...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

Κι ο μήνας έχει... 14, κι εγώ το βιολί μου!

Φίλοι μου αγαπημένοι δεν είμαι fan του Αγίου Βαλεντίνου,αλλά μια και συνέπεσε η ανάρτηση με την ημερομηνία ας μην αφήσω κι άλλο χρόνο να περιμένουν οι δημιουργίες, που προσομοιάζουν στην εορταστική εμπορική διάθεση της ημέρας!
Γενικά είμαι κατά όλων των Ημερών που κάτι γιορτάζουμε (δεν ξέρω αν ακόμα έχουμε ορίσει Ημέρα βλακείας,ενώ θάπρεπε 👌), γιατί πιστεύω οτι όλα αυτά που αποδίδουμε σ ε μία μόνο ημέρα, μπορούν και οφείλουμε να τα γιορτάζουμε, καθημερινά και ακατάπαυστα.
Τέλος πάντων κάπως πρέπει να ζήσουν και οι έμποροι,οπότε κι εγώ τους συνδράμω τουλάχιστον παραγγέλνοντας κατά καιρούς πράγματα, που μου κάνουν μάτι, χωρίς νάχω ιδέα πώς θα φτιαχτούν και  ποιό λόγο θα εξυπηρετήσουν 😏

Κάπως έτσι αγοράστηκαν οι δύο τσίγκινες καρδιές.
H μία, βάφτηκε με baby powder pink χρώμα κιμωλίας,στολίστηκε κεντρικά με ξυλόγλυπτο 
και κολλήθηκαν λουλούδια, φύλλα και φτερά.

Περιμετρικά στο στόμιο κολλήθηκε ίδιου χρώματος δαντέλα και μία δαντελίτσα με ίδιο λουλουδάκι κολλήθηκε στο χερούλι.







 Η μικρότερη, στολίστηκε με μια φτερωτή καρδιά,και μάλιστα ...εστεμμένη! 
Η κόκκινη βαμμένη καρδιά είναι από φελιζόλ, με κρακελέ ενός συστατικού,απέκτησε φτερά από καπάκι nes cafe,που βάφτηκαν με χρώμα κιμωλίας και πάστα διαμόρφωσης. Το στέμμα είναι από πηλό.
Στη συνέχεια κολλήθηκε και σ΄ αυτή δαντελίτσα και στο πλάι κολλήθηκε ένα υφασμάτινο λουλουδάκι.
Αφού διακοσμήθηκαν λοιπόν κατάλληλα, μπορούν να διακοσμήσουν κάποιο χώρο, ή να φιλοξενήσουν από πραγματάκια, μέχρι μικρά φυτά (εγώ έτσι τις φαντάστηκα) που δε θα θέλουν πολύ πότισμα,ώστε να σκουριάσουν γρήγορα 😉
Αυτές λοιπόν για να τιμήσουμε τον Αγιο που μας επιβλήθηκε υπερατλαντικά.


Η άλλη δημιουργία, είναι ένα κουτί από σοκολατάκια, που ήρθε, πριν από αρκετά έως πολλά χρόνια, από τη Βιέννη.
Στην αρχή ξεκίνησε να γίνει ρολόι,όμως κάτι το μέγεθος, κάτι το ανέπνευστο του πράγματος, παρέμεινε καταχωνιασμένο σε μια σκοτεινή μεριά του εργαστηρίου,που πάντα ήξερα οτι ήταν εκεί και πάντα ήθελα κάτι να το κάνω.
Το ζευγάρι του(μια κι ήρθαν ντούμπλεξ) είχε γίνει ήδη κοσμηματοθήκη για δαχτυλίδια στις θήκες των σοκολατακίων,ως είχε, χωρίς καμιά επένδυση.

Ώσπου ήρθε η πρόκληση από πλευράς φβ, να μεταμορφώσουμε κάτι, χρησιμοποιώντας ξυλόγλυπτα.
Τα ξυλόγλυπτα τα είχα ήδη κερδίσει σ ε προηγούμενο διαγωνισμό και τα χρησιμοποιούσα με φειδώ, καθ ότι δεν είναι καθόλου φτηνά,ειδικά τα μεγάλα μεγέθη.
Είχα δει διάφορες κατασκευές με αυτά και είχα εντυπωσιαστεί,αν και θεωρώ ,ακόμα και τώρα που ολοκληρώθηκε όχι μόνο το βιολί-κουτί, αλλά κι άλλο που θα δείτε προσεχώς 😉 (κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο 😅),δύσκολο εγχείρημα να αξιοποιηθούν έτσι, που να δίνουν ένα άρτιο και ενιαίο αποτέλεσμα.
Πάντως ,η πρόκληση αυτή, ήταν το έναυσμα να ολοκληρωθεί το κουτί-βιολί, που είχε μείνει στην αφάνεια.
Δεν άλλαξα τη βάση που ήταν ριζόχαρτο με νότες,αλλά πάνω στο καντράν, μετά από πολλές δοκιμές διάταξης, κόλλησα τα ξυλόγλυπτα.
Ήθελα να θυμίζουν βιολί, γι αυτό φρόντισα τα ξυλόγλυπτα να ακολουθούν τις βασικές λεπτομέρειες του οργάνου,π.χ. χορδές και εγκοπές.
Τα αστάρωσα και τα έβαψα με χρώματα κιμωλίας,κόκκινο στη βάση,μετά μαύρο και μετά βεραμάν. Τέλος πέρασα πατίνα για να τονισθούν οι εγκοπές τους.
Στη συνέχεια, για να δείξουν "χορδές", χάλασα (μάλλον αξιοποίησα 😉) ένα κόσμημα του λαιμού, που μου είχαν χαρίσει,το οποίο ήταν πολύ στραφταλιζέ για τα γούστα μου.
Έβγαλα λοιπόν τα αλυσιδάκια, με τη μια σειρά διαμαντάκια και τα κόλλησα με ισχυρή κόλλα, κατά μήκος των ξυλόγλυπτων.
Μια καρφίτσα του ίδιου ύφους,κι αυτή δώρο, πήρε θέση στο κέντρο της σύνθεσης.

Το αποτέλεσμα με ικανοποίησε πλήρως (ελπίζω να συμφωνείτε), τώρα πάντως έγινε μία αξιοπρεπής και αντάξια του εσωτερικού της, κοσμηματοθήκη.







Το δεύτερο "βιολί" δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι θα το κάνω,ίσως στα επόμενα 10 χρόνια(μια που τόσο μου πήρε γι αυτό το πρώτο),αν είμαι εν ζωή, δει κι αυτό το φως το αληθινό.
Προς το παρόν απολαμβάνω το αποτέλεσμα του πρώτου.


11 σχόλια :

  1. Πανέμορφες οι καρδιές σου !!!
    Κι εγώ δεν είμαι υπέρ αυτής της γιορτής, αλλά ε... γεμίζουν και τα μαγαζιά με καρδούλες και τουλάχιστον είναι μία όμορφη ατμόσφαιρα !!!
    Το βιολί έγινε έργο τέχνης απ τα χέρια σου !!!! Μπράβο Χαρά μας !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με τέτοιες καρδιες, γλυκές και ρομαντικές, γιορταζουμε κάθε μέρα!!!
    Το βιολί, το ειδα και στο fb, είναι υπέροχο πραγματικά, και τοσο πρακτικό ταυτόχρονα!!
    Τι να ευχηθώ; αγάπη πάντα, για όλα και για όλους!
    Φιλιά!!!❤❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι μου έρχεται Χαρά να πάρω αυτό το κουτί με την καρδούλα την κόκκινη και να βγω στην αγορά να μοιράζω σοκολατάκια καρδιές μέρα που είναι.
    Υπέροχα όλα, είσαι η προσωποίηση του crafter. Εξαιρετικό πλάσμα μου καλημέρα σου και χρόνια πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι έργα τέχνης ότι και να κάνεις... ειτε είσαι φαν είτε δεν είσαι! Δεν μπορείς λιγότερο <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απίθανες οι καρδούλες σου Χαρά μου.
    Μου αρέσουν οι καρδιές όλο το χρόνο, όχι μόνο για σήμερα.
    Και το βιολί φανταστικό.
    Τίποτα δεν πάει χαμένο.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τελεια!!! Η Περιγραφή! Ποίημα!
    Το Αποτέλεσμα.... Εξαιρετικό!
    Συγχαρητήρια!!!
    Στείλε και προς Μυτιλήνη Μεριά...
    Κανένα βιολί με σοκολατάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παίξτε βιολιά στης Χαράς το κονάκι!!! :D
    Τα baby pink κλέβουν καρδιές και υμνούν τον Έρωτα, τον Έρωτα που λίγοι ξέρουν να υμνούν δημιουργώντας έτσι! :P

    ΑΦιλάκια γλυκά και ερωτευμένα πάντα με την Χαρά της Ζωής! :) <3 :k

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θεέ μου! Σαν βλέπω δεκάδες αντικείμενα μιας άλφα χρήσης, κουτάκια, καπάκια, μεταλλικά αντικείμενα κλπ κλπ να μεταμορφώνονται πρώτα στο υπέροχο εργαστήριο του νου σου και ύστερα στα θαυματουργά σου χέρια, ειλικρινά "τρελαίνομαι".
    Κοίτα τώρα ομορφιές! Αν ήμουν ο Τιμ Μπάτον θα έγραφα εδώ και καιρό ένα κινηματογραφικό παραμύθι για αυτό το περιβόητο εργαστήρι σου και τα πράγματα που κατοικοεδρεύουν εκεί σαν ξόρκια μέσα στο χρόνο.
    Και δεν φτάνει μονάχα αυτό αλλά έρχεται και ο γραπτός σου λόγος να τα παρουσιάσει με τέτοιο τρόπο που ναι, είναι παραμυθένιος.
    Χαρά μου, απέριττη χαρά να σε παρακολουθώ και να σε θαυμάζω.
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σημείωση-Διόρθωση: Ο ...δαίμων του ...τυπογραφείου. Τιμ Μπάρτον το ορθόν! (Ο κινηματογραφικός γνωστός μαέστρος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είναι κάτι ψυχές που έχουν τέτοια επίδραση στην ψυχή, που γίνονται καθρέφτες μηνυμάτων, που κουμπώνουν με τις κρυφές ή φανερές επιθυμίες μας για δημιουργία, που δεν χρειάζονται ίσως λέξεις για να επαινέσεις την ευαισθησία, την προσοχή στην λεπτομέρεια, το τέλειο φινίρισμα και τα δεκάδες συναισθήματα που αφήνουν σ’ ένα παιχνίδι σχεδιασμού και φαντασίας, σε μια μαστοριά του λόγου και του έργου.
    Η δημιουργία είναι πάθος, το ξέρω καλά, είναι μέθεξη σε κάθε σκίρτημα καινούργιας ιδέας, είναι ελεύθερο πέταγμα της φαντασίας. Αυτή η αέναη προσπάθεια που διαρκώς εξελίσσεται, ξεπερνάει την δημιουργία, τρέφει και τρέφεται απ' την σκέψη, γίνεται τέχνη!
    Τι άλλο να πω πέρα απ' τον θαυμασμό μου!
    Χαρά μου γεια στα χέρια σου!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. πω πω υπεροχα
    γεια στα χερια σου
    το βιολι τελειο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...