Θα ήμουν φρόνιμη, αλλά είχα πολλές επιλογές...

 😄😄 ανεχθείτε με λοιπόν!

UPDATE: Σκέφτηκα, να επαναφέρω αυτή την άτυχη ανάρτηση συμπληρώνοντάς την, με το τελευταίο μου καλοκαιρινό δημιούργημα, για φέτος.

Ενα πλαστήρι, που αγοράστηκε απο το παζάρι "του Αγίου", γιατί αλλιώς δεν θα το εύρισκα, καθότι εμείς δεν είμαστε πιτόνησο (εννοώ δεν ανοίγουμε φύλλο για πίτες) και επηρεασμένη απο ενα αντίστοιχο στο φβ, ήθελα να του δώσω το δικό μου αέρα.

Συγκέντρωσα λοιπόν διάφορα ευρήματα της θάλασσας , το έβαψα με αλλεπάλληλα χρώματα, κόλλησα το υπέροχο ξυλόγλυπτο πρόσωπο και τα υπόλοιπα,  έκανα τη σύνθεση με τα κοχύλια κι οχι μόνο γύρω απ αυτό...και ιδού το στολισμένο! 

Η κυρά του βυθού

Οι μέρες Αυγούστου τελειώνουν και μαζί μ αυτές οι διακοπές κάποιων.

Αλλοι πάλι, οι εκδρομείς του Σεπτέμβρη, τώρα τις ξεκινάνε κι εμείς οι ντόπιοι περιμένουμε να χειμωνιάσει! χαχαχα 

Τελευταία τα Καλοκαίρια με κουράζουν. 

Εχει χαθεί η προσμονή και η μαγεία απο τον καιρό της παιδικής μου ηλικίας, κι απ όταν ακόμα ζούσα στην ΑΘήνα και περίμενα εναγωνίως την άδεια του Αυγούστου για νάρθω στο Νησί! 

Απο τον καιρό που ήρθα και το χόρτασα, ειδικά στα αρνητικά που μέχρι τότε αγνοούσα, κάθε χρόνος μου πέφτει και πιο βαρύς. Γιατί όπως καταλάβατε τα προβλήματα μεγαλώνουν αντί να λιγοστεύουν και η ζωή γίνεται αφόρητη σ' όλους τους τομείς

Ποιός δε θυμάται τέτοια απόλαυση;;;

Κάποια Καλοκαίρια, θα σας φανεί απίστευτο, αλλά χαιρόμουν που πήγαινα στο χωριό στην Εύβοια! 
Η Εύβοια είναι πανέμορφη, με αντίστοιχες γωνιές, το χωριό ομως δεν εχει να σου προσφέρει κάτι παραπάνω απο μία ιδιοκατοίκηση, αλλά αυτή η αλλαγή περιβάλλοντος σε κάτι πιο ήρεμο και χωρίς το άγχος της πολυκοσμίας, μου ήταν αρκετό και αρεστό  για να ξεφύγω λίγο απο την τρέλα που επικρατεί εδώ όλους τους μήνες που διαρκεί η Καλοκαιρινή τουριστική σαιζόν.
Ξέρω οτι κάποιοι με μακαρίζετε, κάποιοι με καταλαβαίνετε και κάποιοι απορείτε, αλλά αν δεν το ζήσεις δε το καταλαβαίνεις!

Λίγοι είστε εσείς που απολαμβάνετε την ερημιά της Αθήνας τον Αύγουστο;;; Οπότε καταλαβαίνετε τη διαφορά 😉 

Δεν απαρνιέμαι το Νησί το Καλοκαίρι, άλλωστε εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ θα μείνουν τα κοκκαλάκια μου, ομως προκειμένου  να νοιώσω την ομορφιά του, θα ήθελα μία καλύβα τσίμα στο κύμα. Να ξυπνάω να κοιμάμαι, να βουτάω, να βγαίνω, γενικά να μουσκεύω σαν να ξαλμυρίζω μπακαλάο. Οχι πολυτέλειες, απλή καλύβα, αλλά στο φρύδο του κύματος! Συναγωνίζεται τίποτ άλλο μία Ανατολή πίνοντας το καφεδάκι σου κι αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο;;;

Ολα τα airbnb τα luxuri villas και τα  Dubaiα τους τα χαρίζω. Δεν εχω κανένα σύμπλεγμα να ικανοποιήσω! Ενα ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ απλό θέλω ν' απολαύσω 😍

Κι αφου τα 'πα και ξεθύμανα, που λέει ο λόγος γιατί αυτός είναι καημός πολύ πικρός και δυστυχώς απραγματοποίητος, καιρός να σας δείξω τα περι ου ο λόγος 😉

Οι ερχόμενοι 

και οι απερχόμενοι

και όπως βλέπετε μαύροι μαύροι!

Θα μου πείτε και με τόσες φωτιές φέτος και μπάνια να μην έκαναν, τη μαυρίλα δε θα την απέφευγαν, ΔΥΣΤΥΧΩΣ 😡😢

Και επειδή φέτος πολλοί καρχαρίες έκαναν την εμφάνισή τους στα χωρικά μας ύδατα, προσέχετε καλού κακού μην εμφανιστεί και κανένας Μαυρογένης πειρατής 😉 

Μέσα στα τόσα κακά το μόνο που μας λείπει!

Από τον Κ.Π. Καβάφη στο ποίημα του «Μακριά»… 

«Δέρμα σαν καμωμένο γιασεμί.

Εκείνη του Αυγούστου.. Αύγουστος ήταν… η βραδιά.

Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια, ήσαν θαρρώ μαβιά.

Ακόμη, δεν με αφήνει, ο Αύγουστος, να λησμονήσω».

Πάντα ένας Αύγουστος σημαδεύει τη ζωή μας 😉. 

Αντε Καλό Σεπτέμβρη, Καλό μικροκαλοκαιράκι για τους πιστούς!