...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2021

Η γοητεία των μικρών πραγμάτων

 Η αλήθεια είναι οτι είχα σκοπό ν' αλλάξω θεματολογία στην νέα μου ανάρτηση, αφού έχω κάποια Πετρωτά που δεν έχετε δει και επειδή θάθελα να υπάρχει μια ποικιλία και εναλλαγή των αναρτήσεων.

Κάτι όμως η ενθουσιώδης υποδοχή των συρταρομικροκατασκευών, κάτι που ήδη έχω προχωρήσει την αντιπαροχή, κάτι που ο Αγιος Βασιλης υπερωρεί υπέρ εμού και συνεχίζει να με συγκινεί με τις απροσδόκητες παραλαβές, και η σημερινή ανάρτηση θάναι συνέχεια της προηγούμενης.

Ούτε ο Καραμανλής δεν θα πίστευε στα μάτια του με τέτοια οικοδομική άνθιση, όπως τότε που η νεοκλασική ΑΘήνα μας παραδιδόταν αμαχητί στην δαγκάνα της αντιπαροχής! Πικρό το παράδειγμα και για μένα ασυγχώρητο, αλλά εγώ τουλάχιστον συγχωρούμαι, γιατί δε καταστρέφω την ομορφιά, απλά εκμεταλλεύομαι τα μικρά πράγματα που μου εμπιστεύεσθε και δημιουργώ εξ αρχής άλλα και αφ ενός πιάνουν τόπο, ενώ θα πήγαιναν σε κάποια χωματερή, αφ ετέρου θ' αφήσω πίσω μου έργο για τα εγγόνια μου να με θυμούνται.Εάν και εφόσον...λέμε τωρα!

 Ενώ στην Αθήνα, κλαίμε πάνω από τα συντρίμμια που άφησαν οι μπουλντόζες, φυτρώνοντας στη θέση τους άμορφες και άκομψες κουτοπολυκατοικίες, που μέσα ασφυκτιούν ψυχές. Τώρα  δε περισσότερο από ποτέ, τα κουτιά αυτά έγιναν φυλακές. 

Θυμάμαι πόσο όμορφη και φιλική ήταν η Νέα Σμύρνη τα χρόνια που αγοράσαμε το πάλαι ποτέ διαμέρισμά μας! Πόσο μ άρεσε η έξω από τη μπαλκονόπορτά μου θέα της απέναντι μονοκατοικίας, με τον όμορφο κήπο που μοσχοβολούσε με τις αλλαγές των Εποχών. Κι οχι μόνο απέναντί μου, αλλά σε κάθε τετράγωνο υπήρχε μία μονοκατοικία που αντιστεκόταν στο χρόνο και στη διαφθορά της πολυκατοικίας. Κι όταν ξαναγύρισα λίγα χρόνια μετά, τίποτα πια δε θύμιζε αυτή την ειδυλλιακή και γαλήνια παλιομοδίτικη ατμόσφαιρα. Ολες σχεδόν είχαν θυσιαστεί στον ίδιο ανίερο βωμό της πολτοποίησης αναμνήσεων και ψυχών. Είμαι υπερβολική;;; Ίσως.

Αλλά αν δεν ήμουν, δεν θα υπήρχε τόσος κόσμος που στην πρώτη ευκαιρία ξαναγυρνάει στα χωριά του. Σε πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, έστω και φτωχότερες, αλλά πλουσιότερες εμπειριών και διεξόδων. Τέλος πάντων,  αρκετά βαριά είναι η ατμόσφαιρα εξ αιτίας της πανδημίας, ας μη την επιβαρύνω ακόμα περισσότερο με τις προσωπικές μου σκέψεις που μπορεί νάναι μόνο προσωπικές κι οχι συλλογικές κι ας μείνουμε στην εκμετάλλευση των μικρών πραγμάτων που συνδυαζόμενα , συνδημιουργούν ένα σύνολο, που όταν ξεκίνησα δεν είχα προβλέψει.

Πράγματι δεν είχα σκοπό να φτιάξω κουκλόσπιτο, όμως βλέπω πλέον καθαρά οτι προς τα εκεί οδεύω. Τώρα έχω μαζί μ εσάς που την εκφράσατε την ίδια απορία "πού θα φυλαχτεί;" αλλά προς το παρόν ας απολαύσουμε την κατασκευή και θα δούμε για την φύλαξη. Κι επειδή παιδιά κι εγγόνια δεν υπάρχουν η Χαρά γίνεται το παιδί που σκέφτεται και πραγματοποιεί και παίζει μ όλα τούτα .Τώρα αν αυτό είναι μια προειδοποίηση επερχόμενης άνοιας, αν είναι έτσι η άνοια, καλώς να ορίσει!

Την Κουζίνα λοιπόν την διαδέχθηκε ο λουτροκαμπινές, όπως λεγόταν παλιά. Εμ μετά το φαγητό φυσική συνέπεια!




Στο βωμό της θυσιάστηκαν μόνο καπάκια και ένα ανδρικό αποσμητικό! 

Μέχρι το Καλοκαίρι που θα ξαναχρειαστεί θα αγοράσουμε άλλο, τώρα χρειαζόταν απαιτητικά να μεταμορφωθεί σε νιπτήρα! Αφού αφαιρέθηκε η κορυφή με τη μπίλια, το υπόλοιπο σώμα μοιράστηκε στα δύο (υπάρχει σκέψη και για το άλλο μισό 😉 ) βάφτηκε ,αν κι οχι τόσο καλά γιατί το σπρέυ του χρώματος είχε μπουκώσει και δεν είχε συνεχή εκτόξευση, τλπ πήρε τη θέση του εκεί που έπρεπε. 

Ένα καπάκι από θήκη οδοντόβουρτσας έγινε το καλαθάκι της τουαλέτας (το πάτημα είναι από διάλυση αναπτήρα και το καπάκι κουμπί) και κάτι παρεμφερές για το πιγκάλ (συσκευασία βανίλιας με ενα εξάρτημα κοσμήματος κι ένα σπίρτο) η δε λεκάνη της τουαλέτας δημιουργήθηκε απο τη διάλυση του  ψεκαστήριου ενός υγρού καθαριστικού σε σπρέϋ. 

Μ' αυτό που γέλασα και μόνη μου πολύ ήταν ο ...Νιαγάρας!  Ούτε ο γιος μου δεν ήξερε σε τι χρησίμευε αυτό το γαλάζιο αντικείμενο που βρήκα μέσα σ' ένα κουτί που είχε πετάξει από παπούτσια. Εγω πάντως, αν και αγνοούσα την τυχόν χρήση του, το κράτησα κι οταν ήρθε η ώρα αυτού του κουτιού η σκέψη πήγε αυτομάτως σ' αυτό και πήρε τη θέση του καζανακίου! 


Επειδή μεγαλώνουμε και πρέπει να προσέχουμε τα πεσίματα, μια ντουζιέρα είναι ιδανική λύση (πόσο μάλλον όταν ο χώρος δεν προσφέρεται για υπερβολές!) κι αυτό ήταν προσφορά της δότριας των κουτιών κι οχι μόνο.
 Ένα πορσελάνινο αντικείμενο χωρίς καπάκι, τόσο όμως ταιριαστό χρωματικά και  ως μέγεθος με το υπο κατασκευή δωμάτιο έδωσε την απρόσμενη λύση! 

Για το ίδιο ανήμπορους και η πορσελάνινη χειρολαβή δίπλα στην τουαλέτα 😌😊


Τα χαλάκια είναι πλεγμένα με τις βελόνες και μπουκλέ μαλλάκι κι ομολογώ οτι αυτά και η κουρτίνα ήταν αυτά που με παίδεψαν περισσότερο γιατί όσα δοκίμασα  πριν απ αυτά δεν μ ικανοποιούσαν.

Όλα τα υπόλοιπα είναι από εξαρτήματα κοσμημάτων (βρύσες, ρουμπινέ, τα διακοσμητικά ψάρια στον τοίχο, το πιστολάκι στη ραφιέρα) χάντρες (μπουκαλάκια) από χρωματιστά  καλαμάκια (τα σωληνάρια στο καλαθάκι της ραφιέρας) και φυσικά κουμπιά (είπαμε το καπάκι των απορριμμάτων, όπως το ντους). 

Θα μπορούσε να 'χε πολύ περισσότερα πράγματα π.χ. καλάθι για τ'  απλυτα, λέω εγώ τώρα...αλλά δυστυχώς τα κουτιά είναι πολύ ξέβαθα και έτσι αναγκάζομαι να περιορίζομαι.

Στη συνέχεια φτιάχτηκε η κρεββατοκάμαρα, που πολύ θάθελα να στρώσω το στρώμα της για δυο, αλλά έγινε κρεββάτι μονό.

 Τα έπιπλα εδώ είναι από χαρτόνι, καθότι μπάλσα δεν είχα και τέτοιες ώρες τέτοια λόγια για παραγγελίες! Εγώ άμα βάλω κάτι στο μυαλό μου το θέλω ΤΩΡΑ. 

 


Έτσι δημιουργήθηκε το κρεββάτι (με τη βοήθεια και δυο διαχωρισμένων μανταλακίων)

Το πάπλωμα έγινε δις, διότι το πρώτο, το πατσγουωρκ δεν μ΄ άρεσε (ειδικά μόλις είδα και της Χριστοδούλου το απέσυρα με συνοπτικές διαδικασίες) γιατί ήταν και πολύ πλουμιστό και ήθελα κάτι πιο ήρεμο και έγινε κομποζέ με την κουρτίνα του παραθύρου. 









Το κομό(η συρταριέρα όπως τη λέτε εσείς) και η τουαλέτα (αντίγραφο της τουαλέτας της γιαγιάς μου που με συντρόφευε στα φοιτητικά μου χρόνια και τώρα ανήκει στον αδελφό μου). 

Σκουλαρίκια και καρφίτσες που δε φοριούνται πια,  έγιναν κάδρα και φωτιστικά. Φαντασθείτε να φορούσα ο,τι έχω μέσα στο σπίτι, θα μουν η Παναγία με τα τάματα, η λατέρνα η αφιλότιμη! 














Έτσι προτιμότερο να ντυθούν τα διαμερίσματα 😉 

Μια λάμπα απ' αυτές που υπήρχαν στα αρχοντικά πριν το σεισμό, ψηλόλιγνες και κομψές , έγινε από χάντρες, ένα σκαμπώ από ροκέλα και κουμπί και πάνω στην τουαλέτα ένα ρολογάκι και ένα βαζάκι πούδρας ;) 

Έτσι τα είδε ο ποιητής!

Κι εδώ θα υπήρχε πεδίον δόξης λαμπρόν αν βοηθούσε το βάθος. Έτσι έμεινε άνευ ντουλάπας  και οχι μόνο, ο χώρος, αλλά ίσως φτιαχτεί αλλού .










Οψώμεθα ;) 


Αυτά από κατασκευαστικής πλευράς και για το τέλος θάθελα να ευχαριστήσω όλες αυτές που συμβάλουν με την προμήθεια των αντικειμένων και βοηθούν στην ολοκλήρωση των κατασκευών μου. Έχω μια πάγια τακτική να μην επιδεικνύω τα δώρα που λαμβάνω, μ ένα περίεργο ίσως σκεπτικό για τους πολλούς, ευχαριστώ προσωπικά τους αποστολείς και εκφράζω τη χαρά, τον ενθουσιασμό,την ευγνωμοσύνη μου εκεί που πρέπει και συνάμα νοιώθω βαρειά την υποχρέωση απέναντί τους, που δε ξέρω πώς θα ξεπληρώσω. Είναι κάτι ανάμεσα σ' εμένα και σ' εκείνη που με σκέφτηκε και ξέρω οτι δε το έκανε για να δείξει κάτι περισσότερο από την εκτίμηση στο πρόσωπό μου και τη βεβαιότητα οτι θα πιάσουν τόπο. Ετσι λοιπόν συγκινημένη και με συναισθήματα ειλικρινούς ευγνωμοσύνης, ανοίγω και εντυπωσιάζομαι με το κάθε τι, μικρό ή μεγάλο που φτάνει στα χέρια μου, είτε πρόκειται από ένα γράμμα με μια κάρτα (αλλά οχι ο,τι κι ο,τι απο δημιουργία μέχρι περιεχόμενο!) ειτε ένα κουτί σοκολατάκια  είτε  μία κουτάρα με τσιμπιρίμπια που δε πετάξατε αλλά συγκεντρώσατε και με σκεφτήκατε. Και αυτή η σκέψη από μόνη της μου είναι πολύτιμη.



Το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όσο μεγάλο κι αν γραφτεί είναι ελάχιστο μπροστά στο μέγεθος της πραγματικότητας, έτσι για το τέλος ,αν και άκαιρο πια, βάζω εναν Αγιο Βασιλη, που πέφτει ως δώρο εξ ουρανού,όπως ακριβώς έγινε χθες, αλλάζοντας διάφορα χρώματα, προκειμένου να έρθει και να επιστρέψω το "Happy"  που γράφει πάνω του! 

Ελπίζω να σκεφτώ κάτι στη συνέχεια και ν ανταποδώσω  με ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ 💝

43 σχόλια :

  1. Χαρά μου μένω ...άφωνος!
    Είπα και εγώ τώρα να κάνω κουκλόσπιτο ε; Και να σου που έρχεσαι τώρα εδώ και παραδίδεις μαθήματα πως αξιοποιούνται υλικά και πως μεταμορφώνονται σε ιδανικές και γλυκύτατες μικροκατασκευές και αντικείμενα δωματίου. Στην κυριολεξία πήρα μαθήματα φαντασίας και πρακτικής.
    Είναι στιγμές που μένεις να κοιτάς εδώ σαν χαζός βλέποντας, στις λεπτομέρειες, πως έχουν μετασχηματιστεί κάποια μικροαντικείμενα για να γίνουν έπιπλά και σκεύη. Σου βγάζω όχι μόνο το καπέλο αλλά και το θαυμασμό μου καλή μου φίλη.
    Με ξεπερνούν αυτές οι λεπτομέρειες που δεν τις βρίσκεις μήτε στην ...πραγματικότητα.
    Είναι όλα υπέροχα Χαρά μου και σε ευχαριστούμε για την ομορφιά που μας έδωσες.
    Στέλνω τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου καλέ πόσο χαίρομαι μ αυτό το ποδαρικό!Η αλήθεια είναι οτι μου έλειψες στην προηγουμενη ανάρτηση,ειδικά επειδή ήταν του ιδιου στυλ, αλλά φυσικά γνωρίζω και το λόγο απουσίας σου. Σήμερα μ ανταμείβεις με πολύ καλά λόγια που με τιμούν απεριόριστα.
      Και φυσικά αρνούμαι πεισματικά να υποτιμάς τις δικές σου,γιατί εγω κι αν σου βγάζω το καπέλο,γιατί ολα τα φτιάχνεις μόνος σου,ενω εγω διευκολύνομαι και με έτοιμα κουτιά,απλά βλέπω πιο πέρα απο το προφανές
      Σ ευχαριστώ πάάάρα πολύ για τα καλά σου λόγια ειλικρινά με συγκινείς γιατί σε συμπαθώ και σε θαυμάζω απεριόριστα και για τα έργα και για τα λογοτεχνικά γραφόμενά σου και τέτοιους ανθρώπους χαίρομαι να μ επισκέπτονται και να μ' επιλέγουν στον αχανή κόσμο του ιντερνετ που οι επιλογές ειναι απεριόριστες.
      Με όλη μου την αγάπη και τις ευχές για μια ανατρεπτικά καλή και δημιουργική χρονιά. Ανταποδίδω τα φιλιά

      Διαγραφή
    2. Ώπα, ώπα! Τι λες τώρα; Έχασα εγώ ανάρτησή σου; Που, πότε, πως και γιατί;
      Σπεύδω άμεσα προς έλεγχο.

      Διαγραφή
    3. χαχαχχαααααα αναπλήρωσες άψογα Γιάννη μου <3!
      Πολύ γέλασα με την εντρομη απορία σου . Σ αγαπώ,χαχαχχααα

      Διαγραφή
  2. Pero que bonitas te han quedado estas habitaciones!!! Una casita de muñecas a la que no le falta un detalle!!!
    Te deseo un Feliz Año 2021
    Abrazos fuertes

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. el encanto está en el detalle mi buen amigo y como lo inventas! Y eso me fascina sobre todo
      ¡Muchos besos por un buen año!

      Διαγραφή
  3. Τι να πω τώρα; Υποκλίνομαι. Μπράβο βρε κορίτσι μου, μας τρέλανες άλλη μια φορά. Εχω αγωνία και για άλλους χώρους, συνέχισε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμμερίζομαι την αγωνία σου γιατί έχουμε την ίδια φίλη μου καλή.
      Αλλά προχωράμε βήμα βήμα και σ ευχαριστώ πολύ που μ ενθαρρύνεις με τ α καλά σου λόγια <3

      Διαγραφή
  4. Και λουτροκαμπινές!!! Και η φαντασία σου καλπάζει. Άντε τώρα να ''δω''εγώ τη χρήση των μικροπραγμάτων όπως τη βλέπει το μυαλουδάκι σου!!
    Είναι φοβερές οι κατασκευές σου, οι λεπτομέρειες συναρπάζουν
    Θαυμάσια...απόλαυση πραγματική. Είναι από τις εγγραφές που μένω για ώρα να κοιτάζω το κάθε τι.
    Όσο για τις σκέψεις σου για τις πολυκατοικίες έχεις απόλυτο δίκιο.Είναι και δικές μου και όχι μόνο. Απλά οι μονοκατοικίες θυσιάστηκαν για να κερδίσουν οικονομικά οι ιδιοκτήτες. Νομίζουμε ότι είναι φθηνότερο να αγοράζεις διαμέρισμα αλλά δεν είναι...
    Καλή συνέχεια Χαρά μου και ελπίζω να γίνει βίλα το κουκλόσπιτο.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι! Πού θα έκαναν την ανάγκη τους οι άνθρωποι,χαχαχχαχα
      Και μια που μιλάμε για ανάγκες να πω οτι οι ανάγκες της μεγάλης αστυφιλίας που παρατηρήθηκα τα χ΄ρονια του "60 προκάλεσαν την μεγάλη αντιπαροχή της Αθήνας.Μια που η Πρωτεύουσα συγκέντρωνε τότε τα μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα αλλά πολύ περισσότερο ευκαιρίες απασχόλησης, σ αντίθεση με την Επαρχία που έδιωχνε με τις επικρατουσες συνθήκες τον πληθυσμό της. Αυτό έκανε το μεγάλο κακό στην Αθήνα μας που μέχρι τότε ήταν μεν πτωχή πλην τίμια και πανέμορφη με την κλασσική αισθητική της και τις ανθρώπινων διαστάσεων αρχιτεκτονικές της φόρμες. Αυτό που με στεναχωρεί πολύ είναι οτι μετά τον Παγκόσμιο πόλεμο που κατέστρεψε μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης,ΟΛΕΣ ξαναχτίστηκαν στα παλιά πρότυπα κι έγιναν ωραιότερες απο πριν,εμείς δυστυχώς ισοπεδώσαμε ό,τι είχε απομείνει. Ο Πόλεμος λοιπόν και το κύμα αστυφιλίας συνεπικουρούντος του κύματος προσφύγων απο τις χαμένες Πατρίδες,που κάπου έπρεπε να στεγαστούν εδωσαν τη χαριστική βολή στη μικρή ιδιοκτησία και την κατασκευή των πολυκουτιών.
      Αννα μου οταν πρωτοήρθα στην Αθήνα,δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στο νέο τρόπο ζωής που είχε συνάρτηση με τους άμεσα γείτονες. Δυσκολεύτηκα ν αλλάξω αυτές τις συνήθειες οταν επέστρεψα ξανά στον Τόπο μου μετά απο πολλά χρόνια και το ξαναέζησα πέρσυ οταν ηρθα για λίγες μέρες στην Αθήνα για ιατρικούς λόγους κι έμεινα σε διαμέρισμα. Η καταπίεση που ένοιωθα και η ανελευθερία σε συνδυασμό μη κάνω θόρυβο κι ενοχλήσω και απο την άλλη ν ακουω οτι γινόταν στα γύρω διαμερίσματα μου προκάλεσε σχεδόν τρόμο. Δυστυχώς για πολύ κόσμο η Αθήνα είναι απαραίτητη και δυστυχώς όλοι δε μπορούν ν αυτονομηθούν σε μεμονωμένα σπίτια,οπότε η συνύπαρξη μ ό,τι αυτό συνεπάγεται είναι μοιραία. Το μεγάλο κακό είναι οτι δεν υπάρχει όραμα και στην κατασκευή των πολυκατοικιών. Αντίθετα τα τελευταία χρονια μεγαλώνουν τους εξωτερικούς χώρους των διαμερισμάτων και μικραίνουν του ςεσωτερικούς μ αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο ασφυκτική η ζωή . ΑΥτά ειναι τα συμπεράσματά μου μετά απο όσα έχω ζήσει εκεί,εδώ και ξανά εκεί και μετά πάλι εδώ και επιβεβαιώνομαι κάθε φορά που έρχομαι έστω και για λίγο .
      Φιλάκια πολλά και συνεχίζουμε προσπαθώντας <3

      Διαγραφή
  5. Είδα το σχόλιο του Γιάννη και χαμογέλασα γιατί είχα σκεφτεί το ίδιο οράγμα, πως ο Γιαννης φτιαχνει κουκλόσπιτο. Αγαπω πολύ τις μινιατούρες μα πλεον δύσκολο για μενα, όσο για τις μακετες..θυμάμαι στη σχολη πως καναμε με ένα συνάδελφο τον Μαξιμο ανταλλαγή κρυφή εργασιων. Εγώ τα σχεδια του κι εκείνος τις μακέττες μου! Οσο για τα σπίτια που αλλαζουν.. Η Χαριλαου που μενω απο το γαμο μου και μετά δηλαδη 46 χρόνια ήταν η περιοχή με τις βίλλες ονομαστών της εδώ κοινωνίες μας. Σπίτια παραμυθένια με εισόδους γεμάτες καμάρες από ρόδα..Πριν 3 μήνες γκρεμίστηκε το τελευταίο, ένα σπίτι βίλλα ενός συμβολαιογράφου. Στη θέση του χτιζεται ένα πολυόροφο με υπόγειο γκαραζ..ήταν το τελευταίο προπύργειο της Θεσσαλονίκης που χαθηκε εδω στη Χαριλάου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Γιάννης απο την αρχή που τον παρακολουθώ φτιάχνει μακέτες με πλήρως διαμορφωμένους χώρους και έπιπλα και γι αυτό τον θαυμαζα και τον θαυμάζω. Την κουζίνα την ξεκίνησα πριν τα Χριστουγεννα χωρίς να έχω βλέψεις για κάτι περισσότερο.Ομως τα δώρα-κουτιά και ο κοινός ενθουσιασμός έφεραν το ένα μετά το άλλο και τωρα πια η ολοκλήρωση ειναι μονόδρομος. Απλά εγω εκεί που ο Γιάννης τα φτιάχνει ολα εξ αρχής εγω εκμεταλεύομαι και τη δυνατότητα που μου δίνουν τα κουτάκια π.χ.
      Τωρα όσο για την Πόλη που καταστρέφεται Γιωργία μου,γιατί κατ εμέ για καταστροφή πρόκειται,αφου δε μένει τίποτα να θυμίζει το ένδοξο και καλαίσθητο παρελθόν φταίνε πολύ παράγοντες που άλλοι ειναι συλλογικοί αλλά και ατομικοί. Εκτός των παραπάνω που απάντησα στην Αννα ειναι και η κληρονομικότητα και ο πολυκερματισμός της. Δικαίωα φυσικά του καθενός να κάνει την ιδιοκτησία του ό,τι θέλει,ομως η Πολιτεία θα πρεπε να επιβάλει κανόνες στην τελική διαμόρφωση.Κάτι που δυστυχώς δεν τολμά (κατ εμέ) να κάνει. Διοτι παντου υπάρχουν ΑΡχιτεκτονικές επιτροπές,αλλά στην πράξη δεν ΄λειτουργούν. Ετσι ενώ π.χ. η Κεφαλονιά εχει διαμορφωθεί μετά το σεισμό του '53 σε μια όμορφη Πόλη με κόκκινες κεραμοσκεπές (σου λέω ενα παράδειγμα)η Ζάκυνθος έχασε αυτή την ταυτότητα που είχε, λοιδωρεί τους σεισμούς φτιάχνοντας ακόμα και πολυόροφα κτίρια και αντί για κεραμοσκεπές ,οπως στα χαρτιά επιβάλεται να έχει ,αν τη δεις απο ψηλά το μόνο που βλέπει είναι γαλάζια ντεπόζιτα νερού!!! Και συγκρίνω δύο ίδια Νησιά να σκεφτείς, δεν σου λέω οτι θα μπορούσαν να ξαναχτιστούν και να γίνουν όπως ήταν ,ομοια με την Κέρκυρα! Αστο, φταίνε πολλά στην πολιτιστική μας κατάντια,αλλά πρωτίστως εμείς

      Διαγραφή
  6. ειναι ακρως γοητευτικα
    γεια στα χερακια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσαι καλά Κικίτσα μου,καλή χρονιά νάχουμε κοριτσάκι μου!

      Διαγραφή
  7. Θέλω να κλείσω τα μάτια μου και να γίνω μικρή- μικρή για να εγκατασταθώ στο σπιτάκι σου αυτό όπου τίποτα δεν θα μου λείπει!
    Καταλαβαίνω όμως πολύ καλά Χαρά μου, το πόσο δύσκολη σου φαίνεται η Αθήνα αν και η ίδια ομολογώ ότι ίσως "φταίει" το πανέμορφο διαμέρισμα στο οποίο μετακόμισα τον περασμένο Φλεβάρη αλλά καιρό είχα να αισθανθώ τόσο άνετα... Φυσικό θα πεις όταν πάνω από 20 χρόνια ζούσε κανείς σ' ένα τεράστιο (360 τμ) ξύλινο σπίτι μέσα σε 6 στρέμματα κτήμα απομονωμένα σ' ένα βουνό (500 υψόμετρο) και 9 χιλιόμετρα από ένα χωριό!
    ΑΦιλάκια ενθουσιασμένα, μαγεμένα και πολύ χαμογελαστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Στεφανία
      Εγω σχεδόν συρρικνώνομαι και εισχωρώ μέσω του μυαλού μου σ αυτά τα μικρά δωμάτια.Κάτι σαν την Αλίκη στη Χωρα των θαυμάτων ενα πράγμα. Ευτυχώς που έχω αυτό τον τρόπο διαφυγής απο την καθημερινότητα κι έτσι το μυαλό απασχολείται μ άλλα πράγματα απο τα γκρίζα,εως μαύρα,που υπάρχουν γύρω μας. Δεν βλέπω και τηλεόραση,οπότε το εκπαιδεύω μόνο στο παραμύθι ;) Τωρα όσο για τα διαμερισματα,φυσικά εσύ νοιώθεις αλλιώς και απόλυτα δικαιολογημένα γιατί σύγκριση δεν υπάρχει και κοίτα να απολαύσεις όσο μπορείς την αλλαγή αυτή. Απο την άλλη για τη μεγάλη αλλαγή της Αθήνας στα χρονια του αναδασμού εκτός των εργολάβων που έγιναν τότε ακόμα και παντελώς ανειδίκευτοι μεγάλη ευθύνη έφεραν και οι ιδιοκτήτες των μονοκατοικιών,που δεν έβαλαν όρους και πρότυπα αισθητικής. Πολλοί βέβαια, οι περισσότεροι θάλεγα ,ή δεν είχαν ή δεν τους ενδιέφερε,αλλά το πρώτιστο ήταν να στεγαστούν και να δώσουν και τις προίκες,οπότε για τι αισθητική να μιλήσουμε. Ετσι χωρίστηκε και η Πρωτεύουσα σε υποβαθμισμένες περιοχές και περιοχές Β.Π που λέμε τώρα που εκεί και οι ιδιοκτησίες ειναι αλλιώς και η αισθητική εν πολλοίς υπάρχει.
      Φιλάκια πολλά μαγισσούλα μου (αν μαγεύτηκες εσυ ,τότε τι να πω εγω!)και μια μεγάλη αγκαλιά

      Διαγραφή
  8. "...μια τέχνη της ισορροπίας, της καθαρότητας και της γαλήνης, που στερείται ανησυχίας ή καταθλιπτικής υποκείμενης ύλης, μια τέχνη που θα μπορούσε να είναι μια χαλαρωτική, ηρεμιστική επιρροή στο μυαλό...κάτι σαν μια καλή πολυθρόνα που προσφέρει χαλάρωση μετά από κόπωση"

    Δεν το είπα εγώ.. εντάξει! Δεν είμαι τόσο έξυπνη. Ο Ανρί Ματίς το είπε και δοθείσης ευκαιρίας νομίζω σου πάει. Άλλωστε τι παραπάνω θα μπορούσα να πω από αυτά που ήδη έχω πει και από τα παραπάνω σχόλια.
    Ααα....να προσθέσω μόνο πως μια δημιουργία για να ταυτίζεται με το κοινό-αναγνώστες πρέπει να συγκινεί και να δημιουργεί εικόνες και αναμνήσεις. Κι αυτό το καταφέρνεις πάντα με τις κατασκευές σου στο μέγιστο βαθμό και κάθε μια έχει και ομορφιά και πάθος, και ευαισθησία και αρμονία. Η αλήθεια είναι πως όλη η κατασκευή έχει στήσει ένα υπέροχο σκηνικό. Μπρρρράβο Χαρούλα!!!
    Φιλιά μαγεμένα που λέει και η Στεφανία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωωωωωω τι ωραία που ξεκινάς!!!! Μήπως να το προσθέσω κι αυτό κάτω απο τα λόγια του ΑΓίου Φραγκίσκου της Ασίζης που εξακολουθεί να με εκφράζει;;; Είναι οντως μαγική και απόλυτα σωστή η ρήση του Ματίς που άλλοι απλά είπαν "η Τέχνη σώζει"! και στο ίδιο καταλήγουμε
      Αννίκα μου αγαπημένη νάξερες πόσο με συγκινούν τα λόγια σου!!!Γιατί εγω δεν κάνω κάτι ουτε για να δρέψω δάφνες,ουτε για να διδάξω (με τι φόντα άλλωστε) απλά ακολουθώ το συναίσθημα και την επιθυμία μου για δημιουργία. Κι αν τα υλικά που βάζω,που είναι άϋλα και πολύ προσωπικά,σας δημιουργούν εικόνες και προκαλούν αναμνήσεις ,αυτό ειναι πολύ τιμητικό για μένα, γιατί δε γίνεται επί σκοπού. Και αυτό απο μόνο του το κάνει ακόμα πιο γοητευτικό. Οπως επίσης οτι στην πλειοψηφία μας είμαστε άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών,βιωμάτων,καταστάσεων και προπαντός άγνωστοι, που όμως αυτό το "κάτι" οχι μόνο μας έφερε κοντά, αλλά μας έδεσε κιολας μ ένα τρόπο ανεξήγητο. Πώς να μην αισθάνομαι ευγνωμοσύνη,εκτός απο τη χαρά της δημιουργίας,που ειδικά αυτές τις εποχές απεδείχθη σωτήρια για την ψυχική μου υγεία!
      Σ ευχαριστώ λοιπόν όχι μόνο για τα καλά σου λόγια αλλά και για όλα τα συναισθήματα που μου γεννά η κάθε σου πράξη ή λόγος! Νάμαστε καλά ν ανταμώνουμε μέχρι νάρθει εκείνη η άγια ώρα της πραγματοποίησης της επιθυμία ςαυτής!

      Διαγραφή
  9. Χαρά μου, χαρά των ματιών και της ψυχής μου θα συμπληρώσω απόψε, τί θαύματα είναι αυτά, τί δημιουργίες, ιδιαιτέρως θαυμάζω την σκέψη σου και την φαντασία σου, πώς εκείνη η μικροσκοπική χαντρούλα πχ μεταμορφώνεται μέσα σε ένα από τα δωμάτια σου σε φωτιστικό, ή εκείνο το μικρό χαρτάκι που διπλώνεται με τέχνη ή ακόμη και το πορσελάνινο κουτάκι που γίνεται ντουζιέρα, δεν έχω λόγια.
    Θέλω να τα χαζεύω εκατοστό προς εκατοστό και να χαμογελάω κάθε φορά που διαπιστώνω μια περίτεχνη, έξυπνη ανακύκλωση.
    Ωραιότατη, ρομαντική η κρεββατοκάμαρα θα μπορούσα με άνεση να κοιμηθώ στο αναπαυτικό κρεββάτι και νωρίς το πρωί να ανοίξω το παράθυρο για να μπει μέσα το φως της καινούργιας μέρας!
    Να κάνω το μπανάκι μου με ζεστά νερά και τα αφρόλουτρα, να σκουπιστώ με μια αφράτη πετσέτα και να βάλω τις κρέμες και τα λαδάκια μου στο σώμα και το πρόσωπο μου.
    Είμαι γοητευμένη από τα παραμύθια σου κορίτσι μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωωωωωωωωωωωω Στελλίτσα ήσουν έκπληξη μπαίνοντας ν απαντήσω στα σχόλια γιατί τόσο το δικό σου οσο και της Στεφανίας δεν μου έρχονται ειδοποιήσεις στο μέιλ,άγνωστο γιατί ,αλλά η πραγματικότητα μου δίνει ΜΕΓΑΛΗ & ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΧΑΡΑ!!!
      Χαίρομαι πραγματικά για όσα μου γράφεις, σαν νάμουν ενα παιδί που το επιβραβεύει ο γονιός του γιατί έφερε καλούς βαθμούς!
      Πραγματι έχω εξιδεικευθεί πια να βλέπω το κάθε πράγμα αλλιώς. Ακόμα και αν εκ πρώτης όψεως δεν το έχω τροποποιήσει, το αποθηκεύω και έρχεται η στιγμή που δίνει τη λύση σ ένα πρόβλημα που φαντάζει άλυτο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ολα κάπου μαγικά ταιριάζουν,όσο πουθενά αλλού κι αυτή είναι η μαγεία των δικών μου ταξιδιών,όπως με τις πετρούλες,έτσι και μ αυτά! Πολλές φορές μου έχουν δώσει πράγματα που δεν ταιριάζουν πουθενά και για τίποτα και είμαι ένα βήμα πριν τα πετάξω κι εγω,ομως κάτι με κρατάει απο αυτή την παρόρμηση κι έρχεται στιγμή που είναι μάννα εξ ουρανού και ακόμα κι εγω εντυπωσιάζομαι!
      Χαίρομαι λοιπόν πολλαπλώς οταν άνθρωποι σαν εσένα ,σαν τους φίλους πριν και μετά μου γράφουν τόσο ωραία σχόλια και "[παίζουν" μαζί μου σ αυτους του φανταστικούς κόσμους διαφυγής απο την πραγματικότητα και επιστροφής στα απωθημένα μιας παιδικής ηλικίας ανομολόγητα,πολλές φορές.
      Σε φιλώ με αγάπη και ευγνωμοσύνη που είσαι εδώ και μετιμάς μ ολα αυτά

      Διαγραφή
  10. καλαααααααααα το χεις το χεις το θεμααααααααααααα
    ζηλεψααααααααααααα αχ ποτε θα στρωθω να το τελειωσω κ γω το δικο μου
    το δευτερο........ η αληθεια ειναι οτι δεν θελω να τελειωσει χαχχχααα
    εκανα τους δυο οροφους κ εχω αλλον ενα κ την ταρατσααααααααα
    αααααααααχ ολα μου αρεσαν ......το φωτιστικο λαμπατερ τυπου γκαζολαμπα
    ολα τα λεφτααααααααααααααααα τα φωτιστικα κ τα δυο σκετο εμπνευσηηηηηηηηηηηη
    ααααααααααααααχ εγω οταν τα εφτιαχνα παντου υλικα για κουκλοσπιτα εβλεπα να δει κ συ αυτο θα παθεις.... ολο λεω χειμωνα να στρωθω να το φτιαξω αλλα περασαν κ γω δεν ξερω ποσοι τρελοι χειμωνας αλλα δεν στρωθηκαααααααααααα ναι ναι με ξεσηκωσες επρεπε να ρθει το ιστορικο 21 για να παρω αποφαση ανυε να δουμεεεεεεεεεεεε βρε τι μας εκανες σημεραααααααααααααα φιλιαααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχχαχαχαχα ανάβω φωτιές,ανάβω κι ολα τα καίω δε συνεχίζω το άσμα γιατί ήδη το σκότωσα Σοφάκι!χαχαχχαχα
      Μπορεί να το ξεκίνησα χωρίς να το σκεφτώ,μπήκα όμως στο τριπάκι και αν δεν ολοκληρώσω δεν σταματώ. Δεν είχα σκοπό να φτιάξω κουκλόσπιτο,αλλά τωρα πια είναι μονόδρομος. Και επειδή δε μου κάνει κέφι ν ασχοληθώ με κάτι άλλο όσο αυτό μένει ημιτελές,έτσι συνεχίζω την ανοικοδόμηση. Ειναι μια πολύ καλή άσκηση του μυαλού,ξύπνιο ή ακόμα και εν υπνώσει να βρεί και να εκμεταλλευτεί ό,τι υπάρχει γύρω μου! Είμαι ήδη κοντά στην ολοκλήρωση άλλων δύο βασικών χώρων και ίσως υπάρξει κι ένας τελευταίο,ανάλογα πως θα διαταχθεί καθ ύψος το οικοδόμημα ;)
      ΑΝτε φόρτσαρε κι εσυ και μη χρονοτριβείς,στη βράση κολλάει το σίδερο ;) Φιλάκια πολλάαααααααααααααααααααααααααααααααα

      Διαγραφή
    2. Ααα και κάτι ακόμα που δεν απάντησα,οντως βλέπω παντου κουκλόσπιτα! Αναζητώ εικόνες απο πραγματικά σπίτια να εμπνευσθώ,βλέπω τρόπους κατασκευής και προσπαθώ να τα ταιριάξω με τα υλικά που εγω έχω,γενικά είναι παράνοια,αλλά ευχάριστη παράνοια! Φιλιά και πάλι

      Διαγραφή
  11. Λοιπόν έχουμε και λέμε Χαρούλα μου διαβάζοντας και τις πιο λεπτομερείς εφευρέσεις σου στο λουτροκαμπινέ εικόνα εικόνα, είχα στο μυαλό μου να σου γράψω να κάνεις και μια κρεβατοκάμαρα τώρα που πήρες το κολάι...
    Και πάω παρακάτω και τι βλέπουν τα ματάκια μου τα μπιρμπιλομάτικα;🤣🤣🤣
    Ωωωωωω ναι μια κρεβατοκάμαρα έτοιμη και στολισμένη από τα χεράκια σου!!!
    Σιγουρη είμαι πως σιγα σιγα θα τελειώσεις αυτό το κουκλόσπιτο...γιατί είναι εθισμός το ξέρω καλά χα..χα..!!!σειρά έχει το σαλόνι ε; κανόνισε...
    Αχ βρε αγάπη μου σαν να είμαστε πλάι πλάι νιώθω και τα λέμε..
    Λατρεύω τις μινιατούρες και ξέρω ότι θέλει πολύ επιδεξιότητα να μπορείς να τις δουλεύεις γι αυτό σου βγάζω το καπέλο!!!👍
    Να είσαι καλά αγαπη μου και να κάνεις ότι αγαπάς πάντα...την αγάπη μου❤ φιλιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ααααχχχχχχ μπιρμπιλομάτα μου,μη ξύνεις πληγές για κοντινά!!!Ξέρεις τι διακαής πόθος είν αυτός,πόσο μάλλον το "πλάι πλάι"!!!!
      Τλπ η μοναξιά αν δεν είναι δημιουργική τότε γίνεται βουνό και μας πλακώνει.Ετσι εγω την ξορκίζω μ αυτές τις δημιουργίες,που στο τέλος της ημέρας με κάνουν να χαμογελώ και ας μην είμαι παιδί και ας μην έχω εγγόνια .Τις απολαμβάνω,ειδικά οταν ξεκινούν έτσι χωρίς λόγο και αιτία και γίνονται τσουνάμι και με συνεπαίρνει!
      Δυστυχώς οπως τα λες ειναι Ρουλάκι μου.Οι μινιατούρες θέλουν χειρουργικές κινήσεις και εγω πολλές φορές δυσκολεύομαι να τα πιάσω καν. Ασε που όλα τα κάνω με δική μου κλίμακα ,με το μάτι !!!! Πάλι καλά που δε βγαίνουν αλλοπρόσαλλα.
      Οι μεγαλύτερες ηλικίες μπορεί νάχουμε την πείρα και την εμπειρία εξάσκησης του ματιού,όμως οι νεαρές εχουν τα λεπτεπίλεπτα δαχτυλάκια που τις δουλεύουν καλύτερα ;)
      Παρά ταύτα ,όσο κι αν μ εκνευρίζουν οι κόλλες που κολλάνε στα δάχτυλα και μ εμποδίζουν ακόμα περισσότερο ή που φαίνονται σε πολλά σημεία,εγω σε πείσμα όλων εξακολουθώ την κατασκευή και στο επόμενο θα δεις και τη συνέχεια ;)
      Κανένας χώρος δε θα μείνει παραπονεμένος ;)
      Φιλιά,φιλιά,φιλιάααααααααααααααααααααααααααααααα

      Διαγραφή
    2. Αχ τι μου θύμησες με αυτή την κλίμακα Χαρά μου τον καιρό που έφτιαχνε τα δικά του ο Σμαραγδάκης, ψαχναμε κάτι να βάλει για σκεπή...καταλήξαμε σε ενα σαιτ που είχε υλικά για μακέτες, πήραμε τηλ. και όταν του είπαμε του ανθρώπου ότι θέλαμε κάτι να μοιάζει με κεραμίδι, μας ρώτησε σε τι... κλίμακα..το θέλαμε. εκεί να δεις την απορία μας που δεν ξέραμε τι ήταν η κλίμακα... μονο αυτό σου λεω.🤣γι αυτό αγαπη μου το ματι δεν κανει λάθος τι να τις κάνεις τις κλίμακες; ασε που το υλικό για ένα σπιτάκι μας στοίχισε 90 ευρώ...
      Μετα πήγαμε στα τζάμπο στις προπολεμικές εποχές, και βρήκαμε κάτι πλαστικά ρολάκια που έβαζαν επάνω στο πάγκο της κουζίνας σε καφέ χρώμα και μετά τα έβαψε να μοιάζουν με κεραμίδι με 2 ευρώ...αχ τι μου θύμησες..!!
      Δες την λεπτομέρεια... http://handmade-houses.blogspot.com/ φιλιά αγαπημένη μου... 🤗

      Διαγραφή
    3. Μπήκα στο σύνδεσμο που μου έστειλες και ξαναθυμηθηκα και ξαναθαύμασα τις υπέροχες κατασκευές του Γιώργου σου. Είναι σαν να μην τις έπιασε ανθρώπινο χέρι! Εγω αντιμετωπίζω πρόβλημα με την κόλλα της σιλικόνης γι αυτά που θέλω να κολληθούν γρήγορα αλλά φαίνεται και γεμίζει κι ο τόπος κλωστές. Να δουμε αν θα ειναι καλλίτερη μία κόλλα που παρήγγειλα απο την ...Κρήτη!!!!
      Φιλάκια πολλά τυχερή μου Σμαραγδένια,με τον άντρα σκέτο χρυσάφι <3

      Διαγραφή
    4. Καλέ; τι κόλα παράγγειλες και δεν μου το είπες Χαρά μου; ο Γιωργος χρεισημοποιούσε την UHU HART ...και αυτή κολάει σε 20 δεύτερα...χα..χα. ❤

      Διαγραφή
    5. Παρήγγειλα απο το ΧΕΙΡΟΚΑΜΩΤΟ στο Ηράκλειο μαζί μ άλλα πράγματα που εξαντλήθηκαν μία δυνατή κόλλα όπως έλεγε και μάλλον είναι και όπως την διαφημίζει απο τις πρώτες κολλήσεις που έκανα ήδη. Θα την έχω υπόψη μου αυτή την UHU HART που δε την ξέρω,αν και τωρα ολοκληρώθηκε το οικοδόμημα.Θα μου πεις: "θα σταματήσεις παναπεί;" Δεν μπορώ να σε διαβεβαιώσω γι αυτό ,αλλά προς το παρόν δεν έχω κάτι άλλο κατά νου (οχι πώς γι αυτό είχα,αλλά τλπ.)

      Διαγραφή
    6. Αααα απο το ιδιο μαγαζι ψώνιζα και εγώ κάποτε πριν πλέξω με τα πλεχτά!!χα..χα. θα έχουμε κάτι να μας ενώνει εδώ Χαρά μου !!..φιλάκια καληνύχτας!!😘🌙

      Διαγραφή
  12. Χθες την νύχτα είχε πάει 2 η ώρα περίπου όταν είδα την ανάρτησή σου και δεν είχα το κουράγιο να αφήσω σχόλιο γιατί νύσταζα...χα χα χα!!! Είχα όμως προλάβει να θαυμάσω και τα δύο 'δωμάτια' που έφτιαξες και να ξέρεις πως κάθε φορά μεγεθύνω και τις φωτογραφίες σου για να απολαύσω τις λεπτομέρειες. Πράγματικά, αυτές είναι που με ξετρελλαίνουν! Γέλασα πολύ με το καζανάκι, αλλά και με το πιγκάλ..χα χα χα αφού έχω μαζέψει ένα κουτί από βανιλέττες αλλά σε τέτοιο ρόλο δεν τις είχα φανταστεί!!! Η ντουζιέρα είναι φανταστική, αλλά φυσικά και όλα όσα έφτιαξες μόνη σου από χαρτόνι, κουτάκια, κουμπιά ακόμα και αξεσουάρ κοσμημάτων. Τα επιπλάκια του υπνοδωματίου, το κομμό και η τουαλέττα είναι πανέμορφα και πιστεύω πως με μπάλσα θα σε δυσκόλευαν σε τέτοια κλίμακα...μιά χαρά έγιναν από χαρτόνι. Μπράβο, Χαρά μου! Σιγά-σιγά θα γίνει τέλειο το κουκλόσπιτό σου!!! Ανυπομονώ να δώ την συνέχεια!!!
    Φιλάκια πολλά και καλό χειμώνα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα νυχτοπούλι!!!! Πόσες φορές εχω βάλει πρόγραμμα να κοιμηθώ νωρίτερα απο τις δύο κι όλο κάτι παρεμβάλεται και μέχρι στιγμής δνε τόχω καταφέρει! Ασε που τωρα είμαι ολομόναχη στο σπίτι (ο σύζυγος στη μητέρα του με άγνωστη επιστροφή,ο γιος στο κορίτσι του,μάλλον μονίμως) οπότε πρέπει να φτάσω στα όριά μου για να πέσω και να ξεραθώ με τη μία να μη σκέφτομαι και φοβάμαι ;)
      Λοιπόν όπως έγραψα παραπάνω και στο Ρουλάκι ,ολα τα κάνω με το μάτι Μαριάννα μου.Δεν ξέρω καν να μετρήσω σε κλίμακα και πολλές φορές απορώ αν ανθρώπινο χέρι έχει φτιάξει κάτι απίστευτα μικρά δημιουργήματα που στέκονται πάνω σ ενα δάχτυλο για να φωτογραφηθούν! Εγω αυτά και πάλι δε μπορώ να τα δουλέψω όπως θάθελα. Ασε που με ταλαιπωρεί η ζεστή σιλικόνη,αφήνοντας παντού "κλωστές" και χοντράδες γκρρρρρρρρ
      Πολύ θάθελα να ναι έπιπλα ξύλινα,όπως η αρμαράδα της κουζίνας,ανοιγόμενα συρτάρια,φωτιζόμενα,αλλά αυτά απαιτουν άλλου είδους δεξιοτεχνία που εγω αργά το σκέφτηκα :(
      Ας είμαι ομως ικανοποιημένη και μ αυτά γιατί ειναι κάτι εντελώς προσωπικό, μοναδικό και χειροποίητο. Πάντα προσπαθώ όσο ευτελές κι αν είναι το υλικό κατασκευής να το εξωραϊζω και να το διακοσμώ ώστε ν αποκτάς προσωπικότητα.
      Μαριαννάκι μου σ ευχαριστώ πολύ κι εσένα για τα καλά σου λόγια και το πουσάρισμα,ααααα κι οταν βρείς πού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα βαζάκια απο τις βανιλέττες και τις μικρές κάψουλες απο τα αυγά Κίντερ (άλλη συσσώρευση απο αυτά! Κάποια στιγμή τα έκανα ένα στεφάνι πασχαλινό) πες το και σ εμένα μπας και πιάσουν τόπο μαζικά
      Φιλάκια πολλά και μια μεγάλη αγκαλιά και έπεται συνέχεια επι της οθόνης ;) <3 ...

      Διαγραφή
  13. Είναι ρετρό, είναι ρομαντικό, εχει χαρακτήρα, κοντολογίς είναι ένα ονειρεμένο σπιτάκι με τα όλα του!
    Εχει κι έργα τέχνης και υπέροχα υφάσματα!!
    Σαλονάκι θα του φτιάξεις; να καθόμαστε να πίνουμε το τσαγάκι μας, να λέμε τα νέα μας...
    Keep working!! Οσο τραβάει η καραντινα πρεπει με κάτι ν ασχολούμαστε. Αν καθομαστε ν αναμασάμε τι γίνεται , θα σαλταρουμε!
    Φιλιά πολλά -πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχχαχαχα ρετρό σαν την κυρά του!!!
      Εννοείται Νίκη μου οτι θα συμπληρωθεί το διαμέρισμα ;) Και τραπεζαρία μήπως μπορέσουμε κάποια στιγμή και κάνουμε καμιά μάζωξη και σαλονάκι για τσαγάκι.
      Εχω ακυρώσει τις ειδήσεις στην τηλεόραση, βλέπω μόνο τηλεπαιχνίδια γνώσεων να τεστάρω τις γνώσεις μου και δημιουργώ ακατάπαυστα. Η δημιουργία σώζει την ψυχολογία,αλλιώς...θάμουν για τα θυμαράκια
      Φιλάκια πολλά πολλά και ανάμενε πρόσκληση ;) <3

      Διαγραφή
  14. Τελείωσαν οι δραμαμίνες μου, πάω να αγοράσω άλλο πακέτο, γιατί όπως καταλαβαίνω, έπεται συνέχεια.
    Πολυ γελάω ψάχνοντας να ανακαλύψω από τί είναι φτιαγμένα όλα, πριν πάω να διαβάσω.
    Αδυνατώ να το κάνω τις περισσότερες φορές.
    Είναι τέλεια όλα, τί να πω;
    Πες μου τις διαστάσεις του παπλώματος να σου κάνω ένα πάτσγουορκ, καλέ. χαχαχα
    Περιμένω και τη συνέχεια, μα οανε χαμένες οι δραμαμίνες.
    Φιλάκια παγωμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχχαχαχαχαααα να σου στείλω να μην ξοδεύεσαι εξ αιτίας μου Ρενού μου,χαχαχχα εχεις σωστά υποψιαστεί οτι θάχει και συνέχεια κι ελπίζω να σταματήσει η ανοικοδόμηση σ αυτό τον όροφο,χαχαχχαα
      Οσο για την προθυμία σου για το παπλωμα,πες πως μου το έκανες.Ξέρω οτι το εννοείς,ομως τελικά κατέληξα σ αυτό και μπορεί να μην το έφτιαξα κατά τα δικά σου ΑΠΛΗΣΙΑΣΤΑ Πρότυπα,αλλά είναι ο.κ.
      Φιλιά πολλά χαπακωμένη μου φιλενάδα,θα προσπαθήσω να επανορθώσω <3
      Σας ζηλεύω με το χιόνι,εδω ενα φυσιολογικό κρύο,προς το παρόν

      Διαγραφή
  15. Το πόσο απολαμβάνω τις αναρτήσεις σου Χαρά δεν μπορώ να σου περιγραψω!!! Λοιπόν είσαι καταπληκτική!! Σκέφτηκες μέχρι και το χερουλι στη λεκάνη διπλα να είναι από πορσελανη!!!Αλλά και η συσκευασία βανίλιας -πιγκάλ ε! αυτό με ξεπερνά!! Να σαι καλά και σου ευχομαι καλη συνέχεια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεσποινάκι χαίρομαι πολύ μ αυτά που μου γράφεις.Χαρά μου να σας δίνω χαρά <3
      Κάθε δημιουργία ειναι μια πρόκληση και γι αυτό χαίρομαι που την επικροτείτε με τόση θέρμη. Φιλάκια και τα λέμε στη συνέχεια ;)

      Διαγραφή
  16. Γοητευμένες, υποκλινόμαστε Χαρά στην φαντασία σου, τη δεξιοτεχνία, το μεράκι, την υπομονή σου!!!
    Καλή και ευλογημένη χρονιά, με υγεία και αγάπη, δημιουργική και χαρούμενη!!!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωω μαμά και κόρη φαντάζομαι ειναι οι γοητευμένες ;)
      Πολύ χαίρομαι που επιβραβεύετε κάτι που ξεκίνησε χωρίς να τοχω στα υπόψιν να συμβούν και τωρα αντε να δω και πού το τοποθετήσω μετά την ολοκλήρωση
      Σας ευχομαι απο την καρδιά μου μια χρονιά ανέλπιστη και καθαρή απο κάθε κακό
      Φιλάκια και στις δύο σας <3 <3

      Διαγραφή
  17. Ένιωσα σαν την Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων!! Μπήκα σ' ένα τέλειο σπιτάκι και δεν χωρούσα να σταθώ.
    Τι να πρωτοθαυμάσω; Την έμπνευση, την τέλεια κατασκευή ή την άπειρη υπομονή σου Χαρά μου;
    Νιώθω θαυμασμό για όλα!!
    Υπέροχη δουλειά, άψογη στις λεπτομέρειές της, εξαιρετικό το αποτέλεσμα!!
    Δε φεύγω. Εδώ θα κάτσω. Όρθια :) Κερνάς τσάι; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι κάτσε αναπαυτικά όπου βολεύεσαι προς το παρόν ,απο βδομάδα παραλαμβάνουμε τα έπιπλα για σαλονάκι και τραπεζαρία να κάτσεις μπέϊκα και οχι μόνο τσάι θα σε κεράσω Αλίκη μου ,αλλά και ο,τι επιθυμεί η καρδούλα σου.
      Αρμενικη να είναι η βίζιτα!!!
      Φιλάκια πολλά καλή μου και σ ευχαριστώ τόόόσο πολύ!!!!

      Διαγραφή
  18. είναι πανέμορφα και άκρως γοητευτικά!

    καλή σου μέρα, Χαρά μου.

    Κική Κωνσταντίνου από το μπλοκ "Εκφράσου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...