...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

...και λεγόμαστε άνθρωποι...

Αυτές τις μέρες προσπαθώντας να φτιάξω ένα βιντεάκι κι ακούγοντας Χατζή (το μουσικό θέμα του βίντεο) τα βήματά μου μ έφεραν πίσω...
Τι πρωτότυπο θα μου πείτε! Αφού μόνο ιστορικές αναδρομές βιώνουμε εδω μέσα.
Τι να γίνει...το γήρας!
Ανηφόρησα λοιπόν στην Πλάκα.
Στην Πλάκα της Μεταπολίτευσης, στην εποχή της αθωότητας που τότε φάνταζε ελπιδοφόρα!
Στην Πλάκα που εκτός απο τουριστικά μαγαζιά και σκυλοκατάσταση συναντούσες διαμαντάκια, που άναβαν το βράδυ και φώτιζαν διαφορετικά . Τις μπουατ.
Ολοι θα έχετε ακούσει ακόμα κι αν δεν τις προλάβατε. Αλλη κατάσταση!
Η “Απανεμιά” το “Ζουμ”, “ οι Εσπερίδες” , “ο Τιπούκειτος”, “ο Σκορπιός” (Ζωγραφος, Χατζής, Χωματά, Αστεριάδη, Λάκης Παππάς) η “Μέδουσα” αργότερα, που κεντούσε ο Μαρίνος με τις παρλάτες του κατά των κακώς κείμενων .
Τόσο μικρά, υπο το έδαφος πολλές φορές, τόσο ατμοσφαιρικά,χωρίς εκκωφαντικές μουσικές και λούσα, με ξύλινες καρέκλες και κολλητά τραπεζάκια λόγω περιορισμένου χώρου, κι αυτό μας έφερνε κοντά και η διασκέδαση εξελισσόταν για μια ενιαία παρέα!
Κι εμείς παιδάκια της μίζερης επαρχίας, έχοντας βιώσει μία δικτατορία (έστω και εξ απαλών ονύχων λόγω ηλικίας & απόστασης απο την Πρωτεύουσα) απλώναμε τα όνειρά μας και τα στρώναμε τραπεζομάντηλα και καθίσματα μαλακά στις συναυλίες του Πανιωνίου! Τότε άρχιζαν όλα να αποκαλύπτονται μαγικά, μέσα σε καπνισμένες αίθουσες και πολιτικά δονούμενες πολύκοσμες συναυλίες.
Εγω νεαρή φοιτήτρια,νιόβγαλτο φυντάνι στις γειτονιές του Κόσμου ενταγμένη σε μία multiculti παρέα , Αρμένιων, Τούρκων, Κύπριων (απίστευτη σύνθεση!) πάντα με τους αδύνατους-δυνατούς, ανάμεσα σε μία ελεγχόμενη εξέγερση και σε μία αγωνιώδη ενταξη.
Και τώρα που οι Πρωταγωνιστές των μπουατ αποχωρούν σιγά-σιγά απο τη σκηνή, εμείς που τους ζήσαμε, που μας έκαναν ν' αντιδρούμε, να ονειρευόμαστε, να επαναστατούμε αν και κατόπιν εορτής (η επανάσταση είχε συντελεσθεί χωρίς εμάς) αναλογιζόμαστε που εγκαταλείψαμε εκείνα τα όνειρα και εκείνα τα μεγαλεπίβολα σχέδια και ενταχθήκαμε πλήρως στην αποστείρωση και στην απραξία.
Αυτή η βραχνή φωνή του Χατζή που μίλαγε για κοινωνικά κινήματα και ειρήνη, γιατί δεν μας συγκλόνισε εφ όρου ζωής, γιατί μας εγκατέλειψε; Μαζί με τις χορδές της κιθάρας, που ενίοτε έσπαγαν απο την ένταση του παιξίματός του, έσπασαν μέσα μας οι αντιστάσεις και γειωθήκαμε στο κατεστημένο που στήσαμε γύρω μας. Και πάψαμε πλέον να αντιλαμβανόμαστε τη μικρότητα μας, αλλά να την μεγαλοποιούμε και να φαντάζουμε γίγαντες στα ίδια μας τα μάτια. Το “αεροπλάνο” δεν μας επανέφερε στις φυσικές μας διαστάσεις και ξεφύγαμε...ξεφύγαμε πολύ.
Ακόμα κι εγω, που έτρεχα και ακολουθούσα κατά πόδας το αγόρι της εφηβείας μου σε πολιτικές νεολαίες, που κατευοδώσαμε σπαράζοντας ήρωες σαν τον Παναγούλη, που σηκώνοντας το χέρι γροθιά συμπαραστεκόμαστε στα δίκαια των δοκιμαζόμενων λαων του Κόσμου σε πολύκοσμες πορείες, τα αμπέχωνα της τελειωμένης επανάστασης έγιναν θηλιά στους καλοζωισμένους μας και γραβατωμένους μας λαιμούς, και βουτήξαμε στην ατομικότητα και στη διαφθορά ...σε μια δανεική, αλλά καθόλου ιδανική, ζωή!
Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν για προδοσία γιατί εμείς οι ίδιοι πρώτοι προδώσαμε τα όνειρά μας και καταθέσαμε τις ελπίδες μας άπραγες, σε ένα βωμό χωρίς αντίκρυσμα.
...ας αφυπνισθούμε λοιπόν, κι αν δεν ανηφορίσουμε στην Πλάκα της νιότης, ας κατηφορίσουμε στο Σύνταγμα της ωριμότητας...που μας καρτερεί το παρόν! 
(τελικά δεν ήταν και τόσο αναδρομή στο παρελθόν...τι λέτε;)

27 σχόλια :

  1. Θα σε ακολουθήσω στις επαναστάσεις, όπως σε ακολούθησα μια μέρα που με πρόσταξες: "κάντο με Αγάπη"!
    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φιλί μεγάλο για τα όσα αληθινά είπες που τα νιώθουμε όλοι μας! Όλοι ελπίζουμε ότι κάτι μπορεί να γίνει! Ας μην εγκαταλείψουμε εύκολα, ας επιμείνουμε... Έγινε κάτι στη Ζάκυνθο, μαζευτήκατε κάπου; Σου στέλνω τη μεγάλη αγάπη μου για την καλή σου καρδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαρουλίτσα,σε μένα ξύπνησες θύμησες σε μέρη γνωστά της νιότης,στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
    Πολυπολιτισμική εσύ,σε στενά πλαίσια εγώ με παρέες από το χωριό στην αρχή,με το αγόρι μου μετά,τον από τότε δια βίου σύντροφό μου.

    Ναι,βολευτήκαμε και τώρα ξυπνάμε από το λήθαργο της ευζωίας,το οφείλουμε στη νιότη μας,μα περισσότερο στα παιδιά μας.
    Πολλά φιλιά για τη γλυκιά αναδρομή!

    eleni noprogram
    για την ανωνυμία βλέπε blogger

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "βουτήξαμε στην ατομικότητα και στη διαφθορά ...σε μια δανεική, αλλά καθόλου ιδανική, ζωή! "
    Μέσα εδώ περιέχονται όλα αυτά που είπες και δυστυχώς βουτήξαμε και τους νέους οι οποίοι τώρα δεν βλέπουν φως!!
    Καιρός να ξαναβγούμε κάπου και κάπως θα υπάρχει φως!!
    Καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Xαρά διάβασα με προσοχή κ συγκίνηση όσα γράφεις, και επειδή απο μαθήτρια αγωνίζομαι, κ έπειτα ως φοιτήτρια, αλλά κ τώρα ως μάχιμη εκπαιδευτικός, πάντα ήμουν και θα μαι στους δρόμους, και τώρα πια με το παιδί μου να διεκδικεί τα δίκια του, καταλαβαίνω και συμμερίζομαι την αγωνία, την απογοήτευση μα και την ελπίδα σου.Μακάρι αυτό που ξεκίνησε στις πλατείες της χώρας να εξελιχθεί σε κάτι πιο ουσιαστικό και αποφασιστικό. Και νομίζω και κοινωνιολογικά να το δεις, η κατάρρευση τούτου του συστήματος δεν είναι μακριά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαρά μου, καθόλου δεν παρηγορεί οτι ακριβώς Τούτη τη στιγμή κάνουμε ακριβώς τούτες τις σκέψεις.
    Δεν είναι αναδρομή. Είσαι πιο επίκαιρη από ποτέ!
    Είναι ματιά αυτοσυνειδησίας, ματιά περισυλλογής, και συναίσθησης. Χαρά μου, δεν θα μπορούσα να προσθέσω τίποτα σ ένα τόσο άρτιο κείμενο, εκτός ίσως από ένα θαυμαστικό στο τέλος, και μιά υπογράμμιση σε όλο! Απηχεί όλους μας, πρόκειται για συγκλονισμούς όλων μας, πρόκειται για συγκινήσεις και αναμνήσεις, αλλά και για Παρόν όλων μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ χαίρομαι που αρχίζουμε σιγά-σιγά και ξεθάβουμε τα συναισθήματά μας... Που επαναφέρουμε στη μνήμη τα όνειρα και την ανεμελειά της νιότης μας!!
    Δεν ανήκω στη γενιά που αναφέρει το κείμενο, έχω πολύ πρόσφατα τα φοιτητικά μου χρόνια με τη περίοδο των φοιτητικών καταλήψεων έντονα χαραγμένη στη μνήμη μου και έχω ζήσει την αίσθηση της απαξίωσης της γενιάς μου ως νέα-πτυχιούχος-άνεργη πολίτης...
    Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο κατάματα, να δούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να ψάξουμε βαθιά μέσα μας!! Ας επαναπροσδιορίσουμε τα "θέλω" μας κι ας παλέψουμε για έναν καλύτερο και πιο ανθρώπινο κόσμο... Δεν ξέρω την έκβαση αυτού του αγώνα, αλλά πιστεύω αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητή μου Χαρά
    Η σημερινή σου ανάρτηση είναι μια αξιόλογη και ανεπανάληπτη καταγραφή μιας ιστορικής περιόδου που σημάδεψε την πορεία της πατρίδας μας. Το ενθουσιώδες παρόν της νεολαίας στον αγώνα, τότε, δοσμένο από την εμπειρία της ωριμότητας σήμερα.
    Εικόνες μιας εποχής ωραιότατα δοσμένες, που μόνο όποιος τις έζησε μπορεί και να τις ζωγραφίσει. Άρτια δοσμένα όλα. Και μια γραφή που σε μαγεύει με την απλότητα της τέχνης.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ας φροντίσουμε μόνο αυτή τη φορά, να μη γεννηθούν ψευτοεπαναστάτες, πολιτικοί "προδότες"(εγώ θα τους χαρακτηρίσω! γιατί "θεμελίωσαν" την κατάντια της σημερινής Ελλάδας), όπως τότε ...Θυμάσαι; Όλοι μας θυμόμαστε...
    -Εδώ Πολυτεχνείο! τότε.
    -Εδώ ρεμούλα!!! μετά.
    Έχουμε ξυπνήσει και πήραμε τις ζωές μας στα χέρια μας...ελπίζω!
    Μουααατς!(φιλί βρε..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαρα μου εσενα σου ηρθαν θυμισες στον νου με τον μεγαλο Χατζη και εμενα μου εχει καρφωθει και σιγομουρμουριζω ολη μερα ''Το Μεγαλο μας Τσιρκο'' νομιζω οτι διστυχως ειναι τοσο επικαιρο στις μερες μας
    εμεις που ζησαμε εκεινην την εποχη βλεπουμε την ιστορια να επαναλαμβανεται
    μακαρι να κανουμε κατι να αλλαξουν τα πραγματα.....
    το γραψιμο σου ειναι φανταστικο, σευχαριστω
    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χαρά μου η ανάρτησή σου είναι τόσο αληθινή! Την εποχή που περιγράφεις δεν την έζησα ,οι μνήμες μου ξεκινούν από τη δεκαετία του '80, τη δεκαετία της κατανάλωσης, της καλοπέρασης, του ευκολου χρήματος...ακόμα και στο μικρό μου χωριουδάκι έφτανε ο απόηχος όλων αυτών, και πιστεύω ότι εκεί, στο ευκρατο κλίμα αυτής της δεκαετίας,φύτρωσαν και θέριεψαν πολλές νοοτροπίες, καταστάσεις και πρόσωπα που μας βασανίζουν σήμερα.
    Δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχουν αναλλακτικές.Ακόμα κι αυτό το κίνημα που γενιέται είναι μόνο αντίδραση στη στέρηση των υλικών,δυστυχώς. Δεν έχει ιδεολογία και μοιάζει έτσι με σώμα χωρίς νου. Πόσο μακριά μπορεί να πάει; Μακάρι να βγω ψεύτρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η εποχή της αθωότητας θα έρχεται, όσο υπάρχουν νέοι, και θα παρέρχεται, όσο οι νέοι θα μεγαλώνουν για να την αναπολούν.
    Αν δεν το πιστεύεις, ρώτα τους γονείς σου.
    Είναι άγραφος κανόνας ευτυχώς ή δυστυχώς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φοιτήτρια εκείνο το καιρό πήγα με τους φίλους μου στο Χατζή που ΛΑΤΡΕΥΩ μέχρι τώρα..τον θυμάμαι καθισμένο σε ξύλινη καρέκλα να τραγουδά με τη κιθάρα του στη μικρή σκηνή του κι εμείς σχεδόν τον ακουμπούσαμε και τον κοιτάγαμε στα χείλη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Α! ρε Χαρά τι μας θύμησες πάλι απόψε… [λίγο μεγαλύτερή σου πρέπει να είμαι, πρωτοετής στην ΑΣΟΕΕ το 74] υπέροχα φοιτητικά, επαναστατικά χρόνια, με αμπέχονα, μπλουτζήν και όνειρα για ένα κόσμο αλλιώτικο … και μετά το απόλυτο τίποτα… χάθηκε η Πλάκα, έκλεισαν οι μπουάτ και εμάς, το σύστημα μας έκανε «Γιάπηδες» στελέχη επιχειρήσεων με προσεγμένη εμφάνιση που το μόνο που μπορούσαμε να υπηρετούμε ήταν η αξία του χρήματος…. ο δρόμος έγινε «μονόδρομος» χωρίς επιστροφή ….

    και ξαφνικά ξυπνήσαμε ή μάλλον μας ξύπνησαν … και κατηφορίζουμε τρία βράδια τώρα στο Σύνταγμα σκεπτόμενοι δυστυχώς «τι κόσμο φτιάξαμε για να παραδώσουμε στα παιδιά μας» ??? στα χείλη μας όμως ήλθαν οι στοίχοι από το τραγούδι του Σαββόπουλου
    «Η πλατεία ήταν γεμάτη, με το νόημα που ‘χει κάτι απ τις φωτιές.
    Στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους, οικοδόμους, φοιτητές…….

    η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά.»

    Καληνύχτα Χαρά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χαρα μου γλυκεια,καταρχας σε ευχαριστω για το γλυκο σου μνμ.και 2ον ετσι ακριβως σε φανταζομαι,επαναστατρια μεχρι και τωρα.Ελπιζω και σημερα κατι να καταφερουμε.Ελπιζω να ακουστουμε.Σε φιλω καλη μου φιλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. "Δεν φοβάμαι τις πράξεις των κακών, αλλά τη σιωπή των καλών" έλεγε ο Γκάντι (νομίζω). Ε, Μαχάτμα, έπρεπε να προσθέσεις και τη γνώμη των χαζών. Γιατί μπορεί να δέχομαι (άντε, με δυσκολία) τη μη συμμετοχή κάποιων και τη σιωπή τους, αλλά δεν δέχομαι τα επικριτικά και τα ειρωνικά σχόλια, για τα όσα ελπιδοφόρα διαδραματίζονται αυτές τις μέρες, από κάποιους.

    Αυτούς μόνο χαζούς μπορώ να τους χαρακτηρίσω, γιατί, ξαφνικά, για να μην χάσουν το βόλεμα, θυμήθηκαν ότι φταίνε και οι ίδιοι, άρα προφανώς τους βαραίνουν οι τύψεις και δεν μπορούν να σηκωθούν από τον καναπέ. Ο μόνος τρόπος που διεκδικούν μια καλύτερη ζωή είναι αλλάζοντας κανάλι..

    Δυστυχώς όμως έτσι γίνεται πάντα: λίγοι ζυμώνουν, πολλοί τρώνε το ψωμί..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πόσο πολύ θα συμφωνήσω με του Στέφανου τα λόγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ''Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν για προδοσία γιατί εμείς οι ίδιοι πρώτοι προδώσαμε τα όνειρά μας''
    ...Χαρά μου αυτό τα λέει όλα......και επειδή έχουμε πολλά όνειρα ας πολεμήσουμε για αυτά!!!
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Eίμαστε όλοι συνυπεύθυνοι στην κατάντια μας....μας άρεσε να πιστεύουμε ότι "αναβαθμιστήκαμε", μας άρεσε να νομίζουμε ότι είμαστε "ευκατάστατοι", μας άρεσε να ζούμε σ΄αυτή την εικονική πραγματικότητα!!
    Τώρα προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας....ας είμαστε τουλάχιστον συνεπείς τώρα πια με τον εαυτό μας και ας απαλλαγούμε συνειδητά απ΄όλες αυτές τις μάταιες φιλοδοξίες, ας δούμε ότι το μέλλον των παιδιών μας κινδυνεύει και ας ενώσουμε όση δύναμη μας έχει απομείνει.....ίσως κάτι ελπιδοφόρο προκείψει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. καταπληκτικη η αναρτηση σου!!!!!μακαρι εστω και τωρα κατι να γινει για ολους και κυριως για εμας τους νεους.
    Καλη εβδομαδα να εχουμε απο αυριο και ας εχουμε* προχειρο * παντα ενα χαμογελο να το μοιρασουμε σε οσους το εχουν αναγκη. Δεν στοιχιζει τιποτα,αλλα αξίζει πολλά.
    Να εισαι παντα καλά.Αργω να περασω αλλα παντα προσπαθω να ειμαι συνεπης:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Όταν βρεις λίγο χρόνο, πέρνα από τα μπλοκόσπιτό μου να πάρεις κάτι….. Φιλιά Πολλά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια πάντα.
    Θαυμάζω επίσης σε κάθε δουλειά που κάνετε.
    Λόγω του περιορισμένου χρόνου δεν μπορώ να επισκεφθούν τα δύο blogs, όπως θέλετε.
    Μια μεγάλη αγκαλιά και γεμάτη αγάπη από Τενερίφη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Eπιτέλους, ο μπλόγκερ με άφησε να μπω!
    Ένα "Μεγάλο Τσίρκο" έχουμε γίνει, έχει δίκιο η Ειρήνη! Πραγματικά λες και ήσασταν συνεννοημένες για τις δύο αναρτήσεις σας.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Είμαι μαζί σου!!!
    Ας "ξεβολευτούμε" λοιπόν, κι ας Πάμε Σύνταγμα!!
    Γρήγορα, γρήγορα όμως, διότι οι"ταγοί" του "κυρίαρχου λαού", θα αρχίσουν σε λίγο να εκποιούν τη Δημόσια περιουσία, θα πουλήσουν ως και "τα ασημικά του σπιτιού"!
    Γρήγορα, γρήγορα όμως, διότι όπως έλεγε ο μεγάλος ρήτορας, Δημοσθένης:
    "Όσο υπάρχει ελπίδα να σωθεί το σκάφος, είτε μεγάλο είναι, είτε μικρό, τότε πρέπει να δείξουν ενδιαφέρον και ο ναύτης και ο κυβερνήτης και ο επιβάτης, από τη θέση τους ο καθένας και να φροντίσουν πως κανένας τους δεν θα το ανατρέψει, είτε επίτηδς είτε άθελά του...αλλά όταν το σκεπάσει η θάλασσα, τότε μάταιο το ενδιαφέρον".
    Ευχαριστώ που με φιλοξενήσατε!
    Θερμούς χαιρετισμούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σαν κάτι ν'άλλαξε αυτές τις μέρες! Δεν είμαστε πια ΜΟΝΟΙ οι ρομαντική του μπλογκοχώρου, είναι και άλλοι, πολλοί....Δεν είμαστε ο ΚΑΘΕΝΑΣ, είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!!
    ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΈΝΑΝ!!!
    Ας γίνουμε σωματοφύλακες της ζωής και του μέλλοντος των παιδιών μας!!!

    ΥΓ: Μου 'λειψαν τα κερσοράκια! Το είδα και χαμογέλασα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Φίλοι μου αγαπημένοι
    οταν έγραφα αυτή την ανάρτηση, που απο αλλού ξεκινησε κι αλλού κατέληξε, ίσως οδηγούμενη απο τις τύψεις που χρονια τώρα ένοιωθα για το αδιέξοδο που φτάσαμε, ήξερα οτι λίγοι θα μ ακολουθούσαν.
    Αλλά μήπως όλοι οι αγώνες απο λίγους δεν ξεκίνησαν;
    Μακάρι να μην είναι κι αυτό ένα ξέσπασμα που θα ξεφουσκώσει μετά τον πρώτο ενθουσιασμό.
    Αλλωστε όλα εξαρτωνται απο ΕΜΑΣ, εμείς τα κάναμε όπως τα κάναμε, εμείς υποθηκεύσαμε τις ζωές των παιδιών μας, εμείς είμαστε υπόλογοι απέναντί τους.Ετσι η ευθύνη θάναι δική μας και για τη συνέχεια, ας πάψουμε να δεχόμαστε τη μοίρα μας (αυτή που άλλοι αποφάσισαν με την δική μας συναίνεση) με σκυμένο κεφάλι.
    Ας κοιτάξουμε τα παιδιά μας κατάματα κι εκεί θα βρούμε τη δύναμη που χρειάζεται να αντιδράσουμε, αν ακόμα έχουμε αναστολές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΔΥΟ ΛΟΓΊΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΟΥ!!!!
    http://youtu.be/2Tsopg-Pj-w

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...