Χιονάνθρωποι με ζεστή καρδιά

Όταν αντιλήφθηκα τη νέα πρό(σ)κληση της Μίας με θέμα, τί άλλο, απο τους αγαπημένους χιονανθρώπους των χειμωνιάτικων ημερών, χάρηκα πάρα πολύ, γιατί διαπίστωσα οτι είχα ποικιλία επι του θέματος
Κάθε χρόνο η προσμονή των εορτών των Χριστουγέννων συνοδεύεται και απο την ελπίδα οτι ο καιρός θάναι τόσο χειμωνιάτικος, ώστε θα μπούμε στο πνεύμα των ημερών και θα ζήσουμε λευκά Χριστούγεννα με κρύο και ίσως χιόνι. Αλλά αλλοίμονο οχι μόνο οι ελπίδες διαψεύδονται αλλά κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα έρχονται όλο και πιο καλοκαιρινά. Σε λίγο δεν θα ξεχωρίζουμε απο την Αυστραλία. 

Η ζημιά που έχουμε προκαλέσει στο περιβάλλον μας  υπενθυμίζεται καθημερινά με την κλιματική αλλαγή των εποχών να γίνεται όλο και πιο σκληρή, αλλά δεν βλέπω να ιδρώνει και το ους ουδενός😡.
Παρ όλα αυτά κι οσα άλλα προσωπικά με ταλανίζουν, το παιδί μέσα μου δεν παύει να ελπίζει και μια που η φύση δεν συνηγορεί υπέρ του ονείρου, βάλθηκα να μεταμορφώνω γύρω μου διάφορα σε χιονανθρωπάκια 🎩
* Καμένες Λάμπες που έγιναν γούρια για το 2023
Η φόρμα τους δε βόλευε να γίνουν αερόστατα, όπως οι υπόλοιπες δέκα, ετσι προστέθηκε μία ακόμα μπάλα φελιζόλ στο βιδωτό τμήμα και μεταμφιέστηκαν σε χιονάνθρωπους

* Ξύλινα κουτιά.

Τα κουτιά είναι πάντα η μεγάλη μου αγάπη. Μεταμορφώνονται τόσο πολύ που ξεχνάς την αρχική τους μορφή

*Άδεια Μπουκάλια μπορούν κάλλιστα ντυμένα με πηλό να μεταφέρουν ένα αισιόδοξο μήνυμα JOY(και όχι μόνο!)

* κανάτα καφετιέρας που έμεινε κατάλοιπο απο την καφετιέρα που έπνιξε τα χρόνια της στ' απομεινάρια του καφέ και τελεύτησε, χωρίς να συμπαρασύρει ομως την κανάτα, κι έτσι ντύθηκε στολίστηκε με ανάγλυφο decoupage (δυστυχώς στη φωτογραφία δεν είναι ευκρινής η υψομετρική διαφορά στην χαρτοπετσέτα), χρωματίστηκε, φόρεσε ένα πομολάκι για πομ πομ κεφαλιού κι άλλαξε όψη και χρήση

 

* άδεια γυάλινα βάζα.

Πολλά άδεια βάζα φέτος έγιναν ο κατάλληλος καμβάς για χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Γιατί να πήγαιναν στην ανακύκλωση οταν μπορούσαν να μεταφέρουν λιχουδιές και μηνύματα αγάπης ; Ανάγλυφο κι εδώ decoupage  με πηλό και χαρτοπετσέτα

και για το τέλος, ετσι για να κλείσουμε ακόμα πιο όμορφα, ένα παραμύθι που έγινε ταινία μικρού μήκους https://youtu.be/ZE9KpobX9J8 με θέμα έναν χιονάνθρωπο

Σ’ ένα χιονισμένο πρωινό του Δεκέμβρη, ένα μικρό αγόρι με το όνομα Τζέιμς θα φτιάξει ένα χιονάνθρωπο στην αυλή του σπιτιού του. Θα του φορέσει καπέλο και κασκόλ, θα του βάλει κάρβουνα για μάτια και ένα μήλο για μύτη.

Στα μεσάνυχτα θα συμβεί κάτι μαγικό. Ο Τζέιμς θα δει τον χιονάνθρωπό του να λαμπυρίζει με πολύχρωμα φώτα και να αποκτά ζωή. Θα γίνουν οι καλύτεροι φίλοι και θα ζήσουν μια μαγική και συγκινητική περιπέτεια στη γη και στον ουρανό.

Ο ενήλικος πλέον Τζέιμς, αντικατοπτρίζεται στο ξεκίνημα του φιλμ στο πρόσωπο του David Bowie, ο οποίος αναμοχλεύει τις αναμνήσεις του και  μας δείχνει πως απέκτησε το κασκόλ του από τον Άι Βασίλη..

Ο χιονάνθρωπος (The snowman), είναι ένα παιδικό βιβλίο του Raymond Briggs, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1978. Το 1982, το βιβλίο έγινε ταινία 26 λεπτών για λογαριασμό του βρετανικού Channel 4, από την Dianne Jackson. Την ίδια χρονιά, το φιλμ ήταν υποψήφιο για το Όσκαρ κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους  και από τότε παίζεται κάθε χρόνο στην περίοδο των Χριστουγέννων, μαγεύοντας μικρούς και μεγάλους.

Christmas elf

 Καθημερινά τηλεοπτική διαφήμιση μας υπενθυμίζει το πόσες μέρες μένουν μέχρι τα Χριστουγεννα κι εγω νομίζω οτι ανεβαίνω Γολγοθά.
Ειλικρινά δε μπορώ και δε θέλω να σας περιγράψω το πως νοιώθω, δε υπάρχει λόγος να μαυρίζουμε περισσότερο τις καρδιές μας μέρες που ρχονται, ουτε ο χώρος εδώ είναι εξομολογητήριο. 
Αυτό το χώρο θέλω να τον κρατήσω άσπιλο και αμόλυντο απο δάκρυα και παράπονα, θέλω ναναι και να παραμένει όπως εξ αρχής δημιουργήθηκε χώρος χαράς. Γι αυτό θα επιμείνω με τις ελάχιστες φετινές δημιουργίες που έγιναν στα όποια κενά δημιουργούνται στη διάρκεια της ημέρας και προσπαθώ να εκμεταλλευτώ, γιατί είναι ελάχιστα. 
Πόσο αναπολώ εκείνα τα βράδυα που έπρεπε να κακαρίσει ο κόκορας για να πάω επιτέλους για ύπνο! Πόσο μου λείπουν αυτά τα ξενύχτια!!! Αλλά ας μην είμαι αχάριστη και απο αυτές τις λίγες ώρες της δημιουργίας.
Οταν έκανα τις προμήθειες για τα Χριστούγεννα εχοντας κατά νου οτι φέτος επιτέλους θα ξαναέκανα το τσάι των Χριστουγέννων, είχα παραγγείλει απο την Decomagia  κι ενα μπουστάκι που είχα ερωτευθεί. 
Μέχρι να το πιάσω στα χέρια μου, άλλοι χειροτέχνες το είχαν φτιάξει σε διάφορες εκδοχές, οπότε εγω, οταν το έπιασα, αποφάσισα να γίνει κάτι εντελώς διαφορετικό και με ετερόκλιτα υλικά.  Είχα λοιπόν ενα "καπέλο" απο γυψόγαζα που είχα φτιάξει τις μέδουσες της αυλής πρόπερσυ (αν δεν κάνω λάθος) και μία αυγοθήκη. Αυτά τα δυο ήταν τα θεμέλια που έστησαν αυτό το δημιούργημα που έγινε το ξωτικό των Χριστουγέννων.

Πάνω απο το καπέλο της γυψόγαζας επειδή ήταν επίπεδο κόλλησα ενα πλαστικό καπάκι αγνώστου ταυτότητας,  να δοθεί λίγο ύψος και φόρμα. Στη συνέχεια έκοψα δυο κομμάτια απο τις θηκούλες της αυγοθήκης και τις κόλλησα μεταξύ τους δημιουργώντας ένα κορμό που πάνω του θα έμπαινε το μπούστο.

 Ολο αυτό το έντυσα με λευκό χαρτί αφής, αφού το στραπατσάρισα στη χούφτα μου ν αποκτήσει ζάρες για να κάνει πτυχώσεις υφάσματος. Στη συνέχεια, αφού στέγνωσε, κόλλησα κομμάτια απο διαφορετικές χαρτοπετσέτες με γιορτινό μοτίβο, ν αποκτήσει φόρεμα. Στην εσοχή της αυγοθήκης εβαλα χαρτί αφής και επάνω κόλλησα το μπούστο. Χέρια και πόδια (τα πόδια τα είχα απο την παλιά αμερικάνικη μπομπονιέρα που πέρσυ έφτιαξα την Βασίλισσα του χιονιού) έραψα ύφασμα το γέμισα με βάτα, στα δε χέρια έμπηξα ενα σύρμα και το λύγισα ν' αποκτήσουν πλαστικότητα κινήσεων και τα κόλλησα τα μεν στο σώμα τα δε στην περίμετρο του φουστανιού, γιατί το ξωτικό κάθεται κομψά χαμέ. Ενας κώνος απο την αυγοθήκη επίσης ντύθηκε με χαρτοπετσέτα κι έγινε καπέλο. Στα χέρια της κρατά ένα στεφανάκι και μία γιρλάντα απο χιονονιφάδες.

Ήταν μια πολύπλοκη κατασκευή, άσχετα απο τα  λίγα υλικά, που όμως ήθελε χρόνο και προσοχή. Ομως το αποτέλεσμα αντάμειψε τις προσδοκίες μου.

Έχετε αντίθετη άποψη;