Κάντο μ' αγάπη: Η καλή νοικοκυρά...

ναι μεν είναι δούλα αλλά και κυρά επειδή δε πετάει τίποτα!

Όλα τα εκμεταλλεύεται δεόντως. Κι οταν δεν μπορεί να τα εκμεταλλευτεί η ίδια , παρά την απέλπιδα προσπάθειά της τα παραδίδει σ άλλην 😉
Κάπως ετσι έφτασε στα χέρια μου κι αυτό το επάργυρο.

Ταλαιπωρημένο απο ένα αστάρι που δεν καθόταν καλά, αλλά είπαμε στα δύσκολα χρησιμοποιούμε το σωτήριο σπρέϋ! Ασταρώθηκε λοιπόν και περάστηκε άσπρο χρώμα που χρησιμοποιούν για τις οικιακές συσκευές.

Ετσι έγινε ξανά ερωτεύσιμο και ως ερωτεύσιμο φυσικά δεν μπορούσε να πάει στα σκουπίδια.
Παρήγγειλα ένα σφουγγάρι ανθοπωλείου (εδώ έχω έναν ενδοιασμό αν κόλλησε μόνιμα, αλλά ούτως ή άλλως εγω το σκέφτηκα ν' αλλάζει ανά εποχή σε όποιο σπίτι καταλήξει, οπότε μπορεί νάχει κι άλλη χρήση χωρίς το σφουγγάρι. Πάνω λοιπόν στο σφουγγάρι άρχισα να καρφώνω διάφορα εποχικά διακοσμητικά.

Το ίδιο έγινε και μ' ένα ξύλινο συρταράκι απο συσκευασία ανθοπωλείου

Το ίδιο και μ' ενα κουτί Νες καφέ γίγας (οχι δε πίνω τόόόσους καφέδες! ευτυχώς έχω προμηθευτές που με σκέφτονται 😀)

Στο ένα απο τα δύο κουτιά το έντυσα με λινάτσα και έκανα decoupage χαρτοπετσέτας (δύο για την ακρίβεια να ολοκληρωθεί ένα μοτίβο). Τέλειωσα πάνω και κάτω με κορδέλα χριστουγεννιάτικη και δαντέλα, έβαλα εσωτερικά ένα ποτήρι να κόψω το πολύ βάθος και πάνω του στερέωσα φελιζόλ.

Αφού το μοτίβο της χαρτοπετσέτας ήταν ξωτικά, έφτιαξα ένα ακόμα απο συσκευασία κρεμοσάπουνου.

Το δενδράκι κι αυτό χειροποίητο, απο δύο ρολά χαρτιού υγείας, που έκοψα κωνικά και τύλιξα γύρω τους μαλλί. Μ' άρεσε να μην είναι ολόισα, έτσι τα κόλλησα κάπως φευγάτα και για κορμό ένα ξύλο κανέλας. Στόλισα όλη την επιφάνεια με "φυτά" και χριστουγεννιάτικα αξεσουάρ. Δε θάναι ένα ωραίο δωράκι για παιδί;

Και τέλος, το άλλο κουτί, αποφάσισα να ξεφύγω απο την ίδια διακόσμησή του και έτσι είπα να το κάνω χριστουγεννιάτικο μεν, χρηστικό δε.
Έντυσα το εσωτερικό με κόκκινο καρώ ύφασμα κολλώντας το απο την εξωτερική πλευρά του κουτιού, ώστε να δημιουργηθεί μια φάσα, απο εκεί και κάτω έβαλα ένα ύφασμα τύπου καμβά (δεν ξέρω πώς να το περιγράψω) πού το είχα προμηθευτεί πριν απο χρόνια απο ένα κατάστημα με κουμπιά και δαντέλες (δεν ξέρω αν και τώρα κυκλοφορεί, τότε το είχαν παραγγείλει κάποιες Αγγλίδες που το γνώριζαν) και είναι βασικά σαν ρανερ. Εγώ έκοψα την δαντέλα της μιας πλευράς αφού θα το κολλούσα απο κάτω στη βάση.
Γέμισα δε το κουτί με διάφορα εργαλεία κουζίνας με χριστουγεννιάτικα θέματα, καλούπια σιλικόνης, ενα πλάστη που έκανα decoupage χαρτοπετσέτας, πετσετούλες κουζίνας, κ.λ.π και για να ολοκληρώσω την γιορτινή εικόνα, ένα φιόγκο με μια τούφα "γκι".
Μη πείτε οτι δεν είναι πανέμορφο και χρηστικό δώρο;;;

Σκεφτείτε το, αν δεν το έχετε κάνει ήδη , μ' ένα παραπεταμένο κασπώ απο αυτά που έρχονται με λουλούδια, που είτε μεταφυτεύουμε, είτε αποδημούν και μένει το κασπώ και συνήθως είναι πολύ όμορφα σχηματικά και χρωματικά

Και φτάνουμε στο γυαλίίί!!!
Είπαμε ανακύκλωση όσων έχουμε γύρω μας, το γυαλί θα έλειπε;
Δόξα τω Θεώ όλα σε γυάλινες συσκευασίες είναι πια και περισσεύουν άπειρα βάζα, βαζάκια κ.λ.π αμαρτία να πεταχτούν😏 Εεε εντάξει δεν τάχω κρατήσει κι όλα! μόνο αυτά που έχουν ένα ιδανικό μέγεθος ή σχήμα 😔

Λοιπόν θ' αρχίσω απο το πρώτο που έφτιαξα και λάτρεψα.
Μια μέρα εκεί που χύτευα γύψο περίσσεψε μία ποσότητα στο ποτήρι και λυπήθηκα να το πετάξω (είμαι και οικονόμα τρομάρα μου!). Πού να το χύσω, πού να το χύσω; βλέπω μπροστά μου ένα κεσεδάκι απο κρέμα. Το χύνω εκεί και με το πού το χύνω, επειδή ήταν και αρκετά παχύ, σκέφτομαι τί να το κάνω 😏. Αστραπιαία θυμάμαι τα σπασμένα πόδια απο ποτήρια. Τρέχω στο εργαστήρι αλλά σ εκείνο το χαμό άντε να βρεις τα πόδια. Τέλος πάντων δέησε ο ύψιστος και βρήκα ένα, μέχρι να γυρίσω ο γύψος είχε σχεδόν στερεοποιηθεί. Έχωσα το πόδι στο κεσεδάκι και ευχήθηκα να το κρατήσει.
Και το κράτησε!
Ωραίααα!!!
Οταν ξεκαλουπώθηκε είχα μία βάση για κεκάκι 🍰.
Ελα όμως που μόλις το είδα έτσι θυμήθηκα οτι στη σπηλιά του Ali Baba έχω και κάτι ακόμα!!! Ήταν ένα όμορφο γυάλινο, βάση για ρεσώ. Ταμάμ ταίριαξε για σκέπασμα 👌 (δοκίμασα και βαζάκια στρόγγυλα αλλά αυτό ήταν ιδανικό, μόνο που είχε ένα "ελάττωμα", είχε μία βάση για να μπαίνει σε κηροπήγιο. Έτσι όχι μόνο για να καλύψω αυτή την προεξοχή αλλά για να στολιστεί και να γίνει πιο γιορτινό, έφτιαξα κλαδιά και γιρλάντες γκι απο πηλό. Στόλισα τη βάση από γύψο και την κορυφή του γυάλινου.
Δεν είναι μια γλύκα;;;

φωτιζόμενα κι ας μη φαίνονται καλά στη

Προχωράμε τώρα στα φανάρια.

Παλιότερα είχα αγοράσει και διακοσμήσει φανάρια, τώρα είπα να φτιάξω μια που 3 κούτες γυάλινων βάζων (είπαμε κρατάω όσα έχουν ιδανικό μέγεθος ή σχήμα, δεν με πιστεύετε;) βρίσκονται πάντα μεσ τα πόδια μου...και πάλι μη νομίζετε οτι ξεστοκάρω μ' όσα φτιάχνω, χαχαχα σαν τη λερναία ύδρα ένα πράγμα, ενα κεφάλι κόβεις δύο βγαίνουν, τέλος πάντων εγώ τις προσπάθειές μου τις κάνω. Τουλάχιστον μετά θαναι στολισμένα ! Κάτι είναι κι αυτό

Εδώ χρειάστηκα μεγάλα βάζα, αλλα τετράγωνα κι άλλα στρογγυλά είχα και καπάκια. Στο ένα έβαλα αντί για καπάκι ένα μεταλλικό απο "κερί μνημόνευσης", θα το πω, απ αυτά τα κόκκινα που βλέπουμε στους κεκοιμημένους (οχιιι δικό μου, άλλη είναι η προμηθεύτρια και μάλιστα πολλά και διαφορετικά μεγέθη) αλλά θεώρησα οτι έτσι με τις τρύπες έδινε την όψη του φαναριού.
Τα κόλλησα μεταξύ τους τα καπάκια, τα έβαψα με μαύροπράσινο σπρέυ, αστάρωσα δις τα βάζα και έκανα decoupage . Τόσο απλά και τόσο γρήγορα (εντάξει εδώ τώρα, αλλιώς ήθελαν το χρόνο τους) πήραν μορφή φαναριού. Για διακόσμηση σ΄ ενα έβαλα πηλό (και στο χιονάνθρωπο για να αποκτήσει πάχος, οχι οτι είναι απαραίτητο) και σ' άλλα σκοινί. Μία ξύλινη μικρή πινακίδα με ευχές και χεράκι απο σύρμα συμπλήρωσαν το κάθε φανάρι.

Και για να ολοκληρώσουμε το μάθημα οικοκυρικής οικονομίας...ΣΤΕΦΑΝΙΑ!

Στεφάνια με ό,τι σας βρίσκεται πρόχειρο κι εμένα μου βρίσκονται και μαλλιά και υφάσματα!

Δεν φαντάζεστε τί χαλαρωτικό είναι να σκίζεις λουρίδες το ύφασμα!!!😬

Δεν χρειάζεται καμιά τεχνογνωσία. Είχα ένα στεφάνι απο τα κουτιά του Nες καφέ και είπα να το εκμεταλλευτώ. .Δείτε το πόσο ωραίο έγινε!

Το έβαλα πάνω σ ενα καμβά (για τη φωτογράφιση) και στολίστηκε με μικρά "κουραμπιεδάκια" απο πορσελάνη. Είναι και διαίτης και μοσχοβολάει το σπίτι!

Και φωτιζόμενο αν θέλετε!

Το δεύτερο είχα το συρμάτινο σκελετό, ήρθαν και κάτι παραγγελίες και είχαν μπόλικο χαρτί συσκευασίας για ανακύκλωση,ευκαιρία να μην πάει χαμένο. Πάχυνα μ αυτό τον σκελετό κι άρχισα να τυλίγω το δίχρωμο μαλλί.

Οταν εφτασα στο πάχος που ήθελα, το στόλισα με οδοντογλυφίδες ελατάκια, ξύλινες χάντρες που ένα βράδυ τις τυλιξα με κλωστή κεντήματος, κάποια άλλα διακοσμητικούλια και ιδού κι αυτό!

Υ.Γ ΟΛΕΣ οι φωτογραφίες αδικούν τις δημιουργίες , δυστυχώς δεν εχω ελπίδα να γίνω καλός φωτογράφος των έργων μου,αλλά ουτε καταδέχομαι να τα ωραιοποιήσω με φίλτρα.