έχω τις ατυχίες μου, που με βγάζουν μεν από τα ρούχα μου αλλά όταν, έστω και με την τελευταία προσπάθεια, υπερπηδώ τα εμπόδια... εκεί ακόμα κι αν δε βρεθώ στο πρώτο σκαλί του βάθρου, νοιώθω νικήτρια!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ξέρω ακόμα τι πήγε λάθος, αλλά  τα εμπόδια ξεκίνησαν από την εξαφάνιση του κρακελέ! Μαύρα μάτια κάναμε (εγώ δηλ., εσείς δεν είχατε καμία πρεμούρα) μέχρι να σκάσει και τώρα σκάει και στην πρώτη στραβή εξαφανίζεται.
Εκεί λοιπόν που το καμάρωνα και  άρχισα να βάζω την πατίνα και κείνη εισχωρούσε νωχελικά στις εγκοπές των σκασιμάτων,όταν άρχισε η αντίστροφη διαδικασία, της "απόσυρσης" του περίσσιου με ένα υγρό σφουγγάρι...μαζί με την πατίνα μ αποχαιρετούσε και το κρακελέ.
Μήνυμα αγωνίας στη Μισιρλού, αλλά αυτή ήθελε να μάθει τα "πως" και τα "γιατί" !
Αμ αν ήξερα θα καλούσα σε βοήθεια; Εδώ Κυρία μου έγινε φόνος τα κίνητρα θα ψάξουμε πάνω απο το νεκρό;
Φτου κι από την αρχή κρακελοαλειμα, ξανασκάσιμο, άλλη πατίνα.
Αυτή τη φορά το αποτέλεσμα, αν και το κρακελέ δεν ήταν όπως την πρώτη φορά,αλλά ικανοποιητικό, είπα "δόξα τω Θεώ τη σκαπούλαρε κι αυτός κι εγώ"...
Αμ δε! δεν είχε πει ακόμα την τελευταία του λέξη!
Πήρε την εκδίκησή του όταν πήγα να του βάλω το βερνίκι. Αντέδρασε σαν παιδική αρρώστια κι άρχισε να ξεφλουδίζει. Πώς όταν μας φεύγει το μαύρισμα του καλοκαιριού; Έτσι ακριβώς.
Πάλι κλήση εκτάκτου ανάγκης: Μισιρλού...πάλι η ίδια ερώτηση "Τι έκανεεες;"
- Μπα σε καλό σου Χριστιανή μου...ΔΕΝ ΞΈΡΩΩΩ! Μόνο του έγινε λέμεεε (νάχετε τις ίδιες περιέργειες με την Κική ; περίεργο πράμα!)
Να με ρωτάει τί σύσταση είχε το ένα, τί είχε το άλλο. Μα στο χημείο τα πήγα για ανάλυση;(Μεταξύ μας θάπρεπε να ξέρω. Οπως δε βάζουν μαζί φωτιά-βενζίνη δεν ανακατεύουν νέφτιού νερού υλικά)
Τέλος πάντων, εκεί που τον κοιτούσα έτσι ξαναμμένο τόπους τόπους και λυπόμουν και να τον πετάξω σκέφτηκα "έτσι κι αλλιώς χαμένος για χαμένος δε τον περνάω ένα βερνίκι σπρέι... για πέτρες ;αν μη τι άλλο θα ...δέσει."
Ο εαυτός μου μου απάντησε (λόγω ελλείψεως Μισιρλού) "και δε το κάνεις; τι έχεις να χάσεις,μόνο 2 ημερών δουλειά".
Κι ω του θαύματος! ήρθε και συνήλθε. Δε λέμε οτι αποθεραπεύτηκε πλήρως,  μπορούσε νάταν και καλλίτερος, αλλά τουλάχιστον γλύτωσε την (εξ)οστρακιά (τον Καιάδα, εννοώ).

φυσικά το κεντρικό μοτίβο!

κι επειδή μου φάνηκε οτι δεν είχε αρκετά κοκκινίσει με τόσες προσπάθειες, του πέταξα και κάτι τις ακόμα απάνω του νάχει να πορεύεται.

ανάγλυφα λουλούδια σε αφρώδες υλικό

 Αυτή ήταν η Οδύσσεια του Τουρτόδισκου, που μετά από επανειλημμένα peeling  έγινε ρολόι

decoupage χαρτοπετσέτας, κρακελέ 2 συστατικών (Ω,ρε γλέντια!) & πατίνα(ολοκληρώθηκε το γλέντι)

Η ...διάγνωση δική σας!

"Τραγούδι του Λουλουδιού"

Είμαι ένας καλός λόγος που λέει κι επαναλαμβάνει

η φωνή της Φυσης.

Είμαι αστέρι που έπεσε

απ  τη γαλάζια τέντα στο πράσινο χαλί.

Είμαι κόρη των στοιχείων

με πατέρα το Χειμώνα,

μάνα την Άνοιξη.

Μεγάλωσα στα γόνατα του Καλοκαιριού

κοιμήθηκα στο κρεβάτι του Φθινοπώρου.



λεπτομέρεια κρακελέ πάστας



Την αυγή ενώνομαι με τ΄αγέρι

ν΄αναγγείλω τον ερχομό της μέρας.

Το βράδυ ενώνομαι με τα πουλιά

για να την αποχαιρετήσω.

Οι πεδιάδες είναι στολισμένες

με τα όμορφα χρώματά μου, κι ο αγέρας

ευωδιάζει απο το άρωμά μου.

decoupage σε καμβαδάκι με χαρτοπετσέτα-ακρυλικά χρώματα-3d
& πάστα κρακελέ

Καθώς αγκαλιάζω τον Ύπνο, τα μάτια

της Νύχτας με προσέχουν,

κι οταν ξυπνάω, βλέπω τον ήλιο,

μοναδικό μάτι της μέρας.

Πίνω δροσιά για κρασί, αφουγκράζομαι

τις φωνές των πουλιών, χορεύω

με το ρυθμικό λίκνισμα της χλόης.

λεπτομέρεια πάστας σε καμβαδάκι

Είμαι το δώρο του εραστή. Είμαι το γαμήλιο στεφάνι.

Είμαι η θύμηση μιας στιγμής ευτυχίας.

Είμαι το στερνό δώρο των ζωντανών για τους νεκρούς.

Είμαι μέρος της χαράς και μέρος της λύπης.

decoupage με χαρτοπετσέτα και πάστα διαμόρφωσης

Μα κοιτάζω ψηλά και βλέπω μόνο το φως

Ποτέ κάτω δεν κοιτάζω να δω τον ίσκιο μου

Τούτη τη σοφία πρέπει να μάθει ο άνθρωπος.

Χαλίλ Γκιμπράν

"Δάκρυα  και γέλιο"

 απο τη γωνίτσα του πατρικού μου που φύτρωσαν
αφιερωμένα στο αγαπουλάκι μου!
...για να θυμάται...

Καρδιά ανανήψασα!

Για παρακαλώ προσέξτε, δεν είναι αυτό που φαίνεται,έτσι απλά.
Είναι μια καρδιά-ποντίκι! Οχι μάγαρο ή όπως αλλιώς το λέτε στα μέρη σας, αλλά mousse!

 Ααα, μπράβο συνεννοηθήκαμε. Είδες άμα το κατέχεις το άθλημα...!
Την έκανα μία φορά Αγ.Βαλεντίνου δώρο στον εαυτό μου. Αντιστέκομαι στην καταναλωτική μανία της συγκεκριμένης ημέρας σ ότι αφορά το έτερον ήμισυ, στον εαυτό μας όλα επιτρέπονται και ύστερα πως θάχα την δικαιολογία να σκάσω 20 ευρουλάκια για ένα πόντικα;
Αυτή λοιπόν η  καρδιά, όπως κάθε καρδιά, της έμελλε να κακομεταχειρισθεί, όπως κάθε καρδιά  γενικά όχι όποια πέφτει στα χέρια μου, άντε κακόγλωσσες!
 Η πολύ χρήση την έφθειρε. Κι απο κόκκινη και χνουδάτη ξεχνουδιάστηκε, σχεδόν καράφλιασε, στα σημεία των δαχτύλων δε, μαύρισε. Ναι, της μαύρισα την ψυχή,αλλά...το φχαριστήθηκε! γιατί αν την είχε κάποιος άλλος σιγά μην την χρησιμοποιούσε, ενώ εγω...της έδωσα και κατάλαβε!
Χρειαζόταν λοιπόν επειγόντως επέμβαση, για να δείτε τι μεγαλόψυχη είμαι. Άλλος στη θέση μου θα την πετούσε και θα 'κλαιγε και τα λεφτά που έδωσε.
Όμως εγώώώ...Γιακούμπ!Αν, σας βαστάει πείτε κακό για το χειρούργο (εμένα εννοώ,μην μπερδεύεστε)
 Οχι πως πέτυχε η επέμβαση με την πρώτη. Ήταν ανασταλτικός παράγων το εναπομείναν χνούδι βλέπετε. Έτσι η πρώτη χαρτοπετσέτα πετάχτηκε και προχώρησα σε επαναληπτική εγχείρηση.
Δεν ξέρω γιατί, "ξερνούσε" μελανά σημάδια, λέτε απο αηδία μ ότι περνούσε στα χέρια μου;  Δεν κάνω πλάκα κάθε που στέγνωνε τ αστάρι,έβγαζε μπλε εξανθήματα. Μπα, νοσοκομειακή λοίμωξη θάταν φαίνεται.
Εν πάση περιπτώσει αποφάσισα να μην την "ράψω"  πατώκορφα, όπως την πρώτη φορά, δεν με ικανοποιούσε τ αποτέλεσμα κι έτσι αποφάσισα τα ράμματα να 'ναι κομμάτια χαρτοπετσέτας της αγαπημένης μου, που κοντεύει να τελειώσει (όχι για να δείτε θυσία!)

decoupage με χαρτομάνδηλο και υγρό γυαλί (πρώτη προσπάθεια...non so bad!)

 
Βέβαια η "τελειότης το έμβλημά μας!" δεν μας  χαρίστηκε αυτή τη φορά, τα μειονεκτήματα πολλά, αλλά το οτι σώθηκε απο βέβαιο θάνατο και θα επανακυκλοφορήσει, είναι κάτι κι αυτό απο μόνο του.

Δεν νομίζετε;
Τώρα λέω να πιάσω το laptop μου!
Ωχ, προβλέπω αυτή η δήλωσή μου να προκαλέσει απανωτά εγκεφαλικά στο Λονδίνο.
Οχι στη Βασίλισσα καλά μου, αυτή δε την πιάνει χάρος, όσο μάλιστα φοράει κι αυτά τα φλούο ρουχαλάκια ξεγελιέται ο έρμος και την αφήνει,  την κόρη μου εννοώ, που στέκεται εμπόδιο στη δημιουργική μου έκφραση (λέγε με decoupage)


Υ.Γ.
Σήμερα "γιορτάζω" για πολλούς λόγους και θάθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτή την ανάρτηση,
φανερά να ευχηθώ στο γιό μου να τα ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙ ('ενας ακόμα λόγος)!
Καλό Σαββατοκύριακο που αν κρίνω απο τα αστραποβρόντια που σκίζουν τη σιγαλιά ...μάλλον
χειμωνιάτικο προβλέπεται.Φιλάκια

7 Τυχαία;... συνειδητά!

Τι θα μπορούσα να γράψω για τον εαυτό μου που δε το έχω γράψει ήδη;
Αναρωτιέμαι...
Απάντηση δε βρίσκω, γι αυτό αν επαναληφθώ χρεώστε το στην... άνοια!
Δε θα σας ταλαιπωρούσα, αλλά ας όψονται δύο Κυρίες που μου έκαναν την Τιμή να με θεωρήσουν άξια της εκτιμησή τους υπο μορφή μπλογκοβραβείου: Η Εφη πρώτα και η Χρύσα αμέσως μετά.

7 Τυχαία πράγματα για μένα; και ποιός είπε οτι είναι τυχαία; ...μμμ...πάμε:

* Οτι είμαι αθεράπευτα ρομαντική τόχετε διαπιστώσει, ανεκτική επίσης,( μέχρι να μου πατήσεις τον...κάλο), ευαίσθητη επίσης, κυκλοθυμική ομοίως.
* Κλαίω όσο εύκολα γελάω, με το πιο απλό και το πιο ασήμαντο (κατ άλλους)
* Αυτοσαρκάζομαι μέχρι γελοιότητος , μ αρέσει να τσαλακώνομαι χωρίς ενδοιασμό και όρια.Απεχθάνομαι το καθώς πρέπει.
* Σέβομαι όσο δεν λέγεται και δε κάνω ποτέ ό,τι δε θαθελα να μου κάνουν.
*Δεν υπολογίζω ποτέ το προσωπικό κόστος μιας ενέργειάς μου ή της έκφρασης ενός συναισθήματος&...θα το κάνω κι ας μου βγει και σε κακό! Ως αρχή μου έχω να μην μετανοιώνω γι αυτά που κάνω αλλά γι αυτά που δεν κάνω.
* δεν ντρέπομαι να ζητώ "συγγνώμη" αν έχω φταίξει, θέλω να βοηθάω όπου κι όπως μπορώ, χωρίς οποιοδήποτε αντάλλαγμα, θέλω να κάνω τους ανθρώπους γύρω μου χαρούμενους.
* είμαι απίστευτα γλυκατζού! αλλά... το πιο υπέροχο, το πιο ανεπανάληπτο γλυκό που έχω "φτιάξει"είναι τα παιδιά μου και καμαρώνω γι αυτό!

Τα παραπάνω λοιπόν μετά προσκλήσεως θερμοτάτης απονέμονται στις:
1)http://lucky-button.blogspot.com/ γιατί απλά...τη Λατρεύω!
2)http://stekiapantouu.blogspot.com/ γιατί θέλω να τη γνωρίσω
3) http://christinad-christinascorner.blogspot.com/ γιατί είναι Κερκυραία!
4) http://onirokosmos-art.blogspot.com/ γιατί τόλμησε να με πεί ...παλιοχαρακτήρα!και μ αρέσουν οι τολμηροί
5) http://oti-mas-aresei.blogspot.com/ γιατί έτσι μου αρέσει
6) http://gunaikeies-upotheseis.blogspot.com/ γιατί είναι γυναικεία υπόθεση!
7) http://filiascrafts.blogspot.com/ γιατί θέλω να συνεχίσει ακάθεκτη
8) http://mia-nancy.blogspot.com/ γιατί είναι ΜΙΑ και είναι μοναδική και με συγκινεί και με κάνει να χαμογελώ
9)http://marinaslifefamily.blogspot.com// γιατί την θέλω ΕΔΩ!
10)http://aggelikh18.blogspot.com/ γιατί είναι σταθερή αξία και πρέπει να τη γνωρίσετε.Σε εξέθεσα, τώρα να σε δώ...
11) http://nenakarascreations.blogspot.com/γιατί ήρθε απο το πουθενά και θέλω να μάθω...!
12) http://jenny-jennysstory.blogspot.com/γιατί σε θέλω ασυγκράτητη
13)http://demi-life.blogspot.com/ για να ανακαλύψουμε κι εσένα!
14) http://fotolabida1.blogspot.com/ γιατί ο,τι λάμπει με προκαλεί!
15) http://lifebookmarks.blogspot.com/ γιατί είναι Κεφαλλονίτικος ανεμοστρόβιλος!

Υ.Γ. Επειδη την προηγούμενη ανάρτηση δε μ αφήσατε να τη χαρώ (χαλάλι σας) γιατί υπονοήσατε οτι πάω να  αποφύγω την εξομολόγηση,σ΄ο,τι με ρωτάτε θα απαντήσω άμεσα. Σας ευχαριστώ για την προσέλευση και τις ευχές, και στα δικά σας οι... λεύτερες!!!

Εδώ Τζεπέτο!

Να σας εξομολογηθώ κάτι;

ΕΙΜΑΙ ΠΟΟΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ!!!!Γιουπιιιιι (που λέω εγω) Ολεεεεεεεεε (που λέει Μισιρλού)

Οχι που έβρεξε (...και γι αυτό) αλλά πραγματοποιήθηκε ένα όνειρό μου.

Τόσο καιρό έβλεπα άλλα και ως παιδί (μμμμ καήκατε;) κι εγω ζήλευα.Οχι, ζηλιάρα δεν είμαι ή μάλλον σ ένα ...συγκεκριμένο τομέα (φυσικό,ε;) λοιπόν επανερχόμαστε στην τάξη,δεν ζηλεύω γενικώς αλλά ορισμένως,κι ΑΥΤΟ το ζήλευα!

Δείχνατε κι εσείς κατα καιρούς τα δικά σας, είδα και το ...χειρουργείο της Πετροβασίλη και τα είδα όλα! Οχι δε θέλω να γίνω χειρούργος, προς το παρόν εγω είμαι το πειραματόζωο.

Οχι,οχι ,οχι. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ζήλευα! Τώρα με δικαιώνετε έτσι; το ξέρω

ολα εκ των ενόντων!

Είχαμε λοιπόν ένα παραμελημένο χώρο απο κτήσεως σπιτιού, ο οποίος συνόρευε άμεσα με την master bedroom(πόσο ωραία ακούγεται έτσι!).

Τόσο παραμελημένο όμως που δεν τον ανοίγαμε καν κι οταν το κάναμε ήταν να πετάξουμε κάτι που δε θέλαμε να βλέπουμε και τάχαμου λέγαμε “το έβαλα στην αποθήκη”! Πώς λέμε στην δημοσιουπαλληλική διάλεκτο "το έθεσα αρχείο"; ...και μην το είδατε μην το απαντήσατε!
Ούτε το παράθυρο να παίρνουμε αέρα, που σκάγαμε σαν τα ποντίκια με τον καύσωνα, δεν ανοίγαμε.
Απο πέρσυ είχα μπει στο τριπάκι κι όλο το πέταγα κι όλο εισέπρατα απογοητευτικά σχόλια.

Το έτερον ήμισυ ήθελε να μεγαλουργώ σε μεγάλους χώρους.Κι έτσι εγω είχα εξαπλωθεί και στα 160 τετραγωνικά του σπιτιού. Πώς λένε “δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ ανέβει στο κρεββάτι”; ε, εγω το κρεββάτι το είχα ξεχάσει, αλλά το σπίτι τόχα κάνει λαμπόγυαλο.

Μόνο οταν ήταν να δεχτούμε καμία επίσκεψη τρέχαμε να μαζέψουμε τα ασυμάζευτα κι αυτό αν μας είχε ευγενώς προειδοποιήσει, αλλιώς μπορεί και να μην άνοιγε η πόρτα...στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα; Αααυτό!

Και μία ωραία πρωϊα, προ μέτρων (γιατί μετά όνειρο θάμενε) έτσι ξαφνικά χωρίς καμιά προειδοποίηση (ενημέρωσα όμως μετά) κάλεσα το μάστορα και του λέω “το και το...είσαι;” και επειδή ο συγκεκριμένος δε μου χαλάει χατήρι, ανέλαβε άμεσα έργο. Ούτε “πόσο;” δε τον ρώτησα. Το ήθελα και το ήθελα ΤΩΡΑ!

Σοβαντίστηκε (το χοντρό του και το ψιλό του),πλακοστρώθηκε, βάφτηκε και άρχισαν να μπαίνουν τα έπιπλα (όλα προϊόν ανακύκλωσης απο τον αδελφούλη μου,καλά νάναι). Σ αντίθεση με το έτερον μου ήμισυ (πολύ παίζει σημερα) που δε συμφωνούσε σε τίποτα κι όλα τάχε για πέταμα.Ε, αν τον φυσάς τον παρά... (μη το πιστέψετε καλέ) απλά ήθελε τα καλλίτερα για μένα και μ έστελνε σε γνωστό Σουηδικό κατάστημα για μπάζα. Εγω όμως βράχος. Αυτά θέλω!

το έπιπλο που έσπασε στα δύο και ο πάγκος με το κρύσταλλο

Σήμερα το κοίταζα εκστατική και δε το πίστευα. Τόχα ολοζώντανο μπροστά μου!

Να σας πω οτι κοιμάμαι με την πόρτα τέντα να το θαυμάζω μέχρι να παραδοθώ στις αγκάλες του Μορφέα; Να σας το πω! Σαν μικρό παιδί το χαίρομαι.

σκουπιδοντενεκές για τα χαρτιά

Τώρα να υποσχεθώ οτι θα το διατηρήσω στη χειρουργική καθαριότητα της Πετροβασίλη,αδυνατώ να ψευσθώ...θα προσπαθήσω πάντως το εργαστήρι του γέρο Τζεπέτο νάναι σεστάδο για να ξεπεταχτεί ποιός ξέρει...κανένας μικρός Πινόκιο.

Βέβαια ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί  (η  καρέκλα π.χ. και το παράθυρο με περιμένουν να πάω Πάτρα) αλλά δεν μπορούσα να κάνω υπομονή να μην σας το δείξω.Σήμερα μπορεί να έιμαι off αλλά πετάωωω
Αυτάάά!!!
Τέλος ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ απο καρδιάς αυτούς (κι ας μην το διαβάσουν ποτέ) που μου έκαναν αυτό το ΔΩΡΟ!γιατί τελικά ΔΩΡΟ ήταν.
Μόλις τσίμπησα δύο βραβειάκια απο την Εφη  και η ευφορία ολοκληρώθηκε 

Εφη ευχαριστώ για την σωστή σου επιλογή!...μέρας εννοώ...
Αριστα 10!

Μόλις κυκλοφόρησε!!!

Τρέξτε γιατί θα γίνει ανάρπαστο, σας το λέω κι αμαρτίαν ουκ έχω.

Γιατί μιλάω; μα για το d φυσικά των επιλογών σας κι όχι μόνο... Γιατί η Παράκελσος τόκανε το θαύμα της, Μεγάάάλη η χάρη της! και παιδευόμουν να συγκεντρώσω τα 100 άσματα.
Απο slow μουσική, ελαφρολαϊκά ως  λαϊκά, ρεμπέτικα σμυρνέϊκα μέχρι και  κλαρίνα.

Ααα, απ όλα έχει ο μπαξές κι ανάλογα την περισταση το μεράκλωμα ή το δάκρυ τάχετε εξασφαλισμένα.

Η κλήρωση λοιπόν, που όπως πάντα η εγκυρότητά της δεν αμφισβητείται (επιστράτευσα και το έτερον μου ήμισυ, σ αυτό να ρίξετε το ανάθεμα οι ατυχήσασες) απέδειξε γι άλλη μια φορά οτι η τύχη βοηθάει μεν τους τολμηρούς , αλλά έχει μία μεγαλύτερη προτίμηση στους πρωτάρηδες: Ρούλα σμαραγδένια!!! 

Σμαράγδια και ρουμπίνια να σου φέρω...μπορεί όχι, που να τρέχω τώρα στις Ινδίες, άντε να μου βγει καμιά ΑΘήνα, οπότε το cd.

Δικό σου!!!

Χάρηκα πολύ, γιατί η Ρούλα μπήκε με ενθουσιασμό και μία θετική αύρα στο χώρο κι αυτό είναι η καλλίτερη υποδοχή,θεωρώ.

Οσο για τις υπόλοιπες συμμετοχές για να μην μείνετε παραπονεμενες μπορείτε να μπείτε εδώ: http://www.youtube.com/playlist?list=PL8D9F96E5AF6303FE&feature=mh_lolz  και να τα εγγράψετε 

ή απλά να τα ακούτε. Καλή διασκέδαση!

Και να σας εξομολογηθώ και κάτι να γελάσετε!

Για να γλυκάνω την πίκρα της "αποτυχίας"  είχα φτιάξει  μια  Panacotta (η πιο εύκολη και πιο μυρωδάτη εκδοχή κατά γενικήν ομολογία, απο τα χεράκια μου) αλλά την έφαγα (όχι μόνη) πριν τη φωτογραφήσω...οπότε πνίξτε την πίκρα σας σ ότι σας βρίσκεται πρόχειρο κοντά σας, επιφυλάσσομαι...
Καλή ακρόαση Ρουλάκι (ετοιμάζεται) και οι υπόλοιποι απολαύστε το όπως-όπως!χαχαχααα