...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Εμείς οι δυο μαζί...

Σήμερα δεν έχει ανάρτηση για κάποια νέα δημιουργία, αν και όταν ξεκίνησα αυτό το blog είχα κατά νου ότι δεν θα αναφέρομαι σε προσωπικά , διότι όπως έλεγε μια τηλεοπτική ατάκα «προσωπικά ζητήματα, συζήτηση κομμένη».
Σήμερα όμως θα κάνω μια εξαίρεση, γιατί αφορά ένα ξεχωριστό άνθρωπο στη ζωή μου και πολύ-πολύ σημαντικό. Όχι, δεν καταλάβατε σωστά, ούτε στον σύντροφό μου αναφέρομαι, ούτε στα παιδιά μου, αλλά στο άλλο μου μισό …τον αδελφό μου!
Μου έκανε δώρο το laptop με το οποίο σας γράφω … έτσι χωρίς πρόγραμμα. Εμείς γενικά, δεν είναι ανάγκη να γιορτάζουμε για να κάνουμε δώρα και προ κρίσης και με την κρίση η τακτική εξακολουθεί ίδια.Τέλος πάντων δεν ήταν ανάγκη το σημερινό δώρο για να καταλάβω την αγάπη του για μένα ούτε εκείνος περιμένει την δημόσια έκφραση της αγάπης μου γι αυτόν, όμως είναι ένα δώρο αρκετά ακριβό για να περάσει στο ντούκου κι εγώ δεν έχω την ανάλογη οικονομική δυνατότητα για να ανταποδώσω.

Τον αδελφό μου τον απαίτησα ουσιαστικά από τους γονείς μου, όταν κάποια Μ.Παρασκευή χάθηκα στην πλατεία μες τον κόσμο και με βρήκαν μετά από ώρα αναζήτησης,  κρεμασμένη σ ένα καροτσάκι να θαυμάζω ένα μωρό. Έτσι αποφάσισαν οι γονείς μας ότι είχε έλθει η ώρα για να μου «κάνουν» μια συντροφιά. Τώρα «η ώρα» και «η συντροφιά» τρόπος του λέγειν, γιατί η ώρα καθυστέρησε 6 χρόνια και η συντροφιά δεν επετεύχθη ποτέ. Απλά απέκτησαν ένα άλλοθι, ότι εμείς στον κάναμε, εσύ ήσουν πολύ μεγάλη πια για να συνυπάρξετε!!!
Τέλος πάντων αυτό ήταν το μόνιμο αγκάθι στην σχέση μου με τον αδελφό μου, που περισσότερο για κούκλα τον έβλεπα, παρά για ένα παιδί που θα συντρόφευε τα μοναχικά παιχνίδια μου.
Γιατί παρεμπιπτόντως ήταν και πολύ όμορφο μωρό. Ξέρετε από αυτά τα στρογγυλοπρόσωπα γελαστά μωράκια με τις δίπλες στα μπουτάκια. Όλο αυτό σήμερα το χει ρίξει μπόι κι είναι δίμετρος! Ακόμα θυμάμαι σαν τώρα την μέρα και την ώρα που γεννήθηκε στο σπίτι μας, όπως συνέβαινε τότε στα περισσότερα σπίτια της επαρχίας.
Τα χρόνια πέρασαν κι εμείς μεγαλώναμε παράλληλα και όχι μαζί, όπως θα θέλαμε. Ένα μειονέκτημα που φροντίσαμε να μην επαναλάβουμε στα δικά μας παιδιά. Κι έτσι περνώντας τα χρόνια κάποια στιγμή «βρεθήκαμε» και η διαφορά μας μειώθηκε και ήρθαμε πιο κοντά, και νιώσαμε πραγματικά αδελφική αγάπη και συνύπαρξη. Εκείνος έγινε ένας άριστος οικογενειάρχης, ενας επιτυχημένος αυτοδημιούργητος επαγγελματίας , με ευρεία κοινωνική αποδοχή (ακολουθεί το παράδειγμα  του πατέρα μας, που είναι γνωστός και αγαπητός σ όλο το νησί) κι εγώ διανύω την δική μου πορεία, αθόρυβα και έντιμα. Έχει προσφέρει στον τόπο του μέσα από τον αθλητισμό (και όχι μόνο) που ασχολήθηκε και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να ασχολείται και να παθιάζεται.
Είναι περήφανος ο ένας για τον άλλον , αγωνιά ο ένας για τον άλλον, πονάει ο ένας όταν πονάει ο άλλος, κι εγώ η αλήθεια είναι ότι τον έχω κάνει πολλές φορές να πονέσει με τις περιπέτειές μου. Ήξερα όμως ότι ήταν πάντα εκεί, δίπλα μου, φύλακας- άγγελος, που αν κι όποτε τον είχα ανάγκη μπορούσα να απλώσω και να πιάσω το χέρι του και να πάρω δύναμη.
Ακόμα κι όταν με φωνάζει κάποιες φορές, γιατί έχει απωθημένο ότι δεν γεννήθηκε πρώτος για να μου επιβάλλεται, ξέρω ότι το κάνει από έγνοια και αγάπη.
Το καλό είναι ότι και οι σύντροφοί μας ενοποιήθηκαν σ αυτό τον δεσμό και έγιναν σύνδεσμοι μιας αλυσίδας, που είμαι σίγουρη, ότι με τα χρόνια θα γίνεται πιο δυνατή και έτσι θα συνεχισθεί και μετά από μας, μέσα από τα παιδιά μας.
Απ εδώ λοιπόν θέλω να τον ευχαριστήσω για όσα ζήσαμε μέχρι σήμερα, για όσα μοιραστήκαμε μέχρι σήμερα και να ευχηθώ να ’ναι καλά και να μην μου στερήσει ποτέ την παρουσία του από στη ζωή μου . Να ‘μαστε πάντα μαζί, ενωμένοι χέρι-χέρι και στα εύκολα και στα δύσκολα που μας επιφυλάσσει η ζωή… ΜΑΖΙ!

Σ ευχαριστώ που υπάρχεις…

16 σχόλια :

  1. νάσαστε πάντα μαζί αγαπημενοι !!!! Σας θαυμάζω !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαρά μου πολύ πολύ γλυκιά και τρυφερή αφιέρωση στον αδελφό σου!Με συγκίνησες!
    Ζηλεύω όλους εσάς που μπορείτε να νοιώθετε αυτή την υπέροχη αδελφική αγάπη και δέσιμο,δυστυχώς δεν έχω αδέλφια και ό,τι κι αν πω αυτό το συναίσθημα δεν το έχω νοιώσει.
    Έμμεσα το βλέπω στις κόρες μου,που είναι τόσο δεμένες σαν γροθιά,πάντα η μια για την άλλη-κι αυτές τις κοιτάζω πολλές φορές με ζήλια(με την καλή έννοια).
    Να είστε πάντα καλά,τόσο αγαπημένοι,ο ένας πλάι στον άλλο!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με συγκίνησες Πολύ!!!
    Έχω μια ισχυρή ταύτιση στα περισσότερα σημεία καθώς έχω κι εγώ αδελφό που είναι μικρότερος, αν και μεσολαβεί αδελφή ανάμεσα, έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, ουσιαστική και θεμελιώδη.. Θα μπορούσα εδώ να προσθέσω...ανάρτηση!!!!
    Γεγονός είναι οτι του έχω αδυναμία, και όχι άδικα.. Είμαι περήφανη γι αυτόν για μια σειρά από σοβαρούς λόγους, και θα ήμουν και χωρίς αυτούς τους λόγους!
    Να τον χαίρεσαι και να σε χαίρεται!
    Είναι Σπουδαία σχέση, και δεν μοιάζει με καμιά άλλη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαρά μου με συγκίνησες με αυτά που γράφεις για τον αδελφό σου.
    Σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί και εγώ είμαι μη μεγαλύτερη απο τα αδέλφια μου (1 κορίτσι και 2 αγόρια) και είμαστε τόσο δεμένοι και τόσο αγαπημένοι. Ολοι για έναν και ένας για όλους!!!!!
    Σου ευχομαι να είστε πάντα αγαπημένοι και ευτυχισμένοι και τίποτα και κανένας να μην χαλάσει αυτό που έχετε!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βέρα θεοδωρίτση23 Μαΐου, 2010 17:49

    Τελικά το είπες και το έκανες. Είμαι πολύ χαρούμενη όπου έχω έναν τόσο καλό μπαμπά(όσο τον περιγράφεις)και μια τόσο καλή θεία όπως είσαι εσυ.Χαίρομαι πραγματικά όπου έχετε τόσο καλές σχέσεις αν και εγώ το ξέρω αφού σας βλέπω (καθημερινά).Θα ακολουθήσω και εγώ αυτό το παράδειγμα με τα δύο αδέλφια μου(2 αγόρια)και ελπίζω να γίνουμε όπως εσείς οι δύο και πιο αγαπημένοι!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κορίτσια μου χαίρομαι που μοιραζόμαστε ακόμα και τα συναισθήματα μας. Είναι πολύ τρυφερό να έρχεσαι κοντά με ανθρώπους που δεν γνωρίζεις αλλά "επικοινωνείς" μέσα απο κοινά ενδιαφέρον
    τα, αισθήματα, συναισθήματα και βιώματα. Οσο για σένα Ελένη μου, ξέρω απο τον πατέρα μου τον καημό να μην έχεις αδέλφια. Φρόντισε να ενισχύεις τους δεσμούς των κοριτσιών σου, νάναι πάντα αγαπημένες και ενωμένες σαν μια γροθιά, το ίδιο κάνω & εγω με τα παιδιά μου.

    *Οσο για σένα μικρό (στην ανηψιά μου αναφέρομαι, αν δεν το καταλάβατε) που έμαθες μικρό παιδί τα κόλπα του Ιντερνετ και γράφεις και σχόλια κιόλας;Με εντυπωσίασες.Ομως τώρα δεν θα μπορώ και να κρυφτώ! Νάσαι καλά μωρό μου.
    Φυσικά νάσαι περήφανη για τον μπαμπά σου, άλλωστε κι εκείνος δεν πάει πίσω...έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στην κόρη... και είσαι πραγματικά τυχερή που έχεις τα αδελφάκια σου.
    θα με θυμηθείς και στο μέλλον...
    Νάστε όλες καλά, σας στέλνω την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαρά μου, τελικά δεν είναι μόνο οι δημιουργίες σου που μας αγγίζουν αλλά και τα όμορφα λόγια σου, βγαλμένα από καρδιάς! Με συγκίνησες πολύ, γιατί λες όλα όσα θα ήθελα να πω και στους 2 μικρότερους αδερφούς μου, που τους έχω μακριά και μου λείπουν πολύ! Να'σαι καλά κι εύχομαι να είστε πάντα δεμένοι και αγαπημένοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπορεί να μην έχω αδελφό , αλλά έχω μια μεγαλύτερη αδελφή και διαβάζοντας την ανάρτηση σου, συνειδητοποίησα ότι έχω μέρες να της μιλήσω και τσακίστηκα να την πάρω τηλέφωνο!!!!!
    Νασε καλά Χαρά μου με όλη την οικογένεια σου!!!!!
    Φιλάκια πολλά, καλή εβδομάδα να΄χεις!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είναι φανταστική αυτή η ανάρτηση!Είναι τόσο όμορφο αυτό το δέσιμο που έχεις με τον αδερφό σου,που ξέρες ότι πάντα μπορείς να βασίζεσαι σε αυτόν! Να είστε πάντα καλά και τόσο αγαπημένοι!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπημένες μου φίλες, μην αφήνετε τον χρόνο να ανοίγει χάσματα στις σχέσεις σας, δεν γεμίζουν πάντα με άνθη. Μην παύετε ποτέ να εκδηλώνετε την αγάπη σας, δεν είναι αδυναμία,είναι ευλογία.
    Νάστε πάντα καλά και να χαίρεστε τους αγαπημένους σας ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κάποιες στιγμές σαν κι αυτή που διαβάζω την ανάρτησή σου είναι που με κάνουν να λέω: αξίζει τον κόπο που ξεκίνησα την blogoιστορία μου.
    Χαρούλα μου με συγκίνησες σήμερα, με συγκίνησαν τα λόγια σου, και τα συναισθήματα που ανάβλυζαν μέσα απ΄αυτά, με συγκίνησε η ειλικρίνειά σου και ταυτόχρονα η αγάπη και ο σεβασμός για τον "φύλακα άγγελό σου". Ξέρεις αυτές οι "σχέσεις", όταν μπορείς να καταλάβεις τη διάστασή τους, μπορούν να σε κάνουν όχι μόνο ευτυχισμένο αλλά και ευγνώμονα!! Σας εύχομαι ολόψυχα αυτή η αγάπη να μεταδοθεί και στα παιδιά σας και να μπορούν να νιώσουν και αυτά, όσα εσείς οι δύο νιώθετε!!
    Να ΄στε πάντα αγαπημένοι και ευτυχισμένοι!!
    Σε φιλώ
    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τι ωραία λόγια! Σας εύχομαι να είστε πάντα καλά, γεροί και αγαπημένοι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Α βρε αδερφε....μεγαλεία! Για δες πόσα έγραψε το κορίτσι για πάρτυ σου! Κι εμείς που σας ξέρουμε κα τους δύο, ξέρουμε πόσο αγαπητοί εδώ είστε και οι δύο! :-) Μπράβο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. *Ανθίβολον, σίγουρα αξίζει η blogοπεριπέτεια,
    για να διαπιστώνουμε οτι δεν είμαστε μόνοι και
    να ελπίζουμε οτι το αύριο δεν θάναι και
    τόόόσο ζοφερό όσο φαντάζει, οσο υπάρχουν
    άνθρωποι που πιστεύουν σε ηθικές αξίες.
    * Λου μου, η αγάπη το κάνει ΤΕΛΕΙΟ.
    * Ανεράιδα καλή μου, νάσαι καλά. Η ευχή σου
    ελπίδα μου.
    * Kiki μου γλυκειά, ευχαριστώ που επιβεβαιώνεις
    τα γραφόμενά μου,να μην νομίζουν οτι είμαι ...
    παγώνι και επιδεικνύομαι. Κι εσυ να χαίρεσαι
    τα αδέλφια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. χαρά μου τι να πω είναι υπέροχα όλα αυτά που γράφεις για τον αδερφούλη σου, έχω και εγω τρια αδέρφια που αν και μακρια λόγω σπουδων και δουλειας αγαπιόμαστε και είμαστε πολύ δεμένοι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...