...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Παρασκευή 2 Ιουνίου 2023

Μεταθηναϊκά-μετεκληρωτικά

Μη φοβάστε δεν θ ασχοληθώ με τα εκλογικά, σ΄ άλλο αναφέρομαι  και αρχίζω:

Της Αναλήψεως (τότε πρωτοέγραψα την ανάρτηση αλλά οι φωτογραφίες με παίδεψαν πολύ και φτάσαμε στο σήμερα) Αλλά, πες το ψέματα! Κάπως έτσι ένοιωσα όταν, επιτέλους, άνοιξε ο δεσμοφύλακας το κελί μου και μου επέτρεψε να βγω!!! 

3 χρόνια λοιπόν μετά ξαναμπήκα σε καράβι, λεωφορείο, Εθνική οδό και τράβηξα καρφί για την Αθήνα. τα συναισθήματά μου δε περιγράφονται!!! Δε θα πω ψέματα οτι αισθάνθηκα αρχικά μουδιασμένη.Πώς αφήνεις έναν καταδικασμένο μετά απο χρόνια και δεν ξέρει κατά πού να κάμει, πως να χειριστεί την ελευθερία του; Παντού ξένα και άγνωστα, κανείς δνε τον περιμένει...εμένα όμως με περιμεναν και αυτό ήταν η κινητήρια δύναμη, που ξαφνικά έδωσε φτερά στα πόδια και φτερουγίσματα στην καρδιά. Ηταν να μην ανοίξει το κλουβί!!!Μόλις περάσαμε τη θάλασσα η καρδιά ελευθερώθηκε και αφέθηκε να πετάξει χωρίς βρόχια να την  εμποδίζουν. Ο,τι και να σας πω για την επιθυμία και τελικά για την πραγμάτωση ποτέ δε θα μπορέσω ν αποδώσω πλήρως το συναίσθημα και κάθε φορά η Αθήνα μου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα.

Οταν έφτασα στην ΑΘήνα βίωσα ΤΗΝ Αποκάλυψη!  Την είδα αλλαγμένη. Και πώς να μην ήταν ! 

3 χρόνια πέρασαν... Μια μελαγχολία μου τη δημιούργησε, η αλήθεια είναι, η περιήγησή μου σε μέρη που έζησα και οχι μόνο για την απώλεια των ανθρώπων, αλλά και για την αλλαγή των χρήσεων των καταστημάτων 😢 Τα παραδοσιακά καταστήματα έδωσαν τη θέση τους σε ταχυφαγεία και ξενοδοχεία με διάφορα ονόματα "Boutique hotel", "Luxurie appartment & suites" κ.ο.ε  Ενα απέραστος χώρος εστίασης και ύπνου το Κέντρο, σε κάθε γωνιά, σε κάθε στενάκι! Βέβαια απο το να εγκαταλείπονται τα κτίρια στη μαύρη τους τύχη, ακόμα και αυτά που ανήκουν στο Υπουργείο Πολιτισμού ή γενικά στο Δημόσιο, προτιμότερο να ενοικιάζονται και να επαναδραστηριοποιούνται, ετσι υπάρχει μία ελπίδα διάσωσης απο την καταστροφική επέλαση του χρόνου και της αδιαφορίας των υπευθύνων

Σκέψεις, σκέψεις ,σκέψεις γέμιζαν το μυαλό μου σε κάθε νέα εικόνα και πάντα κατέληγα στο οτι όπως και νάναι η Αθήνα πάντα με συγκινεί, μου θυμίζει, μE κάνει να νοσταλγώ και τελικά, οι μικρές γωνιές της, με γοητεύουν. Και αυτή τη φορά ανακάλυψα νέες και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό.

Εν μέσω λοιπών ιατρικών επισκέψεων, που είναι και το άλλοθι για το κάθε μου ταξίδι, απόλαυσα μοναδικές στιγμές που, πολλές φορές, η ομορφιά τους μου έφερε δάκρυα στα μάτια.

Επιλέγω ένα μικρό ξενοδοχείο στο κεντρικότερο σημείο της Αθήνας, ούτως ώστε το πρωί με το που ανοίγω τα μάτια μου στις ακτίνες του ήλιου να τυφλώνομαι εξ ίσου απο τη λάμψη του Ιερού Βράχου και των υπ αυτόν!


 Περπατάω στην Πλάκα, πριν αρχίσει η μαζική εκδρομή του τουριστικού ρεύματος, οταν οι μαγαζάτορες ανοίγουν τα μαγαζιά τους, κρεμάνε την πραμάτεια τους και καλημερίζουν ο ένας τον άλλον, λες και βρίσκεσαι σε μία γνώριμη μικροκοινωνία. 
Η Αθήνα ξυπνάει καθαρή και απαστράπτουσα στα κεντρικότερά της σημεία. 
Η Πλάκα είναι μαγική, τόσο που σε κάνει να ξεχνάς οτι τα χρόνια περνάνε, βαραίνοντας επικίνδυνα στις αντοχές σου! Πόσες φορές εχω περάσει απ αυτα τα καντούνια και πόσες άλλες δεν εχω ανεβοκατέβει τα σκαλιά της και πάλι ανακαλύπτω νέα σημάδια, σαν νάναι η πρώτη φορά!!!



 Κάπως έτσι ανακάλυψα ένα μικρό κήπο που ήπια τον πρωινό καφέ μου, κάτω απο την μεθυστική μυρωδιά του ρυγχοσπέρματος, που είχε καλύψει τον τοίχο της μικρής αυλής, ενώ ο υπόλοιπος ήταν ζωγραφισμένος να σου δίνει την ψευδαίσθηση οτι σ είχαν καλοδεχτεί σε μια σπιτίσια αυλή με ξώπορτα και ελιές! 
Αφησα λοιπόν την περατζάδα στους ξένους και χώθηκα στο μικρό ξαπόσταμα και το απόλαυσα χωρίς το θόρυβο των ανθρώπων και της Πόλης.

Στη συνέχεια η τύχη μ έφερε μπροστά στο ανέλπιστο! 

Γνωριζα και θαυμαζα την καλλιτέχνιδα απο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ω του θαύματος! συνέπεσε η μεγάλη μου έξοδος με την έκθεσή της στην Πλάκα και ειδικά στο Λουτρό των Αέρηδων. 


Ενας χώρος που δεν είχα μπει ποτέ και με μάγεψε, όπως με μάγεψαν και με συγκίνησαν τα έργα της. 

Η κυρία Αρτεμις Χ"γιαννάκη είναι μια εξαιρετική ακουαρελίστα που μέσα απο τους πίνακές της αναβίωσε εικόνες απο μία γειτονιά της Πλάκας, που θυσιάστηκε προκειμένου να βγουν στην επιφάνεια τα αρχαία ερείπια που θαυμάζουμε σήμερα, το Βρυσάκι. 

Εργα και παρουσίαση, σ έναν απίστευτο χώρο, μαγικά! 

Μάλιστα συγκινήθηκα ιδιαίτερα οταν, δίπλα σε κάποιον πίνακα που απέδιδε παιδικό παιχνίδι, είχαν στηθεί διαφορά παιχνίδια της γενιάς μου και μάλιστα ένα κουτάκι με κύβους (το πάζλ της εποχής) ήταν ίδιο με κάποιο, πάλαι ποτέ, δικό μου 😢. Εκεί το ξαναθυμήθηκα!

Σεβόμενη το χώρο και το συναίσθημα που μου δημιουργούσε, δεν θέλησα να φωτογραφήσω και να χαλάσω τη μαγεία της στιγμής, μόνο ζήτησα την άδεια να φωτογραφήσω τη μακέτα του χώρου. Και φυσικά μου επέτρεψαν


 Οι φωτογραφίες που παραθέτω για να σας ξεναγήσω και να σας επιστήσω την προσοχή να την επισκεφθείτε, είναι απο άλλους επισκέπτες που δημοσιεύθηκαν στο φ/β. Εγω αν, μέχρι το τέλος του χρόνου που διαρκεί η έκθεση, επανέλθω, θα ξαναπάω.






Για περισσότερες πληροφορίες και για το Βρυσάκι που θυσιάστηκε χάριν της αποκάλυψης της Αρχαίας Αγοράς και για την κυρία Α.Χατζηγιαννάκη μπορείτε να μπείτε εδώ και στο προσωπικό της προφίλ στο φβ εδώ











Σειρά είχε ένας άλλος χώρος χρόνων απωθημένο, με μια άλλη έκθεση που συνέπεσε να φιλοξενεί.

Το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών!!!!

Με κάτι τέτοια που ανακαλύπτω, έστω και αργά, μετανοιώνω για τα χρόνια που έχασα, οντας στην Αθήνα και πολλές φορές στις ίδιες γειτονιές. Αλλά... ποτέ δεν είναι αργά!

Το Μεγαρο λοιπόν Ευταξία-Βουρου μας φιλοξένησε στους χώρους του, θαυμάζοντας τον πλούσιο καλλιτεχνικό διάκοσμο, με έργα σπουδαίων ζωγράφων και γλυπτά, έπιπλα εποχής συντηρημένα μέχρι τις μέρες μας, μέσα σ ενα καλόγουστο αστικό περιβάλλον, όπως ήταν τα σπίτια τότε! 

Αλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο οτι τούτο το μέγαρο φιλοξένησε το βασιλικό ζεύγος Οθωνα και Αμαλίας μετά τον ερχομό του στην νέα Πρωτεύουσα της Ελλάδας. 

Ο χώρος θέλει χρόνο να τον δεις με υπομονή σ όλα του τα εκθέματα και να σε ταξιδέψει σε πρόσωπα και ιστορίες, αλλά εμείς είχαμε να δούμε και μία έκθεση ζωγραφικής ακόμα, ετσι επισπεύσαμε 



Η έκθεση ήταν της κας  Μαρίας Σιδέρη. Τα έργα άλλης τεχνοτροπίας και μεγέθους επίσης ,απο την προηγούμενη, εντυπωσιακά όμως στην πλειονότητά τους. 

Και αφου ολοκληρώσαμε την ψυχική ανάταση φροντίσαμε και την σωματική ευχαρίστηση. Το Μουσείο διαθέτει ένα κρυφό κήπο, που πάντα άκουγα αλλά ποτέ δεν είχα επισκεφθεί κι αυτός με μάγεψε! Ενα μικρό διαμάντι στην πιο πολύβουη περιοχή, σε απομόνωνε απο τα κλάξον των αυτοκινήτων και το ανθρώπινο πλήθος (αν και η Σταδίου έχει χάσει πολύ απο την εμπορευματική της κίνηση πια) και σ έμπαζε και σ έκρυβε στις φυλλωσιές των πυκνών της δένδρων προσφέροντάς μου ενα ζεστό καφέ για ξεκούραση κι ένα γλυκάκι να ολοκληρωθεί η απόλαυση της ημέρας! Ηξερα το χειμερινό Black duck, χάρηκα που γνώρισα και το καλοκαιρινό. 

Το γούστο και η καλλιτεχνική άποψη είναι παρούσα και εδώ!






Εκτός απο τους χώρους που ευτύχησα να επισκεφθώ , εκείνη την περίοδο "έτρεχε" κι ένα μουσικό event (piano city Athens) σε διάφορα σημεία των ΑΘηνών και είχα την μεγάλη χαρά να το συναντήσω στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, υπο τη σκιά (τρόπος του λέγειν γιατί ο ήλιος ήταν καυτός εκείνη την ημέρα) της Ακρόπολης. 

Τί μαγικό να συνδυάζονται τέτοιοι ήχοι με τέτοιες εικόνες!!! Πραγματικά αποκάλυψη 💝


Δεν θ αναφερθώ στις πολυπόθητες συναντήσεις γιατί η λαχτάρα της προσμονής, οι αγκαλιές, το συναίσθημα, δεν μεταφέρονται με λόγια,απλά τα νοιώθεις με την ψυχή σου χωρίς φωτογραφίες και ό,τι μπορέι να χαλάσει τη μαγεία της στιγμής, προσπαθώ απλά μέσα απο τις περιγραφές να μην ξεχάσω τα όσα συναισθήματα ένοιωσα σ αυτή την απόδραση μετά χρόνια και να με συντροφέψετε σ ο,τι περπάτησα, είδα και θαύμασα!

Φυσικά μαζι με την ψυχή θρέψαμε αρκούντως και το σώμα! Αλλοίμονο να το παραβλέπαμε αυτό 😂 άλλωστε νηστικό αρκούδι δε χορεύει, το λέει κι ο λαός! Κι εγω μπορεί να μη χόρεψα (αν και παρασύρθηκα απο τη μουσική κάτω απο την Ακρόπολη) αλλά περπάτησα όσο δεν είχα περπατήσει 3 ολόκληρα χρόνια! Και μπορεί να πιάστηκαν τα πόδια λες και έκανα πρώτη μέρα γυμναστήριο μετά απο χρόνια ακινησία, αλλά το ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ ΤΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥΥΥ!!!!Η επίσκεψη λοιπόν είχε άρτον και θεάματα σχεδόν σε καθημερινή βάση. 

Η αλήθεια είναι, οπως βλέπετε, μία υπογλυκαιμία την είχα, αλλά χρειάζονταν καύσιμα για τόσο ποδαρόδρομο! 

Και όπως έλεγε και το φωτεινό σλόγκαν ενός απ αυτά " Εις υγείαν των ερώτων ,το ποτήριον το πρώτον"!χαχαχχαα

 Δεν πήγα ούτε μια φορά στην Ερμου π.χ παρόλο που έμενα στον κάθετο κεντρικότατο δρόμο της. Χρόνια τώρα δεν με αφορούν οι βιτρίνες της ουτε καν ο κόσμος που συνωστίζεται στο δρόμο της, αντίθετα προσπαθώ ν αφουγκραστώ άλλους ήχους και άλλες προκλήσεις που θα με οδηγήσουν σε γωνιές και απολαύσεις για λίγους

Κι έτσι άλλο ένα απωθημένο πραγματοποιήθηκε σ' αυτό το ταξίδι. 
Απο φοιτήτρια το επιθυμούσα να βρεθώ στο εσωτερικό του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά και έγινε με πολλά χρόνια καθυστέρηση, αφού κι αυτό πέρασε δια πυρός και σιδήρου, αλλά η αναμονή άξιζε τον κόπο! Μαζί με τη θεατρική παράσταση ενός κλασσικού έργου, νόμισα οτι μεταφέρθηκα σε κάποια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου και μοιραία το συνέκρινα με το δικό μας, νέο Θέατρο, που ουδεμία σχέση έχει με την τοπική μας ιστορία.
Πραγματικά εντυπωσιακό θέατρο με την πλατεία και τα χρυσοποίκιλτα θεωρεία του, τις βαρειές βελούδινες κουρτίνες της αυλαίας, που αν δεν υπήρχαν οι ανεγκέφαλοι με τα κινητά θα είχαμε απολαύσει μία μυσταγωγία τέχνης και ερμηνειών. Αλλά τί να πεις...παντού υπάρχουν άνθρωποι που δεν σέβονται...
Ακόμα θαύμασα το νέο σταθμό του Μετρό στο Δημοτικό Θέατρο, αν και δεν το χρησιμοποίησα για τον Πειραιά, αλλά κατέβηκα και θαύμασα για άλλη μια φορά πόσα πράγματα κρύβονται κάτω απο τα πόδια μας, που αν δεν είχαν μπαζωθεί και αξιοποιηθεί το λεκανοπέδιο θάταν εντελώς αλλιώς!

Δε θα σας κουράσω άλλο , ήδη ήταν μακροσκελής η ανάρτηση, αλλά ήθελα να μοιραστώ αυτή μου τη χαρά που ούτε λόγια δε βρίσκω να την εκφράσω ακόμα και τώρα! Ένοιωσα ολα τα συναισθήματα που υπάρχουν, μαζί! Και έφυγα τόσο γεμάτη που, ως δια μαγείας, μου πέρασε κάθε λύπη και στεναγμός !!! Ηξερα οτι αυτό θάταν το φάρμακό μου για όσα πέρασα, όχι μόνο στα 3 χρόνια της πανδημίας και της απομόνωσης αλλά περισσότερο των εξι τελευταίων μηνών και χαίρομαι που μου δόθηκαν αυτές οι μοναδικές ευκαιρίες να αποτοξινωθώ και να ξαναγεμίσω τις μπαταρίες μέχρι την επόμενη φορά, που ποτέ δεν αρκεί!

Ομως πριν κλείσω και σας ευχηθώ Καλό πρώτο μήνα Καλοκαιριού δεν ξέχασα την κλήρωση για τα 14 χρόνια στο διαδικτυακό κουρμπέτι 😉 Και ετσι τη βοηθεία του συζύγου οι δύο επιλεγέντες δια φωνητικής κληρώσεως (εννοώ καταγράφηκαν τα ονόματα ιεραρχικά και είπε δύο αριθμούς που αντιστοιχούσαν σ ενα σχολιαστή) είναι:

ΑΝΝΑ FLO & 

DIANA MOREL!!!! και είναι θήκες γυαλιών για τον Καλοκαιρινό ήλιο


Καλοφόρετες κορίτσια μου 💝💝


24 σχόλια :

  1. Ω τι ωραία ανάρτηση! Η Αθήνα μπορεί να σε πληγώνει κα΄θε φορά αλλά σε μαγεύει εξίσου άλλες τόσες φορές. Χαίρομαι που πέρασες καλά όπως σου αρέσει. Εκλεπτυσμένα γούστα. Να σαι καλά χαρά μου. Ήσουν πλέον ελεύθερη ε; Ή με βραχιολάκι στο ποδι; χαααχα
    Ευχαριστώ για την κλήρωση για το δώρο για τον κόπο σου
    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οπως τα λες είναι Αννα μου! Η ΑΘήνα δεν εχει μόνο την ωραία πλευρά που εγω επιλέγω να προβάλω,αλλά δυστυχώς και μια πολύ άσχημη για την οποία φταίμε όλοι μας, αλλά όπως και νάχει δεν παύει να σε εκπλήσσει αν έχεις τα μάτια να τη δεις!
      "Ελεύθερη" φοβάμαι οτι δεν θάμαι πια για πολύ ακόμα, αλλά έστω κι αυτές τις μικρές στιγμές ελευθερίας σκέφτομαι να μη τις αφήνω να μου ξεφεύγουν για ν αντέχω την ανελευθερία των υπόλοιπων.
      Χαίρομαι που ήσουν η μία απο τις δύο τυχερές των θηκών,σου εύχομαι πάντα τυχερή και χαρά μου το ευχαριστήριο μνμ σου!
      ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

      Διαγραφή
  2. Ευχαριστούμε πολύ για αυτή την τόσο ωραία ανάρτηση.... απολαύσαμε μαζί σου όλες τις βόλτες αφού οι περιγραφές σου είναι ανεπανάληπτες !!!! Είμαι η Ράνια αλλά το κινητό με βγάζει ανώνυμη χαχα
    Καλό καλοκαίρι και πολλά φιλιά !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΚΑΛΏΣ ΤΗ ΦΡΕΣΚΙΑ ΓΙΑΓΙΑΚΑ!!!Μεγάλη χαρά μας έδωσε το νέο σου και ευχομαι να ζήσετε με υγεία να το καμαρωσετε να μεγαλώνει το μωρό σας. Φιλάκια πολλά Ράνια μου

      Διαγραφή
  3. Καλώς το κορίτσι μας! Επιστροφή στο "Κλεινόν άστυ", Χαρά μου; Με το καλό, καλή μου φίλη.
    Αχ η Αθήνα, ναι, θα μπορούσε να είχε πολύ καλύτερη τύχη αν έπεφτε στα χέρια υπεύθυνων ανθρώπων και μιας σωστής πολιτικής, που να είχε συνέχεια αλλά και ποιότητα για να αναδείξει τα μεγάλα και δυνατά της σημεία.
    Δυστυχώς η εμπορευματοποίηση και η "ξεπέτα" των πάντων, την οδήγησε σε εκτρωματικές καταστάσεις.
    Το κέντρο της Αθήνας γεμίζει ξενοδοχεία. Μεγάλα, τεράστια, μοντέρνα. Δεν ξέρω πού στοχεύει όλο αυτό ειλικρινά. Μένει εκεί ο χώρος της Πλάκας να κρατά αυτό το συγκλονιστικό του χρώμα.
    Όσον αφορά δε τα αρχαία κάτω από τη γη, άσε θα πληγωθούμε πολύ αν το ανοίξουμε καλό μου κορίτσι. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιαννη μου να πω οτι διαφωνώ με τα γραφόμενά σου; δε θα το πω γιατί δυστυχώς συμφωνώ απολύτως. Το γραφω άλλωστε και παραπάνω στην Αννα οτι φταίμε όλοι για το κατάντημα της Αθήνας. Ασε που σε λίγο θάμαστε ξένοι στον τόπο μας, αφου όλο το Κέντρο πια έχει αγορασθεί είτε απο Κινέζους είτε απο Ισραηλινούς και ανοικοδομείται και εκμεταλλεύεται . Και οχι μόνο Ξενοδοχεία! Επειδή αυτό τον καιρό ψάχνουν να μετακομίσουν τ ανήψια μου τα περισσότερα σπίτια που ενοικιάζονται απο μεσίτες ανήκουν σε ξένους ιδιοκτήτες ή ολόκληρες εταιρίες. Αυτό που μένουν τωρα στο Παγκράτι ανήκει σε Ισραηλινή εταιρία και ενα που τους βρήκα εγω να πάνε να δουνε στην Καλλιθέα σ ε Λιβανέζο.Ασε που τα ενοικια πια ειναι στο Θεό και δεν σου φτάνει ένας μισθός. Ειλικρινά έχω μείνει άφωνη με αυτές τις τεράστιες αυξήσεις και τον κόσμο να προσπαθεί να επιβιώσει.
      Κια η Πλάκα που μένει όπως λες ,δε ξέρουμε κι αυτή που ανήκει γιατί και σ αυτήν είδα πολλά κτίρια να ανακαινίζονται και με υποψιάζει. Δυστυχως οσο εμβαθύνεις πικραίνεσαι ολο και περισσότερο κι αναρωτιέσαι γιατί να μην είμαστε άξιοι να κρατήσουμε ό,τι μας ανήκουν αλλά τα εκχωρούμε ελαφρά τη καρδία αλλά βαρειά τη τσέπη; Τλπ ας το γιατί αρκετα πικραινόμαστε όλη μέρα και κάθε μέρα και αυτές ειναι αποφάσεις που πρέπει να παρθουν συνολικά κι όχι μόνο απο σένα και μένα

      Διαγραφή
  4. Πλούσια η ανάρτηση της επιστροφής σου Χαρά μου κι εύχομαι τα επόμενα ταξίδια σου να μην γίνονται τόσο αραιά! Μαζί σου γνώρισα όλα αυτά που μοιράζεσαι μαζί μας! Καλό ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!! Καλοφόρετες οι θήκες γυαλιών στις παραλήπτριες και πολλά πολλά χρόνια ακόμα να γιορτάζεις εδώ πάντα με αγάπη! ΦΙΛΙΑ!!!Βαρβάρα, κέρινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαρβαρουλα μου απο τις απαντήσεις στα σχολια και εδώ και στο φβ καταλαβαίνεις οτι η διάθεση είναι σαν καρδιογράφημα. Νάξερες πόσες φορές έχω πει "θα την πάρω τηλέφωνο" κι έμεινε στη σκέψη! οσο ήμουν στην Αθήνα ,όσο κι αν κουράστηκα και κουράστηκα πολύ, ενοιωθα ν αναπνέω.Μόλις γύρισα...ξανά μανά τα ίδια
      Τλπ φιλάκια πολλά και να ξέρεις οτι εν σε ξεχνάω

      Διαγραφή
  5. Your pictures and your post is lovely, it makes me want to go to Athens (it's on my wish list and I hope I can go someday). And oh my goodness what a lovely surprise!! I can't believe I'm one of the winners!! The glasses cases are beautiful, thank you so much!
    Kisses

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. My Diana, I wish you from the bottom of my heart to fulfill your dream and visit our Athens! It will be our pleasure to meet you too.
      as for the gift, I was very happy that it happened to you, for honoring me with your presence and comments for so long!
      Many kisses

      Διαγραφή
  6. Πάντα περνάς όμορφα στην Αθήνα γιατί ξέρεις να αξιοποιείς τον χρόνο σου!
    Καλό καλοκαιράκι θα ευχηθώ και να είναι με υγεία, χαρά και πολλά χαμόγελα!
    ΑΦιλάκια πάντα με αγάπη, φως και ευλογία!
    Στεφανία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου
      αλοίμονο τόσο λίγο χρόνο που μου βγαίνει να πώ φτου ξελευτερία να τον σπαταλήσω σε άδειες μεριές! Εδώ μετανοιώνω για όσα άφησα στα φοιτητικά μου χρόνια, ακόμα και στα έγγαμα, όσο μέναμε Αθήνα να φύγουν ανεκμετάλλευτα,αλλά...στερνή μου γνώση να σ είχα πρώτα! Γι αυτό θα πρεπε να ζουμε και δέυτερη φορά, να διορθώνουμε τα λάθη της απειρίας
      Αφιλάκια γλυκά και στους δυο σας

      Διαγραφή
  7. Μια όμορφη καταγραφή της πόλης που μέσα στη βουή και την πολυχρωμία, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της.
    Μια πόλη που κάποτε υπήρξε χάρμα οφθαλμών και τώρα ενταφιασμένη στη σύγχρονη αρχιτεκτονική θύμα μιας ραγδαίας μετάλλαξης. Προσπαθείς να διασώσεις τη μαγεία της και μαζί ότι όμορφο κάποτε έζησες. Φεγγοβολούν ακόμα τα ερείπια της ιστορίας κι ας είναι για κάποιους μόνο πέτρες. Αυτές τις ομορφιές δεν τις βλέπεις με τα μάτια, παρά μόνο με την ψυχή. Άξιζε το ταξίδι σου Χαρά μου, αν μάλιστα και τα νέα της υγείας ήταν ικανοποιητικά, από καρδιάς στο εύχομαι, ε τότε άξιζε διπλά. Υπέροχες οι φωτογραφίες σου, και ενδιαφέρουσες οι επισκέψεις σου!
    Να είσαι πάντα καλά να απολαμβάνεις ότι αποζητάς!
    Την αγάπη μου!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΞΙΖΕ πραγματικά το ταξίδι Αννίκα μου, ΄οσο κι αν η ΑΘήνα κάθε φορά με πληγώνει με την ραγδαία της μετάλλαξη, που φυσικα΄διαπιστώνω, γιατί μπορεί τα μάτια της ψυχής να ρουφάνε ο,τι ποθούν να δουν,αλλά τα κανονικά μάτια όσο και πρεσβυωπικά νάναι βλέπουν την ασχημια,τον υποβιβασμό και την κατάντια που δεν θέλουν να δεχτουν κι όμως υπάρχει.
      Δυστυχώς ούτε οι φοίνικες ούτε τα πλατάνια στην Πανεπιστημίου θα αλλάξουν αυτή τη μοιρα,αν δεν υπάρξουν άνθρωποι να την αγαπήσουν και να τη φροντίσουν πραγματικά. Κανένας απ όσους πέρασαν δεν την αντιμετώπισε σαν νάταν το σπίτι του που θαπρεπε να φροντίσει και να νοικοκυρέψει. Και δυστυχώς αυτό το διαπιστώνω σ όλους τους Δήμους της Χωρας.Εμείς οι ίδιοι σαν να μισούμε τον Τόπο μας και εκλέγουμε άχρηστους που η μόνη έννοια τους πώς να φάνε ο,τι έχει απομείνει. Ενας δήμος στην Ελλάδα ξεχωρίζει κι αυτός είναι των Τρικάλων και δεν γίνεται παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί οτι μπορούμε είναι σίγουρο ,ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ.
      Με πονάνε πολύ ολες αυτές οι διαπιστώσεις, ειδικά οταν βλέπω οτι έστω κι έτσι η Αθήνα εξακολουθεί να αντανακλά το θεϊκό φως που την έλουσε η πλάση. Προσπαθεί ν αντισταθεί με τις όποιες δυνάμεις της έχουν απομείνει,αλλά απο μόνη της τί να καταφέρει
      Πικρές διαπιστώσεις και για σας που τη ζείτε σε καθημερινή βάση και για μένα που την βλέπω κατά περιόδους. Ας ελπίζουμε οτι θα βρεθεί ενα εμπόδιο στον κατηφορό της
      Μέχρι τότε την αγάπη μου πάντα

      Διαγραφή
  8. Για κάποιο μυστηριώδες λόγο σήμερα μπορώ να γράψω και να φανεί το όνομα μου, παρόλο που δεν έχω τίποτα να προσθέσω σε όσα όμορφα έχουμε γράψει όλοι μας!
    ΑΦιλάκιααααααααααα με αγάπη, χαρά και υγεία! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σ ε ξαναβλέπω μαγισούλα με σάρκα και οστά!!!

      Διαγραφή
  9. Ήλθες στην Αθήνα & έκανες μια περιπλάνηση στις ομορφιές της, πραγματικά την χάρηκα! Έχω να κατέβω εδώ & κάποια χρόνια για βόλτα. Κατεβαίνω μόνο για τ' απαραίτητα, χθες στο ταμείο μας μέχρι την Αθηνάς & χάζευα την διαδρομή. Πάντως πήγα & στο art & hobby για μαρκαδόρους &
    . . . γλύψιμο των υλικών! ( από την αγαπημένη μας Αιολου).
    Πες μου πήγες στο καινούργιο παιχνιδομαγαζο του Δαμιγου?
    Στην Λυκούργου, έχει την παλαια ταμπέλα του, διάβασα δεν είναι εύκολο να βγει.
    Όσο υπάρχει, θα θυμίζει & τις βιτρίνες με τα παιχνίδια του, αναμνήσεις χρόνων.
    Στην Αιόλου, όταν ήμουν μικρη μικρή, να οχι & πολλα χρονια . . . 70 χρόνια ( μικρη να καταλαβαινω), είχε πολλά καλά μαγαζιά με παιχνίδια, τα περισσότερα ξυλινα! Η χαρά μου!
    Σ' ευχαριστώ για τις υπέροχες φωτογραφίες!!!
    Να'σαι καλά, να περνάς την θάλασσα & να επιστρέφεις γερή & ανανεωμένη!
    Σε φιλώ, Χαλκιοπουλου Χριστινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ησουν η μόνη που έστειλα μνμ να βρεθούμε,αλλά και πάλι δε θα γινόταν και να το είχες δει. Ελπίζω την επόμενη φορά να πάμε να γλυψουμε έστω και απο βιτρίνα!!!χαχαχχα
      Ξέρω οτι μετακόμισε ο Δαμίγος και μάλιστα κάπου το συνάντησα ενα βράδυ που γυριζα στα στενά της Αγοράς,αλλά δεν ήθελα περισσοτερη συγκίνηση και απο την άλλη περιμένω αν με το καλό αποκτήσω εγγονάκι να το επισκεφθώ γι αυτό το λόγο.
      Γενικά χαίρομαι αλλά και πληγώνομαι κάθε φορά με όλες αυτές τις περιηγήσεις, αλλά ελπίζω να τα πούμε διεξοδικά απο κοντά ,ίσως την επόμενη φορά
      Φιλάκια πολλά αγαπημένη μου

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα όλη μέρα!
      Ήλθαν, πήρα τα φιλιά!!!

      Διαγραφή
  10. Περασες ωραια στην Αθηνα!!
    Εγω γεννήθηκα και μεγάλωσα εκει, δυστυχώς λόγω ενός μεγάλου προσωπικου προβλήματος... παράτησα δουλειά Φίλους σπιτι συγγενείς και έφυγα επαρχία
    Το σοβαρό πρόβλημα που είχα, δε μου άφηνε περιθώρια να το μετανιώσω
    και μπορώ να πω οτι παρόλες τις ταλαιπωρίες μου βγήκε τελικά σε καλό

    Καλο Απογευμα Χαρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαρά Θεοδωρίτση04 Ιουλίου, 2023 20:43

      Σορρυ για το ονομα .γραφω απο άλλο πισί

      Διαγραφή
    2. Χαρά Θεοδωρίτση04 Ιουλίου, 2023 20:45

      Αγαπητέ Μορφέα κι εμείς απο ανάγκη μετακομίσαμε στο γενέθλιο Νησί μου και συγκεκριμένα λόγω των παιδιών ,μια που τοτε τα ολοήμερα σχολεία δεν ήταν καθεστώς και τα Ιδιωτικά θατνα μεγάλη ταλαιπωρία γι αυτά να πηγαινοέρχονται στα Β.Π. αφου εμείς μέναμε νότια. Ετσι για χαρη τους εγκαταλείψαμε, κάτι που όσο και να βγήκε σε καλό γι αυτά, δε χώνεψα ποτέ. Και ακόμα περισσοτερο οταν αρχισα ν ασχολούμαι με το δημιουργικό τομέα, μια που εδώ στερούμαστε τέτοιων ευκαιριών. Τλπ πάντα κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις με τις αποφάσεις σου. Σου ευχομαι νάχεις υγεία πάντα και Καλό Καλοκαίρι!

      Διαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...