Τα εαρινά

 Σας είχα υποσχεθεί οτι θα επανέλθω με την εαρινή Ισημερία.

Μπορεί λοιπόν να πέρασαν κανα δυο μέρες, αλλά δεν το ξέχασα,  παρόλο που δεν είναι και η καλλίτερή μου περίοδος απο άποψη προβλημάτων και ψυχολογικής επιβάρυνσης. 

Ευτυχώς, η Άνοιξη που επελαύνει και η Φύση γύρω μου που οργιάζει, προσπαθούν να μου μετριάσουν ο,τι με κατατρώει.

Ηρθε και η πρόκληση της Μίας και έδεσε το γλυκό 

Ελπίζω νάναι καλά δεμένο και να μη μουχλιάσει 😉

Οπως σας εχω εξομολογηθεί, τον τελευταίο καιρό μ έχουν μονοπωλήσει η ζωγραφική και τα πετρωτά ή καλλίτερα γυαλοβοτσαλωτά. 

Απ' αυτά λοιπόν τα τελευταία, θάναι και η σημερινή μου συμμετοχή στον εορτασμό της Πρώτης μέρας της Άνοιξης και στο πέρασμα απο το Χειμώνα στην Ανοιξη

Φτιάχτηκαν ως αντίδωρα, στα δώρα που κατά καιρούς τα συγκεκριμένα άτομα μου προσφέρουν, συλλέγοντας  απο τη θάλασσα ό,τι θα μπορούσε να μου φανεί χρήσιμο. Και είναι μία πράξη ευχαρίστησης και ευγνωμοσύνης απο μέρους μου.

"ΑΝΟΙΞΗ Ή Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ" λοιπόν και ιδού ΑΝΟΙΞΗ!

Εννοείται πώς ΟΟΟΛΑ είναι στο φυσικό τους χρώμα.

Καλή μας 'Ανοιξη λοιπόν οδεύοντας ολοταχώς προς το Πάσχα...κι ο καιρός περνάει σαν την άμμο ανάμεσα απο τα δάχτυλά μας