...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Μέρα που την τρέμει ο λογισμός...



Στη Ζάκυνθο ο χρόνος μετριέται με π.σ. και μ.σ.
Κι αυτά τα αρχικά σημαίνουν “πριν το σεισμό” και “μετά το σεισμό”.
Ολα τέλειωσαν εκείνη τη μαύρη μέρα της 12ης Αυγούστου του 1953. Τότε που τα στοιχεία της φύσης συνωμότησαν ύπουλα να καταστρέψουν ενα στολίδι πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς που ήταν η Ζάκυνθος εκείνου του καιρού.


Αεροφωτογραφία αμέσως μετά τη σεισμοπυρκαγιά

Ακόμα κι εμείς που δε ζήσαμε τις τραγικές εκείνες μέρες του ΄53 η μέρα τούτη παραμένει μια ανατριχιαστική επέτειος και μια μέρα αναπόλησης του τι χάθηκε μέσα σε λίγες ώρες.
Παρακάτω παρατίθεται απόσπασμα απο το βιβλίο “ΖΑΚΥΝΘΟΣ” του Ν.Α.Βαρβιάνη του ανθρώπου στις ενέργειες του οποίου (μαζί με τον βυζαντινολόγο Μαν. Χατζηδάκη και τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο Α') η σημερινή Ζάκυνθος χρωστά ο,τι περισώθηκε και βρίσκεται στο Μεταβυζαντινό Μουσείο Ζακύνθου.
Απο τις 11 το πρωί ως τις 3 το απόγευμα της 12ης Αυγούστου, ένας τρελλός ακατάπαυστα χορός της γης με αλλεπάλληλα σκιρτήματα του εδάφους ήταν αρκετός να γκρεμίσει και να κάνει ερείπια ο,τι με κόπο αιώνες είχαν δημιουργήσει στη Ζάκυνθο. Η καταλύτρα δύναμη της φωτιάς που για δέκα μέρες ακολούθησε και σαράντα ημέρες έπειτα η υποβοσκή της στα αποκαϊδια, στα χαλάσματα, έφθασαν να παρουσιάσουν μία αφάνταστη και απίστευτη εικόνα, μακάβριας ολοκληρωτικής καταστροφής της Πολιτείας.
Δύσκολα διαχωρίζονταν τα όρια του κόσμου απο την κόλαση!
Δίνοντας το ραδιογράφημα στην Αμερικανική Αποστολή στην Αθήνα ο κυβερνήτης του αεροσκάφους που έσπευσε για αυτοψία, μετέδιδε:
“Η πόλις της Ζακύνθου παρουσιάζει όψη μάζης φλογών ορατών απο αποστάσεως πολλών μιλίων. Αι οδοί φαίνονται ως να ανετινάχθησαν απο νάρκες. Το θέαμα εν συνόλω είναι φοβερώτερον απο εκείνο που παρουσίαζε η Χιροσίμα”
Ολα μεταβλήθηκαν σε πέτρες μισοκαμένες κι ασβεστοποιημένες, σε κατάμαυρα χαλάσματα και στάχτη, για να ταφεί ένας ξεχωριστός, ανώτερος πολιτισμός μαζί με την ήσυχη,ευτυχισμένη ζωή των κατοίκων.
Δεν ήταν μονάχα τα ανθρώπινα θύματα, οι μεγάλες οικονομικές απώλειες. Το μέγεθος της καταστροφής μετριέται και απο τον ολοκληρωτικό αφανισμό των πνευματικών, καλλιτεχνικών και ιστορικών θησαυρών του νησιού που είχε το χαρακτηριστικό μεγάλης εθνικής απώλειας.
Η Πόλη ένα απέραντο οικόπεδο μετά την εκκαθάριση των ερειπίων

Πόσο ταιριαστό και προφητικό ήταν το σονέτο που έγραψε για την Ζάκυνθο ενάμιση αιώνα πριν, ο Αμερικανός ποιητής Εντ.Αλαν Πόε :
Όμορφο νησί, που του ωραιότερου απ' όλα τα λουλούδια
πήρες τ' όνομα
το πλέον μαγευτικό, απ' όλα τα ωραία ονόματα.
Πόσες ομορφιές που δεν είναι πλέον, πόσα όνειρα
ελπίδων σβησμένα
Πόσες οπτασίες, που δεν είναι πλέον, πάνω στο ακρογιάλι σου!
Αλλοίμονο, δεν είναι πλέον...
Μία θλιβερή τραγική στιγμή ξαφνικά μετάβαλε τα πάντα
Δεν υπάρχει πλέον!
Και ούτε τις ομορφιές σου, ούτε την παλιά σου αρχοντιά
βλέπει κανείς.
Σαν μία ερειπωμένη γη, σε βλέπει κανείς τώρα
πάνω στο ανθοστόλιστο, δαντελλωτό ακρογιάλι σου.
Ω νησί του Υακίνθου, ώ ροδόχρυση Ζάκυνθος,
χρυσό νησί, Ανθος της Ανατολής...”    
(ελεύθερη μετάφραση :απο Ν.Βαρβιάνη 1954)


Επίσης μία πολύ ωραία ανάρτηση είναι ΕΔΩ! επισκεφθείτε την κι όχι μόνο γι αυτό... και εδώ!
Και μετά απο όλα αυτά, οταν κάποτε επισκεφθείτε τη Ζάκυνθο μην αμελήσετε να επισκεφθείτε το  Μουσείο, με τα σωζόμενα της φοβερής σεισμοπυρκαγιάς και να θαυμάσετε επίσης μία μακέτα , 
Πανοραμική άποψη απο το Κρυονέρι μέχρι και τον Αγιο (όπως το βλέπουμε)
 δουλειά 13 χρόνων (!!!) της Ζάκυθος που χάθηκε,
Ο Αγιός μας (ένα από 4 κτίρια που  διασώθηκαν  από το σεισμό) με τα ΄ δέντρα του Άμμου και το Μπαστούνι του
(λιμενοβραχίονας)
 ξαναγεννημένης
Αποψη απο την τσίμα του Πόρτου και προς το Κάστρο
 με θαυμαστή υπομονή και μεράκι, 


Η Πλατεία του Ποιητή με το Θέατρο έργο του Τσίλλερ


απο το χέρι ενός αθεράπευτου “σπουργίτη” του αείμνηστου Γιάννη Μάνεση, και τον ευχαριστούμε γι αυτή την παρακαταθήκη.
Οι φωτογραφίες της μακέτας μου παραχωρήθηκαν ευγενικά απο την Κίκη μου και την ευχαριστώ γι αυτό 
ειλικρινά απο καρδιάς.

17 σχόλια :

  1. Μέρα Μνήμεις, Στοχασμού , Και Θλίψει..
    Μα Γιατι ????????????????????????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο μεγάλη και σκληρή είναι μερικές φορές η μανία της φύσης Χαρά μου... Και πόσα όμορφα πράγματα έχουμε θρηνήσει μετά από παρόμοιες καταστροφές. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για όσα μας έδειξες σήμερα για να με συγκινήσεις και να θαυμάσω για άλλη μια φορά το μεγαλείο ενός πολιτισμού που υπεραγαπώ και θα 'χω μες στην καρδιά μου πάντα. Πόση ομορφιά αποκαλύπτει αυτή η μακέτα...
    Ξανά σ' ευχαριστώ και σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση παρόλο που μας φέρνει μεγάλη θλίψη η τραγική καταστροφή που έγινε στο αγαπημένο νησί το 1953.
    Ποιος άνθρωπος δεν μένει άφωνος μπροστά στην μανία και δύναμη της φύσης αλλά ταυτόχρονα και στην δύναμη του ανθρώπου να ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του και να συνεχίζει να δημιουργεί πάνω στα χαλάσματα.
    Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες είναι και οι μακέτες μέσα από τις οποίες μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο αρχοντική και όμορφη πολιτεία ήταν η Ζάκυνθος πριν τον σεισμό !!!
    Καλή σου μέρα και καλό υπόλοιπο του Καλοκαιριού !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μια ομορφη αναρτηση για ενα τοσο θλιβερο γεγονος
    εχω ζησει τον σεισμο του 81 ,εχω νοιωσει τον τρομο του και δεν ξεχνιεται ποτε
    Χαρα μου ευτυχως οι ελλινες εχουμε το χαρισμα να μην ξεχναμε αλλα και να προχωραμε μπροστα
    πολυ ομορφη δουλεια η μακετα
    σευχαριστουμε που μοιραστικες μαζι μας τις σκεψεις σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΧΑΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!
    ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ!!!!!!!!
    ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΕΥΤΕΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ!!!!!!!!!
    ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΣΗΜΒΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ!!!!!!!!
    ΟΤΑΝ ΕΡΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΟΟΡΦΟ ΝΗΣΙ ΣΟΥ , ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ!!!!!!!!!!!!
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαρά μου καλημέρα σου.
    Αυτή η Αποφράδα μέρα, δεν είναι τυχαίο οτι είναι τόσο έντονα χαραγμένη όχι μόνον εκεί αλλά και σ όλα τα Ιόνια έχει φθάσει ο απόηχος..
    Αρκετοί Ζακυνθινοί ήρθαν τότε για εγκατάσταση στην Κέρκυρα. Εμείς είχαμε γνωρίσει μια οικογένεια που ήρθε εδώ μετά το σεισμό αφού τα χάσανε όλα (οι άνθρωποι ήταν μεγαλύτεροι από τους γονείς μου), και από τα παιδικά μου χρόνια άκουγα μέσα στο σπίτι μου τις φρικτές περιγραφές.
    Καλό θα ήταν η νέα πόλη που κτίσθηκε πάνω στα ερείπια της παλιάς να ήταν στα παλιά πρότυπα και όχι στα τωρινά δεδομένα της μαζικότητας.. Κρίμα που δεν έγινε αυτό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. " Το χάσμα π' άνοιξε ο σεισμός
    ευθύς εγέμισε άνθη"
    Τον έχω πάντα στην ψυχή μου ως τον πιο αισιόδοξο στίχο που έχω διαβάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πραγματικά πολύ θλιβερή μέρα για τη Ζάκυνθο. Σ'ευχαριστούμε γι' αυτή την ανάρτηση. 7 ρίχτερ. Φοβερό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. My mother and father survived the earth wake in Kefalonia. My father lost his sister.
    My mother often talks about those terrifying moments.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χαρά μου καλώς γύρισες.
    Ωραία η ανάρτησή σου.
    Θα συμφωνήσω με την προλαλήσαντα"γιούλια ολόμπλαβα"
    Το χάσμα π΄ανοιξε ο σεισμός ευθύς εγιόμισε άνθη.
    Ειμαι αισιόδοξη.
    Ολα θα πάνε καλά για το νησάκι μας
    Ξυπνάει από τον ληθαργό του.
    Ειδες τι Κεφάλαιο υπάρχει?
    Ειχα δίκιο για τα παμπάλαια?
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαρά μου οι εικόνες που μας έδειξες είναι συγκλονιστικές. Και μας συγκλονίζουν περισσότερο γιατί νιώθουμε ανίσχυροι κάτι τέτοιες ώρες μπροστά στην καταστροφή. Θυμήθηκα την Ιαπωνία,και μάλιστα σήμερα άκουσα ότι εκεί μετρούν κι άλλους νεκρούς ,αυτή τη φορά από καύσωνα...
    Το ευχαριστο είναι ότι η Ζάκυνθος δεν υπέκυψε στο χτύπημα και συνεχίζει να στολίζει τον τόπο μας αναγενημένη,έστω κι αν κάποια παιδιά δεν της φέρθηκαν όπως της άξιζε...
    Φιλι κι ευχή να μην ξαναδούμε τέτοια συμφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τώρα όμως είναι"οπλισμένα" τα κτίρια κατά πως πρέπει...ε;Σε παρακαλώ πες ναι, γιατί αισθάνομαι την υστερία της μάνας να πλησιάζει! Όχι πως εμείς εδώ είμαστε άμαθοι,αλλά είναι διαφορετικά να είναι το σπλάχνο μακριά και να μη μπορείς να του πεις "κάτω απ΄ το τραπέζι ΤΩΡΑ!!!"
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τι μέρα κι εκείνη!
    Μερσί για την αναφορά! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. "Μετά θλίψεως αναφέρω ότι η πόλις της Ζακύνθου έπαυσε ουσιαστικώς υφιστάμενη καταστροφείσα πλήρως υπό του σεισμού", μετέδωσε ο τότε βουλευτής προς την τότε κυβέρνηση. Συγκλονιτική δήλωση, που συμπεριέλαβα και σε ένα διήγημα που έγραψα με αφορμή το σεισμό(http://goo.gl/kqZ40).

    Για μένα, ωστόσο, το τραγικό δεν ήταν ότι ισοπεδώθηκε η παλιά Ζάκυνθος, αλλά το ότι αυτή που ανοικοδομήθηκε στη συνέχεια δεν είχε καμία σχέση με την προηγούμενη. Γι' αυτό και τα π.σ. και μ.σ. Μεταφορικά μιλώντας λοιπόν, ίσως χρειαζόμαστε και πάλι ένα σεισμό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τον σεισμό τον έζησα το '78 στην Θεσ/νίκη πολύ έντονα. Αυτή είναι η Ελλάδα. Ότι χτίζεται, γκρεμίζεται. Είτε από την φύση, είτε από τους πολιτικούς. Εσσο αισιόδοξη - αρισταρχος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...