Παρότι περνάω μία ακόμα δύσκολη περίοδο (ήταν επειδή είπα οτι ανάσανα 😔😕!!!) η πρόσκληση της φίλης Μίας και των λοιπών συνεργαζομένων κοριτσιών, μου έδωσε μία ακόμα ευκαιρία ανάσας, που τόσο χρειάζομαι τη δεδομένη στιγμή.
Το έργο αυτό ηταν στα "do it" από το πρώτο κιόλας πετρωτό μου με το ίδιο θέμα.
Η πρώτη μου Κοκκινοσκουφίτσα, λόγω έλλειψης των ιδανικών οστράκων, δεν με είχε ικανοποιήσει στο απόλυτο, παρ όλα αυτά άνοιξε το χορό των παραμυθιών, που είναι ένα αγαπημένο μου θεματικό προτζεκτ και μ' έβγαλε ασπροπρόσωπη.
Μέχρι που η φίλη, μου έκανε δώρο τις 4 μεγάλες γυάλες με όστρακα και αχινιούς, μεταξύ άλλων βρήκα έντονα κόκκινους αχινιούς και μάλιστα κάποιοι, οχι ολόκληροι, σκέφτηκα "Να η ευκαιρία!"
Ηταν τέλη του Χειμώνα όταν βρήκα πεσμένο ένα "φασόλι" από την γλυτσίνια.
Μου έκανε εντύπωση γιατί δεν είχα ξαναδεί οτι η γλυτσίνια έκανε φασόλια! Αμέσως το σκέφτηκα για δέντρο στο δάσος της Κοκκινοσκουφίτσας . Ετσι με τον καιρό μάζεψα κι όσα άλλα μου πρόσφερε τ αγαπημένο φυτό. Και ολοκλήρωσα τον πίνακα, μέχρι που έγινε η μεγάλη έκπληξη
Πραγματικά μ άφησε άναυδη γιατί πριν τα κολλήσω τοχα προσπαθήσει πάρα πολύ, αλλά είχα αποτύχει και τωρα αρκούσε η ζέστη (;) το πέρασμα του χρόνου (;) και εκεί που είχα αφήσει το χαρτόνι με την σύνθεση βλέπω ανοιγμένο το φασόλι και μέσα ένα μεγάλο στρογγυλό σπόρο.
Πραγματικά έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο.
Σιγά σιγά άνοιξαν όλα έστω και κολλημένα στο πασπαρτού και τότε μακάρισα την καλή μου τύχη που δεν είχε πουληθεί σε κάποιον και ν ανοίγει σαν kinder έκπληξη
Αυτή λοιπόν η σύνθεση είναι η συμμετοχή μου στην πρόκληση των κοριτσιών με θέμα "Παραμύθια ή οτιδήποτε"
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...