...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Παρελθόν & ευαισθησία

Πάνω  που πάει να στρώσει το νεφρί, από την τακτοποίηση των κεράμων , που με ανάμεναν  κατά την επιστροφή του ασώτου και της ήρθε η φαεινή ιδέα της Ρένας (δε θέλω τέτοιες χαζές ερωτήσεις. Άκου "ποιά Ρένα;".Μία είναι η Ρένα η ανακατώστρα!) να μη χάνουμε χρόνο ανάμεσα στις "αποστολές" και να ανοίξουμε ντουλάπες, σεντούκια, συρτάρια να (ανα)δείξουμε τα προικώα παλαιόθεν.
Και μια που εγώ στην ώρα τους δε τα έδειξα (εκ πεποιθήσεως) ...με παρέσυρε το ρέμα (Ρένα) (λόγω ελαττωμένων αντιστάσεων)  και ιδού!
Βέβαια κομματάκι δύσκολο στο σπίτι μου να βρεις σύγχρονα, μια που σύσσωμη η οικοσκευή είναι εκ των γιαγιάδων. Ο,τι περισώθηκε του καταστρεπτικού σεισμού εκτίθενται πανηγυρικά στο σπίτι μου, δυστυχώς δεν συνέβη το ίδιο με τα οικιακά σκεύη και τα διακοσμητικά.
Αγαπούσα πάντα τα παλιά έπιπλα, παρόλο που έχω πικρές αναμνήσεις απο την καταναγκαστική εργασία του ξεσκονίσματός τους. Μισώ τις εγκοπές και τα σκαλίσματα απο τόόότε...
Μη μ έβλεπε η μάνα μου να κάθομαι χωρίς κέντημα, ή χωρίς διάβασμα τους καλοκαιρινούς μήνες, μου έδινε τιμητικά το ξεσκονόπανο να κάνω μετ επιμελείας τα έπιπλα, με τιμωρία, στην αντίθετη περίπτωση να μην πάω στη θάλασσα!
Κι αφού εγω μουρμούραγα τον Ακάθιστο ύμνο, κι αφού η επιθεώρηση με το δάχτυλο στους πόδας των λεόντων ανέδειχνε την επιμέλειά μου κι αφού το κέντημα είχε προχωρήσει αρκετά, δινόταν η άδεια της εκκίνησης...Θάλαττα!θάλαττα! κι εκεί έπνιγα την καταπιεσμένη μου εφηβεία.
Λοιπόν, τα έπιπλα μία άλλη φορά, που η Ρένα θα φαντασιωθεί,τώρα μικρά κι αγαπημένα:

Πρώτα την αγαπημένη  "φοντανιέρα" της συνονόματης γιαγιάς που έβαλε τα κουφέτα του γάμου της ,δωρεά της πεθεράς της, απόκτημα δικό μου και σκεύος υποδοχής και των δικών μου!

Το σερβίτσιο του τσαγιού,λευκή καθαρή πορσελάνη με μικρά διακριτικά ανθάκια  και τ'  αγαπημένα μου πιάτα, που σερβιριζόταν  το ρυζόγαλο των Αποκριών




Η φοντανιέρα της μαμάς, που προσπαθούσα ν ανοίξω άνευ θορύβου, να φάω τα σοκολατάκια -μαργαρίτες! Μέχρι που, οι συνεχείς και ανενδοίαστες κλοπές, την ανάγκασαν να την κλειδώνει στη σερβάντα κι εγω να μηχανεύομαι τρόπους κι αντικλείδια για την συνέχεια των κλοπών. 
Σιγά μην δε το κατάφερνα (κακοποιό στοιχείο απο τα γεννοφάσκια μου!)

Τώρα κάνει παρέα με Ρώσικες  συναδέλφους της, ДА( Ντααααα)!!!

Το σετάκι του λικέρ  της μαμάς επίσης, που για να μην αφήνω ίχνη έπινα το Κουαντρώ (αξεπέραστο λικέρ) με το μπουκάλι!


Ακόμα βουίζουν τ αυτιά μου "τι θα τρατάρω έναν άνθρωπο άμα έρθει ξαφνικά; Θα ντροπιαστούμε"  Και προκειμένου να υποστούμε ομαδική οικογενειακή ντροπή, εγω τιθόμουν σε περιοριστικούς όρους μπας και συνετισθώ... Η τιμωρία πάνω μου είχε λάβει επιστημονικές διαστάσεις, αλλά ως φαίνεται εκ του αποτελέσματος ...ατελέσφορη!χαχαχα
Εκείνο όμως που με διαολίζει περισσότερο, οτι οι τιμωρίες μπορεί να μην απέδωσαν, η φωνή της "συνείδησης" εντυπώθηκε τόσο μέσα μου, που την επανέλαβα κι εγώ κατά κόρον στα δικά μου παιδιά. Ατιμο DNA!

Και τέλος, αν και δεν είναι οικογενειακό κειμήλιο, αλλά δώρο απο αγαπημένο φίλο που ζούσε στη Γαλλία, τσαντάκι της συζύγου  του για την Οπερα , που έβαζε μέσα τα  face à main της. Κεντημένο όλο με περλίτσες και εκτιμημένο δεόντως απο μένα.



Και για να ολοκληρώσουμε την αναδρομή στο παρελθόν, η Ανθή στη συνέχεια η Ελενα και ξανά η Αρετή ζήτησαν μία εισέτι εξομολόγηση, αποδίδοντάς μου ένα ακόμα βραβείο και με τιμάνε μ αυτή τους την επιλογή.
Όμως, δεν έχω να πω τίποτα καινούργιο (ή μάλλον ίσως βγεί πίκρα αν πω και δε θα τόθελα), απ όσα κατά καιρούς σ ανάλογα ερωτηματολόγια έχουν καταγραφεί και ό,τι στην αρχή της γνωριμίας μας σας συστήθηκα. 
Δεν ξέρω αν είμαι "ατόφιο είδος" όπως με προτρέπει ο Στράτος να παραμείνω, απλά είμαι αυτό ακριβώς που βλέπετε και για κάποιο λόγο, διαφορετικό ο καθένας, ξεχωρίζετε και εκτιμάτε.
Τίποτα παραπάνω,τίποτα λιγότερο.
Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία δοθεί είναι αυθαίρετη. Δεχθείτε με κι αποδεχθείτε με έτσι,έναν άνθρωπο ευαίσθητο με τ απάνω του και τα κάτω του,ανεξίκακο και ανιδιοτελή, που μόνο χαρά θέλει να μοιράζει, αν κάποιες φορές σας πικραίνω αποδώστε το στην ανθρώπινη φύση που είναι ανατρεπτική ούτως ή άλλως.
Το βραβείο δίδεται σ όσους διαβάσουν την παρούσα μου, άσχετα απο το εάν επιθυμούν να εξομολογηθούν ή όχι. Αδιακρίτως & ευχαρίστως.
Καλή εβδομάδα!

και κάτι της τελευταίας στιγμής, μου το έστειλαν μ άρεσε, με αντιπροσωπεύει το δημοσιεύω:




110 σχόλια :

  1. Θησαυροί!
    Ειμαι σίγουρη ότι τα εκτιμάς όλα αυτα και τα φροντίζεις και έχουν την ανάλογη θεση στη ζωή σου!
    Είναι όλα όμορφα σαν τις παιδικές μας αναμνήσεις!
    Φιλιά, να έχεις μια όμορφη Κυριακη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια και σήμερα άλλος έχει την ευθύνη της κουζίνας είπα να παίξω λίγο με τα σχολια μπας και φτιάξει η διάθεση.Βλέπεις οι αναρτήσεις απέχουν χρονικά απο τη δημοσίευση και μέχρι τότε πολλά αλλάζουν.
      ΝΑΙ, Νικούλι μου, τα κειμήλιά μου και τις αναμνήσεις μου(παιδικές ή όχι) τα έχω σε περίοπτη θέση κι ακόμα πιο προφυλαγμένα στην καρδιά μου.
      Φιλάκια πολλά αγαπημένη

      Διαγραφή
  2. Εγώ προσωπικά σε προτιμώ, έτσι ευαίσθητη με τ' απάνω και τα κάτω σου, ανεξίκακη και ανιδιοτελή, (έτσι κι αλλιώς είσαι) "που μόνο χαρά θέλει να μοιράζει, αν κάποιες φορές σας πικραίνω...
    Και οι πίκρες καλό κάνουν. Πίστεψέ με.

    Πως κι εγώ, μικρός, αιώνες πίσω, δεν κατάφερνα να φτάνω τα φοντάν...

    Καλή Εβδομάδα, φίλη μου! Όλο και κάτι μαθαίνω, από κουζουλιές εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στράτο
      Σ ευχαριστώ που με προτιμάς έτσι,άνευ όρων. Δύσκολο δ εσου κάνει ν αγαπήσεις κάποιον για το όπως είναι αλλά μετά να θες να τον αλλάξεις;Τον Προκρούστη μου θυμίζει αυτή η μέθοδος
      Να συμπληρώσω εδώ τη ρήση κάποιου φίλου:
      "Οι άνθρωποι σ’ αγαπάνε γι’ αυτό που είσαι
      και πολλοί θα σε μισήσουν για τον ίδιο λόγο…
      Γι’ αυτό, λέω στον εαυτό μου: εσύ μείνε ο ίδιος, αυτός που είσαι."
      Τι λες το εφαρμόζουμε; Αλλωστε οι καλές προθέσεις έστω κι αν περάσουν χρονια πάντα αναγνωρίζονται,απλά έχει περάσει πολύτιμος χρόνος.
      Σ ευχαριστώ για το καλημέρισμα

      Διαγραφή
  3. Αχ, βρε κυρία Νίκη μου, πως έγινε και με προλάβατε;
    Πόσο θα ήθελα να ήταν το δικό μου σχόλιο πρώτο... μήπως και κέρδιζα λίγα σοκολατάκια... Κρίμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμάν πια μ αυτό το ποδαρικό!
      Να σου συστήσω εκ πείρας δε βγαίνει πάντα σε καλό,άστο λοιπόν και δέξου τη σειρά σου κι ας έρχεσαι δεύτερος...έτσι το θέλησε η τύχη κι οφείλουμε να τη σεβόμαστε.
      Τώρα δε μπορώ να πιστέψω οτι όλος ο αγώνας έγινε για τα σοκολατάκια, θα πικραθώ και δε πάει άλλο...

      Διαγραφή
    2. Ειδικά όταν υπάρχει έπαθλο σοκολατάκια δεν υπάρχει περίπτωση να' ρθω δεύτερη! Χα,χα!
      Εσυ Χαρά μου πίστευε και μη ερεύνα....

      Διαγραφή
    3. Μου έβαλες τα γυαλιά και πρέπει να ανταποδώσω...
      καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  4. Καλή σου ημέρα Χαρά μου!
    Πολλές αναμνήσεις έχω από τα απεχθή ξεσκονόπανα και τα βουρτσάκια,καθώς και κάθε είδους εγκοπής και σκαλίσματος και σαν να μην έφτανε αυτό, τα κληρονόμισα όλα μαζί με τα σκαλίσματά τους και τις εγκοπές τους καθώς και τις αναμνήσεις τους. Ως λάτρης κι εγώ του παλιού του ωραίου και του αληθινού με υπομονή κι επιμονή προσπαθώ να τα διατηρήσω κι εκεί που κάποτε δεν ήθελα ουτε να τα βλέπω, τώρα τα λατρεύω.
    Τα δε γλυκά ήταν άλλη ιστορία, δεν μας επέτρεπαν να φάμε γλυκάκι του κουταλιού, μήπως έρθει κάποιος και τι θα τον κεράσουμε;
    Έχω να διηγηθώ μια ιστορία με μένα και τον αδελφό μου:
    Είχε αγοράσει η μαμά μου από τα Γιάννενα 10 κιλά καρυδάκι γλυκό που τυχαίνει να είναι και το αγαπημένο μου. Το είχε κρύψει μέσα σε ένα μεγάλο τάπερ, μακριά από τα μάτια μας και από τα χέρια μας. Όπως συμβαίνει συνήθως με τα παιδιά, το ανακαλύψαμε. Σε σύντομο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να τραταριστούν και οι επισκέπτες μας, αλλά.... προσπαθούσε η μαμά μου να ψαρέψει κάποιο καρυδάκι μέσα από τα κιλά το σιρόπι και δεν έβρισκε ούτε ένα. Απορώ πως δεν πάθαμε τίποτα. θυμάμαι την μαμά μου να αναρωτιέται ποιος έφαγε το κρυμμένο καρυδάκι; Ακόμα το σκέφτομαι και γελάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά μας μένουν Παναγιώτα μου εκτός απο τα έπιπλα που τα σιχαινόμασταν τότε για τους γνωστούς λόγους,τα κληρονομήσαμε όμως και είμαστε πολύ περηφανες πια.
      Όσο για το ξεσκόνισμα τόχω μετριάσει,αρκετά στα νειάτα τους ξεσκονίστηκαν!Το κακό είναι οτι μας έχει επισκεφθεί τώρα το σκουλήκι κι άντε να το ξεφορτωθούμε
      Σ ευχαριστώ για την επίσκεψη και την κατάθεση "πονεμένων" αναμνήσεων!!!χαχαχα

      Διαγραφή
  5. Είδες η Ρένα σε τι μπελάδες μας βάζει;
    Αλλά και εμείς "τραβάτε με κι ας κλαίω".
    Θησαυροί όπως λέει και η Νίκη, φορτωμένοι γλυκές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας και όχι μόνο.
    Όμορφες οι πορσελάνες αλλά πιο πολύ μου αρέσει η "αγαπημένη φοντανιέρα της συνονόματης γιαγιάς.
    Φιλιά καλημέρας ανερυθρίαστη και καλλίφωνη φιλενάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πεεεες τα Σωσωκααα!!!!χαχαχα

      Διαγραφή
    2. "ΜΑΣ" σωστά τα λες Σωσώκα και δε χρειάστηκε πολύ τράβηγμα... Αναμένω με αγωνία τη δικιά σου.
      Ναι,έχουν καντάρια γλυκών αναμνήσεων πάνω τους και η της γιαγιάς ακόμα περισσότερα.
      Φιλάκια πολλά απο τον κακοφωνίξ της παρέας

      Διαγραφή
    3. Εσυ η ανάμεσα, ως συνήθως βιάστηκες, διότι θ ακολουθήσει η Σωσώ,βεβαίως,βεβαίως...έχουν ν αναρτηθούν προικιάάά!!!ουυυυυυυυυυυυυυυ

      Διαγραφή
    4. δεν έχω τιποτα να πω περι τούτου...θα τα πω στην θεση μου που παλι θα κατεβω σκάλες.....ευτυχως ειμαι μαθημενη..... ρώτα την Βιλλιώτη... να σου πει....απλως περασα για ενα σφηναρισμα.... ακομα πλεκω............

      Διαγραφή
    5. ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΙ ΣΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΛΕΣ!!!

      Διαγραφή
    6. Κάτι τέτοια κάνεις Ρένα και σκαπουλάρεις τις αναρτήσεις.
      Θα σε γεμίσουμε όμως με τόόόσα κειμήλια που δεν θα προλαβαίνεις να τα αναρτάς.

      Διαγραφή
    7. Η Ρένα φταίει ή εμείς που τσιμπάμε σα χάνοι;

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα Χαρά μου, πω πω ένα μικρό θησαυρό έχεις και φαντάζομαι και πολλές αναμνήσεις απ'αυτά! Πολύ όμορφα!
    Όσο για σένα Χαρά μου σε εκτιμώ, για την ευαισθησία σου, για την δοτικότητα σου γιατί ότι κάνεις το κάνεις με αγάπη!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ανθή μου
      Σήμερα πηγαινοερχομαι απο το ένα σπίτι στ άλλο(το δικό σου εννοώ και στα σχόλιά σου)χαχαχα
      Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, μακάρι όλοι να πιστεύουν οτι ο,τι κάνω το κάνω με αγάπη .
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
    2. αααααααα με τι αλλο ξερεις Χαρά μου να το κανεις;;;; μονο με αγαπη.. ξερεις....

      Διαγραφή
  7. Μας έκανες να ταξιδέψουμε και εμείς στην παιδική μας ηλικία και στις παιδικές μας αναμνήσεις, που έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στο μυαλό μας, από περασμένες και ξένοιαστες εποχές…
    Και αν κρίνεις από την ηλικία μας η αναδρομή μας πήγε πολύ πίσω, πίστεψέ με.
    Μικροί θησαυροί στο σπίτι σου Χαρουλίτσα, ξεχωρίζω την ασημένια φοντανιέρα - γόνδολα που υπερέχει της δικής μου σε αρχοντιά! Λυπάμαι για όσα δεν διασώθηκαν από το σεισμό, πολύ κρίμα.....
    Την καλημέρα μου στου στέλνω, γλυκιά και ευαίσθητη Χαρά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυπάμαι που σας αναγκασα να κάνετε τόση αναδρομή στο μακρυνό παρελθόν σας, κοψομεσιαστήκατε φοβάμαι...αυτά εχουν οι μεγάλες ηλικίες και δεν είναι και πίεση, μ ένα χάπι να τη ρίξουμε!
      Οσο για τα δικά μου ωχριούν μπρος στα δικά σου και θα τα θαυμάσουν όλες και θα τα ζηλέψουν μόλις τα αναρτήσεις
      Στον ύπνο μου έβλεπα οτι μ έπαιρναν τηλέφωνο απο το τηλέφωνό σου...μπορεί ο Καζανόβας...τόσο παλιό,τόσο παλιά!χαχαχαχα
      Φιλάκια πολλάααααααααααα

      Διαγραφή
  8. παιδι μου αμα υπαρχει αριστοκρατικο background,δε κρυβεται!ξεχυνονται τα προικια απο τα μπαουλα χαχαχαα.......σκεψου να τα φορολογουσαν αμααααν χαχαχα
    καλημεραααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη βάζεις ιδέες βρε χαμένο, εδώ έχουν στερέψει απο πού θα βγάλουν νέους φόρους...μπα σε καλό σου!Πού να δουν και τα έπιπλα...
      Φιλιάάάάά΄΄αάάααααααααααααααααααααααααααααααααα

      Διαγραφή
    2. Γι αυτο χθεεες το ειχες ριξει στη φασινα!!!!!!
      Μηνες ειχες να πιασεις ξεσκονοπανο στα χερια σου, αριστοκρατια!!!!χαχαχα αλλα για της αναγκες της προβολης χαχαχα(τι εχω να ακουσω παλιιιιι χιχιχιχι)

      Διαγραφή
    3. Η αλήθεια δεν κρύβεται κι επειδή το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη και η νυχτερινή φωτογράφηση (γι αυτό κι οι φωτό ψιλοχάλια) δείχνουν τις λεπτομέρειες,είπα δε παίρνει άλλη αναβολή το θέμα κι ανασκουμπώθηκα η Αντουανέτα,άλλωστε πέρασαν οι χρυσές εποχές με τα μεγαλεία και τις οικιακές βοηθούς...Βοήθειά μας!

      Διαγραφή
    4. Μισιρλού, μην ξεχνάς ότι η Χαρά είναι μια γυναίκα με παρελθόν.
      Μια Μαρία Αντουανέτα.
      Δεν φοβάται τους όποιους φόρους της επιβάλλουν.
      Περνά και με σκέτο ... παντεσπάνι!!!

      Διαγραφή
    5. ...και βρεγμένο μη σου πω ,για να μασιέται!

      Διαγραφή
    6. Ε ρε τι χάνω!!! Το βράδυ θ'αναπληρώσω όμως!!!

      Διαγραφή
    7. Τι χάνεις Μαρία;
      Ένα κομμάτι παντεσπάνι και αυτό ....μουσκεμένο.

      Διαγραφή
    8. Τι χάνεις Μαράκι,κάτι σαρμοφαγωμένα σερβίτσια,το παντεσπάνι τόφαγε άλλη!
      Αντε νάρθεις με το καλό και με καλά νέα κι εγω θάμαι να ρίξετε ομαδόν!!!!χαχαχα
      Φιλάκια

      Διαγραφή
    9. Ωχ.... θα πλακωσει και η Βιλλιώτη;;;;την πατήσατε κορίτσια ..εγω βγαζω την ουρα μου απ έξω γιατι..δεν εκανα ακομα αναρτηση με τα παλια μου..χιχ.χ.χ ..

      Διαγραφή
    10. ΜΗ ΛΕΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙΑ!!!!
      ΚΙ ΑΛΛΗ ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΚΙ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ!!!

      Διαγραφή
    11. Έχω ντοκουμέντα πως είναι Αντουανέτα!!! Μη κοιτάτε που δεν είμαι μαρτυριάρα...

      Διαγραφή
    12. Τα δικά σου ντοκουμέντα δεν έχουν αξία.
      Ήταν Αντουανέτα πολύ πριν εμφανιστείς εσύ.

      Διαγραφή
    13. Στον κόσμο; Εγώ εμφανίστηκα ακριβώς μετά τον Νεάντερταλ...χχχχχχχαααααα...

      Διαγραφή
    14. ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ,ΒΓΑΛΤΑ ΣΤΗ ΦΟΡΑ...κωλώνεις;;;;;
      ΕΓΩ ΟΧΙ. Αντε και είμαστε στην ώρα μας...

      Διαγραφή
  9. Οι ιστορίες της φοντανιέρας...κοινές τελικά σε όλα τα σπίτια!!! Αγαπώ και τιμώ κάθε τι παλιό για την ιστορία του και για την "ικανότητά του" να καταφέρει να ζήσει στη διάρκεια των χρόνων!!!
    Εύχομαι να καταφέρεις να πραγματοποιήσεις την...απειλή σου και μία ωραία ημέρα να σας υποδεχτώ, "το τρίο της αγάπης...και πολλών άλλων συναισθημάτων", στο σπίτι μου για καφέ+ούζο+κρασί+καφέ και πάλι+κράσι και πάλι....
    Καλημερούδια και όμορφη Κυριακή!!!

    ΥΓ: Εδώ γίνανε πάλι όλα άσπρα!!!! Εκεί πως πάτε;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό διαπιστώνω κι εγω Μαρινάκι, έχουμε κοινές τραυματικές εμπειρίες,που μπορούν να ονομασθούν "το τίμημα της φοντανιέρας"!χαχαχα Μα δεν υπήρχε τέτοιο κρυφτό και τέτοια επιτυχία κλοπής στο τέλος!

      Οσο για την πολυαναμενόμενη επιστροφή...θα περιμένω...
      Φιλάκια πολλά απο μια ανεμοδαρμένη Ζάκυνθο,ντυμένη απο κοκκινόχωμα (δυστυχώς καθόλου λευκή...κι άντε να πλένεις)

      Διαγραφή
  10. Κάποτε ήλθε για σύντομη επίσκεψη εργασίας ένας "σπουδαίος" επισκέπτης στο πατρικό.
    Η μάνα μου πρότεινε να τον κεράσει, εκείνος έλεγε το κλασσικό "δεν είναι ανάγκη", εκείνη επέμενε και έκαμψε τις αντιρρήσεις του. Τότε η μάνα μου ανακάλυψε πως δεν μπορούσε να βρει πουθενά το κλειδί που κρατούσε κρυμένο τον "θησαυρό." Πώς γλυτώσαμε το εγκεφαλικό είναι θαύμα. Επέστρεψε μουδιασμένη στο σαλόνι και είπε το αμίμητο: "έχω κάτι γλυκιάρικα που μου κλέβουν τα γλυκά κ.λπ...." Όταν ο ξένος - που έδειξε όλη του την κατανόηση - είχε στρίψει στη γωνιά του δρόμου η μνήμη επανήλθε και το κλειδί ευρέθη. Έστειλε εσπευσμένα τον αδελφό μου να τον προλάβει, να τον γυρίσει πίσω, μα εκείνος τον χάιδεψε και του είπε: " φάτο εσύ για μένα".
    Πράγμα που βεβαίως- βεβαίως δεν έγινε.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχαααααα η σκηνή λες και τη βλέπω μπρος στα μάτια μου!Τα γλυκιάρικα και γλυκοτινασμένα!!!χαχαχαχα Πού ν ανοιγε η γη να την καταπιεί την έρμη απο τη ντροπή. Εκείνη έστειλε και το μαντατοφόρο να τον προλάβει (χαρά ο Γιάννης,φαντάζομαι,για την παραχώρηση!)εγω θατρωγα μετά παρά μία 40!!!μαθημένα τα βουνά απο τα χιόνια.
      Απορώ πως εχω ακόμα μαλλί αφού οι μπούκλες έμεναν τρόπαια στα χέρια της. Κι ομως κάποια στιγμή,το νοιώθω τώρα,αυτή τη φωνή θα την αναζητώ κι ας με μάλωνε...Τλπ

      Διαγραφή
  11. Το κουαντρώ και οι "μαργαρίτες" δεν έβρισκαν τόπο να κρυφτούν!
    Τα δε γλυκά του κουταλιού τα καταλάβαινε γιατί ..κολλούσαν στο ράφι της σερβάντας!
    Φυσικά εμείς δεν διαθέταμε και τις καλύτερες πορσελάνες σαν του λόγου σας... αλλά η γιαγιά που ήθελε τα...καλύτερα έσπαγε τον κουμπαρά και όλο κάτι ψώνιζε!

    Για το κέντημα η ανάμνηση μου είναι κάτι σαν τιμωρία...

    Φιλιά λιμανίσια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ααα, Αντιγονάκι τα γλυκά του κουταλιού ήταν αλλού κρυμένα εκτός σερβάντας, το κάθε είδος είχε την κρυψώνα του,αλλά τίποτα δε ξέφευγε απο τη λαιμαργία μου.

      Οσο για το κέντημα,το πιστεύεις οτι το ξανάρχισα τώρα τα Χριστουγεννα μετα απο τόόόσα χρονια;τόσο το μίσησα!

      Φιλάκια που θα στα φέρει σίγουρα ο νοτιάς!

      Διαγραφή
  12. Τι ομορφα σερβιτσια ειναι αυτα!!
    Η καραφα με τα σφηνοποτηρα μου γεμισε τ ματι!
    Οχι οτι προσπερασα τα πορσελανινα φλιτζανια..
    Μπραβο για τα αποκτηματα σου, ειναι ολα θαυμασια!
    Θησαυροιοπως λεει και η θεια Νικη!
    Φιλια Χαρουλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προβλέπω και δεύτερο γύρο Σοφάκι μια που η θεία έπαιξε σκληρά!!!χαχαχα
      Χαίρομαι που σ άρεσαν και έπεται συνέχεια...υπόσχομαι...
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  13. Καλημέρα!Οι αναμνήσεις σου με ταξίδεψαν και στην δική μου παιδικη ηλικία, με το ξεσκόνισμα πριν το παιχνίδι ή το μπάνιο τα καλοκαίρια, τα γλυκίσματα που πάντα προσπαθούσαμε να πάρουμε απο τη φοντανιέρα και η μαμά αναγκαζόταν να τα κλειδώνει και πολλά πολλά άλλα!Οι θησαυροί σου εξαιρετικοί και οι αναμνήσεις σου τους κάνουν ακόμα πιο πολύτιμους!Να είσαι καλά Χαρά μου και να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, αυτές οι παιδικές αναμνήσεις πόσο πονάνε!!Μα τι εκπαιδευτικό σύστημα ακολουθούσαν τότε οι γονείς!ΚΟινό το βλέπω και παρηγοριέμαι οτι δεν ήμουν η μοναδική.
      Ολες οι αναμνήσεις καταλήγουν πολύτιμες Σπυριδούλα κι είμαστε πραγματικά πλούσιοι που τις έχουμε
      Την αγάπη μου και Καλή εβδομάδα

      Διαγραφή
  14. Εγω, τοχα καταλαβει Χαρα μου οτι εισαι απο σοϊ αρχοντικο,γι αυτο καθε φορα που εμπαινα στο σπιτικο σου εκανα ..ελαφρα υποκλιση στην αυρα του!!Μεχρι που μου δωσες θαρρητα,λεγοντας μου..εμεις η νεα γενια δε κραταμε πρωτοκολλο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΦΡΑ μου
      Δεν αμφεβαλα καθόλου για την οξυδέρκειά σου και είχα αντιληφθεί το σεβασμό. Ομως μεταξύ μας δεν χρειάζονται τύποι,πέρασαν πια οι εποχές που έσερναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα,χαχαχα έσω αυθόρμητη!

      Διαγραφή
  15. Εσύ Χαρούλα μου έχεις ολόκληρο θησαυρό!!!!!Γεμάτο αναμνήσεις !!!Να τον χαίρεσαι Χαρούλα μου!!!Λάτρεψα το σετ πορσελάνης και τα πιάτο για το ρυζόγαλο.Σιγά μη ξέφευγαν απο το μάτι μου τα λουλούδιαΧα!Χα!Φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πού είσαι ακόμα Ρένα μου,αλλά δε θέλω να κάνω και επίδειξη πλούτου,που δεν είναι στις προθέσεις μου.Απλά είναι αντικείμενα αποκτημένα απο ανθρωπους που έφυγαν και δεθήκαμε μαζί τους και μας συντροφεύουν μέσα απ αυτά με αγάπη
      Ετσι κι εγω έχω εθισμό στα λουλουδάτα!χαχαχα
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  16. Ας πιούμε λοιπόν ένα κουαντρώ από το υπέροχο μπουκάλι με την συνοδεία μιας σοκολατένιας μαργαρίτας στην υγεία των αναμνήσεων!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στη υγειά τους Ελένη μου, οι αναμνήσεις συνθέτουν την ίδια μας την ύπαρξη. Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  17. Χαρά μου, επειδή η σερβάντα που κρύβανε τα γλυκά του κουταλιού, ήταν πάντα κλειδωμένη, εγω και ο αδελφός μου ξεβιδώναμε την πλάτη της, το πίσω μέρος, βγάζαμε τα ξύλα ξαλαφρώναμε το βάζο με το γλυκό ή τις μαργαρίτες και μετά πάλι τα επανατοποθετούσαμε και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Οσο για το ξεσκόνισμα, μη τα θυμάμαι και δεν θέλω.
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, εδώ μιλάμε για κανονικό ριφιφί!!!! Καλά πως τα καταφέρνατε βρε τέρατα και τη μετακινούσατε; Απίστευτο!Βγάζατε δηλ. με τον ιδρώτα του προσώπου σας τον άρτον τον επιούσιον,χαχαχαχα
      Φιλάκια Μαράκι μπαγαπόντικο!

      Διαγραφή
  18. Χαρά μου μία από τα ίδια, όσον αφορά στις μνήμες της παιδικής ηλικίας και στις αντιδράσεις της μαμάς :))
    Πολύ ωραία τα παλιά αντικείμενα!
    Σου εύχομαι καλή εβδομάδα!
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Θησαυροί, πραγματικά! Πανέμορφα κομμάτια.

    Οι μεν φοντανιέρες αποδεικνύεται ότι ήταν ο εφιάλτης, μαζί και πειρασμός, των παιδικών μας χρόνων...

    Κι αυτά τα λικεράκια, σερβιρισμένα στα μικροσκοπικά, εύθραυστα ποτηράκια, μου ξυπνούν τόσες μνήμες...

    Πολλά φιλιά, Χαρά μου, καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι είναι Ελλη μου όπως τα λες.
      Το δέος των παιδικών μας χρόνων,λόγω απαγορεύσεων,γλυκές αναμνήσεις του σήμερα!
      Φιλιά άπειρα,καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  20. Ευτυχώς που δεν κατεβηκα πολύ κατω.....Τυχερούλα μου.....εσύ..... με τα πορσελανινα σου.....τα σετακια του λικερ...ααααα και η φοντανιερα καλαθακι.... το καλήτερο μου....Χαρά μου.....εμ και εσύ;;; τιποτα δεν αφησε να μην το δοκιμασεις;;; χιχ.χιχ.και το κουαντρώ βρε αθεόφοβη;;; τελικα Χαρα μου.. αυτά τα παλια αντικείμενα σου βγαζουν ενα συναίσθημα τρυφερότητας... ετσι δεν είναι;...καλή εβδομαδα σου ευχωμαι...φιλώ σε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ αρέσει που κατεβαίνεις με στάσεις ωρών Ρουλάκι,χαχαχαα
      για το ποτό ,έχω να πω οτι ΜΟΝΟ λικέρ πίνω, τ άλλα οινοπνευματώδη δεν τα μπορώ με τίποτα,τα γλυκά είναι η αδυναμία μου που δε κόπηκε ποτέ,όσο για τρυφερές αναμνήσεις...όσο περνούν τα χρόνια δένομαι όλο και περισσότερο μαζί τους.ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ,Ρουλάκι,ίσως επειδή γερνάω.
      Φιλιά αγαπημένη μου μικρή

      Διαγραφή
    2. Αυτο το γερναω μου άρεσε...χι.χ.ιχ..χ ειμαστε ετοιμες για Κ.ΑΠΗ δηλαδή;; να ερθω να σε παρω;;..χι..χιχ..

      Διαγραφή
  21. Τι θησαυροί!!!!τέτοια φοντανιέρα πρώτη φορά είδα!!υπέροχα κομμάτια!!!!να σαι καλά !!!!για ακόμη μια φορά ήσουν απολαυστική!!!!καλή σου εβδομάδα γλυκιά μου!!!!φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεσποινα,ίσως λέγεται κάπως αλλιώς θα το ψάξω στα δικά μας λεξικά και θα επανέλθω μαζί με τους υπόλοιπους θησαυρούς της καρδιάς μου.
      Χαίρομαι που σας άρεσαν.
      Φιλάκια γλυκά.

      Διαγραφή
  22. Ααα, κι εγω πού ήμουν όταν έπινες το Cointreau??χαχα!!
    Λατρεμένες πορσελάνες!!! Ενα κι ένα τα κομμάτια που στολίζουν το σπιτικό σου! Η αγάπη σου, η φροντίδα σου είναι που τα κάνει να φαίνονται ακόμη πιο πολύτιμα, ακόμη πιο όμορφα!
    Μεγάαααλο φιλί!! Πάρε και μια μεγάααλη αγκαλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να φαντασθείς οτι κάποτε ανατρίχιαζα στην ιδέα,όμως ποτέ δε φαντάστηκα το σπίτι μου σε Ιαπωνικό στυλ και τώρα νοιώθω τόσο όμορφα μέσα σ αυτό,ακόμα κι αν είναι ανάσταστο
      Φαντομούλη,ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ και την αγκαλιά μου ορθάνοιχτη.

      Διαγραφή
  23. Μικροί θησαυροί γεμάτοι αναμνήσεις...!!!! Εγώ πάντως μικρό δεν έπινα γουλιά - μεγαλώνοντας χάλασα - αλλά αυτά τα σοκολατάκια τα είχα ταράξει και η πλάκα είναι ότι στην κλεψιά σύμμαχο είχα πάντα τον πατέρα μου!!!!! Πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγω ακριβώς τ αντίθετο Βίκυ μου...όσο έπινα μικρή τόσο δε βάζω γουλιά στο στόμα μου τώρα και μιλάω ειδικά για κρασί , που με πότιζε η γιαγιά μου οτι κάνει καλό(μη με φαντασθείς και μπεκροκανάτα) αλλά τώρα σηκώνω το τραπέζι και το μπουκάλι μένει μόνο του γιατί σιχαίνομαι και να το πιάσω
      Αλλά στα λικέρ δε λέω οχι και το καλοκαίρι μπύρα και ούζο απο "σκληρά"
      Πολλά φιλάκια κι απο μένα "παιδί της καρδιάς" (πολύ όμορφος χαρακτηρισμός για κάτι τόσο ευαίσθητο!Νάσαι περήφανη)

      Διαγραφή
  24. Βλέπω Χαρά μου όλες οι μαμάδες είχανε το ίδιο πρόγραμμα λες και ήτανε συνεννοημενες.Οι όμορφες αναμνήσεις που έχεις από τα αγαπημένα σου αντικείμενα τα κάνει ακόμα πιο όμορφα και γλυκά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αστα !κασέτα είχαν καταπιεί;
      Πως το έχεις όμως που αρκετές φορές το είπαμε κι εμείς;
      Συμφωνώ με τις αναμνήσεις,έτσι όπως τα λες είναι Κατερίνα μου
      Καλή εβδομάδα να΄χεις

      Διαγραφή
  25. Εγώ γιατί είμαι τόσο διαφορετική από όλες σας..εγώ γιατί δεν ενδιαφερόμουν αν υπήρχαν φοντάν; (τώρα τα εξαφανίζω εν ριπή οφθαλμού)γιατί δεν έκλεβα γλυκό του κουταλιού;(τώρα τα τρώω τρία-τρία )γιατί η μεγαλύτερη χαρά μου ήταν να τακτοποιώ το σπίτι ,να το στολίζω,να μετακινώ έπιπλα κλπ.;(το ίδιο ενδιαφέρον έχω ακόμη και τώρα)μάλλον είμαι προβληματική!!!
    Απολαυστική η ανάρτησή σου και όμορφα τα παλιά γυαλικά που κουβαλούν θύμισες και μικρές γλυκές ιστορίες... Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήσουν παιδί φαινόμενο . Ή μάλλον δεν υπήρξες ποτέ παιδί.
      Γεννήθηκες κατ΄ευθείαν ενήλικη.Σοβαρή και μετρημένη. χα χα

      Διαγραφή
    2. Τάπε όλα η Σωσώ, Εφη μου.
      Είσαι υπόδειγμα,επέτρεψέ μου,προς αποφυγήν! Εμ,άδικο έχω; μικρό παιδί ήσουν εσύ ή κατευθείαν ενήλικας;
      Φιλάκια πολλά κι άσε μας να λέμε, εσύ έχεις να θυμάσαι άλλα
      Καλή εβδομάδα νάχεις.

      Διαγραφή
    3. Ούτε καν ενήλικας!!! άοσμη, αόρατη, πάντα με ένα μπλόκ και χρώματα!!!αλλά με πολύ χαμόγελο ακόμη και όταν έβαφα τοίχους

      Διαγραφή
    4. Για να σου κάνει κατά μέτωπον επίθεση ο Αλκης,αδυνατώ να πιστέψω στην άοσμη και αόρατη παρουσία σου,απλά είχες άλλα ενδιαφέροντα και επιδιδόσουν σε πιο εκλεπτυσμένα "αθλήματα".Καλλιτέχνης εκ γεννετής,ενω εμείς ...προ του τέλους!
      Φιλάκια χαμογελαστή μου

      Διαγραφή
  26. Καλέ γιατί βγάζετε τα προικιά σας στη φόρα; Τώρα ιντερνετικά το κάνουν; Δεν τ'απλώνουν παραμονές του γάμου όπως παλιά; Ποτέ δεν είναι αργά!!! Τώρα θα εκτιμηθούν δημόσια και θα'χουν άλλη αξία! Τώρα για τα φοντάν κλπ... μία από τα ίδια, αλλά και το ποτό ρε Χαρά; χαχαχα...το μωρό μπεκρής...χαχαχα.....απ'τη μία το φοντάν,απ'την άλλη η μπουκάλα!!! Γιατί το παιδί παραπατάει;;;χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αιιιι μανουλα μ!!!παλια στο χωριο μου τα προικια τα βαζανε στα μουλαρια!τωρα τα βαζουνε στα μπλογκς!
      χιχιχιχιιι

      Διαγραφή
    2. Ν αρχίσω απο την μικρά που παρεμβάλλεται.
      Εμείς στα μέρη μας δεν είχαμε μουλάρια,αλλά ΑΜΑΞΕΣ, υπήρχε διαφορά ανέκαθεν.Χάος μας χωρίζει!

      Διαγραφή
    3. Οσο για σένα Κυρία
      τα βγάζουμε ν αεριστούν.Δεν ξέρεις οτι κιτρινίζουν τ ασπρόρουχα απο την κλεισούρα; Ε, "ασπρόρουχα" είναι και τούτα.

      Διαγραφή
  27. Τι όμορφιά έχουν τα παλιά πράγματα ,τη θαύμασα για άλλη μια φορά ,έχω δεί αριστουργήματα αυτές τις μέρες,εγω δυστυχώς δεν έχω τίποτε παλιό,απο κάποιες συγκυρίες ,αν και η φοντανιέρα της μαμάς σου μου θύμισε αυτή της δικής μου μαμάς.Όμορφο αυτό της τελευταίας στιγμής και πολύ αληθινό,φιλάκια και καλή εβδομάδα Χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οσο σκέφτομαι τι μπορούσαμε νάχουμε αν δε συνέβαινε η σεισμοπυρκαγιά,τρελλαίνομαι. Μιλάμε για μεγάλο πλούτο στα νησιά μας,μιας που η Ιταλία ήταν τότε η Χωρα προέλευσης,και ειδικά η Βενετία
      Ακόμα και στα σπίτια των χωριών υπήρχε ένας άλλος πλούτος απο την υπόλοιπη Ελλάδα,αν σκεφτείς οτι εμείς δεν υποστήκαμε Τουρκικό ζυγό, άρα και οι επιρροες μας ήταν ευρωπαϊκές.
      καλή εβδομάδα κι απο μενα Νελάκι μου

      Διαγραφή
  28. Ώστε έτσι Χαρουλίτααα....καί κακοποιό στοιχείο καί..Ορέστης Μακρής ήσουνα μικρούλααα..χάχάχάαα..Καλά...σιγά να μήν έλειπες εσύ απο αυτό το όμορφο νοσταλγικό παιχνίδι της Ρένας μας !!! Πανέμορφα τα παλιά οικογενειακά σου κειμήλια αλλά πιό πολύ μου αρέσει να σε διαβάζω καθώς περιγράφεις αναμνήσεις απο τη ζωή σου !!!! Καλέ..έφτιαξα εικόνες στο μυαλό μου με εσένα μικρή να ξεσκονίζεις έπιπλα σκαλιστά...χάχάχά...γράφεις υπέροχα !!!
    Είσαι αυτό που είσαι και πολύ μας αρέσεις !!!! Αγκαλίτσες και φιλάκια πολλά...καληνύχτα...
    :o))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά εσύ κάνεις την έκπληξη Μυρσινάκι!Κάνεις ντου σε κάτι αναρτήσεις απρόσμενες,χαχαχα, αλλά ξέρω οτι είσαι λάτρης του ωραίου.
      Οσο για τις εικόνες που σε παρέπεμψα,ασε ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα!!!χαχαχα δύσκολα παιδικά χρονια με μια μάνα-σατράπη, αλλά όπως διαβάζεις και αλλού είχαν βγει όλες οι μαμάδες απο το ίδιο κοφτήριο!χαχαχα ένα καλούπι,που λένε
      ΑΠο το κακοποιό στοιχείο παιδιόθεν,πολλά φιλιά αγαπημένο

      Διαγραφή
  29. Κοίτα να δεις που η Ρένα μας έβαλε να ανασκαλεύουμε το παρελθόν και από αντικείμενα μεριά και από αναμνήσεις!!!!!!
    Κόλλησα κι' εγώ Χαρά μου στη φοντανιέρα της συνονόματης γιαγιάς.... είναι μοναδική!!!
    Και όλα όσα μας έδειξες βέβαια είναι υπέροχα και όσα μας διηγήθηκες πολύ ενδιαφέροντα!!!! Αγιόπαιδο κι' εσύ!!!!! Έχω φάει κι' εγώ τιμωρίες για τις μαργαρίτες, ουουουου.......
    Μου άρεσε ο Σαίξπηρ στο τέλος!!!!
    Φιλιά πολλά καληνύχτας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δουλειά δεν είχε ο διάολος...άστα Φιλία, αλλά κι εμείς άλλο που δε θέλουμε!
      Συθναδέλφισσα,πολύ χαίρομαι που έχουμε κοινές αναμνήσεις!
      >Φιλάκια πολλά και Καλή εβδομάδα,περιμένοντας τα δικά σου...μη μου πεις οτι δε θ ακολουθήσεις (μέχιρ κι η Σωσώ πείσθηκε) ;εδώ θάχουμε και δέυτερο γύρο

      Διαγραφή
  30. ¡Cuantas cosas bonitas nos enseñas!.
    Besos desde España

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Xαρά πολύ τη χάρηκα την τελευταία ανάρτησή σου γιατί έχω πάθος με τα παλιά αντικείμενα....τη φοντανιέρα σου την ερωτεύθηκα και τη ζήλεψα όπως και τα πιάτα για το ρυζόγαλο !!! Υπέροχα όλα και το σετ του λικέρ όνειρο.....αν και έχω πολά παλιά και σπίτι "Μαυσωλείο" έχω σκεύος για το χαβιάρι και δεν έχω παλιά φοντανιέρα, αν είναι δυνατόν... πρέπει να επανορθώσω πάραυτα, μ΄έχει κεντρίσει η ζήλεια με τις υπέροχες που είδαν το φώς στα μπλόγκς τις τελευταίες ημέρες......Πέρνα απο τις Χρυσομέλισσες να δείς τι εννοώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία
      εγω δεν είχα πάθος,αλλά το απέκτησα προϊόντων των χρονων, με τα παλιά!
      Την ανάρτησή σου την είδα και θα σχολιάσω κιόλας,όσο για μαυσωλείο,έτσι λέω κι εγω το δικό μου, μόνο που απο τον καιρό που ήρθαμε Ζάκυνθο και βρήκαν άπλετο χώρο τα έπιπλα τα χαίρομαι και δε με βαραίνουν,όπως στην ΑΘήνα που κάποια φορά είχα αποφασισει να τα βγάλω στο σφυρί. Οταν είδα όμως πως έτρεξαν τα σάλια σε κάτι μεγαλοκυρίες,το πήρα πίσω πάραυτα.
      θα υπάρξει και συνέχεια υπόσχομαι,αρκεί να μην φανεί ως επίδειξη πλούτου που μόνο τέτοια δεν είναι
      καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  32. Να δω πού θα τα κρύψεις τώρα! Έρχομαι να τα... κλέψω, όχι μη βαράς, δεν είμαι κλέφτρα. Τα ζήλεψαααααααααααα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Το κουαντρώ ήταν και μένα το αγαπημένο μου λικεράκι, χαχα!! Με τις μαργαρίτες πήγαινε τέλεια !!! Υπέροχα τα κειμήλιά σου, Χαρά μου. Η φοντανιέρα της γιαγιάς...υπέροχη! Το ίδιο και η τετράγωνη της μαμάς σου!
    Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μαριάννα και χάιρομαι που πέρασες, ελπίζω τα προβλήματά σας να ελαχιστοποιούνται σιγά-σιγά.
      Φιλάκιαααα

      Διαγραφή
  34. Καλημέρα Χαρά μου ήρθα να δω τους θησαυρούς σου που κρύβουν τη ζωή των προγόνων σου . Όμως θαυμάζω και τον τρόπο περιγραφής, εν συνόλω με γοητεύει ο τρόπος της γραφής σου είναι μοναδικός.
    Βέβαια διασκέδασα αφάνταστα με τα σχόλια από τις φίλες σου , διάβασα τις ιστορίες τους , τα σκαρφίσματα του παιδικού μας μυαλού μας . Τελικά είναι πολύ ωραία η ιδέα της Ρένας αφού όλες ανασκουμπωθήκαμε , τώρα μεταξύ μας άλλο που δεν θέλαμε!!
    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οπως τα λες Νικόλ μου,άλλο που δε θέλαμε!Μέινε συντονισμένη θα υπάρξει και συνέχεια...χαχαχα,με προκαλούν συνεχώς κι θυμάμαι κι άλλα...
      Φιλάκια πολλά και σ ευχαριστώ ειλικρινά για όλα

      Διαγραφή
  35. Καλη εβδομαδα εχεις και απο εμενα ενα βραβειο!!!!!
    Φιλακια πολλα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Καλημέρα Χαρά μου!Καλή εβδομάδα!!Η φοντανιέρα τής γιαγιάς σου είναι πανέμορφη!Οπως υπέροχα είναι όλα τα παλιά αντικείμενα πού τώρα σού ανοίκουν!Μού άρεσε πολύ τό κείμενο πού μάς τά παρουσίασες!!Κρίμα πού πολλά χάθηκαν στόν σεισμό!Πολλά φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν είχαν χαθεί Δημητρα,θάταν ισάξια με τους θησαυρούς της Βενετίας ,κι ας μη χαρακτηρισθώ υπερφίαλη και ματαιόδοξη απο τους φίλους που με διαβάζουν,είχαμε πράγματι θησαυρούς.
      Φιλάκια πολλά, νάσαι καλά πάντα

      Διαγραφή
  37. Για άλλη μια φορά με συνεπήρες...
    Τα κειμήλια σου απίθανα και οι ιστορίες που τα συνοδευουν γαργαλιστικές! Ησουν παιδί φιντάνι απο μικρή ε?????χαχαχαχα!!
    Πάντα έτσι, πάντα ετσι, μην χανεις την παιδικότητα σου.
    Και σε αγαπάμε, αυτο το ξέρεις!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού λοιπόν συνεπάρθηκες και γαργαλήθηκες,ετοιμάσου για νέες περιπέτειες...χαχαχα,όχι έτσι θα σας άφηνα, αχόρταγες!
      Οσο για παιδί...τόσο καλό,που η μαμά μου αρνιόταν πεισματικά για δεύτερο...τα συμπεράσματα δικά σας και δικά μου οτι ΚΙ ΕΓΩ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ!!!
      Φιλάκιαααα

      Διαγραφή
  38. καλησπέρα, κι ύστερα λένε οι νέοι οτι η μοδα αυτων των αντικειμένων περνάει και τα ρίχνουν αυτα στην λήθη..... τέλεια!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τίποτα δεν περνάει, απο τη στιγμή που έχει περάσει απο μέσα σου.Είναι σίγουρο οτι κάποια στιγμή θ αναδυθεί στην επιφάνεια και θ αναζητήσει το λόγο ύπαρξής του.
      Χαρηκα που ήσουν εδώ!

      Διαγραφή
  39. Αχ! Τι υπέροχοι θησαυροί!! Και τι αναμνήσεις τους συνοδεύουν, όμως!! Αυτές οι φοντανιέρες και οι φωνές στο "τσικ" τους, πιστεύω συνοδεύουν μικρούς μεγάλους!! χαχαχα!
    Συγχαρητήρια και για το βραβείο σου!! Πολλά ακόμη σου εύχομαι :)
    Φιλάκια, Χαρά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, αν οι φοντανιέρες είχαν φωνή να μιλήσουν θα λεγαν ιστορίες πόνου!!!χαχαχαχα
      Χαίρομαι που σ άρεσαν τα αποκτήματά μου Χριστινάκι, πράγματι δένεσαι μ αυτά με ισόβια δεσμά!
      Φιλάκιαααα

      Διαγραφή
  40. ΠΟΛΥ ΓΕΛΑΩ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ!!!!!!
    ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ , ΦΤΑΡΝΙΖΟΜΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!
    ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΣΚΟΝΙΣΜΑ Η ΠΟΥ ΜΕ ΜΕΛΕΤΑΤΕ;
    ΕΙΧΑ ΑΦΗΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΣΧΟΛΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΩ, ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΕΠΑΝΩ!!!!
    ΠΩΣ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ , ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ!!!!!
    ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΑΡΤΙΔΑ!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιωση θάχεις κολλήσει καλέ,,γιατί κακοβάζεις; Εμείς λέμε τι καλά που θα κάνουμε αναρτήσεις μέχρι το Πάσχα,χωρίς να σπαζοκεφαλιάζουμε.
      Σχόλια άλλα δεν υπάρχουν, ό,τι έγραψες έγραψες και δημοσιεύθηκε,αλλά με τόσο που τρέχεις ό,τι θυμάσαι κι εσύ,καημένο μου...
      Φιλάκια πολλά και περίμενε την επόμενη παρτίδα!

      Διαγραφή
  41. Καλημέρα και καλό μας μήνα , εγώ θα διαφωνήσω με το σχόλιο (της κατ΄άλλα αγαπητης φίλης)
    ""Ήσουν παιδί φαινόμενο . Ή μάλλον δεν υπήρξες ποτέ παιδί.
    Γεννήθηκες κατ΄ευθείαν ενήλικη.Σοβαρή και μετρημένη. χα χα""
    ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ρομαντικό και με καθάρια ψυχή...με τα πιο ρομαντικά κειμήλια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...