Christmas elf

 Καθημερινά τηλεοπτική διαφήμιση μας υπενθυμίζει το πόσες μέρες μένουν μέχρι τα Χριστουγεννα κι εγω νομίζω οτι ανεβαίνω Γολγοθά.
Ειλικρινά δε μπορώ και δε θέλω να σας περιγράψω το πως νοιώθω, δε υπάρχει λόγος να μαυρίζουμε περισσότερο τις καρδιές μας μέρες που ρχονται, ουτε ο χώρος εδώ είναι εξομολογητήριο. 
Αυτό το χώρο θέλω να τον κρατήσω άσπιλο και αμόλυντο απο δάκρυα και παράπονα, θέλω ναναι και να παραμένει όπως εξ αρχής δημιουργήθηκε χώρος χαράς. Γι αυτό θα επιμείνω με τις ελάχιστες φετινές δημιουργίες που έγιναν στα όποια κενά δημιουργούνται στη διάρκεια της ημέρας και προσπαθώ να εκμεταλλευτώ, γιατί είναι ελάχιστα. 
Πόσο αναπολώ εκείνα τα βράδυα που έπρεπε να κακαρίσει ο κόκορας για να πάω επιτέλους για ύπνο! Πόσο μου λείπουν αυτά τα ξενύχτια!!! Αλλά ας μην είμαι αχάριστη και απο αυτές τις λίγες ώρες της δημιουργίας.
Οταν έκανα τις προμήθειες για τα Χριστούγεννα εχοντας κατά νου οτι φέτος επιτέλους θα ξαναέκανα το τσάι των Χριστουγέννων, είχα παραγγείλει απο την Decomagia  κι ενα μπουστάκι που είχα ερωτευθεί. 
Μέχρι να το πιάσω στα χέρια μου, άλλοι χειροτέχνες το είχαν φτιάξει σε διάφορες εκδοχές, οπότε εγω, οταν το έπιασα, αποφάσισα να γίνει κάτι εντελώς διαφορετικό και με ετερόκλιτα υλικά.  Είχα λοιπόν ενα "καπέλο" απο γυψόγαζα που είχα φτιάξει τις μέδουσες της αυλής πρόπερσυ (αν δεν κάνω λάθος) και μία αυγοθήκη. Αυτά τα δυο ήταν τα θεμέλια που έστησαν αυτό το δημιούργημα που έγινε το ξωτικό των Χριστουγέννων.

Πάνω απο το καπέλο της γυψόγαζας επειδή ήταν επίπεδο κόλλησα ενα πλαστικό καπάκι αγνώστου ταυτότητας,  να δοθεί λίγο ύψος και φόρμα. Στη συνέχεια έκοψα δυο κομμάτια απο τις θηκούλες της αυγοθήκης και τις κόλλησα μεταξύ τους δημιουργώντας ένα κορμό που πάνω του θα έμπαινε το μπούστο.

 Ολο αυτό το έντυσα με λευκό χαρτί αφής, αφού το στραπατσάρισα στη χούφτα μου ν αποκτήσει ζάρες για να κάνει πτυχώσεις υφάσματος. Στη συνέχεια, αφού στέγνωσε, κόλλησα κομμάτια απο διαφορετικές χαρτοπετσέτες με γιορτινό μοτίβο, ν αποκτήσει φόρεμα. Στην εσοχή της αυγοθήκης εβαλα χαρτί αφής και επάνω κόλλησα το μπούστο. Χέρια και πόδια (τα πόδια τα είχα απο την παλιά αμερικάνικη μπομπονιέρα που πέρσυ έφτιαξα την Βασίλισσα του χιονιού) έραψα ύφασμα το γέμισα με βάτα, στα δε χέρια έμπηξα ενα σύρμα και το λύγισα ν' αποκτήσουν πλαστικότητα κινήσεων και τα κόλλησα τα μεν στο σώμα τα δε στην περίμετρο του φουστανιού, γιατί το ξωτικό κάθεται κομψά χαμέ. Ενας κώνος απο την αυγοθήκη επίσης ντύθηκε με χαρτοπετσέτα κι έγινε καπέλο. Στα χέρια της κρατά ένα στεφανάκι και μία γιρλάντα απο χιονονιφάδες.

Ήταν μια πολύπλοκη κατασκευή, άσχετα απο τα  λίγα υλικά, που όμως ήθελε χρόνο και προσοχή. Ομως το αποτέλεσμα αντάμειψε τις προσδοκίες μου.

Έχετε αντίθετη άποψη;